Το «Asia Express» και η ευγένεια των κατοίκων της νοτιοανατολικής Ασίας

Στο «Asia Express» όσο η αθωότητα φιλοξενεί, άλλο τόσο η αγένεια απαιτεί Facebook Twitter
Το φαινομενικά παράδοξο του να μοιράζονται αυτοί που δεν έχουν επιλύεται μάλλον με μια ανθρωπολογική παρατήρηση.
0

ΣΤΟ «ASIA EXPRESS» οι κάμερες επιμένουν συνήθως να επικεντρώνονται στα ζευγάρια των Ελλήνων πρωταγωνιστών. Η κεντρική αφήγηση κάποτε σπάει προσωρινά και η μονότονη γκρίνια των celebrities εναλλάσσεται με εικόνες από φυσικά τοπία, σπίτια, ναούς και από την καθημερινότητα των κατοίκων της νοτιοανατολικής Ασίας.

Οι παίχτες αφήνονται στη μοίρα τους, με την παραγωγή να διαθέτει από ένα ευρώ την ημέρα σε κάθε ζευγάρι. Τρέχοντας αυτά αγωνιωδώς, προσπαθούν να φέρουν σε πέρας «αποστολές», μεταβάσεις δηλαδή σε κάποιο συγκεκριμένο μέρος. Χωρίς τα απαραίτητα χρήματα, τα ζευγάρια οφείλουν να εναποθέσουν τις ελπίδες τους στην καλοσύνη των ντόπιων, μιας και οι ξένοι εκεί είναι οι Έλληνες.

Όταν έχουν φαγητό το προσφέρουν μετά χαράς. Έστω κι αν είναι σκέτο ρύζι. Κάτι για να ξεχαστεί προσωρινά η πείνα. Αρκετοί ντόπιοι συναισθάνονται όλη την αγωνία των περιπλανώμενων celebrities. Προς τιμήν τους, κάποιοι αφήνουν κάποιο αντικείμενο που έχουν στον σάκο τους ως ελάχιστη ανταπόδοση.

Αναζητούν λοιπόν με οτοστόπ (συχνά κάπως αγενώς) μέσα μεταφοράς, πράγμα σχετικά εύκολο, εφόσον οι ντόπιοι δεν φαίνεται να γίνονται καχύποπτοι, πόσο μάλλον όταν οι ξένοι που γυρεύουν βοήθεια συνοδεύονται από κάμερες. Όταν όμως πέφτει η νύχτα, τα ζευγάρια των διασήμων καλούνται να αναβαθμίσουν τις απαιτήσεις τους και να ψάξουν για δωρεάν καταλύματα. 

Εδώ πρέπει κανείς να αναρωτηθεί –και η εκπομπή όντως συμβάλλει σε αυτό– τι θα συνέβαινε αν το παιχνίδι είχε τίτλο «Greece Express». Άντε να έβρισκες ίσως στην Ελλάδα, πράγμα δύσκολο, κάποιο μέσο μεταφοράς. Πόσο όμως πιθανό θα ήταν να έβρισκες εδώ κάποιο σπίτι για να μείνεις δωρεάν;

Στο «Asia Express», αντίθετα, ύστερα από λίγη προσπάθεια όλα τα ζευγάρια βρίσκουν. Κάποιοι ντόπιοι, μάλιστα, αδειάζουν τα δικά τους δωμάτια για να τα προσφέρουν στους Έλληνες celebrities, ενώ στριμώχνουν τις πολυμελείς τους οικογένειες στον όποιο χώρο του σπιτιού τούς απομένει. 

Τα σπίτια βέβαια κάθε άλλο παρά ειδυλλιακά είναι. Αν κάτι χαρακτηρίζει οικονομικά τις εικόνες που μας μεταφέρονται, είναι η φτώχεια και η απουσία υποδομών. Κι όμως οι απλοί άνθρωποι εκεί είναι έτοιμοι να μοιραστούν από το υστέρημά τους.

Σκουπίζουν και συγυρίζουν τα δωμάτια που θα μείνουν οι φιλοξενούμενοι. Φέρνουν χαλιά για να στρώσουν στις τάβλες από τα κρεβάτια, από τα οποία συνήθως απουσιάζουν τα στρώματα. Σε κάποιες περιπτώσεις που υπάρχουν ανεμιστήρες, τους φέρνουν, όμως κανένας δεν φαίνεται από τα πλάνα να καταφέρνει να τεθεί σε λειτουργία. 

