Πολύ μας δουλεύετε κύριε Ντύλαν: Πέντε κραυγαλέα ψέματα του περιβόητου ντοκιμαντέρ του Σκορσέζε

Πολύ μας δουλεύετε κύριε Ντύλαν: Πέντε κραυγαλέα ψέματα του περιβόητου ντοκιμαντέρ του Σκορσέζε Facebook Twitter
1

Λέγανε κάποτε για τον Σινάτρα, ότι «ο κόσμος δικός του είναι, οι υπόλοιποι είμαστε απλά κομπάρσοι». Το ίδιο ισχύει και για τον Μπομπ Ντύλαν μάλλον, ο οποίος τα τελευταία χρόνια διασκευάζει και ερμηνεύει επί σκηνής τραγούδια που δόξασε ο αείμνηστος τραγουδιστής. Ο Ντύλαν μπορεί να κάνει και να λέει ό,τι του κατέβει, μέχρι και Νόμπελ λογοτεχνίας πήρε άλλωστε.

Το ντοκιμαντέρ του Μάρτιν Σκορσέζε με τίτλο 'Rolling Thunder Revue: A Bob Dylan Story' που έκανε πριν λίγες μέρες πρεμιέρα στο Netflix και έχει ως θεματικό άξονα την θρυλική περιοδεία του Μπομπ Ντύλαν παρέα με έναν περιπλανώμενο θίασο εκλεκτών καλεσμένων, είναι απολαυστικό και απείρως ψυχαγωγικό και ενδιαφέρον, καθώς περιλαμβάνει πέρα από τα παρασκήνια εκείνης της τουρνέ και διάφορα άλλα «πιπεράτα» στοιχεία που την κάνουν ακόμα πιο ελκυστικό.

Μέχρι που ο εύπιστος θεατής αντιλαμβάνεται – εκ των υστέρων – ότι κάποια από αυτά αποτελούν εξωφρενικά μυθεύματα που κατασκεύασε για την ταινία ο ίδιος ο Ντύλαν (με την «συνενοχή» του Σκορσέζε, είτε επειδή βαριόταν να συμμετάσχει σε ένα «στεγνό» ντοκιμαντέρ, είτε από φιλοπαίγμονα διάθεση, είτε από τάσεις «μεταμοντερνιάς», είτε για να θολώσει συνειδητά τα όρια μεταξύ documentary και mockumentary στην εποχή των "fake news" και των "hoaxes".

Εξωφρενικά μυθεύματα που κατασκεύασε για την ταινία ο ίδιος ο Ντύλαν με την «συνενοχή» του Σκορσέζε, είτε επειδή βαριόταν να συμμετάσχει σε ένα «στεγνό» ντοκιμαντέρ, είτε από φιλοπαίγμονα διάθεση, είτε από τάσεις «μεταμοντερνιάς», είτε για να θολώσει συνειδητά τα όρια μεταξύ documentary και mockumentary στην εποχή των "fake news" και των "hoaxes".

Όπως εξάλλου δηλώνει ο ίδιος στην αρχή της ταινίας, «δεν θυμάμαι τίποτα από εκείνη την περίοδο, αγέννητος ήμουν τότε». Εκτός αν εννοεί ότι ακόμα δεν είχε «ξαναγεννηθεί» Χριστιανός, όπως συνέβη λίγο καιρό μετά τα μέσα της δεκαετίας του '70 που διαδραματίστηκαν τα γεγονότα που παρουσιάζονται στο ντοκιμαντέρ – αληθινά και ψεύτικα...

