«IF»: Η φαντασία ως αντίδοτο στη μοναξιά

«IF»: Η φαντασία ως αντίδοτο στη μοναξιά Facebook Twitter
O Κραζίνσκι θέλει να αναδείξει τη φαντασία ως αντίδοτο στη μοναξιά, θέλει να σταθεί στην εκ προοιμίου παρηγορητική της φύση.
0

ΕΧΟΝΤΑΣ ΔΩΣΕΙ ΣΤΗΝ PARAMOUNT ένα χρυσοφόρο franchise με το «A Quiet Place» −σε έναν μήνα θα δούμε prequel με υπότιτλο «Day One»−, ο Τζον Κραζίνσκι πήρε λευκή επιταγή από το στούντιο για το επόμενό του εγχείρημα και την εξαργύρωσε με μια παιδική φαντασία που φέρει τον τίτλο «IF». Δεν πρόκειται, προφανώς, για ριμέικ της ομώνυμης ταινίας του Λίντσεϊ Άντερσον, ούτε έχει κάποια σχέση με Κίπλινγκ.

Όπου «IF», σκεφτείτε «Imaginary Friend». Σύμφωνα με το σενάριο, λοιπόν, κάθε φανταστικός φίλος που έπλασε ποτέ παιδί αποκτά υλική υπόσταση και, όταν ο ανήλικος δημιουργός του δεν τον χρειάζεται πια, περιφέρεται λησμονημένος και ξεχασμένος. H Μπέα, ορφανή από μητέρα και με τον πατέρα της σε προεγχειρητικό στάδιο σοβαρής επέμβασης στην καρδιά, συναντά έναν ενήλικα που έχει στόχο ζωής να ταιριάξει τα παρατημένα IFs –έτσι αυτοαποκαλούνται− με παιδάκια που μπορεί να τα χρειάζονται, αλλά και να τα βοηθήσει να ξαναβρούν το (ενήλικο, πια) παιδί που τα έπλασε.

H ταινία του Κραζίνσκι περισσότερο μιλά για τη φαντασία και τη λειτουργία της, παρά τη χρησιμοποιεί. Δυστυχώς, η ευφορική διάθεση, οι καλές προθέσεις και μερικά μοτίβα που (επανα)χρησιμοποιεί η Pixar, δεν σε κάνουν Pixar.

Πέρα από αρκτικόλεξο, το «ΙF» του τίτλου έχει ΚΑΙ την έννοια του «αν». Κι αν η μαγεία ήταν όντως αληθινή; Αν υπήρχε στον κόσμο κάτι πέρα από αυτό που βλέπουμε; Και, για να το πάμε ένα βήμα παραπέρα, αν υπήρχε Θεός; Καθώς η πλοκή ξετυλίγεται, γίνεται εμφανές ότι ο Κραζίνσκι θέλει να αναδείξει τη φαντασία ως αντίδοτο στη μοναξιά, θέλει να σταθεί στην εκ προοιμίου παρηγορητική της φύση. Μήπως αυτή δεν είναι και η θετική διάσταση της θρησκείας, άλλωστε;

«IF»: Η φαντασία ως αντίδοτο στη μοναξιά στην οικογενειακή ταινία του Τζον Κραζίνσκι Facebook Twitter
Πέρα από αρκτικόλεξο, το «ΙF» του τίτλου έχει ΚΑΙ την έννοια του «αν». Κι αν η μαγεία ήταν όντως αληθινή; Αν υπήρχε στον κόσμο κάτι πέρα από αυτό που βλέπουμε;

Νιώθεις, όμως, ότι για να φτάσει η ταινία εκεί, απαιτεί από σένα μια υπέρβαση, να χρησιμοποιήσεις κι εσύ τη δική σου φαντασία για να πλάσεις μια άλλη δραματουργία, μέσω της οποίας η ιδέα καλλιεργείται και τα συμπεράσματα προκύπτουν επαγωγικά. Για να το θέσουμε πιο απλά, η ταινία του Κραζίνσκι περισσότερο μιλά για τη φαντασία και τη λειτουργία της, παρά τη χρησιμοποιεί. Δυστυχώς, η ευφορική διάθεση, οι καλές προθέσεις και μερικά μοτίβα που (επανα)χρησιμοποιεί η Pixar, δεν σε κάνουν Pixar.

