Electabaz: «Όσα δεν μπορώ να πω, τα λέω με τη μουσική μου»

Electabaz: Όσα δεν μπορώ να πω, τα λέω με τη μουσική μου Facebook Twitter
Τρία φθινόπωρα μετά, ο Electabaz (κατά κόσμον Παναγιώτης Μπαζάνης) είναι ένα από τα πιο hot ονόματα στο ελληνικό beatmaking community. Φωτ.: @merlinx_o
0

Ανήκει στη φουρνιά καλλιτεχνών που ανακαλύψαμε εν μέσω πανδημίας. Μας συστήθηκε για πρώτη φορά μέσα από το «Wonderkid» του Wang, που κυκλοφόρησε τον Σεπτέμβριο της πρώτης καραντίνας.

Τρία φθινόπωρα μετά, ο Electabaz (κατά κόσμον Παναγιώτης Μπαζάνης), αποτελεί ένα από τα πιο hot ονόματα στο ελληνικό beatmaking community.

Κομμάτια που φέρουν την υπογραφή του, όπως το «Atlanta» και το «Takeshi», έκαναν εκατομμύρια streams και views, κατατάσσοντάς τον στους πλέον αναγνωρίσιμους producers της χώρας.

Παιδί της ελληνικής επαρχίας, γεννημένος το 1996 στην Καρδίτσα, μετακόμισε το 2014 στη Θεσσαλονίκη λόγω σπουδών. Το 2017 ξεκίνησε τους πρώτους μουσικούς του πειραματισμούς, δίνοντας έμφαση στη rap, το drill και το εναλλακτικό hip hop.

«Θυμάμαι ότι είχα κατεβάσει Photoshop και FL Studio με την προοπτική να μάθω κάποιο εντελώς random. Διάλεξα το FL και κόλλησα. Στην αρχή με βοήθησε αρκετά ένας φίλος μου, ο GAN, ο οποίος ασχολούνταν ήδη αρκετό καιρό με beats».

Τα πειράματα πέτυχαν και ο ήχος του ταξίδεψε σε ολόκληρη την Ελλάδα, με τις συνεργασίες του χρονιά με τη χρονιά να πληθαίνουν. Wang, Π.Ι.Ε.Β., Κάτοχος, Χαρά, Λοιμός, ΜΒΨ, Raptim, Grizzle και Lunar είναι μόνο μερικά από τα ονόματα με τα οποία έχει συνεργαστεί.

WANG - WONDERKID (Prod. by Electabaz)

— Ποια ήταν η πρώτη σου επαφή με το hip hop;
Ως ακροατής, θυμάμαι ότι στο δημοτικό είχα ακούσει κάποια μεμονωμένα κομμάτια Goin’ Through και ZN, χωρίς όμως να καταλαβαίνω πολλά. H πρώτη πιο έντονη ανάμνηση που έχω είναι γύρω στα 13 μου να γυρνάω από το σχολείο με έναν φίλο μου και να ακούμε Ladose. Μετά ψαχνόμουν με τις ώρες να βρω νέα μουσική και έτσι κατάλαβα ότι είχε μπει για τα καλά το μικρόβιο.

— Πόσο hip hop ήταν η Καρδίτσα των '90s;
Στην Καρδίτσα τότε υπήρχε έντονα το hip hop. Ειδικά το γκραφίτι. Υπήρχε ένα φεστιβάλ που διοργάνωναν οι UMC’s (γκραφίτι-hip hop γκρουπ της πόλης), στο οποίο έρχονταν γκραφιτάδες και ράπερς απ’ όλη την Ελλάδα και αυτό έπαιξε σίγουρα μεγάλο ρόλο στο να έρθουμε σε πιο άμεση επαφή με το είδος.

— Πότε έφτιαξες το πρώτο σου beat;
Νομίζω το 2016-2017, κάπου εκεί, και προφανώς δεν ακουγόταν (γέλια). Τότε ήμουν γύρω στα 20, στο δεύτερο ή τρίτο έτος στη σχολή, και έψαχνα να κάνω κάτι δημιουργικό. Θυμάμαι ότι είχα κατεβάσει Photoshop και FL Studio με την προοπτική να μάθω κάποιο εντελώς random. Διάλεξα το FL και κόλλησα. Στην αρχή με βοήθησε αρκετά ένας φίλος μου, ο GAN, ο οποίος ασχολούνταν ήδη αρκετό καιρό με beats.

— Τα πρώτα σου beats ήταν ραπ/drill ήχος; Με τι εξοπλισμό ξεκίνησες;
Τα πρώτα beats ήταν απλώς πειραματισμοί από ό,τι υπήρχε στο FL. Από εξοπλισμό λίγο πολύ όπως όλοι, ένα pc και κάτι ηχεία Logitech χωρίς μπάσα.

