Το κτίριο αυτό σχεδιάστηκε με βασικό άξονα τη σχέση του ανθρώπου με το τοπίο, και ειδικότερα με το χώμα.
Η είσοδος από τον δρόμο δημιουργείται από δύο παράλληλα τοιχία, τα οποία εμπεριέχουν τη σκάλα ανόδου και «σκίζουν» το έδαφος για να σε οδηγήσουν στο επίπεδο της κατοικίας.
Η υπόγεια είσοδος, αντίθετα, συνδιαλέγεται με το τοπίο και το έδαφος με μια μυστηριακή ατμόσφαιρα η οποία δημιουργείται από σχισμές φωτός στην οροφή και δυο ανοίγματα-παράθυρα στον τοίχο που αντί να βλέπουν έξω, βλέπουν κατευθείαν στο έδαφος-χώμα.
Το σπίτι είναι τοποθετημένο στην πλαγιά ενός λόφου με έντονη κλίση και έχει διαμορφωθεί σε δύο υπέργεια επίπεδα κι ένα υπόγειο.
Το ισόγειο φιλοξενεί κυρίως τα υπνοδωμάτια, δηλαδή τον πολύ προσωπικό και ιδιωτικό χώρο του σπιτιού. Όλα τα ανοίγματα σε αυτό το επίπεδο έχουν εξωτερικά πανέλα από το ίδιο υλικό της υπόλοιπης πρόσοψης και ανοιγοκλείνουν ανάλογα με τη διάθεση του χρήστη για ένωση ή απομόνωση από το τοπίο.
Στο ίδιο επίπεδο υπάρχει και το γραφείο, το οποίο έχει ένα παράθυρο-βιτρίνα στο χώμα μέσα από το οποίο βλέπει κανείς καθαρά όλη την τομή του εδάφους, από τα χόρτα και τα λουλούδια στην επιφάνεια μέχρι και τους μεγάλους βράχους στο βάθος.
Σε αντίθεση με το ισόγειο, το επίπεδο του καθιστικού-τραπεζαρίας-κουζίνας, των πιο εξωστρεφών-δημόσιων χώρων της κατοικίας δηλαδή, περιβάλλεται παντού από γυαλί, αφήνοντας το τοπίο να γίνει μέρος του χώρου διαβίωσης.
Η κουζίνα βρίσκεται στο πίσω μέρος του ενιαίου χώρου του σαλονιού-τραπεζαρίας, από τα οποία έχει τη δυνατότητα να διαχωριστεί με δύο γυάλινες διαφανείς πόρτες. Ο πάγκος εργασίας της κουζίνας μετατρέπεται στο κέντρο του σε τραπέζι, μπροστά από το οποίο ένα ενιαίο τζάμι-κάδρο φέρνει ξανά το χώμα σε αντιδιαστολή με το τοπίο που φαίνεται από όλα τα άλλα ανοίγματα.
Από το επίπεδο αυτό μια σκάλα οδηγεί στο φυτεμένο δώμα και από εκεί, μέσω μιας γέφυρας, ενώνεται ξανά με το τοπίο, οδηγώντας απευθείας στον περιβάλλοντα χώρο και στην πισίνα. Η πισίνα τοποθετήθηκε πιο ψηλά από το σπίτι δίνοντας περισσότερο υπαίθριο χώρο στο πλάι του και είναι η μισή σε πρόβολο και η μισή ενταγμένη μέσα στο έδαφος. Η γυάλινη επιφάνεια στο τελείωμά της επιτρέπει να φαίνεται το νερό από όλο το τοπίο.
Δείτε παρακάτω δείγματα άλλων έργων του Διονύση Σοτοβίκη και του αρχιτεκτοινικού γραφείου Workshop:
σχόλια