Όταν έχουν φαγητό, το προσφέρουν μετά χαράς. Έστω κι αν είναι σκέτο ρύζι. Κάτι για να ξεχαστεί προσωρινά η πείνα. Αρκετοί ντόπιοι συναισθάνονται όλη την αγωνία των περιπλανώμενων celebrities. Προς τιμήν τους, κάποιοι αφήνουν κάποιο αντικείμενο που έχουν στον σάκο τους ως ελάχιστη ανταπόδοση.

Είναι λες και η ευγένεια αυτών των «κοινών» ανθρώπων να συγκρούεται με την έπαρση και η τελευταία να εγκολπώνεται από και να χάνεται μέσα στην πρώτη. Μια πραγμάτωση μέσα στην καθημερινή ζωή πτυχών των ανατολικών φιλοσοφιών.

Το φαινομενικά παράδοξο του να μοιράζονται αυτοί που δεν έχουν επιλύεται μάλλον με μια ανθρωπολογική παρατήρηση. Πρέπει να είσαι έτοιμος να μην σπαταλήσεις άσκοπα για να μπορέσεις να συγκεντρώσεις πλούτο. Χωρίς να ισχύει απαραίτητα το αντίστροφο, να συγκεντρώνεις δηλαδή πλούτο αν τσιγκουνεύεσαι. Ούτε βέβαια και η τσιγκουνιά να είναι αναγκαία προϋπόθεση μετά από τη συσσώρευση κάποιου πρωταρχικού κεφαλαίου. 

Είναι αυτό που μερικώς και ο τόπος μας είχε και σταδιακά σε μεγάλο βαθμό το έχασε. Θυμάμαι στα πολύ παιδικά μου χρόνια, στην επαρχία, να προσκαλούνται διαρκώς οι περαστικοί, δίπλα από την αυλή της γιαγιάς μου, να πιουν έναν καφέ ή να φάνε ένα γλυκό. Η γιαγιά μου, όπως και πολλές άλλες εκεί γύρω, ήθελε κάτι να τους «φιλέψει». 

Δεν θυμάμαι βέβαια η διάθεση φιλοξενίας να φτάνει στον βαθμό που βλέπουμε να συμβαίνει μες στο παιχνίδι. Και πολύ αμφιβάλλω αν υπήρξε ποτέ σε τέτοια ένταση και έκταση στα νεοελληνικά χρόνια. 

Σκέφτομαι τις επιτόπιες έρευνες του Bronislaw Malinowski και της Margaret Mead για κάποια νησιά στον νοτιοδυτικό Ειρηνικό, όπου οι ανθρωπολόγοι μελέτησαν κάποιες φυλές που εύκολα θα μπορούσε κανείς να πει ότι οι κοινωνίες τους αντιπροσωπεύουν την ενσάρκωση των καλύτερων δυνατοτήτων της ανθρωπότητας. 

Στον χάρτη η απόσταση μου φαίνεται κοντά. Στην πραγματικότητα η απόστασή τους είναι αντίστοιχη με αυτή της Ελλάδας από την Ιρλανδία, ίσως μεγαλύτερη. Όμως βρέχονται όλες από τον Ειρηνικό Ωκεανό και δεν θέλω να πιστέψω, με όλα όσα συμβαίνουν στον κόσμο μας αυτήν τη στιγμή, πως κάναμε λάθος και σε αυτή την ονοματοδοσία.

Στη νοτιοανατολική Ασία βλέπουμε πτυχές ενός χαμένου για μας μεγαλείου, που δικαίως εκπλήσσει και συγκινεί τους παίχτες. Μέσα στους λασπώδεις δρόμους περιφέρεται η ευγένεια που αποκτούν οι άνθρωποι όταν, περισσότερο από το να απαιτούν, επιλέγουν να προσφέρουν. «Οι αρχαίοι Έλληνες ήταν βαθείς γιατί ήταν αφελείς» έλεγε ο Νίτσε κι η φράση του ηχεί όπως ένα κομμάτι παζλ που βρίσκει μια άλλη θέση μέσα στη σύγχρονη γεωγραφία.

