Είναι το «Top Boy» η καλύτερη σειρά που έχει αυτήν τη στιγμή το Netflix;

Είναι το «Top Boy» η καλύτερη σειρά που έχει αυτή τη στιγμή το Netflix; Facebook Twitter
Ο κόσμος του «Top Boy» είναι κυρίως ο κόσμος των εμπόρων ναρκωτικών και των επιπτώσεων που έχει αυτή η ασχολία και στους ίδιους και στους δικούς τους ανθρώπους. 
0

Όταν το «Top Boy» προβλήθηκε για τέσσερις συνεχόμενες νύχτες στο βρετανικό Channel 4 το 2011 με πρωταγωνιστές δύο πολύ γνωστούς ράπερ, τον Asher D (Ashley Walters) και τον Kano (Kane Robinson), προκάλεσε μεγάλο σαματά, γιατί παρουσίαζε με εντελώς ρεαλιστικό τρόπο την άγρια καθημερινότητα δύο μαύρων εμπόρων ναρκωτικών στο (φανταστικό) συγκρότημα κατοικιών Summerhouse και στους δρόμους του λονδρέζικου Χάκνεϊ.

Οι υποβαθμισμένες γειτονιές του Λονδίνου και οι σκληρές συνθήκες που έχουν να αντιμετωπίσουν τα παιδιά που μεγαλώνουν σε τέτοιο περιβάλλον, η εκμετάλλευση, η παραμέληση αλλά και η παρανομία στην οποία εύκολα μπορούν να οδηγηθούν έκανε τη σειρά τόσο δημοφιλή, που δύο χρόνια αργότερα επέστρεψε με τέσσερα νέα επεισόδια.

Το «Top Boy» ήταν μια σειρά χαρακτήρων, του «top boy» Ντουσέν, που από το «shithole» του Summerhouse γίνεται ο «βαρόνος» ολόκληρης της περιοχής, κάτι σαν τον δον Κορλεόνε του Χάκνεϊ, και του αδελφικού του φίλου, του Σάλι, με τον οποίο διακινούν μεγάλη ποσότητα ναρκωτικών, που έχουν γύρω τους ανθρώπους της διπλανής πόρτας, με τους οποίους το κοινό μπορούσε να ταυτιστεί και παρακολουθούσε με ενδιαφέρον την εξέλιξή τους. Όταν το Channel 4 αποφάσισε να μην τη συνεχίσει, όλοι αγωνιούσαν για το τι απέγιναν ο Σάλι και ο Ντουσέν. 

Το «Top Boy» θίγει κοινωνικά προβλήματα, αλλά οι ήρωές του δεν δίνουν μία γι' αυτά που συμβαίνουν γύρω τους και δεν τους αφορούν άμεσα. Ενδιαφέρονται για τον εύκολο πλουτισμό, με κάθε κόστος και με κάθε τρόπο, ενδιαφέρονται να ξεφύγουν από τη μιζέρια του Summerhouse και να προχωρήσουν στη ζωή τους, αλλά, εκτός από τον καθημερινό αγώνα και τον νόμιμο τρόπο, η παρανομία είναι κάτι που θεωρούν δεδομένο για να τα καταφέρουν.

Ο δεύτερος κύκλος του Channel 4 κλείνει αφήνοντας τους ήρωες μετέωρους, τον Ντουσέν να τον κυνηγούν για να τον σκοτώσουν οι Αλβανοί μαφιόζοι και τον Σάλι χωρίς συνεργάτες, με μόνη παρέα ένα κακοποιημένο νεαρό αγόρι που πήρε υπό την προστασία του. Το απότομο κλείσιμο της σειράς, χωρίς ουσιαστικό τέλος, προκάλεσε τις υπερβολικές αντιδράσεις των φαν της.

Σε μια πρόσφατη συνέντευξή του ο Kane «Kano» Robinson, ο grime μουσικός που παίζει τον ρόλο του Σάλι, αναφέρει ότι όταν κάποια στιγμή συνάντησε τον Noel Gallagher, το πρώτο πράγμα που τον ρώτησε ήταν «πότε θα επιστρέψει το "Top Boy"».