Απαιτούνται ιδέες, δραματική ανάπτυξη, πυκνοί συμβολισμοί, ευρηματική και σημειολογικά καίρια πλανοθεσία, που υπάρχει στον κανόνα της Pixar από τον καιρό του «Ratatouille», πλήρης έλεγχος πάνω στο υλικό και η αίσθηση ενός συμπαγούς οράματος, από το οποίο δεν μπορείς να αφαιρέσεις τίποτα δίχως να χαλάσεις κάτι. Εδώ νιώθεις ότι το σενάριο απείχε πολλά drafts ακόμα από την τελειωμένη του εκδοχή −να έφταιξαν οι απεργίες και η κλειδωμένη ημερομηνία εξόδου άραγε;– και, σαν κερασάκι στην τούρτα, ο αντίκτυπος του φιλμ στηρίζει πολλά σε μια αχρείαστη τελική ανατροπή, που καταλύει μερικώς τη λογική όσων προηγήθηκαν.

Από την άλλη, το «IF» πληροί τις στοιχειώδεις προδιαγραφές ενός καλαίσθητου οικογενειακού θεάματος και κερδίζει πολλά από έναν μετά από καιρό φορμαρισμένο Μάικλ Τζιακίνο, που θυμάται τις μέρες του «Up», κι από ένα υπέρλαμπρο φωνητικό καστ, έστω κι αν η προσπάθεια ανακάλυψης του ονόματος πίσω από την εκάστοτε φωνή παρουσιάζει μεγαλύτερο ενδιαφέρον από εκείνο που συμβαίνει στην οθόνη την ίδια στιγμή.

«IF»: Η φαντασία ως αντίδοτο στη μοναξιά στην οικογενειακή ταινία του Τζον Κραζίνσκι Facebook Twitter
Εδώ νιώθεις ότι το σενάριο απείχε πολλά drafts ακόμα από την τελειωμένη του εκδοχή και, σαν κερασάκι στην τούρτα, ο αντίκτυπος του φιλμ στηρίζει πολλά σε μια αχρείαστη τελική ανατροπή, που καταλύει μερικώς τη λογική όσων προηγήθηκαν.

Δίνει, δε, τη δυνατότητα στον Ράιαν Ρέινολντς να αποβάλει την περσόνα του meta εξυπνάκια, που περιφέρει από ταινία σε ταινία μετά το «Deadpool», και να επιδείξει αρετές του «δικού μας ανθρώπου στην οθόνη» − να, ας πούμε, σαν τον Τζέιμς Στιούαρτ, που κάνει ένα cameo στην ταινία μέσω αποσπάσματος από το «Harvey» του Χένρι Κόστερ.

Μας κέρδισε, αν και δεν μπορούσαμε να μη σκεφτούμε ότι ο ρόλος ήταν κομμένος και ραμμένος για τον Τζιμ Κάρεϊ. Βλέπεις, ο Κάρεϊ είναι ένας αγαπημένος κλόουν, εδώ και χρόνια καταβεβλημένος από τη θλίψη, και γι’ αυτό θα έφερνε ένα ειδικό εξωκινηματογραφικό βάρος στον ρόλο, αναβαθμίζοντας το θέαμα. Να ένα σχολικό παράδειγμα, που αποδεικνύει τον τρόπο με τον οποίο ένας casting director ενεργεί ως συνδημιουργός μιας ταινίας − δικαίως αυτός ο κλάδος θα αποκτήσει τη δική του κατηγορία στις οσκαρικές υποψηφιότητες.

To «IF» κυκλοφορεί στις αίθουσες την Πέμπτη 23/5 από τη Feelgood Εntertainment.

