«Roar»: Τελικά είναι καλή η σειρά στην οποία η Νικόλ Κίντμαν τρώει φωτογραφίες;

nicole kidman Facebook Twitter
H Νικόλ Κίντμαν στο επεισόδιο «The Woman Who Ate Photographs».
0

Όπως έγραφε συχνά ο συγχωρεμένος ο Ρότζερ Έμπερτ, σημασία δεν έχει τόσο για τι πράγμα μιλά μια ταινία, αλλά ο τρόπος που μιλά γι' αυτό. Διαχώριζε, δηλαδή, το θέμα από την κινηματογραφική διαχείριση του.

Με την εξαίρεση ίσως του πρώτου επεισοδίου –θα επανέλθουμε σε αυτό– δεν υπάρχει τίποτα μεμπτό στη θεματολογία του Roar, της σειράς αυτοτελών επεισοδίων του Apple ΤV+  που επιχειρεί να αναδείξει τη σημερινή γυναικεία εμπειρία μέσα από διαφορετικές πτυχές της. Ο τρόπος είναι το πρόβλημα.

Ok, από μια σειρά που λέγεται Roar και ξεκινά με έναν tribal βρυχηθμό, σίγουρα δεν περιμένεις λεπτότητα ή να σε ανακουφίσει. Όπως έλεγε και η Ανιές Βαρντά, άλλωστε, «ήθελα να είμαι μια ευχάριστη φεμινίστρια, αλλά ήμουν πολύ θυμωμένη». Δεν είναι η χοντροκοπιά της σειράς το κύριο πρόβλημά της, αλλά η κενότητα.

Αν πρέπει σώνει και καλά να δείτε κάποιο επεισόδιο της σειράς, πλην εκείνου με την Κίντμαν, προτιμήστε αυτό όπου μια γυναίκα κάνει σχέση με μια πάπια.

cynthia erivo Facebook Twitter
Aν το punchline είναι σαν το επεισόδιο όπου η Σίνθια Ερίβο εμφανίζει ανεξήγητες δαγκωματιές στο σώμα της, τότε, ειλικρινά, είναι προτιμότερο το μη φινάλε.

Ανθολογία αυτοτελών επεισοδίων που να είναι όλα τα κεφάλαια στο ίδιο επίπεδο δεν υπάρχει, ωστόσο τα επεισόδια του Roar διαχωρίζονται στα επιεικώς ανεκτά και στα εντελώς ανυπόφορα. Σχεδόν όλα τους στηρίζονται σε μια απλή, συμβολική ιδέα, ίσως, όμως, τέτοιας ευθύτητας στις σημάνσεις της, που καταλήγει να αναιρείται και η ίδια η έννοια του συμβολισμού.

Το πρώτο επεισόδιο θέλει μια συγγραφέα, που επισκέπτεται το Χόλιγουντ για να συζητήσει τη διασκευή του βιβλίου της στο σινεμά, να γίνεται αόρατη «κυριολεκτικά», όπως αναγράφει και η επίσημη σύνοψη. Ομολογουμένως, σου τραβά το ενδιαφέρον, έτσι όπως παραπέμπει σε επεισόδιο της Ζώνης του Λυκόφωτος, μα όσο περνά η ώρα διαπιστώνεις ότι δεν πηγαίνει πουθενά και κάποια στιγμή το επεισόδιο απλά τελειώνει, χωρίς punchline. Ο τρόπος που κλείνει, δε, είναι ένα εξοργιστικό δείγμα του λεγόμενου girl boss feminism, με τους δημιουργούς να διατείνονται ότι το πρόβλημα που η ηρωίδα δεν φαίνεται και δεν ακούγεται είναι επειδή εκείνη δεν πιστεύει στον εαυτό της.

Το δεύτερο επεισόδιο με τη Νικόλ Κίντμαν και την Τζούντι Ντέιβις ίσως να είναι και το καλύτερο. Οι δυο ηθοποιοί αναβαθμίζουν το υλικό, χαρίζοντάς μας μερικές ανθρώπινες στιγμές, ο λυρικός τόνος συνάδει με την κεντρική θεματική, τη μνήμη και την απώλειά της, όμως το εύρημα με την ηρωίδα να τρώει φωτογραφίες και να ξαναζεί τη στιγμή είναι απλό gimmick, θα μπορούσε να λείπει και δεν θα άλλαζε απολύτως τίποτα.

Επίσης, και αυτό το επεισόδιο κάποια στιγμή... απλά τελειώνει. Από την άλλη, αν το punchline είναι σαν το επεισόδιο όπου η Σίνθια Ερίβο εμφανίζει ανεξήγητες δαγκωματιές στο σώμα της, τότε, ειλικρινά, είναι προτιμότερο το μη φινάλε. Το συγκεκριμένο επεισόδιο έχει μερικές ελκυστικά αποκρουστικές εικόνες body horror, μα όταν έρχεται η εξήγηση, θες να αρχίσεις να δαγκώνεσαι.

