Είναι σωστό τα μουσεία να θεωρούνται λιγότερο ασφαλή από τα σούπερ μάρκετ;

Ο κόσμος της τέχνης επαναστατεί: Γιατί τα μουσεία είναι λιγότερο ασφαλή από τα σούπερ μάρκετ; Facebook Twitter
Σε πολλά μέρη του κόσμου από την αρχή της πανδημίας τα μουσεία έκλεισαν και δεν ξανάνοιξαν ούτε για μικρό χρονικό διάστημα.
0



«ΓΙΑΤΙ ΤΑ ΜΟΥΣΕΙΑ
 είναι λιγότερο ασφαλή από τα σούπερ μάρκετ;» αναρωτήθηκαν μόλις πριν από μια εβδομάδα οι Βρετανοί, όταν με λύπη είδαν ότι στο πακέτο των επόμενων μέτρων για τα μέρη που πρόκειται να ανοίξουν, τα μουσεία δεν συμπεριλαμβάνονται. 

Σε πολλά μέρη του κόσμου από την αρχή της πανδημίας τα μουσεία έκλεισαν και δεν ξανάνοιξαν ούτε για μικρό χρονικό διάστημα. Αιτία ήταν κυρίως οι περιορισμοί που επέβαλλαν οι πόλεις ή τα κράτη και σε άλλες περιπτώσεις η δραματική μείωση του προσωπικού που δεν επιτρέπει παρά μόνο το άνοιγμά τους οριστικά και κανένα on/off. Αξίζει να σημειωθεί ότι μέσα στην πανδημία πολλά μικρά μουσεία έκλεισαν οριστικά και άλλα αναγκάζονται να αποχωριστούν ένα μέρος των θησαυρών τους, πουλώντας, για να κρατήσουν το προσωπικό στις θέσεις τους. 

Στο Λος Άντζελες τα μουσεία είναι κλειστά από τον Μάρτιο του 2020 και αυτό αποτελεί μια πηγή απογοήτευσης και παραπόνων, με τα εμπορικά κέντρα, τα εστιατόρια και τα κομμωτήρια να ετοιμάζονται να ανοίξουν ξανά.

Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι εάν διατηρηθεί η χωρητικότητα σε ποσοστό 30%, με όλους να φορούν μάσκα και να ακολουθούν τις κατάλληλες προφυλάξεις, τα μουσεία, τα θέατρα και οι όπερες είναι ασφαλέστερα από οποιαδήποτε άλλη δραστηριότητα που μελετήθηκε.

Όμως γιατί τα μουσεία δεν μπορούν να είναι ασφαλέστερα από σχεδόν οποιοδήποτε άλλο εσωτερικό περιβάλλον; Οι μέχρι τώρα περιορισμοί δεν δείχνουν να ευσταθούν και μια πρόσφατη μελέτη του Ινστιτούτου Τεχνολογίας του Βερολίνου (TU Berlin) ισχυρίζεται ότι ο κίνδυνος μετάδοσης Covid-19 είναι πολύ χαμηλότερος σε μουσεία και τα θέατρα από ό,τι σε σούπερ μάρκετ, εστιατόρια, γραφεία ή δημόσια μέσα μεταφοράς.

Ο κόσμος της τέχνης επαναστατεί: Γιατί τα μουσεία είναι λιγότερο ασφαλή από τα σούπερ μάρκετ; Facebook Twitter
Μια κατάταξη του κινδύνου μόλυνσης από Covid-19 σε εσωτερικούς χώρους, από τον χαμηλότερο στον υψηλότερο (Ινστιτούτο Τεχνολογίας του Βερολίνου - κάντε κλικ για μεγέθυνση)

Η μελέτη, με επικεφαλής τους Martin Kriegel και Anne Hartmann, πραγματοποίησε μια συγκριτική αξιολόγηση εσωτερικών χώρων για την εκτίμηση του κινδύνου μόλυνσης μέσω σωματιδίων αερολύματος. 