Οθόνες
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

«I love Lucy»: Οργή, αλκοόλ, χρήμα, ξύλο και απιστίες πίσω από το πιο διάσημο οικογενειακό σόου του κόσμου

Σαν σήμερα / Λουσίλ Μπολ: Η πιο αξιολάτρευτη νοικοκυρά της Αμερικής ήταν μια απάτη

Σαν σήμερα το 1989 πεθαίνει η Αμερικανίδα ηθοποιός Λουσίλ Μπολ, πρωταγωνίστρια της διάσημης τηλεοπτικής σειράς «I love Lucy». Αν και λατρεύτηκε από εκατομμύρια τηλεθεατές, η πραγματικότητα πίσω από το «Καλύτερο τηλεοπτικό σόου όλων των εποχών» ήταν γεμάτη βία, αλκοόλ και απιστίες.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Η «Εκδίκηση των Σιθ» έγινε 20 χρονών και επιστρέφει στους κινηματογράφους

Οθόνες / Η «Εκδίκηση των Σιθ» έγινε 20 χρονών και επιστρέφει στους κινηματογράφους

Το κλείσιμο μιας τριλογίας «Star Wars» που λοιδορήθηκε, για να επανεκτιμηθεί μερικώς όταν η νεότερη έπεσε θύμα των γενικευμένων culture wars και των ελάχιστων φιλοδοξιών της, επανεμφανίζεται στα σινεμά με αφορμή την επέτειο 20 χρόνων από την κυκλοφορία της.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Your Friends & Neighbors: Και ο πλούσιος λευκός πενηντάρης έχει ψυχή

Daily / Your Friends & Neighbors: Και ο πλούσιος λευκός πενηντάρης έχει ψυχή

Ο Τζον Χαμ υποδύεται τον επιτυχημένο επενδυτή που χάνει ξαφνικά το έδαφος κάτω από τα πόδια του σ΄αυτή την εκλεκτικά διασκεδαστική, κατά τόπους δραματική και συχνά διεισδυτική σάτιρα ηθών της πλουτοκρατικής ελίτ.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Κωστής Χαραμουντάνης: «Για να κάνω σινεμά μένω ακόμα στο πατρικό μου»

Κωστής Χαραμουντάνης / Κωστής Χαραμουντάνης: «Για να κάνω σινεμά μένω ακόμα στο πατρικό μου»

Ο 31χρονος σκηνοθέτης νιώθει πως ενηλικιώθηκε μαζί με την πρώτη του βραβευμένη ταινία, «Κιούκα: Πριν το τέλος του καλοκαιριού», κινηματογραφεί τις αναμνήσεις του και είναι μία από τις πιο μεγάλες ελπίδες του ελληνικού κινηματογράφου.
M. HULOT
«Το γυναικείο σώμα είναι το πρώτο που προσπαθεί να ελέγξει κάθε εξουσία»

Thalia Mavros / «Το γυναικείο σώμα είναι το πρώτο που προσπαθεί να ελέγξει κάθε εξουσία»

Η διεθνώς βραβευμένη παραγωγός και σκηνοθέτις Thalia Mavros μιλά στη LIFO για τη νέα πραγματικότητα που διαμορφώνει η «αυτοκρατορία» του Τραμπ, καθώς και για τη θέση της γυναίκας σε έναν κόσμο που αλλάζει - και όχι προς το καλύτερο.
M. HULOT
«The last of us» - S02 : Να δεις τι σου 'χω για μετά

Οθόνες / «The last of us» - S02 : Να δεις τι σου 'χω για μετά

Το πρώτο επεισόδιο της δεύτερης σεζόν της αγαπημένης σειράς του HBO λειτουργεί ως εισαγωγή, συστήνοντας νέους χαρακτήρες, το περιβάλλον της δράσης, τη σχέση των παλιών χαρακτήρων με αυτό αλλά και μεταξύ τους.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
«Κρίστοφερ Νόλαν, σε εκλιπαρώ, μην κάνεις την Οδύσσεια ‘σύγχρονη’»

Οθόνες / «Κρίστοφερ Νόλαν, σε εκλιπαρώ, μην κάνεις την Οδύσσεια σύγχρονη»