Το Roar του Apple TV+ σε κάνει να βρυχάσαι από ανία Facebook Twitter
Το δεύτερο επεισόδιο με τη Νικόλ Κίντμαν και τη Τζούντι Ντέιβις ίσως να είναι και το καλύτερο.

Τίποτα δεν ξεπερνά, βέβαια, τον απόλυτο πάτο εκείνου με τίτλο The Woman who was Kept on a Shelf. Πλούσιος επιχειρηματίας παντρεύεται γυναίκα και την τοποθετεί σε ράφι για να τη βλέπει – είναι trophy wife, το πιάσατε το (όχι και τόσο) υπονοούμενο; Θα μπορούσε να έχει πλάκα, μα σενάριο δεν υπάρχει.

Κάποια στιγμή η ηρωίδα κατεβαίνει από το ράφι, βγαίνει στον έξω κόσμο και ακολουθεί, χωρίς ίχνος υπερβολής, ένα από τα χειρότερα μουσικοχορευτικά νούμερα που έχουμε δει ποτέ, με τη χορογραφία σχεδόν απούσα και τις κινήσεις του μπαλέτου στο φινάλε του οφθαλμοφανώς ασυγχρόνιστες. Μεγαλειώδης προχειρότητα. 

trophy wife Facebook Twitter
Τίποτα δεν ξεπερνά, βέβαια, τον απόλυτο πάτο του επεισοδίου με τίτλο «The Woman who was Kept on a Shelf».

Αν πρέπει σώνει και καλά να δείτε κάποιο επεισόδιο της σειράς, πλην εκείνου με την Κίντμαν, προτιμήστε αυτό όπου μια γυναίκα κάνει σχέση με μια πάπια. Σκεφτείτε μια πιο hip και λιγότερο αστεία εκδοχή του κλασικού σκετς με τον Τζιν Γουάιλντερ από το Everything you always wanted to know about sex του Γούντι Άλεν, η οποία περιγράφει αποτελεσματικά μια τοξική σχέση.

Έστω κι αν τελειώνει επεξηγηματικά και με την ηρωίδα να γίνεται ως και αγενής, προκειμένου να δηλώσει την χειραφέτησή της, το The Woman who was Fed by a Duck κάπως ξεχωρίζει ανάμεσα στα αυτοτελή κεφάλαια μιας σειράς που, όταν δεν σε κάνει να βρυχάσαι από το cringiness, σε κάνει να χασμουριέσαι από ανία.

Κρίμα, γιατί το Apple TV+ μας έχει συνηθίσει σε πιο προσεγμένες δουλειές τελευταία.

Οθόνες
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

55 λεπτά με τον Γιάννη Καράμπαμπα

Οθόνες / «Θέλουμε να φαινόμαστε δυνατοί και άτρωτοι, πιστεύοντας ότι έτσι θα επιβιώσουμε»

Γοητεύτηκε ξαφνικά από το θέατρο και διάβαζε γι' αυτό ενώ εργαζόταν σε ένα περίπτερο. Όταν, δίχως να ξέρει τι τον περιμένει, ο Γιάννης Καράμπαμπας βρέθηκε μπροστά από την κάμερα της Πέννυς Παναγιωτοπούλου στο «Wishbone», διακρίθηκε με το βραβείο του πρωτοεμφανιζόμενου ηθοποιού.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Oι δέκα αγαπημένες ταινίες μυστηρίου της Ευτυχίας Γιαννάκη

Οθόνες / Oι δέκα αγαπημένες ταινίες μυστηρίου της Ευτυχίας Γιαννάκη

«Αν δεν ξέρεις το όνομα Keyser Söze, τότε έχεις ένα σοβαρό κινηματογραφικό κενό» - Είναι δυνατόν μια συγγραφέας αστυνομικών μυθιστορημάτων να μην ξέρει από ατμόσφαιρα που κόβει την ανάσα και σασπένς; Αποκλείεται.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΝΙΝΕΤΤΑ ΓΙΑΚΙΝΤΖΗ
H μεγάλη βραδιά της Ανόρα

OSCARS 2025 / H μεγάλη βραδιά της Ανόρα

Ο Σον Μπέικερ έσπασε τα κοντέρ κερδίζοντας 4 προσωπικά Όσκαρ για την άγρια κωμικοτραγική κινηματογραφική του χειροτεχνία. Η Μάϊκι Μάντισον χάλασε το πάρτι της Ντέμι Μουρ. Και η ιστορία της σεξεργάτριας, έδωσε ηχηρό μήνυμα για την ανάγκη του σινεμά να φτιάχνει ταινίες θαρραλέες και αυθεντικές.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
11 ταινίες για οσκαρικό binge-watching

