«Είναι δύσκολο να αγαπήσεις τον άνθρωπο Ντιέγκο Μαραντόνα, δεν σ’ αφήνει!»

«Είναι δύσκολο να αγαπήσεις τον άνθρωπο Ντιέγκο Μαραντόνα, δεν σ’ αφήνει!» Facebook Twitter
Ο Ντιέγκο στην παραλία ανάμεσα στους γονείς του, αρχές της δεκαετίας του '80
3

Το ντοκιμαντέρ για τον κατά πολλούς κορυφαίο ποδοσφαιριστή («με την μπάλα κάτω») όλων των εποχών με  τίτλο απλώς "Diego Maradona" - κάνει πρεμιέρα αυτές τις μέρες σε πολλές κινηματογραφικές αίθουσες του πλανήτη ενώ τα δικαιώματα για την τηλεοπτική προβολή της ταινίας έχει πάρει το κανάλι HBO. Δημιουργός της ταινίας, ο σκηνοθέτης των πρόσφατων βραβευμένων κινηματογραφικών βιογραφιών των αείμνηστων Άιρτον Σένα ("Senna") και Έιμι Γουάινχαουζ ("Amy"), Ασίφ Καπάντια. Αντίθετα όμως από τα δύο προηγούμενα εξίσου θρυλικά «αντικείμενά» του, ο Ντιέγκο Μαραντόνα δεν είναι «αδικοχαμένος», αν και έχει φτάσει πολύ κοντά κάποιες φορές.

Παραμένει ζωντανός στα 58 του, και σχετικά ακμαίος, ειδικά αν αναλογιστεί κανείς τους κατά καιρούς εθισμούς και τα ποικίλα προβλήματα υγείας που είχε να αντιμετωπίσει στην περιπετειώδη εξωαγωνιστική πορεία του, την οποία συνεχίζει ακάθεκτος. Φέτος μόλις, υποχρεώθηκε να αναγνωρίσει ότι είναι πατέρας τριών παιδιών στην Κούβα, τα οποία φαινομενικά «έκανε» στο διάστημα που βρισκόταν εκεί μεταξύ 2000 και 2005 στο πλαίσιο θεραπείας απεξάρτησης από την κοκαΐνη.

Ο σκηνοθέτης της ταινίας μίλησε πριν από λίγες μέρες στο νεοσύστατο site του ιστορικού περιοδικού The Face που έχει κάνει "reboot" εδώ και μερικούς μήνες, για την ταινία που όπως και οι προηγούμενες του, βασίστηκε κυρίως στην επιμελή διαχείριση πλούσιου υλικού αλλά και την εμπειρία του με έναν από τους πιο διάσημους και πιο αμφιλεγόμενους ανθρώπους στον πλανήτη...

«Είναι δύσκολο να αγαπήσεις τον άνθρωπο Ντιέγκο Μαραντόνα, δεν σ’ αφήνει!» Facebook Twitter
35 χρόνια συμπληρώνονται από την ημέρα που παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στο κοινό της Νάπολης, τον Ιούλιο του 1984.

 

Ο Μαραντόνα πριν και μετά τη Νάπολη είναι δύο διαφορετικά άτομα

«Εστίασα κυρίως στα ένδοξα χρόνια του Μαραντόνα στη Νάπολη, από το 1984 ως το 1991. Προσπαθήσαμε να δείξουμε τον Μαραντόνα πριν ...την αλλαγή, πριν γίνει η φιγούρα που γνωρίζουμε εδώ και δύο δεκαετίες. Αλλιώς ξεκινά στην αρχή της ταινίας, και αλλιώς καταλήγει. Όταν φεύγει από τη Νάπολη, είναι ένα διαφορετικό άτομο. Και εξακολουθεί να είναι αυτό το άτομο. Είναι σα να υπάρχει πλέον μόνο η σκοτεινή εκδοχή του μύθου του Μαραντόνα – εκείνη η ελαφράδα έχει χαθεί για πάντα...»

