Η «Λάμψη» του Kubrick πήρε καιρό για να λάμψει… Facebook Twitter
Θεωρίες προσπάθησαν να συνδέσουν την ταινία του Κιούμπρικ με το Ολοκαύτωμα, την γενοκτονία των Ινδιάνων και την «ψεύτικη προσελήνωση»

Η «Λάμψη» του Kubrick πήρε καιρό για να λάμψει…

0

Ό,τι λάμπει δεν είναι χρυσός. Ακόμα και η “Λάμψη” (The Shining, 1980), το δημοφιλέστερο φιλμ τρόμου που σκηνοθέτησε ο  Stanley Kubrick πάνω στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Steven King με πρωταγωνιστή τον Jack Nickolson, - ίσως η πιο δημοφιλής ταινία τρόμου μετά το Ψυχώ του Hitchcock -  δεν τύφλωσε με την προσδοκόμενη επιτυχία της ούτε τους κριτικούς της εποχής, ούτε τους φαν του βιβλίου. Τουλάχιστον για αρχή. Μέχρι ο χρόνος - που είναι και ο μόνος αντικειμενικός κριτής όταν μιλάμε για ένα έργο τέχνης - να την τοποθετήσει στο πάνθεον των καλύτερων ταινιών όλων των εποχών, η “Λάμψη” όχι μόνο δεν έλαμψε, αλλά ξεκίνησε το ταξίδι στον δρόμο της έβδομης τέχνης με δύο υποψηφιότητες για “Χρυσό Βατόμουρο”: Χειρότερης γυναίκας ηθοποιού για την Shelley Duvall και Χειρότερης Σκηνοθεσίας για τον ίδιο τον Stanley Kubrick. 

 

“Το μυθιστόρημα δεν είναι σε καμία περίπτωση ένα έργο με λογοτεχνικές αξιώσεις”, δήλωνε τότε ο Kubrick στον Γάλλο κριτικό κινηματογράφου Michel Ciment, “αλλά η πλοκή είναι εξαιρετικά δουλεμένη, πράγμα που είναι το πιο σημαντικό για μια ταινία”. Κάπως έτσι ο σκηνοθέτης υπερασπιζόταν τον τίτλο του “ελεύθερου πνεύματος” που ήθελε να συνοδεύει τη φήμη του και να δικαιολογήσει στους εκατομμύρια πιστούς αναγνώστες του  King γιατί άφησε έξω απ’ το κινηματογραφικό σενάριο, που συνυπέγραφε με τη  Daiane Johnson, σημαντικά στιγμιότυπα του best seller βιβλίου.

 

Από μία άποψη αυτή η ελευθερία λειτούργησε θετικά, αφού για πρώτη φορά σε ταινία χρησιμοποιήθηκε Stedicam, από την άλλη εξόργησε τον King, ο οποίος περίμενε μια αυτούσια μεταφορά του μυθιστορήματός του στην μεγάλη οθόνη, όπου η ιστορία του ημίτρελου συγγραφέα που αναλαμβάνει τη φροντίδα ενός ξενοδοχείου μετακομίζοντας εκεί με την οικογένεια του, να μην παρεκλίνει στο ελάχιστο. Βέβαια, φρόντισε να πάρει την “εκδίκηση” του γράφοντας το 1997 το ριμέικ της ταινίας σε τηλεοπτική σειρά αλλά και το σίκουελ βιβλίο “Doctor Sleep” το 2013. Και μπορεί πολλοί να ήθελαν να μάθουν τι απέγινε τελικά ο Danny Torrance, ο μικρός γιος της οικογένειας με τις παράξενες ικανότητες και τον φανταστικό φίλο που μιλάει συνεχώς με το δάχτυλο του, τόσο η σειρά όσο και το βιβλίο απεδείχθησαν πιο προβλέψιμα απ’ όσο αναμενόταν. 

 

Η «Λάμψη» του Kubrick πήρε καιρό για να λάμψει… Facebook Twitter

 Η "Λάμψη" ξεκίνησε το ταξίδι στον δρόμο της έβδομης τέχνης με δύο υποψηφιότητες για "Χρυσό Βατόμουρο": Χειρότερης γυναίκας ηθοποιού για την Shelley Duvall και Χειρότερης Σκηνοθεσίας για τον ίδιο τον Stanley Kubrick

 

Με το πέρασμα, βέβαια, του χρόνου η ταινία του Kubrick άρχισε να εκτιμάται σε σχέση με το τι πραγματικά ήταν, παρά για το τι δεν ήταν. Μπορεί, δηλαδή, ο διάσημος σκηνοθέτης να παρέλειψε αναφορές στα “ζωάκια”, το “σφυρί” ή τον “καυστήρα”, έντυσε όμως το φιλμ του μ’ έναν σπάνιο αινιγματικό τρόπο που εξερέθισε την προσοχή και την φαντασία του θεατή του. Μπορεί εν τέλει η σκηνή της ταινίας όπου ο  σπουδαίος Jack Nickolson σκοτώνει ως επιστάτης Jack Torrance τον σεφ Dick Hallorann (που ερμήνευε ο Scatman Crothers) να έμοιαζε σα να λέει στους αναγνώστες “σας έχω γραμμένους” -τη στιγμή που στο μυθιστόρημα ο ήρωας τη γλιτώνει -, ήταν όμως μία απ’ τις πολλές και διαφορετικές σκηνές που δίνουν ποικιλομορφία στο φιλμ, το οποίο δύσκολα κατατάσσεις μόνο στο είδος του θρίλερ.

 

Χρειάστηκε σχεδόν μια δεκαετία, απ’ το 1980 που γυρίστηκε η ταινία, για να πέσουν οι τόνοι και οι φανατικοί του King να γίνουν και φανατικοί... Κιουμπρικικοί. Απόδειξη ότι η “Λάμψη” έγινε ακόμα και αντικείμενο θεωριών συνομωσίας όταν το 2012 βγήκε στις αίθουσες το “Δωμάτιο 237” (πρωτοπαρουσιάστηκε στις τότε Νύχτες Πρεμιέρας στην Αθήνα). Το ντοκυμαντέρ απέσπασε θερμές κριτικές και αποτέλεσε το κλειδί που επιχείρησε να ξεκλειδώσει όλα τα κρυμμένα μυστικά του σκοτεινής και ιντριγκαδόρικης σκηνοθετικής προσέγγισης. Θεωρίες προσπάθησαν να συνδέσουν την ταινία του Κιούμπρικ με το Ολοκαύτωμα, την γενοκτονία των Ινδιάνων και την ψεύτικη προσελήνωση, αποδεικνύοντας κατ’ ουσίαν ένα πράγμα: Πόσο διαχρονικά παρόντα και ελκυστικά μπορεί να είναι ένα προς ένα όλα τα κομμάτια που συνθέτουν ένα λαμπρό έργo τέχνης. 

 

Με στοιχεία από τη Guardian

0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Η «Εκδίκηση των Σιθ» έγινε 20 χρονών και επιστρέφει στους κινηματογράφους

Οθόνες / Η «Εκδίκηση των Σιθ» έγινε 20 χρονών και επιστρέφει στους κινηματογράφους

Το κλείσιμο μιας τριλογίας «Star Wars» που λοιδορήθηκε, για να επανεκτιμηθεί μερικώς όταν η νεότερη έπεσε θύμα των γενικευμένων culture wars και των ελάχιστων φιλοδοξιών της, επανεμφανίζεται στα σινεμά με αφορμή την επέτειο 20 χρόνων από την κυκλοφορία της.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Your Friends & Neighbors: Και ο πλούσιος λευκός πενηντάρης έχει ψυχή

Daily / Your Friends & Neighbors: Και ο πλούσιος λευκός πενηντάρης έχει ψυχή

Ο Τζον Χαμ υποδύεται τον επιτυχημένο επενδυτή που χάνει ξαφνικά το έδαφος κάτω από τα πόδια του σ΄αυτή την εκλεκτικά διασκεδαστική, κατά τόπους δραματική και συχνά διεισδυτική σάτιρα ηθών της πλουτοκρατικής ελίτ.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Κωστής Χαραμουντάνης: «Για να κάνω σινεμά μένω ακόμα στο πατρικό μου»

Κωστής Χαραμουντάνης / Κωστής Χαραμουντάνης: «Για να κάνω σινεμά μένω ακόμα στο πατρικό μου»

Ο 31χρονος σκηνοθέτης νιώθει πως ενηλικιώθηκε μαζί με την πρώτη του βραβευμένη ταινία, «Κιούκα: Πριν το τέλος του καλοκαιριού», κινηματογραφεί τις αναμνήσεις του και είναι μία από τις πιο μεγάλες ελπίδες του ελληνικού κινηματογράφου.
M. HULOT
«Το γυναικείο σώμα είναι το πρώτο που προσπαθεί να ελέγξει κάθε εξουσία»

Thalia Mavros / «Το γυναικείο σώμα είναι το πρώτο που προσπαθεί να ελέγξει κάθε εξουσία»

Η διεθνώς βραβευμένη παραγωγός και σκηνοθέτις Thalia Mavros μιλά στη LIFO για τη νέα πραγματικότητα που διαμορφώνει η «αυτοκρατορία» του Τραμπ, καθώς και για τη θέση της γυναίκας σε έναν κόσμο που αλλάζει - και όχι προς το καλύτερο.
M. HULOT
«The last of us» - S02 : Να δεις τι σου 'χω για μετά

Οθόνες / «The last of us» - S02 : Να δεις τι σου 'χω για μετά

Το πρώτο επεισόδιο της δεύτερης σεζόν της αγαπημένης σειράς του HBO λειτουργεί ως εισαγωγή, συστήνοντας νέους χαρακτήρες, το περιβάλλον της δράσης, τη σχέση των παλιών χαρακτήρων με αυτό αλλά και μεταξύ τους.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
«Κρίστοφερ Νόλαν, σε εκλιπαρώ, μην κάνεις την Οδύσσεια ‘σύγχρονη’»

Οθόνες / «Κρίστοφερ Νόλαν, σε εκλιπαρώ, μην κάνεις την Οδύσσεια σύγχρονη»