Κάτι παρόμοιο αναφέρει και ο Ashley Walters: «Αρκετές φορές ήταν ενοχλητικές οι αντιδράσεις των φαν, παρότι βρίσκω ωραίο το ότι κάποιοι άνθρωποι αγαπούσαν τόσο πολύ τη σειρά. Αισθανόμουν όμως ότι ήταν κάτι που με έπνιγε. Ήταν σαν μην μπορείς να υπάρξεις πέρα από αυτόν τον χαρακτήρα. Συνεχώς υπήρχε κάποιος που με ρωτούσε “πότε θα επανέλθει το "Top Boy"».

top boy Facebook Twitter
«Είναι βίαιοι έμποροι ναρκωτικών που κατάγονται από ένα μέρος που τους έχει κάνει αυτό που είναι. Θα πήγαιναν σε αντιρατσιστικές πορείες; Αμφιβάλλω! Αμφιβάλλω αν θα πήγαιναν οι πιο πολλοί άνθρωποι που πουλάνε ναρκωτικά». 

Ακριβώς την ίδια απορία είχε και ο Αμερικανός μεγα-στάρ Drake, επίσης οπαδός των δύο κύκλων του «Top Boy», ο οποίος, μετά από έξι χρόνια αναμονής, και επειδή έβλεπε ότι οι παραγωγοί της σειράς δεν σκόπευαν να ετοιμάσουν νέο κύκλο, αποφάσισε να χρηματοδοτήσει τη συνέχεια. Μάλιστα σκόπευε να πρωταγωνιστήσει ο ίδιος στα νέα επεισόδια, κάτι που θεωρήθηκε μεγάλο πρόβλημα από τον δημιουργό της σειράς, τον Ronan Bennett.

«Αν εμφανιζόταν ο Drake , θα προκαλούσε σύγχυση στο κοινό, και όχι μόνο επειδή θα έστρεφε όλη την προσοχή πάνω του. Θα ήταν δύσκολο να διατηρηθεί η αυθεντικότητα της σειράς» λέει. «Έτσι, τον πείσαμε να μην το κάνει». 

Το «Top Boy» επέστρεψε το 2019 στο Netflix, ακόμα πιο βίαιο και με νέους χαρακτήρες, περιγράφοντας με ωμό τρόπο όλη την αγριότητα του inner city του Λονδίνου και μια νέα κατάσταση στη διακίνηση ναρκωτικών, τα οποία, μέσω των county lines, μεταφέρονταν πλέον στις επαρχιακές πόλεις, κυρίως από παιδιά ή ευάλωτους ανθρώπους που γίνονταν υποχείρια των συμμοριών.

Τον Ντουσέν και τον Σάλι πλαισιώνουν πρόσωπα όπως η Τζακ (Jasmine Jobson) και η Σέλι (η ράπερ Little Simz σε έναν καταπληκτικό ρόλο), ενώ την παράσταση στον τρίτο κύκλο (ή πρώτο για το Netflix) κλέβει ο Τζέιμι (Micheal Ward), ένας νεαρός γκάνγκστερ που έχει πάρει τη θέση των δύο «βετεράνων» όσο αυτοί λείπουν από τους δρόμους του Λονδίνου.

Ο τρίτος κύκλος κλείνει με αιματοκύλισμα και τον Τζέιμι να μπαίνει στη φυλακή, ενώ ο Ντουσέν και ο Σάλι ξεπερνούν κάθε ηθικό κανόνα για να παραμείνουν στην κορυφή. Σκοτώνουν κολλητούς, εκδικούνται, εξοντώνουν κάθε αντίπαλο. 

Ο νέος, τέταρτος κύκλος, και ο καλύτερος μέχρι στιγμής, είναι πέρα από κάθε προσδοκία. Μπορεί να καθυστέρησε να εμφανιστεί λόγω της πανδημίας, αλλά είναι ο πιο συναρπαστικός και καλοδουλεμένος από κάθε άποψη.

Ήταν γνωστό από τον πρώτο κύκλο ότι οι ράπερ μπορούν να παίξουν τον ρόλο τους πειστικά και με μεγάλες δόσεις ρεαλισμού, αλλά αυτήν τη φορά οι ερμηνείες είναι καταπληκτικές απ' όλους, βασικούς πρωταγωνιστές, δευτερεύοντες χαρακτήρες, μικρούς ρόλους. Και το πρώτο επεισόδιο ξεκινάει ως υπερπαραγωγή, γιατί η δράση έχει μεταφερθεί στο Μαρόκο μέσω Ισπανίας, απ' όπου ο Ντουσέν προμηθεύεται τα ναρκωτικά σε μεγάλες ποσότητες, με τη συνεργασία του Τζέιμι, τον οποίο έχει βγάλει από τη φυλακή.