«Δε νοιώθει πολύ καλά σήμερα, αύριο ίσως»

«Τον συνάντησα για πρώτη φορά στο Ντουμπάι τον Σεπτέμβριο του 2016, όπου διέμενε τότε σ' αυτό το γιγαντιαίο νησί - συγκρότημα που έχει σχήμα φοίνικα. Πέντε μέρες είχαν περάσει και κάθε μέρα λαμβάναμε το ίδιο μήνυμα: 'Δε νοιώθει πολύ καλά σήμερα, αύριο ίσως'. Την τελευταία μέρα όμως, ενώ ήμουν έτοιμος να πάω στο αεροδρόμιο, μου παραχώρησε πέντε λεπτά και δώσαμε ραντεβού στο επανιδείν για τις συνεντεύξεις του. Είχα ήδη συνειδητοποιήσει ότι θα έκανα την ταινία περίπου όπως το "Senna" και "Amy": σα να μην βρίσκεται πια μαζί μας το κεντρικό πρόσωπο».

«Μη μου ξαναμιλήσεις για τη γυναίκα μου και για τον ατζέντη μου!»

«Κάναμε μαζί του τρεις τρίωρες συνεντεύξεις. Στην πρώτη, σκέφτηκα να το πάω σε πιο 'εύκολα', όπως νόμιζα, θέματα, και του ζήτησα να μου μιλήσει για την Κλάουντια, την μητέρα των παιδιών του. Έγινε έξαλλος: 'Μην τολμήσεις να μου αναφέρεις αυτό το όνομα ποτέ ξανά!'. 'ΟΚ, πες μου τότε για τον πρώτο σου ατζέντη...'. 'Ούτε ν΄ ακούσω δεν θέλω γι' αυτόν τον αλήτη που μου έκλεψε τόσα λεφτά!'. Ακολούθως, ο Μαραντόνα και η πρώην σύζυγός του πλακωνόντουσαν διαρκώς στα δικαστήρια ενώ γυριζόταν η ταινία. Την πετύχαμε όμως τελικά, ακούγεται η φωνή της στην ταινία, πέρα από το αρχειακό υλικό που σε κάνει να ξεχάσεις το 2017 και το 2018 που φαίνονται να μισούν θανάσιμα ο ένας τον άλλον και σε πηγαίνει πίσω στα '80s όταν ακόμα ήταν ερωτευμένοι.

DIEGO MARADONA Facebook Twitter
Ως αρχηγός της Νάπολι αλώνει το Τορίνο τον Μάρτιο του 1986 (πίσω αριστερά διακρίνεται με σχισμένη μπλούζα ο Αντόνιο Καμπρίνι της Γιουβέντους). © David Cannon/ Getty Images/ Ideal Image

 

Πόσο συμπαθής είναι τελικά από κοντά ο Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα;

«(Παύση)... Κοίτα, είναι τύπος της πιάτσας. Δεν ήταν εύκολο να τον αγαπήσω όπως αγάπησα τον Άιρτον Σένα και την Έιμι Γουάινχαουζ. Είναι κάπως θλιβερό. Ο ίδιος επιζητεί με λαχτάρα την αγάπη αλλά επίσης αντιδρά με τρόπο που διώχνει τους άλλους μακριά. Είδα όμως και την καλή πλευρά του. Είδα στο μάτια του πόσο ευάλωτος είναι. Έχει ένα ωραίο χαμόγελο. Και όταν πάρει μπρος, διαπιστώνεις πόσο αληθινά χαρισματικός είναι. Μόνο να φανταστώ μπορώ πώς μπορεί να ήταν να ανήκεις στο στενό κύκλο του και να βγαίνεις μαζί του για χορό τις νύχτες της δεκαετίας του '80 στη Νάπολη! Όταν όμως του γυρίσει η διάθεση, γίνεται απότομα σκοτεινός και τότε μπορεί να σε εξορίσει από τη ζωή του διά παντός. Είναι πολλοί οι άνθρωποι που βρέθηκαν πολύ κοντά του και ξαφνικά μια μέρα κόπηκε μαχαίρι από τον ίδιο κάθε επαφή. Τους συναντάς και μπορείς να καταλάβεις τον πόνο τους όταν σου λένε ότι οι καλύτερες στιγμές στην ζωή τους ήταν τότε που υπήρξαν κολλητοί με τον Ντιέγκο Μαραντόνα. Υπ 'αυτή την έννοια, υπάρχουν πολλές ομοιότητες με την περίπτωση της Έιμι». 