1. Η Σάρον Στόουν δεν ήταν έφηβη γκρούπι του Ντύλαν

Πολύ μας δουλεύετε κύριε Ντύλαν: Πέντε κραυγαλέα ψέματα του περιβόητου ντοκιμαντέρ του Σκορσέζε Facebook Twitter

Η διάσημη σταρ εμφανίζεται σήμερα να αφηγείται τις περιπέτειες της ως 19χρονη γκρούπι σ' εκείνη την περιοδεία που την είχε τραβήξει μαμά της, και κάνει λόγο – με αρκετά υπονοούμενα – για τη σχέση που είχε αναπτύξει με τον Ντύλαν, ο οποίος, όπως λέει, την είχε συμπαθήσει πολύ. Καλοστημένο παραμύθι όλα αυτά, και μια φωτογραφία που τους δείχνει μαζί τότε είναι προϊόν photoshop. Επίσης, η Σάρον Στόουν δεν ήταν 19 χρονών τότε, αλλά 17, δηλαδή ανήλικη. Οι περισσότεροι ροκ σταρ εκείνης της εποχής είχαν περιστασιακές σχέσεις με ανήλικες, γεγονός που θα τους έκανε ρόμπα σήμερα αν έβγαιναν στη φόρα οι σχετικές αποκαλύψεις, αλλά ο Ντύλαν είναι τόσο υπεράνω που «κατασκεύασε» μόνος του μια τέτοια ιστορία.

2. Ο Ντύλαν δεν εμπνεύστηκε από τους Kiss το μακιγιάζ του για την περιοδεία

Πολύ μας δουλεύετε κύριε Ντύλαν: Πέντε κραυγαλέα ψέματα του περιβόητου ντοκιμαντέρ του Σκορσέζε Facebook Twitter

Ξεχειλώνοντας κι άλλο το προηγούμενο "hoax", η Σάρον Στόουν λέει ότι είχε ιντριγκάρει τον Ντύλαν το μπλουζάκι με τους Kiss που φορούσε τότε, ενώ ο ίδιος λέει ότι πήρε την ιδέα για το λευκό μακιγιάζ που φορούσε στην περιοδεία από μια συναυλία των Kiss που τον είχε πάει η βιολίστρια που τον συνόδευε στην τουρνέ, Σκάρλετ Ριβέρα, η οποία τα είχε λέει τότε με τον Πολ Στάνλεϊ (των Kiss). LOL. Η (κουλτουριάρικη) αλήθεια είναι ότι το λευκό μακιγιάζ ήταν εμπνευσμένο από την κλασική γαλλική ταινία «Τα παιδιά του παραδείσου».

3. Το πρωτότυπο υλικό που παρουσιάζεται στην ταινία δεν το είχε σκηνοθετήσει ο μυστηριώδης "Στέφαν βαν Ντροπ"

Πολύ μας δουλεύετε κύριε Ντύλαν: Πέντε κραυγαλέα ψέματα του περιβόητου ντοκιμαντέρ του Σκορσέζε Facebook Twitter

Σε τακτά διαστήματα στην ταινία εμφανίζεται να μιλάει ξερνώντας κυνισμό και βδελυγμία ένας μυστήριος τύπος ονόματι Στέφαν βαν Ντροπ, ο οποίος φέρεται να ήταν ο σκηνοθέτης του πλούσιου πρωτότυπου υλικού από την περιοδεία που χρησιμοποιεί ως βάση για το ντοκιμαντέρ του ο Σκορσέζε. Σε μια φάση μάλιστα δηλώνει ότι είναι δική του ουσιαστικά και η τωρινή ταινία. Η αλήθεια είναι ότι πρόκειται για τον βετεράνο ηθοποιό, performance artist και σύζυγο της Μπετ Μίντλερ, Μάρτιν φον Χέιζελμπεργκ. Το πρωτότυπο υλικό το είχε τραβήξει ο ίδιος ο Ντύλαν με το συνεργείο του προκειμένου να χρησιμοποιηθεί στην ταινία "Renaldo and Clara" που γυριζόταν παράλληλα με την περιοδεία Rolling Thunder Revue.

