Πώς θα αντιμετωπίσουν μουσεία και γκαλερί το φθινόπωρο της πανδημίας; Ρωτήσαμε μερικούς εκπροσώπους τους

Πώς θα αντιμετωπίσουν μουσεία και γκαλερί το φθινόπωρο της πανδημίας; Ρωτήσαμε μερικούς εκπροσώπους τους Facebook Twitter
0

Ο κόσμος της σύγχρονης τέχνης φημίζεται για τις γρήγορες, επιδιορθωτικές αντιδράσεις του κάθε φορά που εξωγενή εμπόδια προσκρούουν πλαγιομετωπικά στην κανονική ροή των πραγμάτων του.


Πρόκειται για κάτι το αξιοθαύμαστο, το οποίο επαληθεύτηκε ξανά κατά την πρώτη φάση της πανδημίας του κορωνοϊού τον περασμένο Μάρτιο. Ένα ικανοποιητικό παράδειγμα αυτής της ετοιμότητας θα ήταν η ξαφνική διακοπή του TEFAF Maastricht (The European Fine Art Fair), ενός πολύ σημαντικού ετήσιου εμπορικού και καλλιτεχνικού γεγονότος, τέσσερις μόνο μέρες αφότου ξεκίνησε και αμέσως μόλις πιστοποιήθηκε ότι ένας εκ των εκθετών ήταν θετικός στον κορωνοϊό. Σίγουρα, το αποφασιστικό εκείνο lockdown δεν διέσωσε εκθέτες και επισκέπτες από τον ιό αλλά έπεισε τους πάντες ότι η φυσική παρουσία σε εκθέσεις και φουάρ υπό το καθεστώς πανδημίας είναι εντελώς ανώφελη.

Έτσι, ξεκίνησε η περιβόητη και ταχύτατη «μεταφορά» των εκθεσιακών δραστηριοτήτων στο διαδικτυακό σύμπαν. Στην πορεία, όμως, φάνηκε ότι ο κόσμος ανταποκρινόταν «ανόρεχτα» στο ψηφιακό υποκατάστατο του πραγματικού.

Στην Ελλάδα, που έχουμε περάσει δέκα πολύ δύσκολα χρόνια λόγω της παραλίγο χρεοκοπίας και της οικονομικής μας αβεβαιότητας, η σημερινή πραγματικότητα να μας βρίσκει πιο εκπαιδευμένους στις αντιξοότητες και τις δυσκολίες. Πάντως, η κρίση αυτή μας έβαλε στη διαδικασία της ενδοσκόπησης, η οποία σίγουρα θα μας οδηγήσει σε αλλαγές και βελτιώσεις στο μέλλον


Σίγουρα, αυτό οφειλόταν σε μεγάλο βαθμό στην κακή ψυχολογία του κοινού, που από τη μια στιγμή στην άλλη βρέθηκε, λόγω καραντίνας, σε συνθήκη «κατ' οίκον περιορισμού», η οποία δεν ευνοούσε την κατάκτηση της ψυχραιμίας που είναι απαραίτητη για να ιδιοποιηθεί κάποιος με κέφι και θαυμασμό την ολοκληρωτική ψηφιοποίηση των εικαστικών δραστηριοτήτων.

 

TEFAF Maastricht 2020


Για τον λόγο αυτό, στην τωρινή αναζωπύρωση της πανδημίας είναι πια ξεκάθαρο ότι χρειάζεται να υπερασπιστούν όλοι τη συνετή φυσική παρουσία στους εκθεσιακούς χώρους και παράλληλα να εφευρεθούν πολύ πιο ευαίσθητοι και ακριβείς «υφαλοδείκτες» για την ασφαλέστερη πλοήγηση των πραγμάτων μέχρι το τέλος της υγειονομικής κρίσης.


Ο κ. Γιώργης Μαγγίνης, επιστημονικός διευθυντής του Μουσείου Μπενάκη, περιέγραψε τη σκληρότητα αυτής της περίστασης με πολύ κομψά λόγια: «Κάθε βήμα έξω από τον νοητό κύκλο της "κανονικότητας" είναι δύσκολο. Παρά ταύτα, εάν κάποιος θέλει να εργάζεται στον χώρο του πολιτισμού, δηλαδή στο μάτι του κυκλώνα της δημιουργίας και του κοινωνικού προβληματισμού, καλό είναι να έχει εξοικειωθεί με δύσκολα βήματα – και με την επιβίωση εκτός διχτυών ασφαλείας».