Η ανάλυση λαμβάνει υπόψη τη μέση διάρκεια παραμονής σε έναν δεδομένο χώρο (δύο ώρες σε ένα μουσείο, οκτώ ώρες σε ένα γραφείο, μία ώρα σε ένα σούπερ μάρκετ κ.λπ.), την ποιότητα της ροής του αέρα, τον τύπο δραστηριότητας που πραγματοποιείται στον χώρο, τη δόση των σωματιδίων αερολύματος που εισπνέονται από άτομα σε ένα δωμάτιο, ανάμεσα σε άλλες μεταβλητές που μελετήθηκαν. Σε κάθε περιβάλλον δόθηκε μια τιμή R, υποδεικνύοντας τον αριθμό των ατόμων που ένας φορέας Covid-19 μπορεί να μολύνει κατά μέσο όρο.

Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι εάν διατηρηθεί η χωρητικότητα  σε ποσοστό 30%, με όλους να φορούν μάσκα και να ακολουθούν τις κατάλληλες προφυλάξεις, τα μουσεία, τα θέατρα και οι όπερες είναι ασφαλέστερα από οποιαδήποτε άλλη δραστηριότητα που μελετήθηκε. Στα μουσεία η τιμή R ανέρχεται σε 0,5 σε σύγκριση με 0,6 στα κομμωτήρια και 0,8 στις δημόσιες συγκοινωνίες.

Οι αγορές σε σούπερ μάρκετ με μάσκα είναι δύο φορές πιο επικίνδυνες από την επίσκεψη σε μουσείο, σύμφωνα με τη μελέτη, με τιμή R στο 1,1. Ο κίνδυνος μόλυνσης υπερδιπλασιάζεται όταν γευματίζετε στον εσωτερικό χώρο εστιατορίου σε χωρητικότητα 25% (1,1) ή ασκείστε σε γυμναστήριο με χωρητικότητα 30% (1.4).

Eike Schmidt uffizi covid Facebook Twitter
Ο Eike Schmidt, διευθυντής της πινακοθήκης Uffizi στη Φλωρεντία, επικαλέστηκε τη μελέτη, ενώ παρακαλούσε τις αρχές να επιτρέψουν στο μουσείο να παραμείνει ανοιχτό. Φωτ.: ΕΡΑ

Ο Eike Schmidt, διευθυντής της πινακοθήκης Uffizi στη Φλωρεντία, επικαλέστηκε τη μελέτη, ενώ παρακαλούσε τις αρχές να επιτρέψουν στο μουσείο να παραμείνει ανοιχτό.

Η Uffizi αναγκάστηκε να κλείσει μόλις δύο εβδομάδες αφότου άνοιξε ξανά στις 21 Ιανουαρίου, λόγω της αύξησης των κρουσμάτων στη βόρεια Ιταλία. Πριν από αυτό, το μουσείο έκλεισε για περίοδο 77 ημερών, το μεγαλύτερο από το τέλος του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου.

Ο Michael Govan, διευθυντής του Μουσείου Τέχνης της Κομητείας του Λος Άντζελες (LACMA), εξέφρασε το ίδιο συναίσθημα σε μια συνέντευξη τον περασμένο Οκτώβριο. «Πρέπει να ανοίξουμε τα μουσεία» είπε ο Γκόβαν. «Κάθε άλλο μεγάλο μητροπολιτικό μουσείο στις Ηνωμένες Πολιτείες είναι ήδη ανοιχτό, εκτός από το δικό μας. Και υπάρχουν εκατοντάδες χιλιάδες, αν όχι πάνω από ένα εκατομμύριο, επισκέπτες που έχουν μπει σε αυτά τα μουσεία από τον Ιούλιο. Και μέχρι στιγμής δεν έχει καταγραφεί ούτε μία περίπτωση μετάδοσης Covid σε μουσεία». 