Η Τζακ έχει αναλάβει πιο σοβαρό ρόλο στην ομάδα, είναι πλέον το δεξί χέρι του Ντουσέν, ενώ ο Σάλι είναι ακόμα τσακισμένος από τη δολοφονία του φίλου του, τον οποίο έχει σκοτώσει επειδή τους πρόδωσε. Μένει σε μια βάρκα στο ποτάμι και ταΐζει με το χέρι μια αλεπού, που εμφανίζεται μέσα απ’ τους θάμνους –η σκηνή που ο grime MC ταΐζει την αλεπού με το πιρούνι, ενώ παίζει μαζί της, είναι απίθανη και εντελώς απρόβλεπτη–, και δημιουργεί φιλικές σχέσεις με μια γυναίκα που μένει δίπλα του. 

Jasmine Jobson Facebook Twitter
Η Jasmine Jobson στον ρόλο της Tζακ. Φωτ.: Chris Harris/Netflix

Έχουν περάσει έντεκα χρόνια από το ξεκίνημα τη σειράς και οι δύο βασικοί ήρωες είναι πλέον 30άρηδες, ενώ τα παιδιά που τους πλαισίωναν και πήγαιναν ακόμα στο σχολείο ενήλικες. Όσο μεγαλώνουν, αλλάζουν και οι χαρακτήρες τους, αλλάζουν τα προβλήματα που έχουν να αντιμετωπίσουν στη ζωή τους, αλλάζει η σχέση με την οικογένειά τους, αλλάζουν οι ανάγκες τους.

Στον τέταρτο κύκλο οι χαρακτήρες είναι πιο ολοκληρωμένοι, αποκαλύπτονται άλλες πτυχές τους, ευαισθησίες που κάνουν τους αχώνευτους γκάνγκστερ πιο ανθρώπινους και συμπαθείς. Η οικογένεια είναι με κάποιον τρόπο το πιο σημαντικό πράγμα για όλους, ο πυρήνας της δράσης και αυτό που καθορίζει την πλοκή, ενώ στα περιστατικά που πλαισιώνουν τη βασική ιστορία περνούν όλα τα κοινωνικά προβλήματα της Βρετανίας μετά το Brexit, η απέλαση των μαύρων αφρικανικής και τζαμαϊκανής καταγωγής, το gentrification που αφήνει άστεγους φτωχούς και ηλικιωμένους, ο ρατσισμός, όλες οι δυσκολίες του να είσαι μαύρος χαμηλής κοινωνικής τάξης – όλα αυτά που αγνοούν τα mainstream μέσα.  

Το σημαντικότερο στοιχείο του νέου κύκλου, όμως, είναι ότι έδωσε προτεραιότητα σε αρκετούς γυναικείους χαρακτήρες, που αυτήν τη φορά περνούν σε πρώτο πλάνο και γίνονται πρωταγωνίστριες: η Λορίν, αδελφή της Τζακ, που το σκάει από τον τύπο που τη φυλακίζει σε μια κακοποιητική σχέση στο Λίβερπουλ, η ίδια η Τζακ που ερωτεύεται την Μπεκς και γίνονται θύματα ομοφοβικής επίθεσης, η Τία, η φίλη του νεαρού Στεφ, αδελφού του Τζέιμι, που έχει αποβληθεί διά παντός από το σχολείο και μεγαλώνει μόνη της τη μικρή αδελφή της, η Μάντι, που βγαίνει από τη φυλακή και το παιδί της το έχει πάρει η πρόνοια. Δεν είναι απλώς αδελφές, φίλες, μητέρες, έχουν δικές τους επιχειρήσεις και δουλεύουν με γυναίκες, όπως η Σέλι, που έχει ανοίξει πλέον «σαλόνι ομορφιάς». 

Το «Top Boy» θίγει κοινωνικά προβλήματα, αλλά οι ήρωές του δεν δίνουν μία γι' αυτά που συμβαίνουν γύρω τους και δεν τους αφορούν άμεσα. Ενδιαφέρονται για τον εύκολο πλουτισμό, με κάθε κόστος και με κάθε τρόπο, ενδιαφέρονται να ξεφύγουν από τη μιζέρια του Summerhouse και να προχωρήσουν στη ζωή τους, αλλά, εκτός από τον καθημερινό αγώνα (που έχει επιλέξει η Σέλι) και τον νόμιμο τρόπο (ο μεγάλος αδελφός του Τζέιμι είναι επιμελής φοιτητής στο πανεπιστήμιο), η παρανομία είναι κάτι που θεωρούν δεδομένο για να τα καταφέρουν.

