Η λαχτάρα για το ανήκειν στα ζωγραφικά έργα της Νικόλ Οικονομίδου

Ένας κόσμος μνήμης αποκτά πανανθρώπινες διαστάσεις στο έργο της Νικόλ Οικονομίδου Facebook Twitter
Nicole Economides, Birthday blue, 2024, Οil on canvas, 35 x 35 cm (in 12 parts), courtesy the artist and Callirrhoë, Athens. Φωτ.: © Frank Holbein 2024
0

Μια νεαρή εικαστικός, μέσα από τις αποχρώσεις του κίτρινου και του ροζ δυο μεγάλων πινάκων στην γκαλερί Callirrhoë φτιάχνει συναισθηματικές άγκυρες για να αφηγηθεί τη σύνδεση και την οικογενειακή της ιστορία. Η σειρά έργων που έχει παρουσιάσει ήδη με τίτλο «Illusion of a home, as a memory» αναφέρεται στις οικογενειακές αναμνήσεις από το εστιατόριο που διατηρούσε η οικογένειά της στις ΗΠΑ, κάτι στο οποίο δίνει νέα διάσταση με τη νέα της έκθεση «Sunday Afternoon».

Η 32χρονη Ελληνοαμερικανίδα Νικόλ Οικονομίδου διερευνά στο έργο της ζητήματα μνήμης, μετανάστευσης και ταυτότητας, ξεπερνώντας το προσωπικό επίπεδο και αγγίζοντας πανανθρώπινα θέματα. Με αυτόν τον τρόπο προκαλεί το αίσθημα της λαχτάρας αλλά και την ανάμνηση, προσκαλώντας τους επισκέπτες να στοχαστούν πάνω σε αυτά τα θέματα. 

Η Νικόλ γεννήθηκε στο Μανχάταν και όταν ήταν 9 ετών η οικογένειά της μετακόμισε στην Αθήνα. Έκανε προπτυχιακές σπουδές στη Σχολή Πλαστικών Τεχνών και Επιστημών της Τέχνης στα Γιάννενα και επέστρεψε στη Νέα Υόρκη για να συνεχίσει με μεταπτυχιακές σπουδές στο Parsons. Στην Ελλάδα επέστρεψε μετά την πανδημία, έχοντας βιώσει την έντονη αποξένωση αυτής της περιόδου στη Νέα Υόρκη.

«Σκοπός μου δεν είναι να προκαλέσω απλώς νοσταλγία για τις όμορφες οικογενειακές στιγμές του παρελθόντος. Αντιθέτως, χρησιμοποιώ τις εικόνες αυτές για να θέσω ουσιαστικά ερωτήματα γύρω από το πώς διαχειριζόμαστε τη μνήμη και πώς αυτή επηρεάζει την αντίληψή μας για το παρόν και το μέλλον».

Η ιστορία της με τη ζωγραφική ξεκινά από το δημοτικό, όταν η Ms. Mata, η δασκάλα των καλλιτεχνικών, έστειλε μια ζωγραφιά της σε έναν διαγωνισμό στην Ιαπωνία που κέρδισε το βραβείο. «Έτσι, μαζί με τα άλλα επαγγέλματα που ονειρεύονταν όλα τα παιδιά, εγώ ήθελα να γίνω και ζωγράφος», λέει. Στη σχολή κατάλαβε ότι η τέχνη ήταν κάτι πολύ βαθύ που τη βοηθούσε να ανακαλύψει και να κατανοήσει ένα κομμάτι του εαυτού της. «Το να μάθω να ζωγραφίζω δεν άλλαξε μόνο τον τρόπο που δημιουργώ αλλά και τον τρόπο που σκέφτομαι. Μου έδωσε έναν τρόπο να βλέπω τον κόσμο πολυδιάστατα και με βοήθησε να προσεγγίζω τις ιδέες και τις προκλήσεις με μια νέα προοπτική, η οποία συνεχίζει να διαμορφώνει τη δουλειά μου».

