Μπέτυ Αρβανίτη: Όσα συμβαίνουν γύρω μας μάς καθορίζουν! Facebook Twitter
Δεν δίνω συμβουλές. Δεν πιστεύω στις συμβουλές, μόνο στα παραδείγματα.

Μπέτυ Αρβανίτη: «Η οικογένεια εμπεριέχει όλες τις παθογένειες και τις υγιείς μας βάσεις»

0

«Ο Λαρς Νορέν είναι ίσως ο πιο γνωστός σύγχρονος Σουηδός θεατρικός συγγραφέας. Το βιβλίο «The borgerliga kuartetter» («Τρία αστικά κουαρτέτα») είναι μια συλλογή τριών θεατρικών έργων, καθένα από τα οποία πραγματεύεται τη ζωή τετραμελών μεσοαστικών οικογενειών. Τα τρία θεατρικά έργα («Φθινόπωρο Χειμώνας», «Ο Μπόμπι Φίσερ μένει στην Πασαντίνα», «Καλοκαίρι») στοχεύουν σε μια εποχική θεματολογία, όπως και σε μια μουσική δομή και ποικιλομορφία μέσω των τίτλων τους.

Οι μουσικοί του κουαρτέτου κάθε φορά είναι, φυσικά, τα τέσσερα μέλη της οικογένειας. Κάθε οικογένεια έχει μια επιθετική μητέρα και έναν σχετικά παθητικό πατέρα. Αν και τα φύλα των δυο παιδιών ποικίλλουν, επαναλαμβάνεται η ίδια κεντρική ιδέα: πνευματικές ασθένειες, αλκοολισμός, επαπειλούμενη αυτοκτονία. 

Ο Νορέν, θαυμάσιος τεχνίτης του διαλόγου, είναι εξαιρετικός όταν απεικονίζει την παθολογία μιας δυσλειτουργικής οικογένειας».

Το World Literature Today της Susan Brantly, σε μετάφραση Γιώτας Δάμτσιου, περιγράφει εξαιρετικά γιατί ο Νορέν είναι πραγματικά μια ιδιαίτερη περίπτωση θεατρικού σύγχρονου συγγραφέα. Είναι ένας συγγραφέας που μόνο ένα θέατρο όπως το ιστορικό πια Θέατρο Οδού Κεφαλληνίας θα δοκίμαζε να συμπεριλάβει στο πλούσιο, 34ετές ρεπερτόριό του.

Εκείνο που κάνει ιδιαίτερα σημαντικό τον Λαρς Νορέν είναι ότι επιδιώκει, μέσα από τα έργα του, να κάνει «συνένοχο» τον θεατή, να καταργήσει σχεδόν τα όρια σκηνής και κοινού, ώστε η παράσταση να αποτελέσει μια πραγματικά κοινή εμπειρία.

Η Μπέτυ Αρβανίτη και ο Βασίλης Πουλαντζάς, όταν ίδρυσαν το 1987 τη θεατρική εταιρεία Πράξη, είχαν ξεκαθαρίσει στο μυαλό τους και στους συνεργάτες τους πως δεν επρόκειτο να κάνουν εκπτώσεις. Και τα κατάφεραν, διατηρώντας πάντα μια «σύγχρονη ματιά». Το Θέατρο Οδού Κεφαλληνίας είναι εκείνο το μικρό ιστορικό σημείο της πόλης όπου αξιοποιείται στο έπακρο η θεατρική τέχνη. Γι’ αυτό πάντα μια συζήτηση με την Μπέτυ Αρβανίτη έχει ξεχωριστό ενδιαφέρον.

Μπέτυ Αρβανίτη: Όσα συμβαίνουν γύρω μας μάς καθορίζουν! Facebook Twitter
Εμείς συστήσαμε στο κοινό τον Νορέν για πρώτη φορά το 1990 με την Εβριάνα, μια παράσταση εξαιρετικά ενδιαφέρουσα σε σκηνοθεσία Ρούλας Πατεράκη. Είναι η δεύτερη φορά που τον επιλέγουμε.