Ενώ ο κ. Αρσέν Καλφαγιάν, ο ένας εκ των δύο ιδιοκτητών των Kalfayan Galleries, υπογραμμίζει ότι υπάρχουν όρια στις στοιχειώδεις λειτουργίες του εικαστικού κόσμου και κανείς δεν μπορεί να τα παραβλέπει ή να προσποιείται ότι θα τα υπερβεί: «Παρ' όλες τις όποιες εναλλακτικές λύσεις έχουν ακολουθηθεί μέχρι τώρα, τίποτα δεν μπορεί να αντικαταστήσει τις απευθείας σχέσεις και τη φυσική παρουσία του συλλέκτη μπροστά σε ένα έργο τέχνης». Και συνεχίζει το σκεπτικό του με μια εκτίμηση των αντοχών του συστήματος: «Ίσως εμάς, στην Ελλάδα, που έχουμε περάσει δέκα πολύ δύσκολα χρόνια λόγω της παραλίγο χρεοκοπίας και της οικονομικής μας αβεβαιότητας, η σημερινή πραγματικότητα να μας βρίσκει πιο εκπαιδευμένους στις αντιξοότητες και τις δυσκολίες. Πάντως, η κρίση αυτή μας έβαλε στη διαδικασία της ενδοσκόπησης, η οποία σίγουρα θα μας οδηγήσει σε αλλαγές και βελτιώσεις στο μέλλον».

Πώς θα αντιμετωπίσουν μουσεία και γκαλερί το φθινόπωρο της πανδημίας; Ρωτήσαμε μερικούς εκπροσώπους τους Facebook Twitter
Kalfayan Galleries


Ωστόσο, η παρούσα κατάσταση παραμένει δύσκολη και αγχωτική, ειδικά μετά από ένα εξάμηνο πλήρους ακινησίας της αγοράς τέχνης και χωρίς να μπορεί κανείς να εκτιμήσει πόσο ακόμα αυτό θα παραταθεί.

Αλλά και εκτός του πεδίου της καθαρά εμπορικής δραστηριότητας στον τομέα της τέχνης, η πίεση που προκαλούν τα οικονομικά ζητήματα γίνεται εξίσου αισθητή, αν όχι περισσότερο, και στους μη κερδοσκοπικούς οργανισμούς.

Όπως λέει ο κ. Μαγγίνης για το Μουσείο Μπενάκη: «Η πτώση των εσόδων από τη λειτουργία μας και των πόρων από χορηγίες είναι κάθετη, οι διορθωτικές κινήσεις αμελητέες, η απαξίωση του πολιτιστικού προϊόντος συστηματική ‒ εδώ και χρόνια. Όμως υπήρξαν και αχτίδες φωτός. Το κοινό, διστακτικά αλλά σταθερά, επέστρεψε στους χώρους πολιτισμού, παρά την αβεβαιότητα. Η εμπιστοσύνη του δεν μας εξέπληξε αλλά μας ευχαρίστησε, επειδή απέδωσε εύσημα που η κεκτημένη ταχύτητα της πρότερης δραστηριότητας δεν μας άφηνε καν να σκεφτούμε. Ο πραγματικά νέος καταλύτης που έχει προστεθεί στη χημική αντίδραση της ανασφάλειας τούτο το δύσκολο καλοκαίρι είναι η μακροημέρευση της πανδημίας.

Ωστόσο, η αδυναμία των συνεργατών μας να προγραμματίσουν τις ροές εσόδων τους απειλεί, για πρώτη φορά εδώ και χρόνια, τον σκληρό πυρήνα της αποστολής μας: την ποιότητα του πολιτιστικού προϊόντος. Το εναλλακτικό σχέδιο, λοιπόν, το "plan B", θα ήταν η μείωση του όγκου των δραστηριοτήτων μας και η διατήρηση της ποιότητας με εστίαση στα πιο φλέγοντα κοινωνικά αιτήματα. Δεν πρόκειται για μια νέα πορεία αλλά για ένα ξεκαθάρισμα του γνώριμου μονοπατιού, μια εσωτερική ερωτηματοθεσία που αναπόφευκτα τοποθετεί όλους μας μπροστά στην αποστολή του μουσείου μας και απέναντι στους τρόπους με τους οποίους αξιοποιήσαμε την αποστολή αυτή έως τώρα. Ιδού πεδίον άμιλλας (και, γιατί όχι, δόξης) λαμπρόν».