Ένας κόσμος μνήμης αποκτά πανανθρώπινες διαστάσεις στο έργο της Νικόλ Οικονομίδου Facebook Twitter
Η 32χρονη Ελληνοαμερικανίδα Νικόλ Οικονομίδου διερευνά στο έργο της ζητήματα μνήμης, μετανάστευσης και ταυτότητας, ξεπερνώντας το προσωπικό επίπεδο και αγγίζοντας πανανθρώπινα θέματα. Φωτ.: via instagram

Στο Μουσείο Pompidou είδε για πρώτη φορά πίνακα του Cy Twombly. «Θυμάμαι να κάθομαι μπροστά του και να τον κοιτάζω για τουλάχιστον μισή ώρα, να φαντάζομαι τις κινήσεις του πινέλου. Ήταν μια κομβική στιγμή για τη σχέση μου την πρακτική μου», λέει. «Τα έργα μου ξεκινούν από μια ζωγραφική αντίληψη. Είναι μια συνεχής εξερεύνηση της μνήμης, της μετανάστευσης και της ταυτότητας, πώς αυτά τα θέματα διασταυρώνονται τόσο σε προσωπικό όσο και σε καθολικό επίπεδο. Μέσα από την ενσωμάτωση φωτογραφιών και σημειωτικών στοιχείων διερευνώ έννοιες όπως η νοσταλγία, το ανήκειν και η ρευστότητα της ταυτότητας. Η δουλειά μου εκφράζει την προσωπική αναζήτηση για νοήματα και συναισθήματα που διαρκώς εξελίσσονται και προσαρμόζονται σε μια συνεχιζόμενη διαδικασία ανακάλυψης».

Στο έργο της έρχονται στο προσκήνιο έννοιες όπως η νοσταλγία, η μνήμη, οι εικόνες και τα οικογενειακά αρχεία. Τις σκέψεις της αποτυπώνει ένα απόσπασμα από το βιβλίο της Lucy Lippard, «The lure of the local»: «Το σπίτι αλλάζει. Οι ψευδαισθήσεις αλλάζουν. Οι άνθρωποι αλλάζουν. Ο χρόνος προχωρά. Ένα μέρος μπορεί να κατοικείται περισσότερο από φαντάσματα παρά από πραγματικούς κατοίκους. Το δέλεαρ του ντόπιου δεν αφορά πάντα το σπίτι ως εκφραστικό μέρος, τόπο καταγωγής και επιστροφής. (…) Αν ένας τόπος ορίζεται από τη μνήμη, αλλά κανείς δεν μένει να φέρει αυτές τις αναμνήσεις στην επιφάνεια, τι συμβαίνει; Είναι ένας μη-τόπος ή μόνο ένα τοπίο;». 

Ένας κόσμος μνήμης αποκτά πανανθρώπινες διαστάσεις στο έργο της Νικόλ Οικονομίδου Facebook Twitter
Nicole Economides, Detail, Birthday Confetti, 2024, Oil on canvas, 180 × 180 cm, Courtesy the artist and Callirrhoë, Athens, Φωτ.: © Frank Holbein 2024

Το πολύ προσωπικό οικογενειακό αρχείο από το οποίο εμπνέεται το ανακάλυψε σε μια μετακόμιση. Εκεί βρήκε φωτογραφίες που η γιαγιά της έστελνε από την Αμερική στους συγγενείς της στην Ελλάδα. Αν και η ίδια δεν εμφανίζεται σε καμία από αυτές, το συναίσθημα που της προκάλεσαν ήταν εκείνο μιας οικείας αλλά και γλυκόπικρης λησμονιάς. «Αυτές οι φωτογραφίες πέρασαν τον Ατλαντικό, κουβαλώντας μαζί τους ένα κομμάτι του σπιτιού που είχε πλέον μετατοπιστεί. Ενώ συνεχίζω να αναζητώ πού ανήκω, αυτές οι εικόνες παραμένουν στο εργαστήριό μου, με προσκαλούν να τις παρατηρώ και να τις επεξεργάζομαι. Σαν να προσπαθούν να μου ψιθυρίσουν την ιστορία που κουβαλούν», λέει.