— Πόσα μυστικά μπορεί να κρύβει κάθε οικογένεια, κ. Αρβανίτη;

Η οικογένεια είναι ένας μικρόκοσμος, όπου κάνουμε την πρώτη μας πρόβα(!) ζωής. Εκεί δοκιμάζουμε τις δυνάμεις και τις αδυναμίες μας, κρύβοντας ή φανερώνοντάς τες. Εκεί μπαίνουν οι ρίζες της διαμόρφωσής μας. Δεν υπάρχει περίπτωση να μην υπάρχουν μυστικά και ψέματα, είτε ηθελημένα, για το «καλό» των άλλων, είτε προς τον εαυτό μας, γιατί δεν αντέχουμε να δούμε την αλήθεια.

Έτσι κι αλλιώς–το λέει και ο Νορέν στο έργο μας–, δεν υπάρχει μία αλήθεια. Ο καθένας έχει τη δική του. Η οικογένεια, λοιπόν, ως ζωντανό κύτταρο, εμπεριέχει όλες τις παθογένειες και τις υγιείς μας βάσεις.

— Γιατί τώρα, μετά από μια πανδημία που έκλεισε τον κόσμο σπίτι του, επιλέγετε αυτόν τον συγγραφέα που καταπιάνεται με την οικογένεια;

Εμείς συστήσαμε στο κοινό τον Νορέν για πρώτη φορά το 1990 με την Εβριάνα, μια παράσταση εξαιρετικά ενδιαφέρουσα σε σκηνοθεσία Ρούλας Πατεράκη. Είναι η δεύτερη φορά που τον επιλέγουμε. Είναι ένας βαθύς γνώστης της ανθρώπινης φύσης και των αντιφάσεών της σε ένα σύμπαν σύγχρονο, το οποίο αγγίζει όλα τα προβλήματα που δημιουργεί η εποχή μας.

Εκείνο που κάνει ιδιαίτερα σημαντικό τον Λαρς Νορέν είναι ότι επιδιώκει, μέσα από τα έργα του, να κάνει «συνένοχο» τον θεατή, να καταργήσει σχεδόν τα όρια σκηνής και κοινού, ώστε η παράσταση να αποτελέσει μια πραγματικά κοινή εμπειρία. Στο συγκεκριμένο έργο αυτή η πρόθεση του συγγραφέα είναι εξαιρετικά εμφανής και νομίζω ότι η παράσταση το επιβεβαιώνει. 

Μπέτυ Αρβανίτη: Όσα συμβαίνουν γύρω μας μάς καθορίζουν! Facebook Twitter
Η οικογένεια ως ζωντανό κύτταρο, εμπεριέχει όλες τις παθογένειες και τις υγιείς μας βάσεις.

— Ποια είναι τα κριτήριά σας όταν επιλέγετε έργο που θα παρουσιάσετε; Παίρνετε ρίσκα;

Οι επιλογές των έργων μας διαφοροποιούνται από άλλων θεάτρων ρεπερτορίου γιατί προκύπτουν μέσα από τα βιώματα και τα ερωτηματικά που δημιουργούν οι συναντήσεις μας με συγγραφείς, σκηνοθέτες, συνεργάτες. Πιστεύουμε απόλυτα στη συνεργασία με κοινή οπτική αισθητική και αντίληψη.

Το θέατρο μόνο μοναχική δουλειά δεν είναι. Το ότι έχουμε καταφέρει να μην κάνουμε εκπτώσεις οφείλεται στο ότι δεν επιδιώκουμε τίποτε άλλο μέσω του θεάτρου, ούτε καν την επιτυχία. Η μόνη μας επιθυμία είναι αυτό καθαυτό το θέατρο και ό,τι συμπεριλαμβάνει η έννοια αυτή. Εμένα, προσωπικά, θα με έκανε να πλήττω αφόρητα αν έπρεπε να σκέφτομαι με κριτήρια έξω από την καλλιτεχνική αναζήτηση.

