Ο Θοδωρής Κουτσογιαννόπουλος στη Βενετία: Μπράϊαν ντε Πάλμα και Τζάνις Τζόπλιν

Ο Θοδωρής Κουτσογιαννόπουλος στη Βενετία: Μπράϊαν ντε Πάλμα και Τζάνις Τζόπλιν Facebook Twitter
1
Ο Θοδωρής Κουτσογιαννόπουλος στη Βενετία: Μπράϊαν ντε Πάλμα και Τζάνις Τζόπλιν Facebook Twitter
Janis Joplin

Εδώ και πολλά χρόνια, μια ταινία για τη ζωή της μέγιστης Τζάνις Τζόπλιν βρίσκεται πάντα στα σκαριά, με γνωστές ηθοποιούς να ζαχαρώνουν τον πονεμένο ρόλο, αλλά το επικείμενο φιλμ κολλάει πάντα στα δικαιώματα της μουσικής, που, για άγνωστους λόγους δεν παραχωρούνται- ήδη από το 1979, θυμόμαστε το The Rose με την Μπετ Μίντλερ, μια βιογραφική παραλλαγή με άλλο όνομα, και δυστυχώς, άλλα τραγούδια.


Το Janis της Έϊμι Μπεργκ είναι αυτό που λέμε οριστικό (definitive) ντοκιμαντέρ γύρω από τη ζωή της ροκ-μπλουζ τραγουδίστριας, πιάνοντας το νήμα της ζωής της από την άχαρη παιδική και εφηβική ηλικία, το αμήχανο ξεκίνημα και τα πρώτα βήματα, μέχρι τη δόξα, τα άπειρα σκαμπανεβάσματα και τη μοιραία δόση που στοίχισε τη ζωή και μια ελπιδοφόρα συνέχεια. Μιλάνε γι' αυτήν οι πάντες, από τα αδέλφια και τους στενούς συνεργάτες που ζουν ακόμη, κυρίως τα μέλη των Bog Brother and the Holding Company, μέχρι τους μουσικούς φίλους της και τον Ντικ Κάβετ, τον παρουσιαστή ενός από τα καλύτερα talk shows που έχει βγάλει ποτέ η αμερικανική τηλεόραση στα τέλη των 60ς -δείτε τις συνεντεύξεις του με θρύλους όπως τον Όρσον Γουέλς, τον Μπράντο, τον Μίτσαμ, τον Γρούτσο Μαρξ, την Μπετ Ντέϊβις και την Κάθριν Χέμπορν, στην πρώτη της εμφάνιση στην τηλεόραση, σε μια εποχή που οι κουβέντες είχαν επίπεδο και διαρκούσαν περίπου μία ώρα! Η ταινία περιέχει φωτογραφικό υλικό, συναυλιακές εμφανίσεις, σκηνές από ηχογραφήσεις, ηχητικά αποκόμματα, επιστολές, ενθυμήματα και αποσπάσματα από όλες τις συνεντεύξεις της, καλύπτοντας πλήρως τη διαδρομή αλλά και τις προθέσεις της.

Ο Θοδωρής Κουτσογιαννόπουλος στη Βενετία: Μπράϊαν ντε Πάλμα και Τζάνις Τζόπλιν Facebook Twitter
Η δημιουργός του Janis, Έϊμι Μπεργκ στη Βενετία

Το Janis της Έϊμι Μπεργκ είναι αυτό που λέμε οριστικό (definitive) ντοκιμαντέρ γύρω από τη ζωή της ροκ-μπλουζ τραγουδίστριας, πιάνοντας το νήμα της ζωής της από την άχαρη παιδική και εφηβική ηλικία, το αμήχανο ξεκίνημα και τα πρώτα βήματα, μέχρι τη δόξα, τα άπειρα σκαμπανεβάσματα και τη μοιραία δόση που στοίχισε τη ζωή και μια ελπιδοφόρα συνέχεια. Μιλάνε γι' αυτήν οι πάντες