 

Με στοiχεία από το The Face

Οθόνες
3

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Δείτε ολόκληρη την πρώτη συνέντευξη της Björk on camera μετά μια δεκαετία

Μουσική / Δείτε ολόκληρη την πρώτη συνέντευξη της Björk on camera μετά μια δεκαετία

«Μη σταματάτε. Έχουμε αφθονία. Έχουμε λύσεις. Μπορούμε να αρχίσουμε πάλι από την αρχή»: Η Björk παρουσιάζει την προσωπική της ουτοπία με το πρότζεκτ «Cornucopia» και μιλάει μπροστά στην κάμερα, για πρώτη φορά μετά από πολύ καιρό. 
THE LIFO TEAM
Οι 10 αγαπημένες ταινίες της Μαρίνας Δανέζη

Μυθολογίες / «Ήτανε πέναλτι, κύριε Πάνο;»: Οι 10 αγαπημένες ταινίες της Μαρίνας Δανέζη

Από μια εισπρακτική αποτυχία και απαγορευμένη ταινία του 1932, μέχρι την ωμή βία της Pieta (που δεν ξέρει γιατί την έχει δει επανειλημμένα) και την cult σουρεαλιστική ματιά του Τσιώλη, η σκηνοθέτρια μας χαρίζει μια σπάνια σινεφίλ λίστα που συνδυάζει θράσος και ανθρωπισμό.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΝΙΝΕΤΤΑ ΓΙΑΚΙΝΤΖΗ
Soundtrack to a Coup d’Etat: Ένα υβριδικό αριστούργημα που βρήκε το δρόμο για τα Όσκαρ 

Daily / Soundtrack to a Coup d’Etat: Ένα υβριδικό αριστούργημα που βρήκε τον δρόμο για τα Όσκαρ

Υποψήφια για το βραβείο καλύτερης ταινίας ντοκιμαντέρ μεγάλου μήκους είναι αυτή η εκπληκτική ταινία που εκθέτει με αποκαλυπτικό τρόπο τη μεταχείριση της αφρόκρεμας της τζαζ μουσικής ως «βιτρίνας» για την καθαίρεση και τη δολοφονία του ηγέτη της ανεξαρτησίας του Κογκό, Πατρίς Λουμούμπα.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
125 λεπτά με την Πόπη Διαμαντάκου/ Πόπη Διαμαντάκου: «Δεν με αγγίζουν οι επιθέσεις, δεν κάνω δημόσιες σχέσεις, δεν γλείφω»

Media / «Δεν υπάρχει τηλεκριτική σήμερα, όλα είναι δημόσιες σχέσεις»

Η γνωστή τηλεκριτικός Πόπη Διαμαντάκου μιλά στη LiFO για τη μακρά επαγγελματική της διαδρομή, την τηλεόραση του χθες και του σήμερα και απαντά για πρώτη φορά στα επικριτικά σχόλια που προκαλούν κατά καιρούς τα κείμενα της.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
«Για μένα αυτό είναι οι ταινίες, μια περιπέτεια έξω και πέρα από την ηθική»

Οθόνες / «Για μένα αυτό είναι οι ταινίες, μια περιπέτεια έξω και πέρα από την ηθική»