— Την τελευταία διετία συνέβησαν πολλά. Πόσο σας επηρέασαν και ως άνθρωπο, μα και ως καλλιτέχνη;

Όσα συμβαίνουν γύρω μας δεν μας επηρεάζουν μόνο, μας καθορίζουν. Δεν γίνεται να μην υποστούμε τις συνέπειες των κοινωνικών, υγειονομικών και κλιματολογικών κρίσεων, ανεξάρτητα τού πώς τα διαχειρίζεται ο καθένας μας.

Κανείς δεν μένει αλώβητος, πόσο μάλλον ένας καλλιτέχνης που ό,τι αισθάνεται, ό,τι βλέπει, ό,τι τον ευαισθητοποιεί είναι υλικό που καταθέτει στη δημιουργική του έκφραση. Η σύνδεση με την ιστορική στιγμή που ζούμε δεν είναι απλώς απαραίτητη. Χωρίς αυτή δεν υπάρχεις ούτε ως άτομο ούτε ως καλλιτέχνης.

— Ξαναγυρνώντας στην παράσταση Φθινόπωρο Χειμώνας και στον γιατρό Χένρικ, στη σύζυγό του Μαργκαρέτα, στις κόρες τους Εύα και Άννα, θα κάνατε «συνδέσεις» με τη δική σας οικογένεια;

Όλες οι οικογένειες περνούν κρίσεις, όπως και η δική μου, ίσως όχι τόσο καταλυτικές – πραγματικά δεν ξέρω πώς τις ξεπέρασα. Πιστεύω πως αν κοιτάς κατάματα και κατανοείς με τι έχεις να παλέψεις μπορείς να ξεπεράσεις φόβους και αναστολές και να πας παραπέρα. Δεν δίνω συμβουλές. Δεν πιστεύω στις συμβουλές, μόνο στα παραδείγματα. Έτσι κι αλλιώς, εγώ μαθαίνω από τον εγγονό μου πιο πολλά.

Φθινόπωρο Χειμώνας

του Λαρς Νορέν  

Θέατρο Οδού Κεφαλληνίας

Κεφαλληνίας 16 Κυψέλη, 210.8838727

Ημέρες & ώρες παραστάσεων: Tετ., Κυρ. 20:00, Πέμ.-Σάβ. 21:00

Σκηνοθεσία: Νίκος Μαστοράκης

Παίζουν: Μπέτυ Αρβανίτη, Άννα Καλαϊτζίδου, Μαρία Καλλιμάνη, Άλκης Παναγιωτίδης

Θέατρο
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

CHECK Απόπειρες για τη ζωή της: Ψάχνοντας την αλήθεια για τις υπέροχες, βασανισμένες γυναίκες και τις τραγικές εμπειρίες τους

Θέατρο / Η βάρβαρη εποχή που ζούμε σε μια παράσταση

Ο Μάρτιν Κριμπ στο «Απόπειρες για της ζωή της» που ανεβαίνει στο Θέατρο Θησείον σκιαγραφεί έναν κόσμο όπου κυριαρχεί ο πόλεμος, ο θάνατος, η καταπίεση, η τρομοκρατία, η φτώχεια, ο φασισμός, αλλά και ο έρωτας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
To νόημα τού να ανεβάζεις Πλάτωνα στην εποχή του ΤikTok

Άννα Κοκκίνου / To νόημα τού να ανεβάζεις το Συμπόσιο του Πλάτωνα στην εποχή του tinder

Η Άννα Κοκκίνου στη νέα της παράσταση αναμετριέται με το «Συμπόσιο» του Πλάτωνα και τις πολλαπλές όψεις του Έρωτα. Εξηγεί στη LiFO για ποιον λόγο επέλεξε να ανεβάσει το αρχαίο φιλοσοφικό κείμενο, πώς το προσέγγισε δραματουργικά και κατά πόσο παραμένουν διαχρονικά τα νοήματά του.
M. HULOT
«Άμα σε λένε “αδελφή”, πώς να δεχτείς την προσβολή ως ταυτότητά σου;»

Θέατρο / «Άμα σε λένε “αδελφή”, πώς να δεχτείς την προσβολή ως ταυτότητά σου;»

