8 κινηματογραφικές διακοπές που πήγαν εντελώς στραβά

8 κινηματογραφικές διακοπές που πήγαν εντελώς στραβά Facebook Twitter
«Μεσοκαλόκαιρο» του Άρι Άρτσερ (2019)
0

Στην ταινία The Rental (2020), που προβάλλεται αυτές τις μέρες στα αμερικανικά drive-in και ξεκινά να παίζεται στις ελληνικές αίθουσες στις 6 Αυγούστου, δύο ζευγάρια νοικιάζουν ένα σπίτι στην εξοχή μέσω Αirbnb για να διαπιστώσουν πως υπάρχουν σ' αυτό εγκατεστημένες κάμερες που τους παρακολουθούν. Κι αυτό είναι μονάχα η αρχή ενός Σαββατοκύριακου, ανεμελιάς αρχικά, που εξελίσσεται σε Σαββατοκύριακο τρόμου.

Το μοτίβο των διακοπών που πηγαίνουν στραβά είναι σύνηθες στο σινεμά, ειδικότερα στο σινεμά τρόμου. Αντλεί τη δυναμική του από τον κοινό (και πραγματικό) φόβο απώλειας του ελέγχου και από την επικράτηση του χάους σε βάρος του όποιου σχεδιασμού.


Ιδού, λοιπόν, μερικά χαρακτηριστικά παραδείγματα κινηματογραφικών ταινιών, όπου ο προγραμματισμός των ηρώων πήγε περίπατο.

Ο άνθρωπος που ήξερε πολλά

(The man who knew too much, 1956)

του Άλφρεντ Χίτσκοκ

8 κινηματογραφικές διακοπές που πήγαν εντελώς στραβά Facebook Twitter

Ριμέικ της ομώνυμης ταινίας του Χίτσκοκ από τον ίδιο, όπου ζεύγος Αμερικανών τουριστών πηγαίνει ταξίδι στο Μαρόκο μαζί με το βλαστάρι του, το οποίο θα πέσει θύμα απαγωγής. Για να το ανακτήσουν, θα μπλέξουν σε μια ιστορία κατασκοπείας, θα «ξυπνήσουν» στον πραγματικό, επικίνδυνο κόσμο, όπου ο έλεγχος της κατάστασης είναι πρακτικά αδύνατος, με τον άνδρα της οικογένειας να ενηλικιώνεται, αποδεχόμενος τις ευθύνες του ως πατρός και συζύγου. Tυπική ψυχαγωγία υψίστης ποιότητος διά χειρός Χίτσκοκ, ο οποίος μπορεί να αντλήσει σασπένς ακόμα και από μια παρτιτούρα – βλέπε τη θρυλική σκηνή στο Albert Hall.

Η Πισίνα

(La Piscine, 1969)

του Ζακ Ντερέ

8 κινηματογραφικές διακοπές που πήγαν εντελώς στραβά Facebook Twitter

O Ζαν-Πολ και η Μαριάν περνούν τις καλοκαιρινές τους διακοπές στη γαλλική Ριβιέρα, σε μια έπαυλη εξοπλισμένη με την πισίνα του τίτλου. Ο ερχομός του πρώην εραστή της Μαριάν και της κόρης του θα διαταράξει τις ισορροπίες. Τον ερωτισμό και τη ραστώνη του πρώτου ημιώρου διαδέχονται η ζήλια, τα (όχι και τόσο) κρυφά πάθη και ο ανταγωνισμός. Η βία είναι θέμα χρόνου να ξεσπάσει κι όταν αυτό συμβαίνει, η αστυνομική προδικασία έχει την πρωτοκαθεδρία. Σχόλιο για την εγωκεντρική μεγαλοαστική τάξη και μαγνητισμός στα όρια του ποινικού αδικήματος από το πρωταγωνιστικό κουαρτέτο σε μια ταινία ιδανικά πλασμένη για θερινές προβολές.