Μια μεγάλη κουβέντα με τον σκηνοθέτη και μουσικό Γιάννη Βεσλεμέ που κυκλοφορεί ταυτόχρονα το νέο του άλμπουμ και η ρετροφουτουριστική του ταινία «Αγαπούσε τα λουλούδια περισσότερο». (SPOILER ALERT)
M. HULOT
Οι δέκα αγαπημένες ταινίες του Capétte

Μυθολογίες / «Όταν είδα το "Climax", δεν μπορούσα να συνέλθω για ώρες»: Οι δέκα αγαπημένες ταινίες του Capétte

Τι συνδέει τον Αρονόφσκι με τον Αλμοδόβαρ και τον Λάνθιμο με τον Βούλγαρη; Ο μουσικός Capétte φτιάχνει τη δική του αγαπημένη κινηματογραφική δεκάδα.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΝΙΝΕΤΤΑ ΓΙΑΚΙΝΤΖΗ
the last showgirl

Οθόνες / Πρεμιέρα προσεχώς: 10 ταινίες που θα ξεχωρίσουν το επόμενο δίμηνο

Η επιστροφή του Βάλτερ Σάλες, ένας στοχαστικός Κώστας Γαβράς, τα φαντάσματα του Γιώργου Ζώη, ο Ντίλαν κατά τον Τιμοτέ Σαλαμέ, το βάπτισμα της Πάμελα Άντερσον στην υποκριτική, ένα χαμηλόφωνο διαμάντι από την Ινδία και η μεγαλόπνοη αλληγορία του Μπρέιντι Κόρμπετ είναι μερικές από τις ταινίες που θα μας απασχολήσουν τον χειμώνα του 2025.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Phyllis Dalton (1925-2025): Η κορυφαία ενδυματολόγος της κινηματογραφικής ιστορίας

Pulp Fiction / Phyllis Dalton (1925-2025): Η κορυφαία ενδυματολόγος της κινηματογραφικής ιστορίας

Πέθανε στα 99 της χρόνια η Βρετανή ενδυματολόγος που έντυσε χιλιάδες πρωταγωνιστές και κομπάρσους, πάντα με το βλέμμα στραμμένο στην αναπαραγωγή της αυθεντικότητας και στην αντίληψη της δραματικότητας του σεναρίου.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Το υπερβατικό σινεμά του Ντέιβιντ Λιντς διέρρηξε δια παντός την πραγματικότητα

Απώλειες / Το υπερβατικό σινεμά του Ντέιβιντ Λιντς διέρρηξε διά παντός την πραγματικότητα

Το όνομα του Ντέιβιντ Λιντς (1946-2025) έγινε επιθετικός προσδιορισμός και οι ταινίες του μας προσκάλεσαν να βλέπουμε και να αισθανόμαστε αλλιώς τον κόσμο: με τα μάτια μιας απόκοσμης ψευδαίσθησης και την ψυχή της υπέροχης εμμονής.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Oι 10 αγαπημένες ταινίες του Αχιλλέα ΙΙΙ

Μυθολογίες / «Μετά το “Blues Brothers” φορούσα μαύρα γυαλιά στην τάξη»: Oι 10 αγαπημένες ταινίες του Αχιλλέα ΙΙΙ

Έχοντας συμπεριλάβει στη λίστα του από τους αδελφούς Μαρξ μέχρι μια ταινία με τον Θανάση Βέγγο, o συγγραφέας πιστεύει πως το τραγικό και το γελοίο συναντιούνται σε κάποιο σημείο, το οποίο δεν είναι πάντα ευδιάκριτο.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΝΙΝΕΤΤΑ ΓΙΑΚΙΝΤΖΗ

σχόλια

1 σχόλια
Είδες πουθενά να λέω πως δεν ήταν αυτήν η δουλειά του?Το να κλωτσάει καποιος μια μπάλα (ας ειναι και ο καλύτερος του κόσμου )αυτομάτως δικαιολογεί το να ειναι ένας άξεστος απαράδεκτος τοξικός τύπος ?εχει κάποιου είδους ασυλία ας πούμε;