Η ειλικρίνεια, η αυτοπεποίθηση και το φλέγμα που διακατέχουν τον Χίτσκοκ στην αποτίμηση του έργου του μας ξαναθυμίζουν τον σκηνοθέτη που δεν μάσαγε τα λόγια του, γνώριζε ακριβώς τι ήθελε όταν πήγαινε στο πλατό και ποια πράγματα δεν του είχαν βγει όπως τα είχε υπολογίσει.
Η ταβέρνα της Τζαμάικα
Ο Τσαρλς Λότον ήταν ένας αξιαγάπητος χιουμορίστας. Όταν αρχίσαμε την ταινία με παρακάλεσε να του τραβώ μόνο κοντινά πλάνα, γιατί δεν είχε βρει ακόμη με τι τρόπο θα περπατούσε όταν έπρεπε να διασχίσει το ντεκόρ. Έπειτα από δέκα μέρες έρχεται και μου λέει: «Το βρήκα!». Και άρχισε να περπατάει, σφυρίζοντας και ακολουθώντας τον ρυθμό ενός γερμανικού βαλς που του είχε έρθει στο μυαλό. Το θυμάμαι πολύ καλά, αφήστε με να σας το δείξω. Θαυμάσιο; Ίσως, αλλά δεν ήταν σοβαρό και δεν μου αρέσει να δουλεύω με αυτό τον τρόπο. Δεν ήταν πραγματικός επαγγελματίας.
Ρεβέκκα
Η μεταφορά του μυθιστορήματος της Δάφνη ντι Μοριέ ήταν πολύ πιστή, γιατί ο (παραγωγός) Σέλζνικ, που μόλις είχε τελειώσει το Όσα παίρνει ο άνεμος, πίστευε πως οι άνθρωποι εξαγριώνονται όταν αλλοιώνεις ένα μυθιστόρημα. Ξέρετε φυσικά την ιστορία με τις δύο γίδες που έτρωγαν τις μπομπίνες μιας ταινίας που βασιζόταν σε κάποιο μυθιστόρημα και η μία λέει στην άλλη: «εγώ προτιμώ το βιβλίο»...
Οι Ναυαγοί
Συνήθως παίζω κάποιον περαστικό, αλλά πώς να βάλω περαστικούς στον ωκεανό! Σκέφτηκα να είμαι ένα πτώμα που επιπλέει λίγο μακρύτερα από τη λέμβο, αλλά φοβήθηκα μην πνιγώ στ' αλήθεια! Από την άλλη μεριά, ήταν αδύνατο να παίξω κάποιον από τους εννιά επιζώντες, γιατί όλους αυτούς τους ρόλους έπρεπε να τους ερμηνεύσουν ηθοποιοί. Τελικά, μου ήρθε μια καταπληκτική ιδέα! Την εποχή εκείνη έκανα μια αυστηρότατη δίαιτα με στόχο να χάσω πενήντα κιλά, για να κατέβω από τα εκατόν πενήντα στα εκατό. Αποφάσισα, λοιπόν, να απαθανατίσω το αδυνάτισμά μου και ταυτόχρονα να παίξω τον ρόλο μου, ποζάροντας «πριν» και «μετά» τη δίαιτα αδυνατίσματος. Αυτές οι φωτογραφίες φαίνονται στην εφημερίδα ως διαφήμιση για ένα φανταστικό φάρμακο, το Ρεντούκο [...]. Αυτός ο ρόλος ήταν μεγάλη επιτυχία.
Υπόθεση Παραντάιν
Ας εξετάσουμε τώρα τα πιο φανερά ελαττώματα της ταινίας. Πρώτα-πρώτα, νομίζω πως ο Γκρέγκορι Πεκ δεν ήταν ο κατάλληλος για τον ρόλο του Βρετανού δικηγόρου, γιατί οι Βρετανοί δικηγόροι είναι άτομα καλλιεργημένα και προέρχονται από ανώτερες τάξεις. Θα έπαιρνα τον Λόρενς Ολίβιε. Σκέφτηκα, επίσης, τον Ρόναλντ Κόλμαν. Για τον γυναικείο ρόλο ελπίζαμε για ένα διάστημα να έχουμε την Γκρέτα Γκάρμπο. Θα ήταν η επιστροφή της στην οθόνη. Αλλά το χειρότερο λάθος στη διανομή των ρόλων ήταν η επιλογή του Λουί Ζουρντάν γιαν το ρόλο του σταβλίτη.
Υπόθεση Νοτόριους
Η Ίνγκριντ Μπέργκμαν και ο Κλοντ Ρέινς ήταν ένα πολύ καλό ζευγάρι, αλλά στα κοντινά πλάνα η διαφορά ύψους ήταν τόσο έντονη, που για να φανούν και οι δύο στο πλάνο θα έπρεπε κάθε φορά να ανεβάζουμε τον Ρέινς σε ένα σκαμνάκι. Σε μια στιγμή τους βλέπουμε να πλησιάζουν ο ένας τον άλλο. Αλλά καθώς συνέβαινε αυτό χάρη σ' ένα πανοραμίκ, ήταν αδύνατο ν' ανεβάσουμε ξαφνικά τον Κλοντ Ρέινς σε σκαμνί. Γι' αυτό χρειάστηκε να φτιάξουμε ένα ψεύτικο πάτωμα, που ανέβαινε σιγά-σιγά!