Το πρόσωπο που αποκαλύπτεται πίσω από τις πληροφορίες δεν είναι έκπληξη: Η Τζάνις Τζόπλιν επιζητούσε επίμονα και απελπισμένα την αγάπη και την αποδοχή, έχοντας πληρώσει πικρά το τίμημα της εμφάνισής της στο παζάρι της ομορφιάς. Χαρακτηριστική είναι η ποζάτη αλλά κατά βάθος αγωνιώδης στάση της όταν επέστρεψε στη κωμόπολη όπου μεγάλωσε, στο Τέξας, για ένα σχολικό reunion, κάνοντας δηλώσεις και υπογράφοντας αυτόγραφα στους ανθρώπους που λίγα χρόνια πριν την απέρριπταν, έχοντας μάλιστα γράψει στην τοπική εφημερίδα, για κάζο, "Τζάνις, ο ασχημότερος άνδρας της χρονιάς!". Ακούγντας για πολλοστή φορά τις σώψυχες, αδάμαστες ερμηνείες της, το δυσάρεστο αίσθημα της πρόωρης απώλειας έρχεται στην επιφάνεια, μαζί με μια συγκρατημένη νοσταλγία για μιά εποχή σίγουρα βεβαρυμένη με ουσίες, αλλά ανοιχτή σε προκλήσεις και εξέλιξη στη μουσική.

Ο Θοδωρής Κουτσογιαννόπουλος στη Βενετία: Μπράϊαν ντε Πάλμα και Τζάνις Τζόπλιν Facebook Twitter
Oι Νόα Μπάουμπακ και Τζέϊκ Πάλτροου, με τον μέντορα και είδωλό τους, τον Αμερικανό σκηνοθέτη Μπράϊαν ντε Πάλμα


Το ντοκιμαντέρ De Palma προέκυψε από μεγάλες συζητήσεις ανάμεσα στους σκηνοθέτες Νόα Μπάουμπακ και Τζέϊκ Πάλτροου, με τον μέντορα και είδωλο τους, τον Αμερικανό σκηνοθέτη Μπράϊαν ντε Πάλμα. Ουσιαστικά, η ταινία είναι ένα κοντινό, σταθερό πλάνο στον βετεράνο σκηνοθέτη, που περιγράφει τη ζωή και την καριέρα του ταινία προς ταινία, με ενδιάμεσες παρεμβολές κάποιων φωτογραφικών ενσταντανέ και χορταστικών αποσπασμάτων από όλα τα φιλμ του. Το δίωρο κύλησε σα νεράκι (μάννα για τους σινεφίλ), και η προσωπική κατάθεση του για άγνωστες στιγμές ήταν πολλές φορές κατατοπιστικότατες, πάντα ειλικρινείς και συχνότατα εξαιρετικά αστείες, όπως για παράδειγμα την υστερική αντίδραση του σπουδαίο συνθέτη Μπέρναρντ Χέρμαν όταν άκουσε τη μουσική του από το Δεσμώτη του Ιλίγγου ως προσωρινό χαλί για το Sisters που κλήθηκε να επενδύσει και τελικά δέχτηκε να το κάνει, την έντονη δυσφορία του Σον Κόνερι να πυροβοληθεί για πρώτη φορά στην καριέρα του στους Αδιάφθορους, το απαίσιο πορτοκαλί μακιγιάζ που έβαζε στο πρόσωπο του ο αρνητικός στη συνεργασία Κλιφ Ρόμπερτσον στα γυρίσματα του Obsession, τα παρακάλια για να δεχτεί αν παίξει ο δύσπιστος Ρόμπερτ ντε Νίρο, την συμβουλή του Στίβεν Σπίλμπεργκ για την τοποθέτηση της κάμερας στο Σημαδεμένο, και άλλα πολλά. Όπως λέει με παράπονο ο Ντε Πάλμα, ενώ πολλοί κόπτονται για το στιλ του Χίτσκοκ και την κληρονομιά του σασπένς στη νεότερη γενιά, εκείνος ήταν ο μόνος που εφάρμοσε τις πρακτικές κινηματογράφησης, και το πλήρωσε με κριτικές που καταδίκασαν τις ομοιότητες και τους έντονους δανεισμούς.