— Όταν κατάλαβες ότι σου αρέσει το producing, αποφάσισες να κάνεις σπουδές σχετικές με τη μουσική;
Όχι, όχι. Aκόμα δεν έχω σπουδάσει κάτι σχετικό με μουσική. Ίσως στο μέλλον.

Electabaz: Όσα δε μπορώ να πω, τα λέω με την μουσική μου Facebook Twitter
Πειραματίζομαι με διάφορα γενικά, έχω κάνει κάποιες απόπειρες και για ηλεκτρονική, αλλά δεν έχει κυκλοφορήσει κάτι. Φωτ.: @merlinx_o

— Πες μου λίγα λόγια για τη γνωριμία-συνεργασία σου με τον Wang. Πώς ένιωσες όταν το «Wonderkid» άρχισε να κάνει τέτοια νούμερα;
Θυμάμαι ήταν στην πρώτη καραντίνα, είχα ανεβασμένα κάποια beats στο soundcloud και μου είχε στείλει για ένα από αυτά. Δεν γνωριζόμασταν τότε. Μου έστειλε το κουπλέ που είχε γράψει πάνω στο beat μου και έπαθα πλάκα. Ξεκινήσαμε να μιλάμε και να του στέλνω και άλλα beats και μετά απλώς δέσαμε. Αρχικά δεν μπορούσα να το συνειδητοποιήσω, ήταν πολύ απότομο το μπαμ σε μια περίοδο που ήμασταν κλεισμένοι στα σπίτια μας, αλλά τον πίστευα full και το άξιζε γιατί έχει ρίξει πολλή δουλειά για να φτάσει εκεί.

— Πότε πιστεύεις ότι ξεκίνησε ο κόσμος να αναγνωρίζει το όνομά σου στον χώρο;
Μάλλον από το «Takeshi» και μετά, όταν είχε μπει και το tag στο κομμάτι. Μετά βγήκαν συνεχόμενα «Atlanta» και «Low Profile» τα οποία ήταν και video clip, οπότε κάπου εκεί, πιστεύω.

— Πλέον το tag «αυτό είναι Electabaz μ@λ@κες» έχει γίνει iconic και το υιοθέτησες και εσύ σε όλα σου τα κομμάτια. Πες μου την ιστορία πίσω από αυτό.
Ο Wang ηχογραφούσε το «Takeshi» τότε και όταν μου έστειλε το demo πίσω μού είπε «έχει και ένα δωράκι μέσα» και ήταν το tag. Είχαμε πει μεταξύ σοβαρού και αστείου να βγάλουμε κάποιο tag, αλλά δεν είχαμε καταλήξει σε κάποιο. Σκέψου, στην αρχή δεν μου άρεσε και τόσο, με τον καιρό όμως άλλαξα γνώμη.

WANG - ATLANTA (prod. Electabaz) | Raps On The Run #1

— Αντλείς από κάπου έμπνευση όταν φτιάχνεις ένα beat;
Ναι, από το πώς νιώθω εκείνη τη στιγμή. Τις περισσότερες φορές είναι ο τρόπος μου να εκφραστώ. Να πω αυτά που δεν μπορώ να πω αλλιώς.

— Πες μου μερικούς από τους producers που θαυμάζεις σε Ελλάδα και εξωτερικό.
Είναι πολλοί που μου αρέσουν, αλλά θα πω Dof Twogee, Smuggler, Eversor. Από εξωτερικό, Metro Boomin’ και Scott Storch.

— Προτιμάς το sampling ή τη δημιουργία κομματιού από κάποιο preset;
Στα περισσότερα beats θα γράψω εγώ τις μελωδίες. Έχω προφανώς αρκετά beats με samples, αλλά με γεμίζει περισσότερο να στήνω ένα beat από το 0. 

— Έχεις συνεργαστεί με πολλούς αξιοσημείωτους καλλιτέχνες. Ξεχωρίζεις κάποια συνεργασία;
Αν μπορούσα να ξεχωρίσω κάποια, ίσως να ήταν αυτή με τον ΠΙΕΒ (The Bad Poetry Social Club), γιατί ήταν η πρώτη φορά που ήρθα σε επαφή με το spoken word. Έχω πολύ ευχάριστες αναμνήσεις από όταν έφτιαχνα το beat.

— Αγαπημένο κομμάτι;
Αν εννοείς δικό μου, αν έπρεπε να διαλέξω ένα, θα έλεγα το «Interrail».

— Τι να περιμένουμε στο κοντινό μέλλον;
Σίγουρα ένα single με Λοιμό και ΚΞ πολύ σύντομα. Γενικά έχω αρκετά singles με διάφορα άτομα που θα βγουν φέτος. Επίσης, κάποια στιγμή θέλω να βγάλω έναν προσωπικό δίσκο. Είχα ξεκινήσει να το δουλεύω, αλλά προς το παρόν έχει παγώσει.

— Πώς βλέπεις την εξέλιξη της ραπ στην Ελλάδα;
Το επίπεδο ανεβαίνει συνεχώς, τόσο σε παραγωγές όσο και σε video clip και κοντράρει στα ίσα την υπόλοιπη ευρωπαϊκή σκηνή. Τώρα σε raps, προσωπικά, θα ήθελα παραπάνω πρωτοτυπία, αλλά και πάλι νομίζω ότι βρισκόμαστε σε πολύ καλό επίπεδο.

— Γιατί στη Θεσσαλονίκη, και γενικότερα στον Βορρά, το drill γνωρίζει τέτοια άνθιση;
Δεν ξέρω, πιστεύω απλώς ότι όταν βγει ένας «νέος» ήχος θα τον δεχτούν πιο εύκολα στη Θεσσαλονίκη, αλλά αυτό δεν είναι και απόλυτο.

Electabaz: Όσα δε μπορώ να πω, τα λέω με την μουσική μου Facebook Twitter
Το επίπεδο ανεβαίνει συνεχώς, τόσο σε παραγωγές όσο και σε video clip, και κοντράρει στα ίσια την υπόλοιπη ευρωπαϊκή σκηνή. Φωτ.: @merlinx_o

— Συνεργάζεσαι με κάποια δισκογραφική εταιρεία αυτήν τη στιγμή;
Αυτήν τη στιγμή συνεργάζομαι με τη Stay Independent για το digital distribution της μουσικής μου.

— Θα δοκίμαζες να πειραματιστείς και σε άλλα είδη μουσικής;
Πειραματίζομαι με διάφορα γενικά, έχω κάνει κάποιες απόπειρες και για ηλεκτρονική, αλλά δεν έχει κυκλοφορήσει κάτι.

— Τι θα συμβούλευες έναν producer που κάνει τώρα τα πρώτα του βήματα;
Σίγουρα να ακούσει πολλή μουσική και να κάνει πολύ practice μέχρι να βρει τον ήχο του. Ιδανικά, να βρει έναν rapper να γράφουν μαζί, γιατί έτσι βοηθάει ο ένας τον άλλον.

Βρείτε τον Electabaz στο Instagram: @electabaz_

Βρείτε τον Electabaz στο Spotify.

Μουσική
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Γιώργος Σπηλιόπουλος: Σκανάροντας τον urban ήχο της Αθήνας

Μουσική / Junior SP: Σκανάροντας τον urban ήχο της Αθήνας

Από τα θρυλικά Infinity πάρτι στο Άλσος ως την drum ‘n’ bass και στον χιπ-χοπ ήχο του σήμερα, ο Γιώργος Σπηλιόπουλος, aka Junior SP., διοργανωτής συναυλιών, μουσικός παραγωγός και DJ τα τελευταία τριάντα χρόνια, μιλάει στη LiFO για την urban κουλτούρα της πόλης, τον Οδυσσέα των Razastarr και μια τυχαία συνάντηση σε ένα pet shop με τον Ταφ Λάθος.
ΜΑΝΟΣ ΝΟΜΙΚΟΣ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

«Yacht Rock»: Το πιο απολαυστικό μουσικό ντοκιμαντέρ της χρονιάς 

Daily / «Yacht Rock»: Το πιο απολαυστικό μουσικό ντοκιμαντέρ της χρονιάς 

Από τους Steely Dan, τους Toto και τον Kenny Loggins μέχρι τον Questlove, τον Thundercat και τον Mac De Marco, τo ντοκιμαντέρ του HBO συνδέει τις κουκίδες ενός φαινομένου που αποτελεί λιγότερο ένα μουσικό είδος και περισσότερο μια αίσθηση, μια ιδέα, ένα vibe.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
40 χρόνια Last Christmas: Η αμφιθυμία του George Michael και η «κατάρα των Χριστουγέννων»

Μουσική / 40 χρόνια Last Christmas: Η αμφιθυμία του George Michael και η «κατάρα των Χριστουγέννων»

Το αθάνατο «εορταστικό» κομμάτι παραμένει ένα δείγμα της γλυκόπικρης φύσης που χαρακτηρίζει την ιδανική ποπ: ακούγεται σχεδόν πρόσχαρο παρότι αντικατοπτρίζει το πένθος μιας διαλυμένης σχέσης.
THE LIFO TEAM
10 πράγματα για τον Folamour

Μουσική / Τα εντυπωσιακά disco και house ηχοτοπία του Folamour

Γνωστός για τα δυναμικά sets του, ο Γάλλος παραγωγός έχει εμφανιστεί σε πάνω από 500 shows διεθνώς σε εμβληματικούς χώρους και φεστιβάλ όπως το Glastonbury, το Tomorrowland και το Coachella, ενώ το Σάββατο 7 Δεκεμβρίου θα παίξει για το κοινό της Αθήνας.
ΦΩΦΗ ΤΣΕΣΜΕΛΗ