Οθόνες
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

«Στα εννιά μου προσπαθούσα να καταλάβω τι σχέση είχε το λεωφορείο με την Μπλανς Ντιμπουά» / «Το Λεωφορείο ο πόθος ήταν η πρώτη μου ακατάλληλη ταινία»: Oι 10 αγαπημένες ταινίες του Γιάννη Ξανθούλη

Μυθολογίες / «Το Λεωφορείο ο πόθος ήταν η πρώτη μου ακατάλληλη ταινία»: Oι 10 αγαπημένες ταινίες του Γιάννη Ξανθούλη

Η κινηματογραφική λίστα του Έλληνα συγγραφέα είναι συγκινησιακά φορτισμένη και γεμάτη παιδικές αναμνήσεις όπως και τα βιβλία του.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΝΙΝΕΤΤΑ ΓΙΑΚΙΝΤΖΗ
«I love Lucy»: Οργή, αλκοόλ, χρήμα, ξύλο και απιστίες πίσω από το πιο διάσημο οικογενειακό σόου του κόσμου

Σαν σήμερα / Λουσίλ Μπολ: Η πιο αξιολάτρευτη νοικοκυρά της Αμερικής ήταν μια απάτη

Σαν σήμερα το 1989 πεθαίνει η Αμερικανίδα ηθοποιός Λουσίλ Μπολ, πρωταγωνίστρια της διάσημης τηλεοπτικής σειράς «I love Lucy». Αν και λατρεύτηκε από εκατομμύρια τηλεθεατές, η πραγματικότητα πίσω από το «Καλύτερο τηλεοπτικό σόου όλων των εποχών» ήταν γεμάτη βία, αλκοόλ και απιστίες.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Η «Εκδίκηση των Σιθ» έγινε 20 χρονών και επιστρέφει στους κινηματογράφους

Οθόνες / Η «Εκδίκηση των Σιθ» έγινε 20 χρονών και επιστρέφει στους κινηματογράφους

Το κλείσιμο μιας τριλογίας «Star Wars» που λοιδορήθηκε, για να επανεκτιμηθεί μερικώς όταν η νεότερη έπεσε θύμα των γενικευμένων culture wars και των ελάχιστων φιλοδοξιών της, επανεμφανίζεται στα σινεμά με αφορμή την επέτειο 20 χρόνων από την κυκλοφορία της.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Your Friends & Neighbors: Και ο πλούσιος λευκός πενηντάρης έχει ψυχή

Daily / Your Friends & Neighbors: Και ο πλούσιος λευκός πενηντάρης έχει ψυχή

Ο Τζον Χαμ υποδύεται τον επιτυχημένο επενδυτή που χάνει ξαφνικά το έδαφος κάτω από τα πόδια του σ΄αυτή την εκλεκτικά διασκεδαστική, κατά τόπους δραματική και συχνά διεισδυτική σάτιρα ηθών της πλουτοκρατικής ελίτ.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Οι 10+1 αγαπημένες ταινίες του Σπύρου Στάβερη

Μυθολογίες / «Μου αρέσουν οι ιστορίες εκδίκησης στο σινεμά»: Οι 10+1 αγαπημένες ταινίες του Σπύρου Στάβερη

Από το φιλιππινέζικο σινεμά και τον Ζακ Τατί, μέχρι μια ταινία με μαχητές kung-fu που εξεγείρονται ενάντια στη γραφειοκρατία -και μία που τον ώθησε να ζητήσει από τη Marthe Keller να τον κάνει φίλο στο Facebook- η λίστα του φωτογράφου είναι γεμάτη εκπλήξεις.
ΣΠΥΡΟΣ ΣΤΑΒΕΡΗΣ
Κωστής Χαραμουντάνης: «Για να κάνω σινεμά μένω ακόμα στο πατρικό μου»

Κωστής Χαραμουντάνης / Κωστής Χαραμουντάνης: «Για να κάνω σινεμά μένω ακόμα στο πατρικό μου»

Ο 31χρονος σκηνοθέτης νιώθει πως ενηλικιώθηκε μαζί με την πρώτη του βραβευμένη ταινία, «Κιούκα: Πριν το τέλος του καλοκαιριού», κινηματογραφεί τις αναμνήσεις του και είναι μία από τις πιο μεγάλες ελπίδες του ελληνικού κινηματογράφου.
M. HULOT
«Το γυναικείο σώμα είναι το πρώτο που προσπαθεί να ελέγξει κάθε εξουσία»

Thalia Mavros / «Το γυναικείο σώμα είναι το πρώτο που προσπαθεί να ελέγξει κάθε εξουσία»