«Μπορεί να μην τους απασχολούν ευρύτερα προβλήματα που δεν σχετίζονται άμεσα με τη ζωή τους, αλλά μην ξεχνάτε τι είδους άνθρωποι είναι οι χαρακτήρες της σειράς», λέει ο Robinson. «Είναι βίαιοι έμποροι ναρκωτικών που κατάγονται από ένα μέρος που τους έχει κάνει αυτό που είναι. Θα πήγαιναν σε αντιρατσιστικές πορείες; Αμφιβάλλω! Αμφιβάλλω αν θα πήγαιναν οι πιο πολλοί άνθρωποι που πουλάνε ναρκωτικά».  

lauryn Facebook Twitter
H Λορίν, αδερφή της Τζακ, που το σκάει από τον τύπο που τη φυλακίζει σε μια κακοποιητική σχέση στο Λίβερπουλ.

Στον νέο κύκλο το ζευγάρι που εμφανιζόταν εθισμένο στα ναρκωτικά, παρακαλώντας για μια δόση στους δρόμους, εμφανίζονται πλέον ως αστυνομικοί που προσπαθούν να στριμώξουν τον Ντουσέν και να αποκαλύψουν τη δράση του, αν και η παρουσία της αστυνομίας είναι ελάχιστη στη σειρά.

Αυτό είναι ένα από τα σημεία όπου κάποιοι εντοπίζουν ότι θα έπρεπε να δοθεί μεγαλύτερη βαρύτητα, στην απονομή δικαιοσύνης και στη διελεύκανση των εγκλημάτων, αλλά ο κόσμος του «Top Boy» είναι κυρίως ο κόσμος των εμπόρων ναρκωτικών και των επιπτώσεων που φέρνει αυτή η ασχολία στους ίδιους και στους δικούς τους ανθρώπους. 

Γιατί αυτός ο κύκλος αρέσει σε όλους; Επειδή δεν δείχνει ωραιοποιημένο τον τρόπο ζωής των εγκληματιών, επειδή δείχνει αλήθειες και προσωπικά δράματα με τρόπο ντοκιμαντερίστικο, επειδή έχει εξαιρετική κινηματογραφία με κοντινά πλάνα που αιχμαλωτίζουν κάθε συναίσθημα, κάθε έκφραση των προσώπων, επειδή το σενάριο εξελίσσεται σε μια εις βάθος ανάλυση των ηρώων, επειδή έχει συνεχείς ανατροπές και σοκαριστικά στιγμιότυπα, επειδή το φινάλε του τελευταίου επεισοδίου σε τσακίζει και δημιουργεί ακόμα μεγαλύτερη αγωνία απ' ό,τι το τέλος του 2013. Μακάρι το Netflix να ετοιμάσει και τρίτο κύκλο…

Οθόνες
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΚΥΡΙΑΚΗ 20/03 - ΕΧΕΙ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΤΕΙ-«Τα Ημερολόγια του Άντι Γουόρχολ»: Μια υπνωτιστική σειρά ντοκιμαντέρ

Ηχητικά Άρθρα / «Τα Ημερολόγια του Άντι Γουόρχολ»: Μια υπνωτιστική σειρά ντοκιμαντέρ

Τα αποσπάσματα από τα ημερολόγια τα αφηγείται ο ίδιος o Άντι Γουόρχολ από το υπερπέραν, μέσω του θαύματος ενός AI αλγόριθμου που ανακαλεί τα χαρακτηριστικά της φωνής του όπως αυτή είχε καταγραφεί όταν ζούσε.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

JASON MOMOA

Οπτική Γωνία / Το σινεμά ως τοποθέτηση προϊόντος: Το «Minecraft» σπάει ταμεία

Η τεράστια επιτυχία της κινηματογραφικής διασκευής του δημοφιλούς παιχνιδιού θεμελιώνει μια νέα εποχή στο στουντιακό σινεμά που καθιστά την ταύτιση θεατή και καταναλωτή εντονότερη από ποτέ.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Οι 10 αγαπημένες ταινίες του Γιώργου Γάλλου

Μυθολογίες / «Ο Βέγγος είναι το αγχολυτικό μου»: Οι 10 αγαπημένες ταινίες του Γιώργου Γάλλου