4. Δεν υπήρχε κανένας βουλευτής Τζακ Τάνερ να ακολουθεί φανατικά την περιοδεία

Πολύ μας δουλεύετε κύριε Ντύλαν: Πέντε κραυγαλέα ψέματα του περιβόητου ντοκιμαντέρ του Σκορσέζε Facebook Twitter

Προς το τέλος του ντοκιμαντέρ, μιλάει στην κάμερα ένα πρώην μέλος του Κογκρέσου που λέγεται Τζακ Τάνερ και είχε υποτίθεται ακολουθήσει τότε την περιοδεία κατόπιν προτροπής του μετέπειτα Προέδρου Τζίμι Κάρτερ (ο οποίος όντως ήταν οπαδός του Ντύλαν και χρησιμοποιούσε τακτικά στίχους του στους πολιτικούς λόγους του). Καμία σχέση. Πρόκειται για τον ηθοποιό Μάικλ Μέρφι και το όνομα «Τζακ Τάνερ» προέρχεται από το ψευδο-ντοκιμαντέρ με τίτλο "Tanner '88" που είχε γυρίσει ο αείμνηστος Ρόμπερτ Άλτμαν.

 

5. Ο Τζιμ Γιαννόπουλος δεν ήταν o μάνατζερ της περιοδείας


Πολύ μας δουλεύετε κύριε Ντύλαν: Πέντε κραυγαλέα ψέματα του περιβόητου ντοκιμαντέρ του Σκορσέζε Facebook Twitter

 

Ο πολυσχιδής (και προφανώς χιουμορίστας) Τζιμ Γιαννόπουλος που εμφανίζεται να αφηγείται τα βάσανα του ως μάνατζερ εκείνης της περιοδείας είναι ο νυν CEO της Paramount Pictures, ενώ υπήρξε και πρόεδρος της Fox Filmed Entertainment για μια δωδεκαετία. Τον καιρό του Rolling Thunder Revue ήταν δευτεροετής φοιτητής στη Νομική.

Οθόνες
1

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

«Για μένα αυτό είναι οι ταινίες, μια περιπέτεια έξω και πέρα από την ηθική»

Οθόνες / «Για μένα αυτό είναι οι ταινίες, μια περιπέτεια έξω και πέρα από την ηθική»

Μια μεγάλη κουβέντα με τον σκηνοθέτη και μουσικό Γιάννη Βεσλεμέ που κυκλοφορεί ταυτόχρονα το νέο του άλμπουμ και η ρετροφουτουριστική του ταινία «Αγαπούσε τα λουλούδια περισσότερο». (SPOILER ALERT)
M. HULOT
Οι δέκα αγαπημένες ταινίες του Capétte

Μυθολογίες / «Όταν είδα το "Climax", δεν μπορούσα να συνέλθω για ώρες»: Οι δέκα αγαπημένες ταινίες του Capétte

Τι συνδέει τον Αρονόφσκι με τον Αλμοδόβαρ και τον Λάνθιμο με τον Βούλγαρη; Ο μουσικός Capétte φτιάχνει τη δική του αγαπημένη κινηματογραφική δεκάδα.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΝΙΝΕΤΤΑ ΓΙΑΚΙΝΤΖΗ
the last showgirl

Οθόνες / Πρεμιέρα προσεχώς: 10 ταινίες που θα ξεχωρίσουν το επόμενο δίμηνο

Η επιστροφή του Βάλτερ Σάλες, ένας στοχαστικός Κώστας Γαβράς, τα φαντάσματα του Γιώργου Ζώη, ο Ντίλαν κατά τον Τιμοτέ Σαλαμέ, το βάπτισμα της Πάμελα Άντερσον στην υποκριτική, ένα χαμηλόφωνο διαμάντι από την Ινδία και η μεγαλόπνοη αλληγορία του Μπρέιντι Κόρμπετ είναι μερικές από τις ταινίες που θα μας απασχολήσουν τον χειμώνα του 2025.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Phyllis Dalton (1925-2025): Η κορυφαία ενδυματολόγος της κινηματογραφικής ιστορίας

Pulp Fiction / Phyllis Dalton (1925-2025): Η κορυφαία ενδυματολόγος της κινηματογραφικής ιστορίας

Πέθανε στα 99 της χρόνια η Βρετανή ενδυματολόγος που έντυσε χιλιάδες πρωταγωνιστές και κομπάρσους, πάντα με το βλέμμα στραμμένο στην αναπαραγωγή της αυθεντικότητας και στην αντίληψη της δραματικότητας του σεναρίου.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Το υπερβατικό σινεμά του Ντέιβιντ Λιντς διέρρηξε δια παντός την πραγματικότητα

