Ο Mel, ο Ave και ο Norm φτιάχνουν μαζί μουσική εδώ και τρία χρόνια. Με έναν ήχο εντελώς ξεχωριστό και αναγνωρίσιμα πλέον σαλονικιώτικο δημιουργούν ως παρέα, με το όνομα GuttaBoyzMafia, και ετοιμάζονται να συναντήσουν το μεγάλο κοινό. Παιδιά από τα δυτικά της Θεσσαλονίκης και οι τρεις, ο Norm από τον Εύοσμο, ο Mel και ο Ave από το Κορδελιό, γνωρίστηκαν σε πολύ νεαρή ηλικία και είναι πάνω απ’ όλα φίλοι, κολλητοί. «Mε τον Norm έχουμε κάνει και κοινό tattoo, αυτό το πράγμα είναι για πάντα», λέει ο Mel, «τόσο δεμένοι είμαστε μεταξύ μας». Μιλούν για πράγματα που έγιναν πριν από δέκα χρόνια, όταν έκαναν μαζί skate στον δρόμο, και συνειδητοποιώ ότι αναφέρονται σε ηλικίες παιδικές, όταν ήταν ακόμα στο δημοτικό. Σήμερα ο Norm και ο Ave είναι είκοσι δύο χρονών και ο Mel δεν έχει κλείσει ακόμα τα δεκαεννιά.
Το πρώτο άλμπουμ που έφτιαξαν μαζί με τον τίτλο «Starlight» –και μόλις ανέβηκε στο Spotify– είναι μια κυκλοφορία που έχει κάτι και από τους τρεις και είναι καταδική τους δουλειά, αφού τα έχουν κάνει όλα μόνοι τους, ήχο, μπάρες, το promo, ετοιμάζουν μόνοι τους και βιντεοκλίπ. «Η ιδέα για το “Starlight” είχε ξεκινήσει από μένα το καλοκαίρι του ’21», λέει ο Norm, «αυτό που είχα στο μυαλό μου ήταν να βγάλουμε τον unique ήχο που έχουμε με τον Mel, επιστρέφοντας στο “Αfghanistan” που είχαμε βγάλει εκείνο τον Μάρτιο. Όλο το άλμπουμ το ηχογραφήσαμε στο Pilotirio, στο στούντιο του Μικρού Κλέφτη στη Θεσσαλονίκη, και το δουλεύαμε για τρεις μήνες. Για να βγουν τα έξι κομμάτια που περιέχει, γράψαμε σίγουρα είκοσι, ώστε να μπορούμε να επιλέξουμε. Δεν υπάρχει κάποια δομή στα κομμάτια, είναι όλα freestyle, είναι GuttaBoyzMafia ήχος και είναι όλα ένα κι ένα. Από το “Skydive”, που είναι τέρμα soft, μέχρι το “Antistress” και το “Venizelos”, που είναι bangers, αποκαλύπτουν την ταυτότητά μας, είναι αυτό που θέλαμε να κάνουμε. Κι αυτό βγαίνει αυθόρμητα, γιατί αυτό είμαστε».
Αν έχεις παρακολουθήσει τη μουσική τους πορεία, ξέρεις ότι αυτό που λέει ισχύει, ο ήχος τους δεν μοιάζει με τίποτε άλλο στο ελληνικό ραπ. Και είναι πολύ δύσκολο πλέον να μιλάς για αυθεντικότητα και αναγνωρισιμότητα, ειδικά όταν αναφέρεσαι σε νέους καλλιτέχνες. Το «Starlight» ωστόσο έχει διάφορα στοιχεία που το κάνουν μοναδικό, και δεν είναι μόνο ο αυτοσχεδιασμός στους στίχους και η μελαγχολία που έχει ο ήχος τους, είναι και η απίστευτη ομοιογένεια και η αρμονία που έχουν οι τρεις τους όταν δουλεύουν μαζί, που είναι αξιοζήλευτη. Τον ήχο και την παραγωγή όλων των κομματιών στο άλμπουμ την έχει κάνει ο Ave, με εξαίρεση το «Intro», για το οποίο έχει συνεργαστεί με τον White Shadow, και το «Indika», που έχει κάνει με τον Mike G.