Από τον Κουροσάβα και τον Μπέργκμαν, από τις ταινίες της Pixar μέχρι τα Batman του Nόλαν, ο ηθοποιός φτιάχνει μια ετερόκλητη και ειλικρινή λίστα και πιστεύει ότι «σινεμά είναι να βλέπεις άλλες πλευρές του κόσμου».
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΝΙΝΕΤΤΑ ΓΙΑΚΙΝΤΖΗ
Εβελίνα Παπούλια: «Δεν μου χαρίστηκε τίποτα»

Oι Αθηναίοι / Εβελίνα Παπούλια: «Δεν μου χαρίστηκε τίποτα»

«Μην παίξεις ποτέ κωμωδία», της είχαν πει, αλλά τελικά το ευρύ κοινό τη λάτρεψε ως Μαρίνα Κουντουράτου. Όταν αποφάσισε να ερμηνεύσει τον ρόλο μιας τρανς γυναίκας, της είπαν «θα καταστραφείς». Ήταν πάντα τολμηρή και άφοβη. Και είναι η Αθηναία της εβδομάδας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
 Ντέιβιντ Κρόνεμπεργκ: «Αν είσαι υπαρξιστής άθεος όπως εγώ, το ανθρώπινο σώμα είναι η ζωή σου»

Pulp Fiction / «Αν είσαι υπαρξιστής άθεος όπως εγώ, το ανθρώπινο σώμα είναι η ζωή σου»

Ο Ντέιβιντ Κρόνεμπεργκ επιστρέφει με το «Ο Κύριος των Νεκρών» και μιλά στη LiFO για τις σκέψεις του πάνω στο πένθος, την τεχνητή νοημοσύνη που του έλυσε τα χέρια, και εξηγεί γιατί ασχολείται διαρκώς με τρομακτικές καταστάσεις.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Βαλ Κίλμερ: Ο άνθρωπος που θα (μπορούσε να) γινόταν σταρ

Απώλειες / Βαλ Κίλμερ (1959-2025): Ο άνθρωπος που θα μπορούσε να είχε γίνει σούπερσταρ

Έφυγε από τη ζωή ο Κρις του «Heat», ο Iceman του «Top Gun», ο «ξανθός» Μπάτμαν του Τζόελ Σουμάχερ, ο Τζιμ Μόρισον του Όλιβερ Στόουν, ο γκέι ντέτεκτιβ του «Kiss Kiss Bang Bang», ένας ηθοποιός που κατέγραψε μερικές αξέχαστες εμφανίσεις στο ενεργητικό του, μα δεν έκανε την αναμενόμενη καριέρα μεγάλου σταρ λόγω ατυχών συγκυριών αλλά και προσωπικών επιλογών.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Η Λάιζα Μινέλι σήμερα δηλώνει ευτυχισμένη. ή Λάιζα Μινέλι: Mια απίστευτη ιστορία επιβίωσης.

Οθόνες / Λάιζα Μινέλι: Mια απίστευτη ιστορία επιβίωσης

Gay icon, μια χαρισματικά αφοσιωμένη performer, αλλά και αντικείμενο χλεύης. Το ντοκιμαντέρ του Μπρους Ντέιβιντ Κλάιν «Liza: A Truly Terrific, Absolutely True Story» σίγουρα δεν αφηγείται την ιστορία ενός τυπικού nepo baby.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
τομ χάρντι

Οθόνες / 10 τηλεοπτικές σειρές που θα δούμε την άνοιξη

Από τη μεγάλη επιστροφή του «The Last of Us» σε εκείνη του «Αστερίξ» και από τη σεξουαλική αναζήτηση της Μισέλ Ουίλιαμς σε μια απολαυστική ματιά στον κόσμο του σύγχρονου μπαλέτου, αυτές είναι οι σειρές που θα μας κρατήσουν καθηλωμένους στη μικρή οθόνη το επόμενο διάστημα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Οι 10 αγαπημένες ταινίες της Μαρίνας Σάττι

Μυθολογίες / «Οι εικόνες του Ζβιάγκιντσεφ είναι υπνωτιστικές»: Οι 10 αγαπημένες ταινίες της Μαρίνας Σάττι

Στην κινηματογραφική λίστα της τραγουδοποιού, η σιωπή λέει περισσότερα από τα λόγια, οι εικόνες αποκαλύπτουν κρυμμένα συναισθήματα, οι κόσμοι είναι γεμάτοι αβεβαιότητες και συγκρούσεις, και η μουσική έχει μια ιερή διάσταση.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΝΙΝΕΤΤΑ ΓΙΑΚΙΝΤΖΗ
21 ντοκιμαντέρ του 21ου αιώνα που αξίζει να δείτε