Long Weekend

(1978)

του Κόλιν Ίγκλστοουν

8 κινηματογραφικές διακοπές που πήγαν εντελώς στραβά Facebook Twitter

Ζευγάρι πηγαίνει για κάμπινγκ σε ερημική παραλία, αψηφά τη φύση, συχνά με τον πλέον βάναυσο τρόπο, κι εκείνη εκδικείται –σωστά μαντέψατε– με τον πλέον βάναυσο τρόπο επίσης. Υπόδειγμα ατμόσφαιρας, με την απειλή να παραμένει απροσδιόριστη στο μεγαλύτερο μέρος της, σε μια cult δημιουργία αυστραλιανής προέλευσης που αναβίωσε λίγο μετά το 2000. Η δημοφιλία της την οδήγησε σε ένα κάκιστο ριμέικ με τον Τζιμ Καβίζελ. Είναι ανοιχτή (και) σε ιδιαίτερα συντηρητικές αναγνώσεις, αν αναλογιστείς τι άλλο λογαριάζει ως έγκλημα απέναντι στη φύση, σε κάθε περίπτωση, όμως, συνιστά επιβεβλημένη προβολή για τους φίλους του σινεμά τρόμου.

Frantic

(1988)

του Ρομάν Πολάνσκι

 

H ατμοσφαιρική μουσική του Ένιο Μορικόνε

Γιατρός επισκέπτεται μετά της συζύγου του το Παρίσι χρόνια μετά το πρώτο τους παθιασμένο ταξίδι εκεί, μπαίνει για ντους και, όταν βγαίνει, εκείνη έχει εξαφανιστεί. Το προσωπικό του ξενοδοχείου και οι Αρχές απαντούν αδιάφορα στις εκκλήσεις του για βοήθεια κι έτσι την αναζητά μόνος, μπλέκοντας σε μια ιστορία που περιλαμβάνει ναρκωτικά, κατασκοπεία, διεθνή τρομοκρατία και μια σέξι νεαρή. Το ψυχολογικό θρίλερ του Ρομάν Πολάνσκι με την ατμοσφαιρικη μουσική του Ένιο Μορικόνε μπορεί να διαβαστεί και σαν μια φαντασιωτική, εφιαλτικά ερωτική (ή ερωτικά εφιαλτική) περιπλάνηση του ήρωα, όχι πολύ μακριά από εκείνη του Τομ Κρουζ στο Eyes Wide Shut.

Wolf Creek

(2005)

του Γκρεγκ ΜακΛίν

8 κινηματογραφικές διακοπές που πήγαν εντελώς στραβά Facebook Twitter

Στην παράδοση του αυστραλιανού νέου κύματος των '70s, που παρουσίασε το αυστραλιανό τοπίο ως μια αφιλόξενη περιοχή, γεμάτη κινδύνους έτοιμους να καταρρίψουν την ψευδαίσθηση υπεροχής του Δυτικού ανθρώπου, ο Γκρεγκ ΜακΛίν επιφύλαξε σε τρεις περιπλανώμενους τουρίστες τη χειρότερη δυνατή μοίρα, τοποθετώντας στο διάβα τους έναν από τους σαδιστικότερους δολοφόνους που έχουμε δει στο πανί – ειδικά αυτό που κάνει στη σπονδυλική στήλη ενός και το ηχητικό εφέ που το συνοδεύει δεν θα τα ξεχάσουμε ποτέ. Aκολούθησε ένα μετριότατο σίκουελ και μια τηλεοπτική σειρά που πέρασε και δεν ακούμπησε, ενώ ο ίδιος ο ΜακΛίν δεν έκανε την καριέρα που αναμέναμε.

Tο μικρό σπίτι στο δάσος

(The cabin in the woods, 2011)

του Ντρου Γκόνταρντ

8 κινηματογραφικές διακοπές που πήγαν εντελώς στραβά Facebook Twitter

Πέντε φίλοι –αρχέτυπα που συναντούμε σε ανάλογες ταινίες τρόμου– κανονίζουν εκδρομή αναψυχής στο «μικρό σπίτι στο δάσος» του τίτλου και ανακαλύπτουν την τρομακτική, αιματοβαμμένη αλήθεια πίσω από αυτό. Την ηθελημένα συμβατική εισαγωγή ακολουθεί μια απολαυστική, meta-αποδόμηση του είδους του τρόμου, η οποία τα βάζει με τα κλισέ του είδους αλλά και με το ίδιο το κοινό σε μία από τις πιο ενδιαφέρουσες στιγμές του σινεμά του φανταστικού την περασμένη δεκαετία. O Ντρου Γκόνταρντ επιχείρησε, δύο χρόνια πριν, να κάνει κάτι αντίστοιχο με το ταραντινικό σινεμά στο Bad times at the El Royale, με το αποτέλεσμα να είναι επιεικώς μέτριο.