Ο επιφανής μελετητής του Ομήρου και διευθυντής του New York Times Review of Books, Ντάνιελ Μέντελσον, περιγράφει στην εφημερίδα Telegraph τους τρεις βασικούς κανόνες που ελπίζει να τηρηθούν κατά τη μεταφορά της «Οδύσσειας» στη μεγάλη οθόνη.
THE LIFO TEAM
Movies

Οθόνες / Μια ταινία για τον Bloody Hawκ και άλλοι 8 λόγοι για να πάτε σινεμά

Αυτή την εβδομάδα έχουν την τιμητική τους τα κατασκοπικά θρίλερ, παίζει η επανέκδοση του Delicatessen και ένα ντοκιμαντέρ για τον δημοφιλή ράπερ που δεν απευθύνεται μόνο στο fan base του — όχι άλλο Minecraft.
THE LIFO TEAM
«Οι περισσότεροι κινηματογράφοι στην Αργεντινή έχουν μετατραπεί σε εκκλησίες ευαγγελιστών»

Οθόνες / «Οι περισσότεροι κινηματογράφοι στην Αργεντινή έχουν μετατραπεί σε εκκλησίες ευαγγελιστών»

Με το βραβευμένο ντοκιμαντέρ Μουσείο της Νύχτας, ο Φερμίν Ελόι Ακόστα αναδεικνύει ένα πολύτιμο φωτογραφικό αρχείο για τη Νέα Υόρκη των δεκαετιών του ’70 και του ’80, ενώ μιλά στη LiFO για την αβεβαιότητα του μέλλοντος του κινηματογράφου στην Αργεντινή και τις πολιτικές αναταράξεις στη χώρα του.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
JASON MOMOA

Οπτική Γωνία / Το σινεμά ως τοποθέτηση προϊόντος: Το «Minecraft» σπάει ταμεία

Η τεράστια επιτυχία της κινηματογραφικής διασκευής του δημοφιλούς παιχνιδιού θεμελιώνει μια νέα εποχή στο στουντιακό σινεμά που καθιστά την ταύτιση θεατή και καταναλωτή εντονότερη από ποτέ.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Οι 10 αγαπημένες ταινίες του Γιώργου Γάλλου

Μυθολογίες / «Ο Βέγγος είναι το αγχολυτικό μου»: Οι 10 αγαπημένες ταινίες του Γιώργου Γάλλου

Από τον Κουροσάβα και τον Μπέργκμαν, από τις ταινίες της Pixar μέχρι τα Batman του Nόλαν, ο ηθοποιός φτιάχνει μια ετερόκλητη και ειλικρινή λίστα και πιστεύει ότι «σινεμά είναι να βλέπεις άλλες πλευρές του κόσμου».
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΝΙΝΕΤΤΑ ΓΙΑΚΙΝΤΖΗ
Εβελίνα Παπούλια: «Δεν μου χαρίστηκε τίποτα»

Oι Αθηναίοι / Εβελίνα Παπούλια: «Δεν μου χαρίστηκε τίποτα»

«Μην παίξεις ποτέ κωμωδία», της είχαν πει, αλλά τελικά το ευρύ κοινό τη λάτρεψε ως Μαρίνα Κουντουράτου. Όταν αποφάσισε να ερμηνεύσει τον ρόλο μιας τρανς γυναίκας, της είπαν «θα καταστραφείς». Ήταν πάντα τολμηρή και άφοβη. Και είναι η Αθηναία της εβδομάδας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
 Ντέιβιντ Κρόνεμπεργκ: «Αν είσαι υπαρξιστής άθεος όπως εγώ, το ανθρώπινο σώμα είναι η ζωή σου»

Pulp Fiction / «Αν είσαι υπαρξιστής άθεος όπως εγώ, το ανθρώπινο σώμα είναι η ζωή σου»

Ο Ντέιβιντ Κρόνεμπεργκ επιστρέφει με το «Ο Κύριος των Νεκρών» και μιλά στη LiFO για τις σκέψεις του πάνω στο πένθος, την τεχνητή νοημοσύνη που του έλυσε τα χέρια, και εξηγεί γιατί ασχολείται διαρκώς με τρομακτικές καταστάσεις.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Βαλ Κίλμερ: Ο άνθρωπος που θα (μπορούσε να) γινόταν σταρ

Απώλειες / Βαλ Κίλμερ (1959-2025): Ο άνθρωπος που θα μπορούσε να είχε γίνει σούπερσταρ

Έφυγε από τη ζωή ο Κρις του «Heat», ο Iceman του «Top Gun», ο «ξανθός» Μπάτμαν του Τζόελ Σουμάχερ, ο Τζιμ Μόρισον του Όλιβερ Στόουν, ο γκέι ντέτεκτιβ του «Kiss Kiss Bang Bang», ένας ηθοποιός που κατέγραψε μερικές αξέχαστες εμφανίσεις στο ενεργητικό του, μα δεν έκανε την αναμενόμενη καριέρα μεγάλου σταρ λόγω ατυχών συγκυριών αλλά και προσωπικών επιλογών.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