Οθόνες / 21 ντοκιμαντέρ του 21ου αιώνα που αξίζει να δείτε

Από μια σπουδαία στιγμή του σκορσεζικού σινεμά ως την ψηφιακή επανάσταση της Ανιές Βαρντά κι από το συγκλονιστικό δίπτυχο του Τζόσουα Οπενχάιμερ ως τη μεγάλη φιλμική «σκανταλιά» του Banksy, αυτοί είναι 21 σταθμοί του σύγχρονου σινεμά τεκμηρίωσης που πρέπει να έχει δει κάθε σινεφίλ.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
«Μπορεί να γίνει μια παραγωγή σαν το “Flow” στην Ελλάδα, αρκεί να το θέλουμε»

Οθόνες / «Μπορεί να γίνει μια παραγωγή σαν το “Flow” στην Ελλάδα, αρκεί να το θέλουμε»

Με αφορμή τη δεύτερη απονομή των βραβείων Stratos, που τιμούν το ελληνικό animation, o πρόεδρος της ASIFA HELLAS Κωνσταντίνος Κακαρούντας μιλά για την άνθηση της σκηνής, τις προκλήσεις και για το πώς η Ελλάδα μπορεί να πετύχει μια παραγωγή οσκαρικού επιπέδου.
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ
 «Εσύ, θείο, δεν θα φύγεις, θα μείνεις εδώ μαζί μου!» ή Γιάννα Δεληγιάννη: «Βρίσκω την ουσία μόνο στο να στηρίζει ο ένας τον άλλον». ή Η Γιάννα Δεληγιάννη προβάλλει ταινίες στους μαθητές της άγονης γραμμής.

Οθόνες / Η Γιάννα Δεληγιάννη προβάλλει ταινίες στους μαθητές της άγονης γραμμής

Η κινηματογραφίστρια και πρόεδρος της Cinemathesis μιλά για την πρωτοβουλία της να υλοποιεί κινηματογραφικά εργαστήρια για παιδιά σε απομακρυσμένα δημοτικά σχολεία της άγονης γραμμής, το όραμα και το αποτύπωμα της δράσης της, για τις δυσκολίες που αντιμετώπισε και για το τι λείπει από την τυπική εκπαίδευση.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Γιατί το «Adolescence» έχει αναδειχθεί σε παγκόσμιο φαινόμενο;

Pulp Fiction / Γιατί το «Adolescence» έχει αναδειχθεί σε παγκόσμιο φαινόμενο;

Είναι η τεχνική αρτιότητα μιας αστυνομικής σειράς με επίκαιρο κοινωνικό θέμα που της χαρίζει τόσο μεγάλο αντίκτυπο στο κοινό; Ή μήπως η πραγματική δύναμη πηγάζει από τον φόβο των γονιών για τις εγκληματικές παραλείψεις και, κυρίως, για την άγνοιά τους απέναντι στα κρυφά σημάδια του ψηφιακού κόσμου;
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Η μαμά μου, ο Μπαρτ Ρέινολντς κι ένας θάνατος που παραμένει μυστηριώδης εδώ και μισό αιώνα

Οθόνες / Η μαμά μου, ο Μπαρτ Ρέινολντς κι ένας θάνατος που παραμένει μυστηριώδης εδώ και μισό αιώνα

Ο γιος της ηθοποιού Σάρα Μάιλς ήταν τεσσάρων ετών όταν βρέθηκε νεκρός ο μάνατζερ και πρώην εραστής της μητέρας του. Οι υποψίες είχαν πέσει τότε πάνω στον συμπρωταγωνιστή της Μπαρτ Ρέινολντς. 51 χρόνια αργότερα, ο Μπολτ προσπαθεί να θυμηθεί τι συνέβη.
LIFO NEWSROOM
Το Παιδί Τραύμα επιλέγει τις 10 αγαπημένες του ταινίες

Μυθολογίες / «Το Festen έχει επηρεάσει τους στίχους μου»: Οι 10 αγαπημένες ταινίες του Παιδιού Τραύματος

Χάνεκε αλλά και Αγγελόπουλος, «Καμιά πατρίδα για τους μελλοθάνατους» αλλά και «Aftersun», το Παιδί Τραύμα επιλέγει 10 ταινίες που κυμαίνονται από τον ωμό ρεαλισμό και τη βία μέχρι τον θρίαμβο της ποίησης και της τρυφερότητας.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΝΙΝΕΤΤΑ ΓΙΑΚΙΝΤΖΗ