Ωστόσο, ο Ντε Πάλμα, ο οποίος είναι ο μόνος από την παρέα των μουσάτων που ξεκίνησαν από τα τέλη των 60ς και ανέτρεψαν άρδην του σκηνικό του αμερικανικού σινεμά στην επόμενη δεκαετία (μιλάμε φυσικά για τους Κόπολα, Σκορσέζε, Λούκας, που ήταν έμπρακτα φίλοι και συνεργάτες εκείνα τα χρόνια, ανταλάσσοντας μέχρι και ηθοποιούς από τα κάστινγκ τους) που δεν έφτασε καν στις υποψηφιότητες των Όσκαρ. Κι αυτό γιατί, παρά την οπερετική κλίμακα κάποιων από τις ταινίες του, η καρδιά του χτυπούσε πάντα στον ευτελή, για τους σοβαροφανείς, παλμό ενός b-movie, όπως τα πρώτα που ξεπέταγε σε μερικές εβδομάδες για ελάχιστα χρήματα. Και είναι επίσης ο μόνος που όταν φορτώθηκε με τεράστιες και δαπανηρές αποτυχίες, επέστρεψε στο είδος που γνωρίζει καλά, κάνοντας πλήρη κύκλο από το πρώτο του σουξέ, την Κάρι, μέχρι τα πρόσφατα φτηνά θρίλερ του. Έχοντας κουραστεί από τα τελευταία του ανδραγαθήματα, που μάλιστα είχα δει εδώ στη Βενετία, όπως το Retracted και το Passion με τη Νούμι Ραπάς, η αλήθεια είναι πως έιχα απωθήσει τον Ντε Πάλμα και το έργο του συνολικά, και χάζευα την γοργή παρέλαση της φιλμογραφίας του στο νοτκιμαντέρ σα να ήταν ένας παλιός, πολύ παλιός κινηματογραφιστής, που είχα ξεχάσει πως ζει και δουλεύει ακόμη. Έτσι είδα με χαρά ανάλογη του ήρωα από το Σινεμά ο Παράδεισος στην τελική σκηνή, τα πλάνα από την Υπόθεση Καρλίτο, τις Απώλειες Πολέμου, τους Αδιάφθορους, μαζί με τις πολύπλοκες steadicam διαδρομές που σκαρφίστηκε και εκτέλεσε με μοιρογνωμόνιο- μαζί με το απίστευτα κακό Raising Cain και το εξωγήινα βαρετό Mission to Mars, που και στοίχημα να έβαζα, θα το έχανα, καθώς νόμιζα πως δεν είχε γυριστεί ποτέ.

Η ανάσταση εκ νεκρών του Ντε Πάλμα μετά από τα κάζο του είναι κάτι που παραδέχεται αφοπλιστικά όποτε έρχεται η ώρα να σχολιάσει, και πώς θα μπορούσε να μην το παραδεχτεί άλλωστε. Η πικρή αυτό-συνειδητοποίηση έρχεται προς το φινάλε, όταν επαναλαμβάνει δυο φορές πως ένας σκηνοθέτης βρίσκεται στη φυσική, άρα και επαγγελματική ακμή του στα 30, στα 40 και τα 50 του χρόνια, ξεκάθαρα δηλώνοντας πως οι καλές στιγμές του ανήκουν στο παρελθόν. Όπως και νάχει, ο Μπράϊαν ντε Πάλμα τιμήθηκε εδώ με το Χρυσό Λέοντα για το έργο του και στις 11 Σεπτεμβρίου, έκλεισε αισίως τα 75 του χρόνια. Χρόνια πολλά, και πιστεύω πως δεν έχει πει την τελευταία του λέξη, πολύ απλά γιατί το genre που θαυμάζει και υπηρετεί δεν είναι ο Τιτανικός και το Μπεν Χουρ...

1

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

«Η φιγούρα της Μελίνας με τρόμαζε και με έλκυε ταυτόχρονα»: Οι 10 αγαπημένες ταινίες του Ευριπίδη Σαμπάτη

Μυθολογίες / «Η φιγούρα της Μελίνας με τρόμαζε και με έλκυε ταυτόχρονα»: Οι 10 αγαπημένες ταινίες του Ευριπίδη Σαμπάτη