Απώλειες / Το υπερβατικό σινεμά του Ντέιβιντ Λιντς διέρρηξε διά παντός την πραγματικότητα

Το όνομα του Ντέιβιντ Λιντς (1946-2025) έγινε επιθετικός προσδιορισμός και οι ταινίες του μας προσκάλεσαν να βλέπουμε και να αισθανόμαστε αλλιώς τον κόσμο: με τα μάτια μιας απόκοσμης ψευδαίσθησης και την ψυχή της υπέροχης εμμονής.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Oι 10 αγαπημένες ταινίες του Αχιλλέα ΙΙΙ

Μυθολογίες / «Μετά το “Blues Brothers” φορούσα μαύρα γυαλιά στην τάξη»: Oι 10 αγαπημένες ταινίες του Αχιλλέα ΙΙΙ

Έχοντας συμπεριλάβει στη λίστα του από τους αδελφούς Μαρξ μέχρι μια ταινία με τον Θανάση Βέγγο, o συγγραφέας πιστεύει πως το τραγικό και το γελοίο συναντιούνται σε κάποιο σημείο, το οποίο δεν είναι πάντα ευδιάκριτο.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΝΙΝΕΤΤΑ ΓΙΑΚΙΝΤΖΗ
pamela anderson

Οθόνες / H όψιμη δικαίωση της Πάμελα Άντερσον

Μια γυναίκα που επί δεκαετίες αντιμετωπιζόταν από τον πλανήτη ως αντικείμενο (ηδονής και χλεύης) βρίσκει στο «Last Showgirl» την ευκαιρία να αποδείξει ότι υπάρχει θέση γι’ αυτήν και σε άλλους ρόλους από εκείνους που της φόρεσε η βιομηχανία του θεάματος.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Movie Galaxy: Το βιντεοκλάμπ που κρατάνε ανοιχτό οι σινεφίλ Εξαρχιώτες

Οθόνες / Movie Galaxy: Το βιντεοκλάμπ που κρατάνε ανοιχτό οι σινεφίλ Εξαρχειώτες

Ο Λευτέρης Τζώρτζης έχει συγκεντρώσει 50.000 τίτλους. Το όνομά του έχει αναφερθεί σε έργο της Κιτσοπούλου, «ξεπουλάει» Ταρκόφσκι και έχει ζήσει επικούς καβγάδες για ταινίες - πιο πρόσφατα για τα «Μαγνητικά Πεδία».
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Βαγγέλης Μουρίκης: «Tι σχέση έχω εγώ με τον Ντε Νίρο;»

Οθόνες / Βαγγέλης Μουρίκης: «Tι σχέση έχω εγώ με τον Ντε Νίρο;»

Λίγο πριν από την κυκλοφορία του «Arcadia» του Γιώργου Ζώη στις αίθουσες, ο Βαγγέλης Μουρίκης μιλάει στη LiFO για τον τρόπο με τον οποίο δουλεύει έναν ρόλο, για τον Οικονομίδη, τον Γραμματικό, τα spoilers και τη χαμένη αρετή τού να ακούμε.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Oι δέκα αγαπημένες ταινίες του Spyros Rennt

Μυθολογίες / «Αγάπησα τόσο τη "Lola Rennt" που βάσισα το καλλιτεχνικό μου όνομα πάνω της»: Oι δέκα αγαπημένες ταινίες του Spyros Rennt

Λάρι Κλαρκ, Μίκαελ Χάνεκε, «Στρέλλα», «Κυνόδοντα» και Κωνσταντίνο Γιάνναρη περιλαμβάνει η δεκάδα αγαπημένων ταινιών του φωτογράφου Spyros Rennt.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΝΙΝΕΤΤΑ ΓΙΑΚΙΝΤΖΗ
«Threads»: Η συγκλονιστική βρετανική ταινία που απεικόνισε τον φόβο του πυρηνικού ολέθρου /«Threads»: To βρετανικό «Chernobyl» εξακολουθεί να συγκλονίζει 40 χρόνια μετά