Από το προσωπικό βίωμα οδηγείται στο καθολικό. Εξηγεί ότι «οι άνθρωποι συχνά αναρωτιούνται: ποιος είμαι, πώς βρέθηκα εδώ, πώς συνδέομαι με το παρελθόν; Αυτά τα ερωτήματα αποτελούν τον πυρήνα της αναζήτησης της ταυτότητας. Στη σειρά “Mother Tongue” έχω ζωγραφίσει σε μεγάλους καμβάδες το πίσω μέρος των φωτογραφιών της γιαγιάς μου, στις οποίες έγραφε αφιερώσεις για συγγενείς στην Ελλάδα. Σκοπός μου δεν είναι να προκαλέσω απλώς νοσταλγία για τις όμορφες οικογενειακές στιγμές του παρελθόντος. Αντιθέτως, χρησιμοποιώ τις εικόνες αυτές για να θέσω ουσιαστικά ερωτήματα γύρω από το πώς διαχειριζόμαστε τη μνήμη και πώς αυτή επηρεάζει την αντίληψή μας για το παρόν και το μέλλον. Είτε μεταναστεύουμε είτε όχι, όλοι μας κάποια στιγμή ερχόμαστε αντιμέτωποι με την απουσία και το αίσθημα του ανήκειν. Η Ελλάδα, με τη διπλή της φύση ως χώρα εξόδου και υποδοχής, προσφέρει έναν συναρπαστικό καμβά για την εξερεύνηση αυτών των ζητημάτων. Οι φωτογραφίες που με ενέπνευσαν απεικονίζουν την οικογένειά μου, όμως τα πρόσωπα που διακρίνονται σε αυτές θα μπορούσαν να είναι η οικογένεια οποιουδήποτε από εμάς, γι’ αυτό και λειτουργούν ως πανανθρώπινα σύμβολα».

Ένας κόσμος μνήμης αποκτά πανανθρώπινες διαστάσεις στο έργο της Νικόλ Οικονομίδου Facebook Twitter
Nicole Economides, Birthday Βlue, 2024, Οil on canvas, 35 × 35 cm each (12 parts), Courtesy the artist and Callirrhoë, Athens, Φωτ.: © Frank Holbein 2024

Στη νέα της σειρά έργων δείχνει την άλλη πλευρά της φωτογραφίας με έναν πιο ονειρικό τρόπο. Οι φιγούρες δρουν σαν «φαντάσματα» αναμνήσεων, άλλοτε χάνονται στο χρώμα και άλλοτε εκρήγνυνται μέσα από αυτό, σαν να έχουν περάσει από το φίλτρο των ονείρων. Όσο ζωγραφίζει, ισορροπεί μεταξύ αυτού που βλέπει και αυτού που θυμάται – ένα παιχνίδι μεταξύ πραγματικότητας και συναισθήματος.

Για τη Νικόλ Οικονομίδου η νοσταλγία είναι ένα λεπτό ζήτημα, γιατί τείνει να ωραιοποιεί τα πράγματα και η ζωγραφική μπορεί εύκολα να πέσει στην ίδια παγίδα. Για εκείνη, η πιο σωστή λέξη για να περιγράψει αυτή την ψευδεπίγραφη πραγματικότητα είναι η εξιδανίκευση. «Όταν απομακρύνεσαι από έναν τόπο, αυτός χάνει τις απειλές του και μοιάζει πιο όμορφος. Η πατρίδα μετατρέπεται σε μια έννοια ζεστή, σαν το σπίτι, γιατί υπάρχει στη μνήμη μας όπως ακριβώς θέλουμε να τη βλέπουμε. Όμως, εμένα δεν μου αρκεί αυτό. Η διπλή ταυτότητα που προσπαθώ να αποτυπώσω στη δουλειά μου δεν είναι ποτέ ολοκληρωμένη. Είναι πάντα μισή-μισή. Υπάρχει πάντα ένα κομμάτι που βρίσκεται αλλού και πρέπει να το αναζητήσεις, θυσιάζοντας παράλληλα κάτι άλλο. Μέσα από τη ζωγραφική, για παράδειγμα, αντιγράφοντας (ή “πλαστογραφώντας”) τα γράμματα της γιαγιάς μου, προσπαθώ να αλλάξω ταυτότητα. Η δουλειά μου είναι μια διαρκής μετατόπιση, όχι μόνο χωρική και χρονική αλλά και ψυχική. Ο στόχος μου δεν είναι απλώς να αποτυπώσω μνήμες αλλά να τις εξερευνήσω, να τις αμφισβητήσω και τελικά να φέρω τον θεατή σε επαφή με τις δικές του ερωτήσεις για τη μνήμη, την ταυτότητα και το ανήκειν», λέει.