Το παιχνίδι του Τζέραλντ

(Gerald's Game, 2017)

του Μάικ Φλάναγκαν

8 κινηματογραφικές διακοπές που πήγαν εντελώς στραβά Facebook Twitter

To ερωτικό διήμερο που σχεδίαζαν η Τζέσι και ο Τζέραλντ στο απομονωμένο εξοχικό τους στη λίμνη παίρνει εφιαλτική τροπή όταν αυτός παθαίνει ανακοπή και πεθαίνει, μ' εκείνη να βρίσκεται δεμένη με χειροπέδες στο κρεβάτι. Ο Μάικ Φλάναγκαν μοιάζει να παίρνει τη σκυτάλη από τους Ρομπ Ράινερ και Φρανκ Ντάραμποντ στον ρόλο του «επίσημου κινηματογραφικού διασκευαστή» των γραπτών του Στίβεν Κινγκ σε μια ταινία με αρκετή αγωνία, μετρημένα και αποτελεσματικά jump scares και μια γραφική σκηνή, την οποία παρακολουθείς μέσα από τις χαραμάδες των δαχτύλων. Όλα καλά μέχρι το απαράδεκτο τελευταίο πεντάλεπτο που, όπως σκωπτικά έγραφε ένας φίλος, είναι λες και το σκαρφίστηκε ο «Κούτζο, το βρομόσκυλο».

Μεσοκαλόκαιρο

(Midsommar, 2019)

του Άρι Άστερ

 

Παρέα Αμερικανών, που δεν έχει δει ποτέ της φιλμ παγανιστικού τρόμου, προγραμματίζει ειδυλλιακή εκδρομή σε ένα σουηδικό χωριό για να γιορτάσουν το θερινό ηλιοστάσιο. Περιττό να πούμε ότι τα πράγματα δεν πάνε καλά – όσοι είδαν το ντεμπούτο του Άρι Άστερ, το Hereditary, μπορούν να φανταστούν πόσο άσχημα μπορεί να πάνε, σε μια ταινία που με αυθάδεια τοποθετεί το κρεσέντο της στη μέση και από εκείνο το σημείο κι έπειτα μοιάζει να ξεχνά το φρένο. Ο υπογράφων εξακολουθεί να έχει θέμα με την ηθική της εικονογραφίας του Άστερ –δεν μπορεί π.χ. να καμώνεσαι πως παίρνεις στα σοβαρά τον θρήνο του ήρωα και να χρησιμοποιείς κατ' αυτόν τον τρόπο το πτώμα του ανθρώπου που έχασε–, αλλά το ταλέντο του σε επίπεδο ελέγχου πάνω στο υλικό του είναι αδιαμφισβήτητο.

Οθόνες
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

«Μονομάχος II»: Αν και λιγότερο brutal από τον Ράσελ Κρόου, ο Πολ Μέσκαλ υπόσχεται αίμα στην αρένα

Οθόνες / «Μονομάχος II»: Αν και λιγότερο brutal από τον Ράσελ Κρόου, ο Πολ Μέσκαλ υπόσχεται αίμα στην αρένα

Ένα έπος δράσης και χαρακτήρων που κυλά θεαματικά, ουσιαστικά, υπερβολικά, συγκινητικά, χορταστικά και εμφατικά, όπως όλοι οι υποψήφιοι θεατές αναμένουν εδώ και πολύ καιρό.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Η πιο διάσημη υπόθεση «απαγωγής από εξωγήινους» αναβιώνει στο Netflix εν μέσω μηνύσεων

Οθόνες / Η απαγωγή του αιώνα αναβιώνει στο Netflix εν μέσω μηνύσεων

Παρότι συμμετείχε στο σενάριο του ντοκιμαντέρ «The Manhattan Alien Abduction», η Λίντα Ναπολιτάνο που ισχυρίζεται ότι απήχθη από εξωγήινους στο κέντρο του Μανχάταν προ 35ετίας μηνύει την πλατφόρμα για αθέτηση της συμφωνίας τους.
THE LIFO TEAM
Ο Άγγελος Φραντζής θέλησε να κάνει μια αστεία ταινία 

Οθόνες / Άγγελος Φραντζής: «Mόνο αν πας στην πηγή των τραυμάτων, μπορείς να απελευθερωθείς»

Μια κουβέντα με τον ακατάτακτο σκηνοθέτη λίγο πριν από την επίσημη πρεμιέρα της νέας του ταινίας «Ο Νόμος του Μέρφυ», μιας σουρεαλιστικής υπαρξιακής κωμωδίας που δεν μοιάζει με καμία από τις προηγούμενες δουλειές του.
ΙΩΝΑΣ ΚΑΛΛΙΜΑΝΗΣ
Γιατί διχάζει τόσο το «The Substance»;