Οθόνες / «Threads»: Η ανατριχιαστική βρετανική ταινία που απεικόνισε τον φόβο του πυρηνικού ολέθρου

Σαράντα χρόνια κλείνει η σοκαριστική δημιουργία του BBC, που κάνει το «Chernobyl» του HBO να μοιάζει με τη «Mary Poppins» και αφορά τις πιθανές επιπτώσεις πυρηνικής επίθεσης σε μια βρετανική πόλη, όπως προκύπτουν μέσα από τις φριχτές δοκιμασίες των κατοίκων της.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ

σχόλια

1 σχόλια
Δεν το έχω δει ακόμα, αλλά νομίζω σε αυτήν την περίπτωση καλύτερα που διάβασα πρώτα αυτό το άρθρο, γιατί φαντάζομαι ότι κάποιος που το είδε πρώτα, θα έχει ήδη σχηματίσει λάθος εντυπώσεις και εν συνέχεια, μπορεί και να απογοητεύτηκε, μαθαίνοντας ότι παρακολούθησε τέτοιες ανακρίβειες. Και φαντάζομαι δε θα είναι οι μόνες, απλά μάλλον θα ήταν οι πιο τρανταχτές. Αλλά μου κάνει πολλή εντύπωση για ποιο λόγο να μπαίνουν σε τέτοιο "κόπο" βετεράνοι που δεν έχουν την ανάγκη καμίας διαφήμισης ή ντόρου -στην τελική, δεν το έκαναν και τσάμπα... Συμφωνώ εν μέρει με την ερμηνεία που προσπαθήσατε να δώσετε στην αρχή του άρθρου, "Μέχρι που ο εύπιστος θεατής αντιλαμβάνεται – εκ των υστέρων – ότι κάποια από αυτά αποτελούν εξωφρενικά μυθεύματα που κατασκεύασε για την ταινία ο ίδιος ο Ντύλαν (με την «συνενοχή» του Σκορσέζε, είτε επειδή βαριόταν να συμμετάσχει σε ένα «στεγνό» ντοκιμαντέρ, είτε από φιλοπαίγμονα διάθεση, είτε από τάσεις «μεταμοντερνιάς», είτε για να θολώσει συνειδητά τα όρια μεταξύ documentary και mockumentary στην εποχή των "fake news" και των "hoaxes" Πηγή: www.lifo.gr"Αλλά, αυτό τώρα, κατά τη γνώμη μου, μπορεί να γυρίσει μπούμερανγκ και στο ίδιο το Netflix, που κάνει -μεγαλεπίβολες και δαπανηρές, πολλές φορές- παραγωγές ντοκιμαντέρ. Δλδ. δε λέω ότι ό,τι αναφέρεται σε ένα ντοκιμαντέρ είναι η αδιάσειστη αλήθεια και μόνο, αλλά, μετά από αυτό, μπορεί να αμφισβητηθούν εύκολα και όποιες άλλες μαρτυρίες προβάλλονται σχετικά στις σειρές ντοκιμαντέρ της πλατφόρμας. Και δεν είναι και τόσο αβάσιμο να φτάσει κάποιος σε ένα τέτοιο συμπέρασμα: όταν γίνεται ντοκιμαντέρ για έναν τόσο θρυλικό, ίσως τον σημαντικότερο εν ζωή για τους Αμερικανούς, καλλιτέχνη, το οποίο έχει επιμεληθεί και αναλάβει ένας επίσης σημαντικός, θρυλικός σκηνοθέτης και παρουσιάζονται τέτοιες ιστορικές και μη ανακρίβειες... τότε στα υπόλοιπα ντοκιμαντέρ μικρότερων budget και λιγότερο γνωστών σκηνοθετών -που αυτοί μπορεί να χρειάζονται και τον ντόρο και την όποια διαφήμιση- τι μπορεί να γίνεται εν τέλει;! Αν γυριζόταν ταινία η ζωή του Ντίλαν, εκεί ίσως να παραβλεπόταν εύκολα, λόγω σεναριακής αδείας ή σουλουπώματος. Σε ντοκιμαντέρ όμως γιατί να συμβαίνει;!