Ένας κόσμος μνήμης αποκτά πανανθρώπινες διαστάσεις στο έργο της Νικόλ Οικονομίδου Facebook Twitter
Nicole Economides, Detail, Fruit agora, 2024, Oil on canvas 180 × 180 cm, Courtesy the artist and Callirrhoë, Athens. Φωτ.: © Frank Holbein 2024
Ένας κόσμος μνήμης αποκτά πανανθρώπινες διαστάσεις στο έργο της Νικόλ Οικονομίδου Facebook Twitter
Nicole Economides, Detail, Sunday Afternoon, 2023, Oil on unprimed canvas, 180 × 180 cm, Courtesy the artist and Callirrhoë, Athens. Φωτ.: © Frank Holbein 2024
Ένας κόσμος μνήμης αποκτά πανανθρώπινες διαστάσεις στο έργο της Νικόλ Οικονομίδου Facebook Twitter
Nicole Economides, fruit agora, 2024, Oil on canvas, 180 x 180 cm, courtesy the artist and Callirrhoë, Athens. Φωτ.: © Frank Holbein 2024
Ένας κόσμος μνήμης αποκτά πανανθρώπινες διαστάσεις στο έργο της Νικόλ Οικονομίδου Facebook Twitter
Nicole Economides, llusion of home, as a memory (Η κουζίνα του μαγαζιού / The kitchen of the restaurant), 2022, Oil on canvas & two tin feta barrels, 170 × 220 × 13 cm 2, Courtesy the artist and Callirrhoë, Athens. Φωτ.: © Frank Holbein 2024
Ένας κόσμος μνήμης αποκτά πανανθρώπινες διαστάσεις στο έργο της Νικόλ Οικονομίδου Facebook Twitter
Nicole Economides, Birthday Confetti, 2024, Oil on canvas, 180 × 180 cm, Courtesy the artist and Callirrhoë, Athens. Φωτ.: © Frank Holbein 2024
Ένας κόσμος μνήμης αποκτά πανανθρώπινες διαστάσεις στο έργο της Νικόλ Οικονομίδου Facebook Twitter
'Αποψη της έκθεσης στην γκαλερί Callirrhoë. Φωτ.: © Frank Holbein 2024
Ένας κόσμος μνήμης αποκτά πανανθρώπινες διαστάσεις στο έργο της Νικόλ Οικονομίδου Facebook Twitter
'Αποψη της έκθεσης στην γκαλερί Callirrhoë. Φωτ.: © Frank Holbein 2024

Δείτε περισσότερες πληροφορίες για την έκθεση εδώ.

Εικαστικά
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Μια έκθεση με πρωτότυπα έργα του σημαντικού Γερμανού καλλιτέχνη Thomas Schütte στην Αθήνα 

Εικαστικά / Τραχύτητα και χιούμορ: Μια έκθεση με πρωτότυπα έργα του Thomas Schütte στην Αθήνα 

Μνημειακού τύπου γλυπτά, επιτοίχια κεραμικά, παραμορφωμένα πρόσωπα, λουλούδια και άγγελοι, μια έκρηξη χρωμάτων: Το μικροσύμπαν του σπουδαίου καλλιτέχνη στην γκαλερί Bernier/ Eliades.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Λεονάρντο, Μικελάντζελο, Ραφαήλ: Αριστουργήματα και καλλιτεχνικές μονομαχίες 

Εικαστικά / Λεονάρντο, Μικελάντζελο, Ραφαήλ: Αριστουργήματα και καλλιτεχνικές μονομαχίες 

Μια έκθεση στη Royal Academy of Arts του Λονδίνου φέρνει στο προσκήνιο μετά από έξι αιώνες τη θρυλική καλλιτεχνική «μονομαχία» μεταξύ Ντα Βίντσι και Μικελάντζελο με δυο έργα που δεν ολοκληρώθηκαν ποτέ. 
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

62 λεπτά με τον Ανέστη Ιωάννου

Εικαστικά / Από τη Νεφελοκοκκυγία στο skate και το τζιν: Το Εικαστικό Σύμπαν του Ανέστη Ιωάννου

Ο νεαρός εικαστικός αναζητά μια νέα μορφή ελευθερίας και απογείωσης, συνδέοντας τη δυναμική της street culture με την ουτοπία των Ορνίθων και των τσαρουχικών ονείρων, αναζητώντας μια έξοδο από το αστικό τραύμα σε έναν κόσμο γεμάτο δυνατότητες και φαντασία.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο καινοτόμος κεραμίστας–γλύπτης Brian Rochefort παρουσιάζει στην Αθήνα νέα του έργα

Εικαστικά / Brian Rochefort: Ο ριζοσπάστης της κεραμικής παρουσιάζει τα νέα του έργα στην Αθήνα