Οθόνες / 11 ταινίες για οσκαρικό binge-watching (και πού να τις δείτε)

Καθώς πλησιάζει η 97η απονομή των Όσκαρ, επιλέγουμε 11 νικήτριες του Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας που μπορείτε να βρείτε σε streaming πλατφόρμες και στη συνδρομητική τηλεόραση, για να κάνετε προθέρμανση.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
CHECK Gene Hackman 1930-2025

Απώλειες / Τζιν Χάκμαν (1930-2025): Ο πιο ευαίσθητος σκληρός του αμερικανικού σινεμά

Ήθελε να τον θυμούνται ως τίμιο ηθοποιό, που έντυσε με ειλικρίνεια τους χαρακτήρες που υποδύθηκε. Ο Τζιν Χάκμαν πέτυχε πολύ περισσότερα, αφού κατάφερε να γίνει ο σπουδαιότερος καρατερίστας του αμερικανικού σινεμά από την εποχή του Σπένσερ Τρέισι.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Στην καρδιά του ταύρου - στην κοιλιά του καλλιτέχνη

Οθόνες / «Η καρδιά του ταύρου»: Ένα ντοκιμαντέρ για την πίστη στην ψευδαίσθηση

Σε παραγωγή Onassis Culture, η Εύα Στεφανή επιχειρεί μια κατάδυση στον σαγηνευτικό κόσμο του Δημήτρη Παπαϊωάννου και της προετοιμασίας της παράστασής του «Εγκάρσιος Προσανατολισμός».
ΙΩΝΑΣ ΚΑΛΛΙΜΑΝΗΣ
Oscar stories: Οι «ξένοι» στα Όσκαρ

Pulp Fiction / Οι «ξένοι» στα Όσκαρ

Από το αριστούργημα του Ζαν Ρενουάρ μέχρι τη σαρωτική διάκριση της Εμίλια Πέρεζ με τις 13 υποψηφιότητες, η πορεία των ξενόγλωσσων ταινιών στα Όσκαρ είναι γεμάτη από σταθμούς που αμφισβητούν και αναμορφώνουν τα όρια του κινηματογράφου.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
«Μετά τα 35 κατάλαβα τον Αντονιόνι»: Οι δέκα αγαπημένες ταινίες του Γιάννη Βεσλεμέ

Μυθολογίες / «Μετά τα 35 κατάλαβα τον Αντονιόνι»: Οι δέκα αγαπημένες ταινίες του Γιάννη Βεσλεμέ

Παραγνωρισμένα διαμάντια, ένας Σουηδός ημίθεος και χαρακτήρες που ξεπερνούν τα βιβλία από τα οποία γεννήθηκαν: ο σκηνοθέτης μοιράζεται τις ταινίες που τον σημάδεψαν καθώς και την αγαπημένη του αφίσα για καθεμιά από αυτές.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΝΙΝΕΤΤΑ ΓΙΑΚΙΝΤΖΗ
12 ταινίες κάτω των 90 λεπτών για streaming

Οθόνες / 12 ταινίες κάτω των 90 λεπτών για streaming

Για όσους δεν έχουν αρκετό χρόνο, αλλά θέλουν να τηρήσουν τη σινεφιλική τους δίαιτα, και για παραπονούμενους ότι η διάρκεια των ταινιών «έχει μεγαλώσει πολύ», ξεψαχνίσαμε τις πλατφόρμες και τους καταλόγους τους και παρουσιάζουμε 12 ταινίες που δεν υπερβαίνουν τη μιάμιση ώρα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Sly Lives!: Τα μπλουζ του (ψυχεδελικού) πρίγκηπα

Daily / «Sly Lives!»: Τα μπλουζ του (ψυχεδελικού) πρίγκιπα

Ένα εξαιρετικό μουσικό ντοκιμαντέρ στο Disney+ για τη διαστημική άνοδο και την αργόσυρτη πτώση του ιδιοφυούς Sly Stone, ηγέτη της πιο εντυπωσιακά πολυμορφικής μπάντας όλων των εποχών, τόσο ηχητικά όσο και εμφανισιακά.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
The White Lotus: Spa και διαλογισμός μετά φόνου στον τρίτο κύκλο της «καυτής» σειράς

Daily / The White Lotus: Spa και διαλογισμός μετά φόνου στον τρίτο κύκλο της «καυτής» σειράς

Σ’ ένα πολυτελές θέρετρο στην Ταϊλάνδη μεταφέρεται ο νέος κύκλος της επιτυχημένης σειράς που μόλις ξεκίνησε, φανερώνοντας κάποια σημεία κόπωσης, παρά το πάντα εντυπωσιακό στήσιμό της.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