The Review / Γιατί διχάζει τόσο το «The Substance»;

Ο Αλέξανδρος Διακοσάββας και η δημοσιογράφος και κριτικός κινηματογράφου Ιωσηφίνα Γριβέα συζητούν για την πιο αμφιλεγόμενη ταινία της χρονιάς, που έχει προκαλέσει έντονες διαμάχες στα social media, για τη φεμινιστική της διάσταση και για τις γυναικείες φωνές στο σινεμά, που επιτέλους ακούγονται πιο ηχηρά από ποτέ.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΔΙΑΚΟΣΑΒΒΑΣ
Ματ Ντίλον: Outsider για πάντα

Οθόνες / Ματ Ντίλον: Outsider για πάντα

Ξεκίνησε ως εφηβικό είδωλο στα ’80s, πρωταγωνίστησε σε δύο εμβληματικές ταινίες του Κόπολα και έχτισε την καριέρα του επιλέγοντας ταινίες με γνώμονα τα ενδιαφέροντά του. Στα 60 του έχει συνδεθεί με μερικές από τις πιο αγαπημένες καλτ ταινίες διεθνώς, δηλώνει ζωγράφος και διατηρεί σημαντική συλλογή τέχνης. Έρχεται στη Θεσσαλονίκη για να παραλάβει έναν τιμητικό Χρυσό Αλέξανδρο. 
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Τζέιμς Φράνκο και Σεθ Ρόγκεν: Το πικρό τέλος ενός μεγάλου bromance

Οθόνες / Τζέιμς Φράνκο και Σεθ Ρόγκεν: Το πικρό τέλος ενός μεγάλου bromance

Οι κατηγορίες εναντίον του Φράνκο για σεξουαλική κακοποίηση έβαλαν στον γύψο όχι μόνο την καριέρα του στο Χόλιγουντ αλλά και τη στενή φιλία του με τον επί εικοσαετίας κολλητό και συνεργάτη του.
THE LIFO TEAM
15 highlights του 65ου Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης

Οθόνες / 15 highlights του 65ου Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης

Πάμελα Άντερσον, Αριάν Λαμπέντ, Αθηνά Ραχήλ Τσαγγάρη, σινεφίλ τέρατα και όλη η νέα ελληνική κινηματογραφική παραγωγή της χρονιάς στην 65η διοργάνωση που για δέκα μέρες (31/10-10/11) θα μεταμορφώσει τη Θεσσαλονίκη.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Teri Garr (1944-2024): Το χιούμορ τής έσωσε τη ζωή

Απώλειες / Teri Garr (1944-2024): Το χιούμορ τής έσωσε τη ζωή

Αστεία και ανθρώπινη, η αξιαγάπητη, υπερταλαντούχα Τέρι Γκαρ, που απολαύσαμε στο «Young Frankenstein» και το «Τούτσι» και αγαπήσαμε από τις εμφανίσεις της στο βραδινό talk show του Ντέιβιντ Λέτερμαν, ήταν μια από τις πιο λαμπερές σουμπρέτες του αμερικανικού σινεμά.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Bruce Springsteen & the E Street Band: Το ροκ του παρελθόντος και του μέλλοντος μας

Daily / Bruce Springsteen & the E Street Band: Το ροκ του παρελθόντος και του μέλλοντός μας

«Μετά από 50 χρόνια στον δρόμο, είναι πολύ αργά για να σταματήσουμε τώρα», δηλώνει μ’ ένα διακριτικό μειδίαμα ο 75χρονος ροκ σταρ σ’ ένα νέο ντοκιμαντέρ που παρακολουθεί από απόσταση αναπνοής την πρόσφατη περιοδεία του Μπρους Σπρίνγκστιν και της θρυλικής μπάντας του.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Paul Morrissey (1938-2024)

Απώλειες / Ο Paul Morrissey (1938-2024) έδωσε φωνή στα «ανθρώπινα σκουπίδια»

Ο εμβληματικός σκηνοθέτης της cult τριλογίας «Flesh» - «Trash» - «Heat» ταυτίστηκε με τον Άντι Γουόρχολ και το νεοϋορκέζικο αβανγκάρντ των ’60s, ως ο πιο ανεξάρτητος από τους ανεξάρτητους.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