Τηεφωνήσατε Ασφάλεια Αμέσου Δράσεως
Όταν γύριζα την ταινία, δεν βγήκα από το ντεκόρ παρά ελάχιστο χρονικό διάστημα, δυο ή τρεις φορές μόνον, όταν, για παράδειγμα, ο επιθεωρητής έπρεπε να εξακριβώσει κάτι. Ζήτησα, μάλιστα, ένα πραγματικό πάτωμα, ώστε ν' ακούγονται τα βήματα. Με λίγα λόγια, υπογράμμισα τη θεατρική πλευρά του έργου.
Σιωπηλός Μάρτυρας
Ας το πούμε ξεκάθαρα: Ο Τζίμι Στιούαρτ είναι ηδονοβλεψίας. Θυμάμαι τι είχε πει ένας κριτικός πάνω σε αυτό. Η δεσποινίς Λεζέν έγραψε στον «London Observer» ότι ο Σιωπηλός Μάρτυς ήταν μια «απαίσια» ταινία επειδή έδειχνε έναν τύπο να παρακολουθεί διαρκώς από το παράθυρο τι γίνεται έξω. Πού είναι το απαίσιο; Ναι, ο άνθρωπος αυτός ήταν ένας ηδονοβλεψίας. Σάμπως όλοι δεν είμαστε;
Το κυνήγι του κλέφτη
Όταν ασχολούμαι στον κινηματογράφο με το σεξ, δεν ξεχνώ πως ακόμα κι εδώ το σασπένς είναι πάνω απ' όλα. Αν το σεξ είναι πολύ φανερό, πολύ άμεσο, το σασπένς χάνεται. Γιατί διαλέγω πάντα ξανθές και εξεζητημένες ηθοποιούς; Ψάχνω για γυναίκες του καλού κόσμου, αληθινές κυρίες, που στο κρεβάτι γίνονται πουτάνες. Η καημένη η Μέριλιν Μονρόε είχε το σεξ γραμμένο σε όλο της το πρόσωπο. Το ίδιο και η Μπριζίτ Μπαρντό. Δεν το βρίσκω καθόλου λεπτό αυτό.
Ο άνθρωπος που γνώριζε πολλά
Παρά κάποιες ομοιότητες, διαφέρουν πολύ μεταξύ τους. Στον Άνθρωπο που γνώριζε πολλά ο Τζίμι Στιούαρτ υποδυόταν έναν ήσυχο και τίμιο άνθρωπο. Ο Κάρι Γκραντ δεν θα μπορούσε να τον δώσει με τον ίδιο τρόπο. Αν τον χρησιμοποιούσα σε αυτή την ταινία, ο χαρακτήρας θα ήταν εντελώς διαφορετικός.
Ο δεσμώτης του ιλίγγου
Η δεσποινίς Νόβακ έφτασε στο πλατό με ένα σωρό ιδέες, που δυστυχώς δεν μπορούσα να συμμεριστώ. Ποτέ δεν τσακώνομαι με έναν ηθοποιό στη διάρκεια των λήψεων. Δεν υπάρχει λόγος να ανακατεύουμε τους ηλεκτρολόγους στα προβλήματά μας. Πήγα και βρήκα τη δεσποινίδα Νόβακ στο καμαρίνι της και της εξήγησα ποια φορέματα έπρεπε να φορέσει και πώς έπρεπε να είναι χτενισμένη. Ήταν όλα αυτά που είχα σκεφτεί εδώ και μήνες. Της έδωσα να καταλάβει πως η ιστορία της ταινίας με ενδιέφερε πολύ λιγότερο από το τελικό οπτικό αποτέλεσμα που θα έδινε ο ηθοποιός στην οθόνη, κατά ην προβολή της ταινίας.
Στη σκιά των τεσσάρων γιγάντων
Ήθελα να αντιδράσω στο παλιό κλισέ με τον άνθρωπο που έρχεται σ' ένα μέρος όπου πρόκειται να τον σκοτώσουν. Τι κάνουν συνήθως; Μια νύχτα σκοτεινή, σ' ένα στενό σταυροδρόμι της πόλης, το θύμα περιμένει όρθιο κάτω από το φως μιας λάμπας του δρόμου. Ο δρόμος είναι ακόμα υγρός από μια πρόσφατη βροχή. Γκρο πλαν μιας μαύρης γάτας που τρέχει φοβισμένη. Πλάνο ενός παραθύρου, κάποιος τραβάει την κουρτίνα για να δει έξω. Μια μαύρη λιμουζίνα πλησιάζει αργά κ.λπ. κ.λπ. Αναρωτήθηκα ποιο θα ήταν το αντίθετο μιας τέτοιας σκηνής. Μια έρημος, ήλιος, χωρίς μουσική, ούτε μαύρη γάτα, ούτε μυστηριώδη πρόσωπα πίσω από παράθυρα!
=====
Kινηματογράφος Άστυ, Kοραή 4, πλ. Κλαυθμώνος
210 3221925, 210 3221925
4-17/7
Εισ.: 6 ευρώ (ενιαίο εισιτήριο για προβολή δύο ταινιών ανά ημέρα)
σχόλια