Ο επιφανής μελετητής του Ομήρου και διευθυντής του New York Times Review of Books, Ντάνιελ Μέντελσον, περιγράφει στην εφημερίδα Telegraph τους τρεις βασικούς κανόνες που ελπίζει να τηρηθούν κατά τη μεταφορά της «Οδύσσειας» στη μεγάλη οθόνη.
THE LIFO TEAM
Movies

Οθόνες / Μια ταινία για τον Bloody Hawκ και άλλοι 8 λόγοι για να πάτε σινεμά

Αυτή την εβδομάδα έχουν την τιμητική τους τα κατασκοπικά θρίλερ, παίζει η επανέκδοση του Delicatessen και ένα ντοκιμαντέρ για τον δημοφιλή ράπερ που δεν απευθύνεται μόνο στο fan base του — όχι άλλο Minecraft.
THE LIFO TEAM
«Οι περισσότεροι κινηματογράφοι στην Αργεντινή έχουν μετατραπεί σε εκκλησίες ευαγγελιστών»

Οθόνες / «Οι περισσότεροι κινηματογράφοι στην Αργεντινή έχουν μετατραπεί σε εκκλησίες ευαγγελιστών»

Με το βραβευμένο ντοκιμαντέρ Μουσείο της Νύχτας, ο Φερμίν Ελόι Ακόστα αναδεικνύει ένα πολύτιμο φωτογραφικό αρχείο για τη Νέα Υόρκη των δεκαετιών του ’70 και του ’80, ενώ μιλά στη LiFO για την αβεβαιότητα του μέλλοντος του κινηματογράφου στην Αργεντινή και τις πολιτικές αναταράξεις στη χώρα του.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
JASON MOMOA

Οπτική Γωνία / Το σινεμά ως τοποθέτηση προϊόντος: Το «Minecraft» σπάει ταμεία

Η τεράστια επιτυχία της κινηματογραφικής διασκευής του δημοφιλούς παιχνιδιού θεμελιώνει μια νέα εποχή στο στουντιακό σινεμά που καθιστά την ταύτιση θεατή και καταναλωτή εντονότερη από ποτέ.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Οι 10 αγαπημένες ταινίες του Γιώργου Γάλλου

Μυθολογίες / «Ο Βέγγος είναι το αγχολυτικό μου»: Οι 10 αγαπημένες ταινίες του Γιώργου Γάλλου

Από τον Κουροσάβα και τον Μπέργκμαν, από τις ταινίες της Pixar μέχρι τα Batman του Nόλαν, ο ηθοποιός φτιάχνει μια ετερόκλητη και ειλικρινή λίστα και πιστεύει ότι «σινεμά είναι να βλέπεις άλλες πλευρές του κόσμου».
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΝΙΝΕΤΤΑ ΓΙΑΚΙΝΤΖΗ
Εβελίνα Παπούλια: «Δεν μου χαρίστηκε τίποτα»

Oι Αθηναίοι / Εβελίνα Παπούλια: «Δεν μου χαρίστηκε τίποτα»

«Μην παίξεις ποτέ κωμωδία», της είχαν πει, αλλά τελικά το ευρύ κοινό τη λάτρεψε ως Μαρίνα Κουντουράτου. Όταν αποφάσισε να ερμηνεύσει τον ρόλο μιας τρανς γυναίκας, της είπαν «θα καταστραφείς». Ήταν πάντα τολμηρή και άφοβη. Και είναι η Αθηναία της εβδομάδας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
 Ντέιβιντ Κρόνεμπεργκ: «Αν είσαι υπαρξιστής άθεος όπως εγώ, το ανθρώπινο σώμα είναι η ζωή σου»

Pulp Fiction / «Αν είσαι υπαρξιστής άθεος όπως εγώ, το ανθρώπινο σώμα είναι η ζωή σου»

Ο Ντέιβιντ Κρόνεμπεργκ επιστρέφει με το «Ο Κύριος των Νεκρών» και μιλά στη LiFO για τις σκέψεις του πάνω στο πένθος, την τεχνητή νοημοσύνη που του έλυσε τα χέρια, και εξηγεί γιατί ασχολείται διαρκώς με τρομακτικές καταστάσεις.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