Η παράσταση TERAΣ διερευνά τις queer ταυτότητες και τα οικογενειακά τραύματα, μέσω της εμπειρίας της αναγκαστικής μετανάστευσης. Μπορεί τελικά ένα μέλος της ΛΟΑΤΚΙΑ+ κοινότητας να ζήσει ελεύθερα σε ένα μικρό νησί;
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο Αντώνης Αντωνόπουλος από μικρός είχε μια έλξη για τα νεκροταφεία ή Όλα είναι θέατρο αρκεί να στρέψεις το βλέμμα σου πάνω τους ή Η παράσταση «Τελευταία επιθυμία» είναι ένα τηλεφώνημα από τον άλλο κόσμο

Θέατρο / «Ας απολαύσουμε τη ζωή, γιατί μας περιμένει το σκοτάδι»

Ο Αντώνης Αντωνόπουλος, στη νέα του παράσταση «Τελευταία Επιθυμία», δημιουργεί έναν χώρο όπου ο χρόνος για λίγο παγώνει, δίνοντάς μας τη δυνατότητα να συναντήσουμε τους νεκρούς αγαπημένους μας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Όσα (δε) βλέπουν τα μέντιουμ

Θέατρο / Όσα (δε) βλέπουν τα μέντιουμ

«Δεν πηγαίνουμε ποτέ στη Μόσχα, όμως η επιθυμία γι’ αυτήν κυλάει διαρκώς μέσα μας» - Κριτική της Λουίζας Αρκουμανέα για τη sold-out παράσταση «Τρεις Αδελφές» του Τσέχοφ, σε σκηνοθεσία Μαρίας Μαγκανάρη στο Εθνικό Θέατρο.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Θέμελης Γλυνάτσης: Ας ξεκινήσουμε με το να είμαστε πολύ πιο τολμηροί με τους ρόλους που δίνουμε στους νέους καλλιτέχνες, κι ας μην είναι τέλειοι

Θέατρο / Μια όπερα με πρωταγωνιστές παιδιά για πρώτη φορά στην Ελλάδα

Μεταξύ χειροποίητων σκηνικών και σκέψεων γύρω από τη θρησκεία και την εξουσία, «Ο Κατακλυσμός του Νώε» δεν είναι άλλη μια παιδική παράσταση, αλλά ανοίγει χώρο σε κάτι μεγαλύτερο: στη δυνατότητα τα παιδιά να γίνουν οι αυριανοί δημιουργοί, όχι απλώς οι θεατές.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Ηow to resuscitate a dinosaur/ Έι, Romeo, πώς δίνεις το φιλί της ζωής σε έναν δεινόσαυρο;

Guest Editors / «Ο Καστελούτσι σκηνοθετεί μια υπόσχεση· και κάνει τέχνη εκκλησιαστική»

«Πέρασαν μέρες από την πρώτη μου επαφή με τη Βερενίκη. Μάντρωσα ένα κοπάδι σκέψεις» – ο Κυριάκος Χαρίτος γράφει για μια από τις πολυσυζητημένες παραστάσεις της σεζόν, που ανέβηκε στη Στέγη.
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΧΑΡΙΤΟΣ
Onassis Dance Days 2025: Ένας ύμνος στα αδάμαστα σώματα

Θέατρο / Onassis Dance Days 2025: Ένας ύμνος στα αδάμαστα σώματα

Ένα νέο, αλλιώτικο σύμπαν για τον «χορό» ξεδιπλώνεται από τις 3 έως τις 6 Απριλίου στη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση, μέσα από τα πρωτοποριακά έργα τεσσάρων κορυφαίων Ελλήνων χορογράφων και του διεθνούς φήμης Damien Jalet.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Κώστας Νικούλι

Θέατρο / «Μπορώ να καταλάβω το πώς είναι να νιώθεις παρείσακτος»

Ο 30χρονος Κώστας Νικούλι μιλά για την πορεία του μετά το «Ξενία» που του χάρισε το βραβείο πρωτοεμφανιζόμενου ηθοποιού όταν ήταν ακόμα έφηβος, για το πόσο Έλληνας νιώθει, για την πρόκληση του να παίζει τρεις γκέι ρόλους και για το πόσο τον έχει αλλάξει το παιδί του.
M. HULOT
Μέσα στον θησαυρό με τις εμβληματικές φορεσιές της Δόρας Στράτου

Θέατρο / «Κάποτε έδιναν τις φορεσιές για έναν πλαστικό κουβά, που ήταν ό,τι πιο μοντέρνο»

Μια γνωριμία με τη μεγάλη κληρονομιά της Δόρας Στράτου μέσα από τον πλούτο αυθεντικών ενδυμάτων που δεν μπορούν να ξαναραφτούν σήμερα και συντηρούνται με μεγάλο κόπο, χάρη στην αφοσίωση και την εθελοντική προσφορά μιας ομάδας ανθρώπων που πιστεύουν και συνεχίζουν το όραμά της.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Βασιλική Δρίβα: «Με προσβάλλει να με χρησιμοποιούν σαν καθρέφτη για την ανωτερότητά τους»

Οι Αθηναίοι / Βασιλική Δρίβα: «Με προσβάλλει να με χρησιμοποιούν σαν καθρέφτη για την ανωτερότητά τους»

Ανατρέποντας πολλά από τα στερεότυπα που συνοδεύουν τους ανθρώπους με αναπηρία, η Βασιλική Δρίβα περιγράφει τις δυσκολίες που αντιμετώπισε αλλά και τις χαρές, και μπορεί πλέον να δηλώνει, έστω δειλά, πως είναι ηθοποιός. Είναι η Αθηναία της εβδομάδας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ξαναγράφοντας τον Ίψεν

Θέατρο / Ο Ίψεν στον Πειραιά, στο μουράγιο

«Δεν είναι εύκολο να είσαι ασυμβίβαστη. Όπως δεν είναι εύκολο να ξαναγράφεις τον Ίψεν» – Κριτική της Λουίζας Αρκουμανέα για την παράσταση «Εχθρός του λαού» σε διασκευή και σκηνοθεσία του Κωνσταντίνου Βασιλακόπουλου.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
«Δυσκολεύτηκα να διαχειριστώ τις αρνητικές κριτικές και αποσύρθηκα για έναν χρόνο»

Lifo Videos / «Δυσκολεύτηκα να διαχειριστώ τις αρνητικές κριτικές και αποσύρθηκα για έναν χρόνο»

Η ηθοποιός Παρασκευή Δουρουκλάκη μιλά για την εμπειρία της με τον Πέτερ Στάιν, τις προσωπικές της μάχες με το άγχος και την κατάθλιψη, καθώς και για το θέατρο ως διέξοδο από αυτές.
ΣΩΤΗΡΗΣ ΒΑΛΑΡΗΣ
Μαρία Σκουλά: «Πιστεύω πολύ στο χάος μέσα μου»

Θέατρο / Μαρία Σκουλά: «Πιστεύω πολύ στο χάος μέσα μου»

Από τον ρόλο της Μάσα στην πραγματική ζωή, από το Ηράκλειο όπου μεγάλωσε μέχρι τη ζωή με τους ανθρώπους του θεάτρου, από τον φόβο στην ελευθερία, η ζωή της Μαρίας Σκουλά είναι ένας δρόμος μακρύς και δύσκολος που όμως την οδήγησε σε κάτι δυνατό και φωτεινό.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Μια νέα παράσταση χαρτογραφεί το χάσμα μεταξύ γενιάς Z και γενιάς X

Θέατρο / Μια νέα παράσταση χαρτογραφεί το χάσμα μεταξύ γενιάς Z και γενιάς X

Μέσα από την εναλλαγή αφηγήσεων, εμπειριών, αναπαραστάσεων, χορού, βίντεο και ήχου, η παράσταση του Γιώργου Βαλαή αναδεικνύει τις διαφορές αλλά και τις συνδέσεις που υπάρχουν μεταξύ των δυο διαφορετικών γενεών.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