Το «Starlight» έχει διάφορα στοιχεία που το κάνουν μοναδικό και δεν είναι μόνο ο αυτοσχεδιασμός στους στίχους και η μελαγχολία που έχει ο ήχος τους, είναι και η απίστευτη ομοιογένεια και η αρμονία που έχουν οι τρεις τους όταν δουλεύουν μαζί, που είναι αξιοζήλευτη.
«Η αναγνωρισιμότητα του ήχου μας δεν είναι κάτι εσκεμμένο, αλλά δεν είναι και τυχαία», λέει ο Norm, «οφείλεται ξεκάθαρα στον χαρακτήρα μας. Ο χαρακτήρας μας είναι αυτό που μας ξεχωρίζει, όπως και η προσωπικότητα».
«Μοναδικούς μάς κάνει η αισθητική μας, η οποία περνάει και στον ήχο, περνάει και στα clips, ακόμα και στο ντύσιμο», προσθέτει ο Ave. «Γενικότερα, κάτι άλλο που παίζει μεγάλο ρόλο είναι ότι μέχρι τώρα ήμασταν εντελώς DIY σε όλα, τα κλιπ μας τα γυρνάγαμε και τα μοντάραμε μόνοι μας, και νομίζω ότι η προσπάθεια που κάνουμε φαίνεται. Το να φτιάξεις ένα άλμπουμ για το οποίο πρέπει να συνεργαστούν πολλά άτομα μαζί είναι ένα δύσκολο πρότζεκτ, το καταλάβαμε τώρα που φτιάχναμε το δικό μας άλμπουμ, επειδή υπάρχουν πολλές ιδέες, πολλά μυαλά, πολλές απόψεις και πρέπει να κρίνεις σωστά για να κρατήσεις την καλύτερη ιδέα. Μπορεί πλέον στο ραπ να μην υπάρχουν πολλά συγκροτήματα, αλλά έχει πλάκα να δουλεύεις με τους φίλους σου και να κάνετε κάτι κοινό. Αν έχετε χημεία με τον άλλο, δεν χρειάζεται καμία υποχώρηση».
«Εφόσον είμαστε και φίλοι, συνεννοούμαστε και πάνω κάτω ξέρουμε τα γούστα του άλλου», λέει ο Mel, «για μας ήταν αρκετά εύκολο να δουλέψουμε μαζί. Υπάρχουν διαφορετικές απόψεις, διαφωνίες, αλλά στο τέλος βγαίνει ένα αποτέλεσμα που είναι όλοι ευχαριστημένοι μ’ αυτό. Όταν συνεργαζόμαστε όλοι μαζί, συνήθως τα κομμάτια που φτιάχνουμε είναι πιο ατμοσφαιρικά, κάπως πιο spacey, αυτός γενικά είναι ο ήχος μας overall, και όλη η αισθητική μας. Απλώς προέκυψε. Θεωρώ ότι οφείλεται στο ότι είχαμε παρόμοιες επιρροές από τη ραπ».
«Για να συνεργαστείς αρμονικά με κάποιον σίγουρα πρέπει να έχεις μάθει να δέχεσαι αντίθετες απόψεις, να μην είσαι ισχυρογνώμων», λέει ο Norm, «να ξέρεις πότε να κάνεις πίσω, να μη θίγεσαι από την κριτική του άλλου, ειδικά αν αυτός ο άλλος ξέρει τι λέει, και να μη νομίζεις ότι τα ξέρεις όλα. Πάντα υπάρχει κάτι να μάθεις και πάντα υπάρχει κάποιος που μπορεί να κάνει το κομμάτι σου καλύτερο. Δεν πολεμάμε να βγει καλή μουσική, βγαίνει αυθόρμητα και όλοι μας θέλουμε να προσφέρουμε στη ραπ επειδή αγαπάμε την κουλτούρα, δεν την εκμεταλλευόμαστε για να βγάλουμε τα φράγκα μας. Θέλουμε να τη δούμε να πηγαίνει παρακάτω, να ανεβαίνει επίπεδα και όποιος νιώθει ίδιο πράγμα, θέλουμε να τον δούμε να πετυχαίνει».