Η Celeste DeWald, εκτελεστική διευθύντρια της Ένωσης Μουσείων της Καλιφόρνια, δήλωσε στους New York Times σε μια πρόσφατη συνέντευξη: «Είναι απογοητευτικό να βλέπεις πολυσύχναστα εμπορικά κέντρα και χώρους λιανικής και αεροδρόμια, ενώ τα μουσεία είναι εντελώς κλειστά και πολλά δεν έχουν καταφέρει να ανοίξουν ξανά καθόλου τους τελευταίους 10 μήνες […] Η επίπτωση αυτής της κατάστασης στα μουσεία είναι σημαντική». 

Ο κόσμος της τέχνης επαναστατεί: Γιατί τα μουσεία είναι λιγότερο ασφαλή από τα σούπερ μάρκετ; Facebook Twitter
Στο Λος Άντζελες τα μουσεία είναι κλειστά από τον Μάρτιο του 2020 και αυτό αποτελεί μια πηγή απογοήτευσης και παραπόνων. Φωτ.: C. Z. Shi/ Unsplash

Επί του παρόντος, ο μόνος εσωτερικός χώρος που είναι ανοιχτός για το κοινό στο LACMA, το μεγάλο μουσείο του Λος Άντζελες, είναι το κατάστημα δώρων (χωρητικότητας 25%), καθώς εμπίπτει στην κατηγορία του εμπορικού χώρου λιανικής πώλησης, ενώ δεν υπάρχει καμία ένδειξη για το πότε θα επιτρέπεται στους επισκέπτες η είσοδος στις μεγάλες αίθουσες τέχνης του.

Στη στήλη της στους Los Angeles Times, η κριτικός τέχνης Καρολίνα Α. Μιράντα κατηγόρησε τις πολιτικές του κυβερνήτη της Καλιφόρνια Gavin Newsom ως «παράλογες» και τα κριτήρια άνισα και άγρια για τον κόσμο της τέχνης.

Η Μιράντα κατηγόρησε τον κυβερνήτη για τον τρόπο της διαμόρφωσης της πολιτικής της δημόσιας υγείας που εφαρμόζει, που δεν συνάδει ούτε με το συμφέρον της δημόσιας υγείας ούτε με την κοινή λογική. «Από τη στιγμή που μπορείτε να "χτυπήσετε" ένα τατουάζ ή να ψωνίσετε Σανέλ στο Μπέβερλι Χιλς, θα έπρεπε να μπορείτε να επισκεφθείτε και ένα μουσείο». 

Εικαστικά
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

«Made You Look»: Μια αληθινή ιστορία για πλαστά έργα τέχνης

Εικαστικά / «Made You Look»: Μια αληθινή ιστορία για πλαστά έργα τέχνης

Το νέο ντοκιμαντέρ του Netflix, με όχημα τους πίνακες ζωγραφικής μιλά για τα επτά θανάσιμα αμαρτήματα που διατρέχουν τον κόσμο του εμπόριου Τέχνης. Πρωτίστως, την απληστία των πλουσίων, των ειδημόνων, των γκαλερί, των συλλεκτών και των κριτικών τέχνης.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

MARTIN GAYFORD: «Καμιά φορά οι κριτικοί κάνουμε εντελώς λάθος» Ή MARTIN GAYFORD: «Καμιά φορά οι κριτικοί κάνουμε λάθος»

Εικαστικά / Martin Gayford: «Καμιά φορά οι κριτικοί κάνουμε εντελώς λάθος»

Ένας από τους πιο επιδραστικούς κριτικούς τέχνης της Βρετανίας μιλά στη LiFO για τις τάσεις που διαμορφώνουν τη σύγχρονη τέχνη, τις φιλικές του σχέσεις με θρυλικούς καλλιτέχνες όπως ο Freud και ο Hockney, αλλά και για το αν η κριτική μπορεί όντως να επηρεάσει τα πράγματα.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Η πρώτη μεγάλη έκθεση της οραματίστριας καλλιτέχνιδας Ithell Colquhoun

Εικαστικά / Τα σουρεαλιστικά αριστουργήματα της Ithell Colquhoun σε μια μεγάλη έκθεση