Είναι διάσημος για τη δημιουργία μεγάλων, ζωηρών κεραμικών γλυπτών με μοναδικές υφές και αφηρημένα μοτίβα, ενώ οι συνθέσεις του ισορροπούν μεταξύ αταξίας και αρμονίας.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Τα ιστορικά έργα του Κώστα Πανιάρα από βινύλ σε μια νέα έκθεση

Εικαστικά / Τα ιστορικά έργα του Κώστα Πανιάρα από βινύλ σε μια νέα έκθεση

Το βινύλιο υποκαθιστά το χρώμα σε μια σειρά έργων που παρουσιάστηκαν με μεγάλη επιτυχία τη δεκαετία του ’80 στο Παρίσι και στη Νέα Υόρκη από τον Αλέξανδρο Ιόλα. Σαράντα χρόνια μετά, η γκαλερί The Breeder τα επανασυστήνει στο κοινό.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Κατσαδιώτης

Εικαστικά / «Tα έργα μου είναι σκοτεινά, αλλά δεν τα έχω σκεφτεί ποτέ ως προκλητικά»

Μία μέρα μετά τον βανδαλισμό των έργων του από τον βουλευτή της Νίκης, ο Χριστόφορος Κατσαδιώτης μιλά στη LiFO για τη δουλειά του που προκάλεσε τέτοιες αντιδράσεις σε συγκεκριμένες ομάδες.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
«Μια πολύ καλή ιδέα, τέλεια εκτελεσμένη»: Η προφορική ιστορία των Λέλουδων 

Εικαστικά / «Μια πολύ κακή ιδέα, τέλεια εκτελεσμένη»: Η προφορική ιστορία των Λέλουδων 

Πώς η ανάγκη μιας κολεκτίβας καλλιτεχνών για χώρο εξελίχθηκε σε ένα από τα πιο φιλόξενα κουίρ σποτ στο κέντρο της πόλης: Μέσα από τις αφηγήσεις των παιδιών που το έφτιαξαν και το έζησαν.  
ΙΩΝΑΣ ΚΑΛΛΙΜΑΝΗΣ
Καμία σύμβαση δεν μπορούσε να περιορίσει τον Leigh Bowery

Εικαστικά / Καμία σύμβαση δεν μπορούσε να περιορίσει τον Leigh Bowery

Η Tate Modern φέρνει στις αίθουσές της μια έκθεση για έναν «larger than life» περφόρμερ. Η πορεία του νεαρού αγοριού από το ήσυχο προάστιο Sunshine της Μελβούρνης που έγινε παγκοσμίως διάσημη προσωπικότητα στον χώρο του πολιτισμού, χάρη στον εξωφρενικό, πολύπλοκο και δημιουργικό χαρακτήρα του και άφησε ανεξίτηλο και αδιαμφισβήτητο αποτύπωμα στη σύγχρονη τέχνη και πέρα από αυτήν. 
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Μέσα στο ατελιέ του Γιάννη Μόραλη

Εικαστικά / Μέσα στο ατελιέ του Γιάννη Μόραλη

Η ανιψιά του μεγάλου ζωγράφου, Χριστίνα Μόραλη, ανοίγει για πρώτη φορά τις πόρτες του ανακαινισμένου εργαστηρίου του στην Αθήνα για να μας ξεναγήσει σε όλους τους χώρους αλλά και να μας δείξει άγνωστα έργα του.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Μια σημαντική έκθεση στο Παρίσι με τη συνδρομή του Μουσείου Μπενάκη

Πολιτισμός / Μια σημαντική έκθεση στο Παρίσι με τη συνδρομή του Μουσείου Μπενάκη

Η συνεργασία του Μουσείου Μπενάκη με το Musée du Quai Branly στο Παρίσι φέρνει στο σήμερα το μεγάλο ερώτημα, που προέκυψε τη δεκαετία του 1930 και απασχόλησε τους σουρεαλιστές αλλά και την επιστημονική κοινότητα της εποχής, σχετικά με το τι θεωρούμε αντικείμενο τέχνης. 
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Η μεγαλύτερη αναδρομική για τον David Hockney έρχεται στο Παρίσι

Εικαστικά / Η μεγαλύτερη αναδρομική για τον David Hockney έρχεται στο Παρίσι

Ένας από τους κορυφαίους εν ζωή καλλιτέχνες της Βρετανίας, και από τους πιο ακριβούς, θα δει στα 87 του χρόνια να οργανώνεται τον Απρίλιο η μεγαλύτερη μέχρι σήμερα αναδρομική έργων του στη δεύτερη πατρίδα του, τη Γαλλία, στο Fondation Louis Vuitton.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Η μαγεία των Cabinets of Curiosities και ο φόβος του κενού σε μια έκθεση

Εικαστικά / Η μαγεία των Cabinets of Curiosities και ο φόβος του κενού σε μια έκθεση

Μια σύγχρονη και κριτική ανάγνωση των θαυμαστών ερμαρίων με αξιοπερίεργα αντικείμενα της Αναγέννησης από 78 σύγχρονους εικαστικούς, με «αφηγήσεις» ενός φανταστικού κόσμου και τις αντιστοιχίες του στις πραγματικότητες του σήμερα, στο MOMus-Μουσείο Άλεξ Μυλωνά.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Το φεμινιστικό και κουίρ βλέμμα μιας νεαρής εικαστικού

Σοφία Ροζάκη / Το φεμινιστικό και κουίρ βλέμμα μιας νεαρής εικαστικού

Η νεαρή εικαστικός Σοφία Ροζάκη μάς ξεναγεί στην έκθεσή της «that’s what she said», στην οποία διερευνά εναλλακτικές αφηγήσεις γύρω από το σώμα, το φύλο, τη μνήμη, το τραύμα και τη σεξουαλικότητα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
ΕΠΕΞ Μια έκθεση με τον θεατρικό και σουρεαλιστικό κόσμο των ρούχων της Ελένης Καββάδα

Εικαστικά / Tα ρούχα που σχεδιάζει η Ελένη Καββάδα είναι σαν έργα τέχνης

Οι δημιουργίες της ελληνίδας σχεδιάστριας παρουσιάζονται ως εκθεσιακά γλυπτά στην Intermission. Ογκώδη, σουρεαλιστικά, ποιητικά, ξεπερνούν τα όρια της μόδας και αγγίζουν την τέχνη. Πρόκειται με διαφορά για ό,τι πιο ενδιαφέρον έχει να παρουσιάσει η Ελλάδα στον χώρο της μόδας και αξίζει μια βόλτα στον Πειραιά για να τα δείτε.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο κόπος του καλλιτέχνη μέσα από το έργο του Γιάννη Παππά

Εικαστικά / Ο κόπος του καλλιτέχνη μέσα από το έργο του Γιάννη Παππά

Μια έκθεση εργαστηριακού χαρακτήρα με εκθέματα καλούπια, εργαλεία, προπλάσματα, ημιτελή έργα, σχέδια αλλά και ολοκληρωμένα έργα που για πρώτη φορά βγαίνουν από το εργαστήρι του γλύπτη Γιάννη Παππά.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Ψυχαναλύοντας το σινεμά του Ντέιβιντ Λιντς

Pulp Fiction / Ψυχαναλύοντας το σινεμά του Ντέιβιντ Λιντς

Ο Θοδωρής Κουτσογιαννόπουλος μιλά με τον ψυχίατρο, δραματοθεραπευτή και σκηνοθέτη Στέλιο Κρασανάκη για το αθέατο σύμπαν του ασυνείδητου στο σινεμά, το οποίο υπηρέτησε και απογείωσε ο Λιντς μέσα από το απαράμιλλο έργο του.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
«Θόδωρος, γλύπτης: Αντί αναδρομικής» στο Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης

Εικαστικά / Ο γλύπτης Θόδωρος παίρνει επιτέλους την αναδρομική έκθεση που του αξίζει

Ήταν ένας από τους βασικούς υποστηρικτές της δημιουργίας ενός μουσείου σύγχρονης τέχνης στην Ελλάδα. Σήμερα, στον δεύτερο όροφο του ΕΜΣΤ, το ανατρεπτικό του έργο, που ξεπερνά κατά πολύ τα όρια της παραδοσιακής γλυπτικής, παρουσιάζεται μέσα από έντεκα ενότητες.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Κάσπαρ Ντάβιντ Φρίντριχ: Ο «μάγος του ρομαντισμού» κατακτά την Αμερική

Εικαστικά / Κάσπαρ Ντάβιντ Φρίντριχ: Ο «μάγος του ρομαντισμού» κατακτά την Αμερική

Η πρώτη μεγάλη αναδρομική έκθεση στην Αμερική αφιερωμένη στο έργο του Γερμανού ζωγράφου που στους πολλούς είναι γνωστός για τον πίνακα «Περιπλανώμενος πάνω από τη θάλασσα της ομίχλης».
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