Από τη σκοπιά των νεότερων γκαλερί της Αθήνας, ο Hugo Wheeler, ιδρυτής και ιδιοκτήτης της Hot Wheels Athens, λέει για τη μέχρι τώρα προσαρμογή στη νέα κατάσταση: «Η περίοδος που έχουμε διανύσει από τον Μάρτιο μέχρι τώρα ήταν πολύ δύσκολη και είμαι σίγουρος ότι αυτό δεν ισχύει μόνο για τη δική μου γκαλερί. Πήραμε γρήγορα την πολύ συνειδητή απόφαση να μεταθέσουμε το μεγαλύτερο μέρος του προγράμματός μας κατά 6 μήνες, έως και ένα έτος μετά. Οι καλλιτέχνες που εκπροσωπούμε την αποδέχτηκαν με ανοιχτές αγκάλες κι αυτό οφείλεται στο ότι από τη μια κατανοούσαν τις δυσκολίες που γεννούν οι περιστάσεις κι από την άλλη στο ότι ένιωθαν και οι ίδιοι ότι χρειάζονταν επιπλέον χρόνο για να αποτιμήσουν τη νέα συνθήκη, προκειμένου να συγχρονίσουμε τις σκέψεις μας για το πώς θα ανταποκριθούμε σ' αυτήν».

Πώς θα αντιμετωπίσουν μουσεία και γκαλερί το φθινόπωρο της πανδημίας; Ρωτήσαμε μερικούς εκπροσώπους τους Facebook Twitter
Άποψη της έκθεσης «Η σταύρωση του Θανάση Τότσικα» στον νέο χώρο Akwa Ibom της Μάγιας Τούντα, στην οδό Βαλτετσίου 35, στα Εξάρχεια.
Πώς θα αντιμετωπίσουν μουσεία και γκαλερί το φθινόπωρο της πανδημίας; Ρωτήσαμε μερικούς εκπροσώπους τους Facebook Twitter
Άποψη της έκθεσης «Η σταύρωση του Θανάση Τότσικα»


Ειδική περίπτωση αποτελούν δύο νέοι εκθεσιακοί χώροι που ξεκίνησαν τη δραστηριότητά τους εν μέσω της κρίσης του κορωνοϊού. Πρόκειται για τον Akwa Ibom της Μάγιας Τούντα στην οδό Βαλτετσίου 35, στα Εξάρχεια, και για το Talc Studio της Βασιλικής Παναγιωτοπούλου και Πάνου Ματθαίου, στην οδό Κλεισθένους 3, πίσω από το Δημαρχείο Αθηνών.

«Θεωρώ πολύ σημαντική την καθημερινή ζωή του χώρου και τη δημιουργία σχέσεων με τους επισκέπτες του και η πανδημία το εμποδίζει αυτό. Επίσης, εντείνει της αίσθηση ότι είναι πλασματική η λειτουργία των πραγμάτων» λέει η Μάγια Τούντα. Και συμπληρώνει: «Η πανδημία δρα καταλυτικά υπέρ μιας καινούργιας συναισθηματικής ιεράρχησης σε ό,τι αφορά όλες τις μεταξύ μας σχέσεις. Επειδή συμβαίνει αυτό, προσπαθώ κι εγώ, μέσα από αυτοσχεδιασμούς στην επιμελητική δουλειά μου, να απαντώ στις πρωτόγνωρες συγκυρίες και στις συναισθηματικές ανάγκες που προκαλούν.

Και με αφορμή το βιβλίο της Πάτι Σμιθ "Just Kids", που τυχαίνει να διαβάζω τώρα και στο οποίο αναφέρεται σε όλα τα σπουδαία σοκαριστικά γεγονότα που συνέπεσαν με το τέλος του ιδεαλισμού της δεκαετίας του '60 –όπως η δολοφονία του Αφροαμερικανού Μέρεντιθ Κέρλι Χάντερ Τζούνιορ στη συναυλία των Rolling Stones, οι φόνοι που διέπραξε ο Τσαρλς Μάνσον κ.λπ.‒, αναρωτιέμαι ποια είναι σήμερα τα ανάλογα περιστατικά που μας απογοητεύουν και αναδιαμορφώνουν τα πιστεύω μας, αν η κρίση του κορωνοϊού ανήκει πράγματι σε αυτά και πώς θα μπορούσαμε να αντισταθούμε προκειμένου να βρούμε ενέργεια και θάρρος για να αισιοδοξήσουμε».


«Εμείς ξεκινήσαμε με θυσίες των συνοδευτικών δραστηριοτήτων που σκοπεύαμε να διοργανώσουμε παράλληλα με την πρώτη μας έκθεση, π.χ. κάποια ομιλία σχετική με τη θεματική μας. Όμως αυτά μπορούν να περιμένουν. Συνεχίζουμε χωρίς να αλλάζουμε πορεία, χωρίς να αισιοδοξούμε πως το πράγμα κάπως μαγικά θα φτιάξει και θα επιστρέψουμε σε μια ανέμελη "κανονικότητα", διανθισμένη με βάγια και κλάδους» λένε οι Βασιλική Παναγιωτοπούλου και Πάνος Ματθαίου.

«Ούτε απαισιοδοξούμε όμως και σίγουρα δεν θυμώνουμε. Ο θυμός είναι παράγωγο του φόβου. Τέτοια συναισθήματα καλό είναι να τα αποφεύγει κανείς, ει δυνατόν με πιρουέτα. Εξάλλου, πολύ πριν από την έλευση της καραντίνας, ο κόσμος βρισκόταν ήδη σε μια κατάσταση πνευματικής καραντίνας, ιδιότυπων ιδεοψυχαναγκαστικών συγχρωτισμών, σε πλήρη απομόνωση και με κλειστούς διαύλους επικοινωνίας. Αναγνωρίζουμε τις ειδικές περιστάσεις, αλλά θέλουμε να πιστεύουμε πως οι τέχνες ‒όλες οι τέχνες‒ και οι χώροι που τις φιλοξενούν αξιώνουν να δημιουργούν τον χώρο για πιρουέτες παντός τύπου».

Πώς θα αντιμετωπίσουν μουσεία και γκαλερί το φθινόπωρο της πανδημίας; Ρωτήσαμε μερικούς εκπροσώπους τους Facebook Twitter
Άποψη της έκθεσης «Παρειδώλια» στο Talc Studio της Βασιλικής Παναγιωτοπούλου και Πάνου Ματθαίου, στην οδό Κλεισθένους 3, πίσω από το Δημαρχείο Αθηνών.


Σε κάθε περίπτωση, «οι συνθήκες φέτος θα είναι δύσκολες» προβλέπει η κ. Μαρίνα Ηλιάδη, συνιδιοκτήτρια της γκαλερί Bernier/Eliades, «και επιτάσσουν υπομονή, προσοχή, ηρεμία και σεβασμό μεταξύ μας».


Και το ζήτημα του συγκεκριμένου σεβασμού είναι θεμελιώδες και καθοριστικό, όποτε κάποιος ελπίζει ότι η δύναμη της τέχνης θα του προσφέρει την ανακούφιση και την παρηγοριά που αξίζεις να λαμβάνεις κάθε φορά που προσπαθείς να συνταχθείς με το μέρος της λογικής και της ψυχραιμίας.

Εικαστικά
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Ελένη Βερναδάκη: Η κορυφαία Ελληνίδα κεραμοπλάστρια σε μια σπάνια συνέντευξη με τη LIFO

Οι Αθηναίοι / Ελένη Βερναδάκη: Η κορυφαία Ελληνίδα κεραμοπλάστρια σε μια σπάνια συνέντευξη με τη LIFO

Γεννήθηκε στην Κρήτη το 1933 και ζει στην Αθήνα. Τα τελευταία πενήντα περίπου χρόνια δούλευε, αν όχι στο πιο όμορφο, τουλάχιστον σε ένα από τα ομορφότερα εργαστήρια κεραμικής της χώρας, που σχεδίασε για εκείνην ο Τάκης Ζενέτος. Σίγουρα είναι η πλέον αναγνωρισμένη προσωπικότητα του καιρού μας σε αυτόν τον κλάδο.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ
Βασίλης Χαραλαμπίδης: «Η αποστασιοποίηση, ως ιδέα, δημιουργεί πάρα πολλά ερωτηματικά»

Θέατρο / Βασίλης Χαραλαμπίδης: «Η αποστασιοποίηση, ως ιδέα, δημιουργεί πάρα πολλά ερωτηματικά»

Λίγες ώρες πριν οι δράσεις του Φεστιβάλ Χλωροκίνη ξαναζωντανέψουν τους χώρους του «Ρομάντσο», του bios και του Latraac, o Βασίλης Χαραλαμπίδης μιλάει για την κατάσταση που έχει δημιουργηθεί τους τελευταίους μήνες στην πολιτιστική ζωή της Αθήνας, τα προβλήματα αλλά και το συλλογικό όραμα για ένα φεστιβάλ που θα δώσει ζωή στο κέντρο.
M. HULOT

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Πώς η τεχνολογία αποκαθιστά το σημαντικότερο έργο της κλασικής ζωγραφικής 23 αιώνες μετά;

Αρχαιολογία & Ιστορία / Πώς η τεχνολογία αποκαθιστά το σημαντικότερο έργο της κλασικής ζωγραφικής 23 αιώνες μετά;

Η αρχαιομετρία, η τεχνητή νοημοσύνη και η καλλιτεχνική δημιουργία συνεργάστηκαν σε μια καινοτόμο μελέτη αποκατάστασης της τοιχογραφίας με το κυνήγι από τον τάφο του Φιλίππου στις Αιγές, ανοίγοντας νέους ορίζοντες στην αναβίωση της αρχαίας τέχνης.
M. HULOT
MARTIN GAYFORD: «Καμιά φορά οι κριτικοί κάνουμε εντελώς λάθος» Ή MARTIN GAYFORD: «Καμιά φορά οι κριτικοί κάνουμε λάθος»

Εικαστικά / Martin Gayford: «Καμιά φορά οι κριτικοί κάνουμε εντελώς λάθος»

Ένας από τους πιο επιδραστικούς κριτικούς τέχνης της Βρετανίας μιλά στη LiFO για τις τάσεις που διαμορφώνουν τη σύγχρονη τέχνη, τις φιλικές του σχέσεις με θρυλικούς καλλιτέχνες όπως ο Freud και ο Hockney, αλλά και για το αν η κριτική μπορεί όντως να επηρεάσει τα πράγματα.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Η πρώτη μεγάλη έκθεση της οραματίστριας καλλιτέχνιδας Ithell Colquhoun

Εικαστικά / Τα σουρεαλιστικά αριστουργήματα της Ithell Colquhoun σε μια μεγάλη έκθεση

Το πολύχρωμο και αποκρυφιστικό σύμπαν της ξετυλίγεται στην πρώτη μεγάλη έκθεση για την οραματίστρια καλλιτέχνιδα, που εξερευνά τη θέση των γυναικών και τη σημασία του φύλου.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο Βαγγέλης Μπαλής δημιουργεί κεραμικούς σάτυρους που του μοιάζουν

Εικαστικά / Ο Βαγγέλης Μπαλής δημιουργεί κεραμικούς σάτυρους που του μοιάζουν

Ένας νέος καλλιτέχνης δημιουργεί μοναδικά αντικείμενα ανάλογα με τη διάθεσή του, ονειρεύεται έναν χώρο όπου θα δημιουργεί απερίσπαστος και δεν τον νοιάζει καθόλου να βιοποριστεί από την τέχνη.
ΣΤΕΦΑΝΙΑ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ
Μια νέα έκθεση με χαρακτικά της ώριμης περιόδου της Βάσως Κατράκη

Εικαστικά / Βάσω Κατράκη: Η τέχνη της συγκινεί ακόμα

Έργα της σημαντικής Ελληνίδας χαράκτριας που παραπέμπουν στη βία της δικτατορίας, αλλά και άφυλες μορφές της όψιμης περιόδου της με αναφορά στην ελληνική αρχαιότητα, που υπερβαίνουν το ατομικό και γίνονται μέρος της συλλογικής μνήμης.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Τι απέγινε η πρωτοπορία στην τέχνη;

Εικαστικά / Τι απέγινε η πρωτοπορία στην τέχνη;

Ο κόσμος της σύγχρονης τέχνης έχει καταντήσει να μοιάζει με τσίρκο. Αλλά ο πραγματικός κακός της ιστορίας δεν είναι οι καλλιτέχνες, αλλά η σύγχρονη αγορά της τέχνης, η αξία της οποίας ξεπερνά πλέον τα 60 δισεκατομμύρια δολάρια ετησίως
THE LIFO TEAM
Ο Άνσελμ Κίφερ αποτίνει φόρο τιμής στον Βαν Γκογκ

Εικαστικά / Ο Άνσελμ Κίφερ αποτίνει φόρο τιμής στον Βαν Γκογκ

Μια νέα έκθεση στο Άμστερνταμ με πρόσφατα έργα του Κίφερ αναδεικνύει τη σύνδεσή του με τον Βαν Γκογκ και προκαλεί ήδη πολλές συζητήσεις. Ο σπουδαίος Γερμανός καλλιτέχνης εμπνέεται σταθερά, εδώ και 60 χρόνια, από τον Ολλανδό ζωγράφο. 
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Helmut Lang: What remains behind

Εικαστικά / Helmut Lang: Από το θρυλικό rubber dress στα πρωτόγονα γλυπτά του

Ο καλλιτέχνης και πρώην σχεδιαστής μόδας διατηρεί την προσήλωσή του στα υλικά και παρουσιάζει γλυπτά που θίγουν τη διαρκή εμμονή του με το θέμα της μνήμης, σε ένα σπίτι-σύμβολο του μοντερνισμού στο Λος Άντζελες.
ΣΤΕΛΛΑ ΛΙΖΑΡΔΗ
62 λεπτά με τον Ανέστη Ιωάννου

Εικαστικά / Από τη Νεφελοκοκκυγία στο skate και το τζιν: Το Εικαστικό Σύμπαν του Ανέστη Ιωάννου

Ο νεαρός εικαστικός αναζητά μια νέα μορφή ελευθερίας και απογείωσης, συνδέοντας τη δυναμική της street culture με την ουτοπία των Ορνίθων και των τσαρουχικών ονείρων, αναζητώντας μια έξοδο από το αστικό τραύμα σε έναν κόσμο γεμάτο δυνατότητες και φαντασία.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο καινοτόμος κεραμίστας–γλύπτης Brian Rochefort παρουσιάζει στην Αθήνα νέα του έργα

Εικαστικά / Brian Rochefort: Ο ριζοσπάστης της κεραμικής παρουσιάζει τα νέα του έργα στην Αθήνα

Είναι διάσημος για τη δημιουργία μεγάλων, ζωηρών κεραμικών γλυπτών με μοναδικές υφές και αφηρημένα μοτίβα, ενώ οι συνθέσεις του ισορροπούν μεταξύ αταξίας και αρμονίας.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Τα ιστορικά έργα του Κώστα Πανιάρα από βινύλ σε μια νέα έκθεση

Εικαστικά / Τα ιστορικά έργα του Κώστα Πανιάρα από βινύλ σε μια νέα έκθεση

Το βινύλιο υποκαθιστά το χρώμα σε μια σειρά έργων που παρουσιάστηκαν με μεγάλη επιτυχία τη δεκαετία του ’80 στο Παρίσι και στη Νέα Υόρκη από τον Αλέξανδρο Ιόλα. Σαράντα χρόνια μετά, η γκαλερί The Breeder τα επανασυστήνει στο κοινό.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Κατσαδιώτης

Εικαστικά / «Tα έργα μου είναι σκοτεινά, αλλά δεν τα έχω σκεφτεί ποτέ ως προκλητικά»

Μία μέρα μετά τον βανδαλισμό των έργων του από τον βουλευτή της Νίκης, ο Χριστόφορος Κατσαδιώτης μιλά στη LiFO για τη δουλειά του που προκάλεσε τέτοιες αντιδράσεις σε συγκεκριμένες ομάδες.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
«Μια πολύ καλή ιδέα, τέλεια εκτελεσμένη»: Η προφορική ιστορία των Λέλουδων 

Εικαστικά / «Μια πολύ κακή ιδέα, τέλεια εκτελεσμένη»: Η προφορική ιστορία των Λέλουδων 

Πώς η ανάγκη μιας κολεκτίβας καλλιτεχνών για χώρο εξελίχθηκε σε ένα από τα πιο φιλόξενα κουίρ σποτ στο κέντρο της πόλης: Μέσα από τις αφηγήσεις των παιδιών που το έφτιαξαν και το έζησαν.  
ΙΩΝΑΣ ΚΑΛΛΙΜΑΝΗΣ
Καμία σύμβαση δεν μπορούσε να περιορίσει τον Leigh Bowery

Εικαστικά / Καμία σύμβαση δεν μπορούσε να περιορίσει τον Leigh Bowery

Η Tate Modern φέρνει στις αίθουσές της μια έκθεση για έναν «larger than life» περφόρμερ. Η πορεία του νεαρού αγοριού από το ήσυχο προάστιο Sunshine της Μελβούρνης που έγινε παγκοσμίως διάσημη προσωπικότητα στον χώρο του πολιτισμού, χάρη στον εξωφρενικό, πολύπλοκο και δημιουργικό χαρακτήρα του και άφησε ανεξίτηλο και αδιαμφισβήτητο αποτύπωμα στη σύγχρονη τέχνη και πέρα από αυτήν. 
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