«Για να πετύχει ένας νέος ράπερ πιστεύω ότι πρέπει να είναι όσο πιο συνεπής γίνεται στη δουλειά του και να χτίσει όσο πιο πολλά connections μπορεί, γιατί αυτά θα σε ανεβάσουν εύκολα», λέει ο Ave. «Πρέπει να κάνει καλή μουσική και να είναι καλός χαρακτήρας για να μπορεί να προσεγγίσει τον κόσμο πιο εύκολα. Πρέπει να “πουλάει” λίγο».
«Για μένα επιτυχία δεν είναι να κάνεις ένα χιτ, επιτυχία είναι το να βγάζεις χιτ δύο χρονιές συνεχόμενα, να είσαι επίκαιρος κάθε χρόνο», συνεχίζει ο Mel. «Ακόμα δεν ξέρω τι χρειάζεται να το πετύχεις, γιατί δεν το έχω κάνει. Νομίζω όμως ότι απαραίτητα στοιχεία είναι η αφοσίωση, το ταλέντο, το πείσμα, η υπομονή, να ξέρεις ποιους έχεις δίπλα σου για support, να έχεις γνωριμίες, κονέ, εταιρείες. Η νέα γενιά μουσικών στην Ελλάδα γαμάει, εμένα μου αρέσει που κάνουν ραπ τόσο πολλοί, μου αρέσει που βγαίνουν άπειρα άτομα γιατί έτσι ξεχωρίζουν τα διαμάντια. Έναν artist ακούω που δεν κάνει ραπ, τον OXFLOYD, ο οποίος είναι Έλληνας, από την Αθήνα, με περίεργη μουσική, αλλά πολύ ωραία. Μου αρέσουν και τα ρεμπέτικα. Από ράπερ μου αρέσουν όλοι οι GuttaBoyzMafia, όλη η Capital Music, ο Sidarta, ο Saske, ο Sigma, ο Strat, o $ulee».
«Πάνω απ' όλα ένας ράπερ χρειάζεται ταυτότητα, προσωπικότητα, στυλ, mindset, vision, να κάνει καλό networking, διασυνδέσεις καθημερινά, αυτό που θα σου φανεί σήμερα αχρείαστο, μεθαύριο θα σου είναι φουλ χρήσιμο», λέει ο Norm. «Είναι πολύ σημαντικό αυτό. Πάνω απ' όλα να αγαπάει αυτό που κάνει και γενικότερα να δίνει όλο του τον εαυτό σε αυτό. Η τέχνη δεν είναι δουλειά με ωράριο, δεν θα πας να δουλέψεις το οκτάωρό σου και μετά σπίτι για ξεκούραση. Το μυαλό των ανθρώπων της τέχνης δουλεύει 24/7, πρέπει να κοιμούνται και να ξυπνάνε με αυτό το πράγμα, να το σκέφτονται όλη μέρα. Έτσι είναι η τέχνη.
Και μόνο που δεν φοβούνται να παρουσιάσουν κάτι τόσο διαφορετικό στην Ελλάδα, τους σέβομαι και τους εκτιμάω όλους τους καινούργιους καλλιτέχνες. Βγαίνουν νέα είδη, είναι πολυδιάστατοι σε σχέση με τους παλιούς και καλό είναι να υπάρχει ποικιλία στη μουσική και να μην είναι όλοι copy paste, γιατί καταντάει βαρετό. Αυτό που βλέπω από τους καινούργιους και τους μικρότερης εμβέλειας artists είναι ότι πάνε να δημιουργήσουν μια σκηνή με λιγότερα στερεότυπα. Χαίρομαι φουλ γι’ αυτό και θα βοηθήσω όσο μπορώ γι’ αυτό το πράγμα. Από ράπερ στην Ελλάδα μου αρέσουν πολύ ο Lumone και ο $ulee, ο Louie, ο Hawk, o FY, γιατί δίνει διαφορετικό perspective. Ο Saske μου αρέσει πάρα πολύ και τελευταία με έχει εντυπωσιάσει ο Sidarta».