Το πολύχρωμο και αποκρυφιστικό σύμπαν της ξετυλίγεται στην πρώτη μεγάλη έκθεση για την οραματίστρια καλλιτέχνιδα, που εξερευνά τη θέση των γυναικών και τη σημασία του φύλου.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο Βαγγέλης Μπαλής δημιουργεί κεραμικούς σάτυρους που του μοιάζουν

Εικαστικά / Ο Βαγγέλης Μπαλής δημιουργεί κεραμικούς σάτυρους που του μοιάζουν

Ένας νέος καλλιτέχνης δημιουργεί μοναδικά αντικείμενα ανάλογα με τη διάθεσή του, ονειρεύεται έναν χώρο όπου θα δημιουργεί απερίσπαστος και δεν τον νοιάζει καθόλου να βιοποριστεί από την τέχνη.
ΣΤΕΦΑΝΙΑ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ
Μια νέα έκθεση με χαρακτικά της ώριμης περιόδου της Βάσως Κατράκη

Εικαστικά / Βάσω Κατράκη: Η τέχνη της συγκινεί ακόμα

Έργα της σημαντικής Ελληνίδας χαράκτριας που παραπέμπουν στη βία της δικτατορίας, αλλά και άφυλες μορφές της όψιμης περιόδου της με αναφορά στην ελληνική αρχαιότητα, που υπερβαίνουν το ατομικό και γίνονται μέρος της συλλογικής μνήμης.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Τι απέγινε η πρωτοπορία στην τέχνη;

Εικαστικά / Τι απέγινε η πρωτοπορία στην τέχνη;

Ο κόσμος της σύγχρονης τέχνης έχει καταντήσει να μοιάζει με τσίρκο. Αλλά ο πραγματικός κακός της ιστορίας δεν είναι οι καλλιτέχνες, αλλά η σύγχρονη αγορά της τέχνης, η αξία της οποίας ξεπερνά πλέον τα 60 δισεκατομμύρια δολάρια ετησίως
THE LIFO TEAM
Ο Άνσελμ Κίφερ αποτίνει φόρο τιμής στον Βαν Γκογκ

Εικαστικά / Ο Άνσελμ Κίφερ αποτίνει φόρο τιμής στον Βαν Γκογκ

Μια νέα έκθεση στο Άμστερνταμ με πρόσφατα έργα του Κίφερ αναδεικνύει τη σύνδεσή του με τον Βαν Γκογκ και προκαλεί ήδη πολλές συζητήσεις. Ο σπουδαίος Γερμανός καλλιτέχνης εμπνέεται σταθερά, εδώ και 60 χρόνια, από τον Ολλανδό ζωγράφο. 
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Helmut Lang: What remains behind

Εικαστικά / Helmut Lang: Από το θρυλικό rubber dress στα πρωτόγονα γλυπτά του

Ο καλλιτέχνης και πρώην σχεδιαστής μόδας διατηρεί την προσήλωσή του στα υλικά και παρουσιάζει γλυπτά που θίγουν τη διαρκή εμμονή του με το θέμα της μνήμης, σε ένα σπίτι-σύμβολο του μοντερνισμού στο Λος Άντζελες.
ΣΤΕΛΛΑ ΛΙΖΑΡΔΗ
62 λεπτά με τον Ανέστη Ιωάννου

Εικαστικά / Από τη Νεφελοκοκκυγία στο skate και το τζιν: Το Εικαστικό Σύμπαν του Ανέστη Ιωάννου

Ο νεαρός εικαστικός αναζητά μια νέα μορφή ελευθερίας και απογείωσης, συνδέοντας τη δυναμική της street culture με την ουτοπία των Ορνίθων και των τσαρουχικών ονείρων, αναζητώντας μια έξοδο από το αστικό τραύμα σε έναν κόσμο γεμάτο δυνατότητες και φαντασία.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο καινοτόμος κεραμίστας–γλύπτης Brian Rochefort παρουσιάζει στην Αθήνα νέα του έργα

Εικαστικά / Brian Rochefort: Ο ριζοσπάστης της κεραμικής παρουσιάζει τα νέα του έργα στην Αθήνα

Είναι διάσημος για τη δημιουργία μεγάλων, ζωηρών κεραμικών γλυπτών με μοναδικές υφές και αφηρημένα μοτίβα, ενώ οι συνθέσεις του ισορροπούν μεταξύ αταξίας και αρμονίας.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Τα ιστορικά έργα του Κώστα Πανιάρα από βινύλ σε μια νέα έκθεση

Εικαστικά / Τα ιστορικά έργα του Κώστα Πανιάρα από βινύλ σε μια νέα έκθεση

Το βινύλιο υποκαθιστά το χρώμα σε μια σειρά έργων που παρουσιάστηκαν με μεγάλη επιτυχία τη δεκαετία του ’80 στο Παρίσι και στη Νέα Υόρκη από τον Αλέξανδρο Ιόλα. Σαράντα χρόνια μετά, η γκαλερί The Breeder τα επανασυστήνει στο κοινό.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Κατσαδιώτης

Εικαστικά / «Tα έργα μου είναι σκοτεινά, αλλά δεν τα έχω σκεφτεί ποτέ ως προκλητικά»

Μία μέρα μετά τον βανδαλισμό των έργων του από τον βουλευτή της Νίκης, ο Χριστόφορος Κατσαδιώτης μιλά στη LiFO για τη δουλειά του που προκάλεσε τέτοιες αντιδράσεις σε συγκεκριμένες ομάδες.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
«Μια πολύ καλή ιδέα, τέλεια εκτελεσμένη»: Η προφορική ιστορία των Λέλουδων 

Εικαστικά / «Μια πολύ κακή ιδέα, τέλεια εκτελεσμένη»: Η προφορική ιστορία των Λέλουδων 

Πώς η ανάγκη μιας κολεκτίβας καλλιτεχνών για χώρο εξελίχθηκε σε ένα από τα πιο φιλόξενα κουίρ σποτ στο κέντρο της πόλης: Μέσα από τις αφηγήσεις των παιδιών που το έφτιαξαν και το έζησαν.  
ΙΩΝΑΣ ΚΑΛΛΙΜΑΝΗΣ
Καμία σύμβαση δεν μπορούσε να περιορίσει τον Leigh Bowery

Εικαστικά / Καμία σύμβαση δεν μπορούσε να περιορίσει τον Leigh Bowery

Η Tate Modern φέρνει στις αίθουσές της μια έκθεση για έναν «larger than life» περφόρμερ. Η πορεία του νεαρού αγοριού από το ήσυχο προάστιο Sunshine της Μελβούρνης που έγινε παγκοσμίως διάσημη προσωπικότητα στον χώρο του πολιτισμού, χάρη στον εξωφρενικό, πολύπλοκο και δημιουργικό χαρακτήρα του και άφησε ανεξίτηλο και αδιαμφισβήτητο αποτύπωμα στη σύγχρονη τέχνη και πέρα από αυτήν. 
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Μέσα στο ατελιέ του Γιάννη Μόραλη

Εικαστικά / Μέσα στο ατελιέ του Γιάννη Μόραλη

Η ανιψιά του μεγάλου ζωγράφου, Χριστίνα Μόραλη, ανοίγει για πρώτη φορά τις πόρτες του ανακαινισμένου εργαστηρίου του στην Αθήνα για να μας ξεναγήσει σε όλους τους χώρους αλλά και να μας δείξει άγνωστα έργα του.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Μια σημαντική έκθεση στο Παρίσι με τη συνδρομή του Μουσείου Μπενάκη

Πολιτισμός / Μια σημαντική έκθεση στο Παρίσι με τη συνδρομή του Μουσείου Μπενάκη

Η συνεργασία του Μουσείου Μπενάκη με το Musée du Quai Branly στο Παρίσι φέρνει στο σήμερα το μεγάλο ερώτημα, που προέκυψε τη δεκαετία του 1930 και απασχόλησε τους σουρεαλιστές αλλά και την επιστημονική κοινότητα της εποχής, σχετικά με το τι θεωρούμε αντικείμενο τέχνης. 
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