Ο τραγουδοποιός Ευριπίδης Σαμπάτης επιλέγει 10 ταινίες, καθεμιά απ' τις οποίες για διαφορετικούς λόγους τον ταρακούνησαν τόσο που η ζωή του δεν ήταν ποτέ πια η ίδια.
Είδαμε το «Juror#2» του Κλιντ Ίστγουντ και είναι η καλύτερη αμερικανική ταινία της χρονιάς

Οθόνες / To «Juror#2» του Κλιντ Ίστγουντ είναι η καλύτερη αμερικανική ταινία της χρονιάς

Αλλά δυστυχώς δεν θα προβληθεί στις κινηματογραφικές αίθουσες, επειδή οι υπεύθυνοι του στούντιο θεωρούν ότι το ενήλικο σινεμά αυτού του τύπου ανήκει στις streaming πλατφόρμες.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Say Nothing: Μια καθηλωτική σειρά με φόντο το βίαιο δράμα της Βόρειας Ιρλανδίας

Daily / Say Nothing: Μια καθηλωτική σειρά με φόντο το βίαιο δράμα της Βόρειας Ιρλανδίας

Η αυτοτελής σειρά κατορθώνει να λειτουργεί συγχρόνως ως ιστορική αναπαράσταση, ως συνταρακτικό δράμα, ως καθηλωτικό θρίλερ, ακόμα και ως δραματοποιημένο true crime, ειδικά για τους θεατές που δεν είναι εξοικειωμένοι με τις πολυσύνθετες πτυχές του ένοπλου αγώνα στη Βόρεια Ιρλανδία.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Η βίβλος του cult ελληνικού σινεμά

Οθόνες / Η βίβλος του cult ελληνικού σινεμά μόλις κυκλοφόρησε

Τα κείμενα του Φώντα Τρούσα για τις «βαθιά υποτιμημένες ταινίες που απελευθέρωσαν τη ματιά του θεατή από την οικογενειακή τηλεοπτική εικόνα, απενοχοποιώντας περαιτέρω το γυμνό» και για τον underground και τον πειραματικό ελληνικό κινηματογράφο κυκλοφορούν σε ένα μοναδικό, κυριολεκτικά, βιβλίο, από τα LiFO Books.
M. HULOT
Η φωνή του «τέρατος»: Ο Μάνσον με τα δικά του λόγια σ’ ένα αποκαλυπτικό νέο ντοκιμαντέρ

Οθόνες / Η φωνή του «τέρατος»: Ο Μάνσον με τα δικά του λόγια σ’ ένα αποκαλυπτικό ντοκιμαντέρ

Ένα νέο ντοκιμαντέρ εξετάζει και αμφισβητεί όλα όσα νομίζουμε ότι γνωρίζουμε για τη διαβόητη φιγούρα, παρουσιάζοντας για πρώτη φορά ηχογραφημένες συνομιλίες του σε διάστημα είκοσι ετών.
THE LIFO TEAM
Τα γεγονότα της ζωής

Οθόνες / Κασσαβέτης, Σκορσέζε, Ερίθε: 10 άχαστες προβολές στο φετινό Πανόραμα

Πρεμιέρες, παράλληλες εκδηλώσεις, αφιερώματα: Από τις 21 ως τις 27 Νοεμβρίου, οι κινηματογράφοι Τριανόν, Newman και Στούντιο φιλοξενούν το μακροβιότερο αθηναϊκό κινηματογραφικό φεστιβάλ.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Πάνος Χ. Κούτρας: Queer before it was cool, νυν και αεί

Οθόνες / Πάνος Χ. Κούτρας: Queer before it was cool, νυν και αεί

Ο αγαπημένος Έλληνας σκηνοθέτης ξεδίπλωσε σημαντικές στιγμές από τη ζωή και την πορεία του και αφηγήθηκε πολύτιμες ιστορίες που διαμόρφωσαν το queer σινεμά του στο φετινό Iconic Talks Powered by Mastercard που πραγματοποιήθηκε στο 65ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΔΙΑΚΟΣΑΒΒΑΣ
Τα δέκα αγαπημένα animation του Αλέξανδρου Βούλγαρη (aka The Boy)

Μυθολογίες / Τα 10 αγαπημένα animation του Αλέξανδρου Βούλγαρη (aka The Boy)