«Κάποιοι ράπερ μπορεί να φανούν χυδαίοι, κάποιοι άλλοι όχι, αυτό είναι στην κρίση του καθενός. Είναι αρκετοί αυτοί που δεν μπορούν να καταλάβουν ότι είναι κουλτούρα, παίζει κι αυτό ρόλο», λέει ο Ave. «Από κει και πέρα, άτομα που θα κράξουν αυτήν τη μουσική είναι αυτά που δεν γνωρίζουν ή δεν καταλαβαίνουν τη συγκεκριμένη κουλτούρα. Η αλήθεια είναι ότι ο ήχος στην Ελλάδα δεν έχει δική του ταυτότητα, γιατί όλο το ραπ είναι επηρεασμένο από την Αμερική. Ράπερ μπαϊτάρουν (σ.σ. αντιγράφουν) στίχους εκτός από flows, κάνουν copy paste ολόκληρα κομμάτια, αλλά δεν το κάνουν όλοι, υπάρχουν κάποιοι που βάζουν τη δική τους πινελιά, κι αυτό είναι καλό. Έχει εξελιχθεί σίγουρα το ραπ, αλλά όχι πολύ».
«Αυτό το άλμπουμ μάς έκανε να δεθούμε λίγο παραπάνω και το ότι δουλεύαμε όλοι μαζί στο στούντιο μάς έκανε όλους καλύτερους», λέει ο Norm. «Κάναμε όλοι τρελή πρόοδο μέσα απ' αυτό, και γενικά τα πράγματα μετά το άλμπουμ πηγαίνουν τέλεια, δηλαδή όλα πηγαίνουν εκεί που πρέπει. Ο κόπος ανταμείβεται, έχουν αλλάξει πάρα πολλά πράγματα μέσα σε δύο χρόνια, έχουμε να προσφέρουμε πάρα πολλά στη σκηνή και ο κόσμος το ψυλλιάζεται σιγά-σιγά αυτό το πράγμα. Δεν τρέχουμε κατοστάρι, τρέχουμε μαραθώνιο. Αυτή είναι η διαφορά με άλλους.
Ο καθένας αντιμετωπίζει διαφορετικές δυσκολίες και τις διαχειρίζεται με τον δικό του τρόπο. Προσωπικά μιλώντας, εμείς το μόνο θέμα που έχουμε είναι το οικονομικό, μακάρι να είχαμε φουλ χρήμα να το δίναμε όλο στη μουσική. Είμαστε άνθρωποι, όμως, που και με το πιο μικρό budget έχουμε τη δυνατότητα να βγάλουμε την αισθητική μας παραέξω και να δώσουμε ένα διαφορετικό perspective. Γενικά, τα λεφτά δεν κάνουν τον καλλιτέχνη, απλώς τον βοηθούν να ξεπεράσει τα όριά του».
«Νιώθω περίεργα τον τελευταίο καιρό / Με κυνηγάνε οι στόχοι / δεν τους κυνηγάω εγώ», ραπάρει στο ομώνυμο τραγούδι του δίσκου. Ετοιμάζονται να γυρίσουν βίντεο για το κομμάτι και κάνουν σχέδια για live. «Θέλουμε σιγά σιγά να χτιστεί όλο αυτό που κάνουμε και να φτάσει να γίνει τεράστιο», λέει ο Mel. «Να μας ακούνε παντού και να γουστάρουν όλοι»…
Το «Starlight» μπορείς να το ακούσεις εδώ:
