Παρά τo εφήμερο της φύσης τους, η ιστορία έχει αποδείξει επανειλημμένως ότι οι αφίσες είχαν σημαντική επίδραση όταν χρησιμοποιήθηκαν για πολιτικούς σκοπούς. Αποτελεσματικά όπλα διαμαρτυρίας, τόσο πριν όσο και μετά την εγκαθίδρυση επαναστατικών καθεστώτων, οι αφίσες λειτούργησαν για μεγάλο χρονικό διάστημα ως φάροι της κομμουνιστικής προπαγάνδας. Από τις εικόνες του Λένιν που τον επεικονίζουν ως τον προστάτη άγιο της κοινωνίας του μέλλοντος μέχρι εκείνες του Μάο Τσε Τουνγκ που δηλώνουν την Πολιτιστική Επανάσταση, το ενδιαφέρον νέο βιβλίο με τίτλο Communist Posters, που επιμελήθηκε η Mary Ginsberg και εκδόθηκε από την Reaktion Books, παρουσιάζει μια οπτική και πολιτιστική γιορτή πολιτικών εικόνων. «Η κινητοποίηση της τέχνης για επαναστατικούς στόχους ήταν ένα καθοριστικό χαρακτηριστικό του κομμουνισμού», γράφει η Mary Ginsberg, «χρησίμευαν ως οχήματα πειθούς, διδασκαλίας, καταδίκης και κοινωνικού λόγου σε κάθε κομμουνιστικό έθνος».
Με εντυπωσιακά, όμορφα έργα τέχνης και τολμηρά, σαφή και ολοκληρωμένα συνθήματα, ώστε να προσελκύσουν το κοινό, οι αφίσες ήταν μία ζωτικής σημασίας συνιστώσα για τα κομμουνιστικά καθεστώτα που εξυπηρέτησαν τόσο την άνοδο όσο και την παραμονή τους στην εξουσία. Φτηνές στην παραγωγή τους, εύκολες στη διανομή και τη μεταφορά τους μετέτρεψαν "κάθε δρόμο σε μεγάλη εφημερίδα" όπως γράφει στο βιβλίο η καλλιτέχνις από την Κούβα Elena Serrano. Οι κομμουνιστικές αφίσες είναι μια συναρπαστική εξερεύνηση της ιστορίας και της ποικιλίας των κομμουνιστών καλλιτεχνών, από τη Σοβιετική Ένωση μέχρι την Κούβα. Σας παρουσιάζουμε μερικά όμορφα κομμάτια πολιτικής τέχνης. —Μαρούσα Θωμά
FacebookTwitter Jin Meisheng, “Τα λαχανικά είναι πράσινα, τα αγγούρια τροφαντά, η απόδοση είναι άφθονη”. Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας, 1959. Courtesy University of Chicago Press FacebookTwitter "Kim Young Sim φέρτε τιμή στην λαμπρή χώρα μας για πάντα!", τέλη της δεκαετίας του 1980. Courtesy of the Trustees of the British Museum, London FacebookTwitter Gladys Acosta για την OSPAAAL "Κοινωνική Ανάπτυξη: Το δικαίωμα των λαών", 1995, 1995. Courtesy University of Chicago Press FacebookTwitter "Εργοστάσιο Τσιγάρων", 1925. Από τη συλλογή The Sergo Grigorian Collection, Λονδίνο. Courtesy of The Sergo Grigorian Collection, London FacebookTwitter István Czeglédi, "Συνέδριο Νέων Αγωνιστών για την Ειρήνη και τον Σοσιαλισμό", Ιούνιος 1950, 1950. Courtesy University of Chicago Press FacebookTwitter Li Zhengxuan, "The Brigade Clinic", περ. 1973. Courtesy University of Chicago Press FacebookTwitter "Σπουδαίες Νίκες για τη Σοβιετική Επιστήμη!", 1959. Από τη συλλογή του Willem van der Bijl, Ουτρέχτη. Courtesy of Willem van der Bijl FacebookTwitter Ανώνυμου καλλιτέχνη, “Ζήστε τη Νίκη του Προέδρου Μάο στην Επαναστατική Λογοτεχνία και Τέχνη”. Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας, 1972. Courtesy University of Chicago Press FacebookTwitter Zhang Yingxue, “Καλωσήρθες Απελευθέρωση”. Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας, 1948. Courtesy University of Chicago Press FacebookTwitter Jin Zhaofang, “Ένα Λαμπρό Μοντέλο Παραγωγής”. Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας, 1954. Courtesy University of Chicago Press FacebookTwitter Liu Jiyou, “Όλοι δουλεύουν για να Εξαλείψουν τα Σπουργίτια”. Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας, 1957. Courtesy University of Chicago Press FacebookTwitter Dong Xiwen, "Η ίδρυση του έθνους", 1990. Courtesy University of Chicago Press FacebookTwitter Yang Keyang, Dao Mouji, Ding Hao, and Qian Daxin, "Καταστρέψτε την οργισμένη επίθεση των δεξιών, υπερασπιστείτε τη σοσιαλιστική οικοδόμηση". Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας, 1957. Courtesy University of Chicago Press FacebookTwitter Shen Lin and Lu Xingchen, "Γιορτάστε την υπέρβαση του στόχου των 10.700.000 τόνων παραγωγής χάλυβα”. Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας, 1958. Courtesy University of Chicago Press FacebookTwitter Ha Qiongwen, “Long Live Chairman Mao” Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας, 1959. Courtesy University of Chicago Press FacebookTwitter Central Academy of Fine Arts Woodblock Print Combat Group, “Συντριβή του Παλιού Κόσμου. Δημιουργία του Νέου Κόσμου ", Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας, 1967. Courtesy University of Chicago Press
Κάτι τέτοια βλέπουν και τα σημερινά παιδιά της ΚΝΕ, ΚΚΕ κτλπ και καθημερινά προσπαθούν να γεμίζουν τον τόπο ΟΠΟΥΔΗΠΟΤΕ και να σταθούν με αφίσες. Σου λένε, μια χαρά πέτυχε και τότε, γιατί οχι και εν έτει 2018 μπας και επιδράσει κάπως στον λαό? Συχνά όχι με 1-2 αλλά ακόμα και καμιά 15αρια αφίσες στον ίδιο τείχο μάλιστα - η ίδια αφίσα φυσικά, μη και τυχόν ξεφύγει απ το (φευγαλέο φυσικά) βλέμμα των περαστικών. Δάση ολόκληρα πρέπει να έχουν θυσιαστεί για τις παραγγελίες τους. Φυσικά κολλάνε κιάλλοι αφίσες αλλά την συχνότητα και μαζικότητα των ΚΚΕ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ και τα συναφή δεν τα φθάνουν ούτε για αστείο. Όπως και με τις μουτζούρες στους τοίχους. Αυτοί συν φανατικοί ποδοσφ. ομάδων είναι που κάτα 80% γεμίζουν τον τόπο με "γκράφιτι"....
τωρα που τα ξαναβλεπω ειμαι σιγουρος οτι ξεπατικωσαν αγιογραφιες. Αν το ψαξει κανεις μπορει να βρει μια μια αντιστοιχιες.Το εργοστασιο στο ρολο του περιστεριου.Το κοκκινο βιβλοι στο ρολο του ιησου.Ο ταδε στο ρολο του αποστολου.Το βουνο ταδε της Β.Κορεας στο ρολο του παραδεισου. κλπ κλπ. το λυπηρο ειναι οτι στο χριστιανισμο πιστευουν (αυτολεξει - φαση δεν παιρνω τα φαρμακα μου γιατι ειναι αντιθετο στη θρησκεια μου) ακομα παλαιοημερολογιτες ενω στον "επιστημονικο σοσιαλισμο" στην ελλαδα το 62%.
Φυσικα οι περισσοτερες αφισες μπορουν να αναλυθουν/έχουν την αυστηρη τυπολογια της αγιογραφιας. Το ενα πραγμα εδω το αλλο εκει ολα εχουν τη θεση τους.Δεν ειναι καθολου τυχαιο οτι η τεχνη στα πρωιμα χρονια της Χριστιανικης Ρωμης, "εξελιχθηκε" (ανταποκρινομενη στα τοτε πλαισια των καιρων) στην προτομη του Μεγαλου Κωνσταντινου. Οποιος την εχει δει μπορει να υποθεσει οτι προκειται για ενα εργο σοσιαλιστικο ρεαλισμου 2000 χρονια πριν. Τα ιδια απολυταρχικα πολιτικα συστημα δημιουργουν την ιδια τεχνη. Και ναι μεν αυτο ειναι αισθητικα ενδιαφερον αλλα για δυο γενιες ελληνων που ανατραφηκαν με τα ΕΑΑΚ ειναι πολιτικα αυτοκτονικο: το οπιο των λαων σημερα λεγεται ολοκληρωτικες ιδεολογιες.
σχόλια