Η διεθνώς βραβευμένη παραγωγός και σκηνοθέτις Thalia Mavros μιλά στη LIFO για τη νέα πραγματικότητα που διαμορφώνει η «αυτοκρατορία» του Τραμπ, καθώς και για τη θέση της γυναίκας σε έναν κόσμο που αλλάζει - και όχι προς το καλύτερο.
M. HULOT
«The last of us» - S02 : Να δεις τι σου 'χω για μετά

Οθόνες / «The last of us» - S02 : Να δεις τι σου 'χω για μετά

Το πρώτο επεισόδιο της δεύτερης σεζόν της αγαπημένης σειράς του HBO λειτουργεί ως εισαγωγή, συστήνοντας νέους χαρακτήρες, το περιβάλλον της δράσης, τη σχέση των παλιών χαρακτήρων με αυτό αλλά και μεταξύ τους.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
«Κρίστοφερ Νόλαν, σε εκλιπαρώ, μην κάνεις την Οδύσσεια ‘σύγχρονη’»

Οθόνες / «Κρίστοφερ Νόλαν, σε εκλιπαρώ, μην κάνεις την Οδύσσεια σύγχρονη»

Ο επιφανής μελετητής του Ομήρου και διευθυντής του New York Times Review of Books, Ντάνιελ Μέντελσον, περιγράφει στην εφημερίδα Telegraph τους τρεις βασικούς κανόνες που ελπίζει να τηρηθούν κατά τη μεταφορά της «Οδύσσειας» στη μεγάλη οθόνη.
THE LIFO TEAM
Movies

Οθόνες / Μια ταινία για τον Bloody Hawκ και άλλοι 8 λόγοι για να πάτε σινεμά

Αυτή την εβδομάδα έχουν την τιμητική τους τα κατασκοπικά θρίλερ, παίζει η επανέκδοση του Delicatessen και ένα ντοκιμαντέρ για τον δημοφιλή ράπερ που δεν απευθύνεται μόνο στο fan base του — όχι άλλο Minecraft.
THE LIFO TEAM
«Οι περισσότεροι κινηματογράφοι στην Αργεντινή έχουν μετατραπεί σε εκκλησίες ευαγγελιστών»

Οθόνες / «Οι περισσότεροι κινηματογράφοι στην Αργεντινή έχουν μετατραπεί σε εκκλησίες ευαγγελιστών»

Με το βραβευμένο ντοκιμαντέρ Μουσείο της Νύχτας, ο Φερμίν Ελόι Ακόστα αναδεικνύει ένα πολύτιμο φωτογραφικό αρχείο για τη Νέα Υόρκη των δεκαετιών του ’70 και του ’80, ενώ μιλά στη LiFO για την αβεβαιότητα του μέλλοντος του κινηματογράφου στην Αργεντινή και τις πολιτικές αναταράξεις στη χώρα του.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
JASON MOMOA

Οπτική Γωνία / Το σινεμά ως τοποθέτηση προϊόντος: Το «Minecraft» σπάει ταμεία

Η τεράστια επιτυχία της κινηματογραφικής διασκευής του δημοφιλούς παιχνιδιού θεμελιώνει μια νέα εποχή στο στουντιακό σινεμά που καθιστά την ταύτιση θεατή και καταναλωτή εντονότερη από ποτέ.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Οι 10 αγαπημένες ταινίες του Γιώργου Γάλλου

Μυθολογίες / «Ο Βέγγος είναι το αγχολυτικό μου»: Οι 10 αγαπημένες ταινίες του Γιώργου Γάλλου

Από τον Κουροσάβα και τον Μπέργκμαν, από τις ταινίες της Pixar μέχρι τα Batman του Nόλαν, ο ηθοποιός φτιάχνει μια ετερόκλητη και ειλικρινή λίστα και πιστεύει ότι «σινεμά είναι να βλέπεις άλλες πλευρές του κόσμου».
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΝΙΝΕΤΤΑ ΓΙΑΚΙΝΤΖΗ
Εβελίνα Παπούλια: «Δεν μου χαρίστηκε τίποτα»

Oι Αθηναίοι / Εβελίνα Παπούλια: «Δεν μου χαρίστηκε τίποτα»

«Μην παίξεις ποτέ κωμωδία», της είχαν πει, αλλά τελικά το ευρύ κοινό τη λάτρεψε ως Μαρίνα Κουντουράτου. Όταν αποφάσισε να ερμηνεύσει τον ρόλο μιας τρανς γυναίκας, της είπαν «θα καταστραφείς». Ήταν πάντα τολμηρή και άφοβη. Και είναι η Αθηναία της εβδομάδας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