«Κάθε φορά που το βλέπω προσπαθώ να καταλάβω πώς έχει οργανωθεί αυτό το χάος»: Ο Αλέξανδρος Βούλγαρης μάς καλεί να ανακαλύψουμε δέκα animation διαφορετικών τεχνικών, που τον έχουν επηρεάσει βαθιά.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΝΙΝΕΤΤΑ ΓΙΑΚΙΝΤΖΗ
65ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης: Όσα ξεχώρισαν κοινό και επιτροπές

Οθόνες / 65ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης: Όσα ξεχώρισαν κοινό και επιτροπές

Η Fischer, επίσημος χορηγός των Βραβείων Κοινού εδώ και μια δεκαετία, στήριξε για μία ακόμη χρονιά τον θεσμό, απονέμοντας πέντε βραβεία στις ταινίες που συγκέντρωσαν τις περισσότερες ψήφους των θεατών.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
«Dune: Prophecy»: Το κυνήγι του επόμενου «Game of Thrones» συνεχίζεται

Οθόνες / «Dune: Prophecy»: Το κυνήγι του επόμενου Game of Thrones συνεχίζεται

Η σειρά του HBO, που παίρνει τη σκυτάλη από το πραγματικά αξιόλογο «Penguin», προσπαθεί να επικαλεστεί τη συνταγή του μεγάλου hit του καναλιού και ξεστρατίζει από το ατμοσφαιρικό σύμπαν του Ντενί Βιλνέβ.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Οι θρυλικοί boomers του 65ου φεστιβάλ θεσσαλονίκης

Pulp Fiction / Οι θρυλικοί boomers του 65ου Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης

Ρέιφ Φάινς, Ζιλιέτ Μπινός, Ματ Ντίλον: Oι διάσημοι, σχεδόν συνομήλικοι ηθοποιοί που τιμήθηκαν με Χρυσό Αλέξανδρο και έδειξαν με τις διαφορετικές επιλογές τους ισάριθμα σίκουελ στην καριέρας τους.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
«Μονομάχος II»: Αν και λιγότερο brutal από τον Ράσελ Κρόου, ο Πολ Μέσκαλ υπόσχεται αίμα στην αρένα

Οθόνες / «Μονομάχος II»: Αν και λιγότερο brutal από τον Ράσελ Κρόου, ο Πολ Μέσκαλ υπόσχεται αίμα στην αρένα

Ένα έπος δράσης και χαρακτήρων που κυλά θεαματικά, ουσιαστικά, υπερβολικά, συγκινητικά, χορταστικά και εμφατικά, όπως όλοι οι υποψήφιοι θεατές αναμένουν εδώ και πολύ καιρό.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Η πιο διάσημη υπόθεση «απαγωγής από εξωγήινους» αναβιώνει στο Netflix εν μέσω μηνύσεων

Οθόνες / Η απαγωγή του αιώνα αναβιώνει στο Netflix εν μέσω μηνύσεων

Παρότι συμμετείχε στο σενάριο του ντοκιμαντέρ «The Manhattan Alien Abduction», η Λίντα Ναπολιτάνο που ισχυρίζεται ότι απήχθη από εξωγήινους στο κέντρο του Μανχάταν προ 35ετίας μηνύει την πλατφόρμα για αθέτηση της συμφωνίας τους.
THE LIFO TEAM

σχόλια

1 σχόλια
Αυτό με τα μουσικά δικαιώματα είναι ο μεγαλύτερος σκόπελος για κάθε δημιουργό μουσικού ντοκιμαντέρ. Πριν από μία δεκαετία γυρίζονταν σωρηδόν εκατοντάδες ντοκιμαντέρ για μυθικά ροκ συγκροτήματα (Queen, Led Zeppelin, Chicago κλπ.) που δεν περιείχαν κανένα κομμάτι τους παρά κάτι άσχετα ηλεκτρικά instrumentals ως ''χαλιά'' στην αφήγηση. Τα ντοκιμαντέρ αυτά πηγαιναν κατ'ευθείαν στην αγορά του DVD, παρ' ότι κάποια είχαν κινηματογραφικές αρετές. Μακάρι το ντοκιμαντέρ για τη Janis Joplin να περιέχει τις αυθεντικές ηχογραφήσεις της. Ανυπομονώ να το δω! Ευχαριστούμε!