Οι "Τimes" το έχουν χαρακτηρίσει ως ένα από τα πιο σημαντικά πολιτιστικά γεγονότα του έτους και αν κρίνει κανείς από τα πρώτα βίντεο πρόβας που έχουν δοθεί στη δημοσιότητα, έτσι θα είναι: η "Ζιζέλ", ένα ανυπέρβλητο κλασικό έργο και η μεταφορά του στο σήμερα είναι το εγχείρημα του ταλαντούχου χορογράφου με Άκραμ Καν με το Εθνικό Μπαλέτο της Αγγλίας, ενώ η πολυαναμενόμενη πρεμιέρα του στις 27 Σεπτεμβρίου είναι αυτό που συζητιέται στους καλλιτεχνικούς κύκλους.
Ο 42χρονος Καν που δεν κρύβει τον ενθουσιασμό του για την προσέγγιση στην κλασική "Ζιζέλ" δημοσιεύοντας φωτογραφίες και βίντεο από τις πρόβες στο Instagram, έχει ήδη μιλήσει για ένα εμπνευσμένο έργο, που θα γεμίσει τα μάτια των θεατών με εικόνες. Και φυσικά δεν επαναπαύθηκε μόνο στη χορογραφία και τις ικανότητες των συνεργατών του, αλλά και στο ταλέντο του φημισμένου εικαστικού Tim Yip, που υπογράφει τόσο τα σκηνικά, όσο και τα κοστούμια του μπαλέτου.
Aυτή ακριβώς η παράσταση είναι ένα τεράστιο στοίχημα για τη διεύρυνση του κλασικού ρεπερτορίου στο μεγαλύτερο δυνατό κοινό και σε κοινό που πέρα από συντηρητικές επιλογές διψά για ένα νέο όραμα.
Ομοίως, ο συνθέτης και μουσικός παραγωγός Vincenzo Lamagna προσάρμοσε την αυθεντική σύνθεση του Adolphe Adam, στη νέα ματιά που φέρνει στο έργο η ματιά του Καν και που θα συνοδεύει ζωντανά από τη Φιλαρμονική Ορχήστρα της Αγγλίας τη χορογραφία του μπαλέτου. Μία μικρή γεύση από την παράσταση, της οποίας τα εισιτήρια έχουν γίνει ανάρπαστα, δίνεται από τα βίντεο πρόβας, όπου κυριαρχεί η χορογραφία και τα πρόσωπα της καλλιτεχνικής διευθύντριας του Εθνικού Μπαλέτου της Αγγλίας, Tamara Rojo και του ταλαντούχου χορευτή Isaac Hernandez.
Ειδικώς, για τη Rojo, όλο αυτό, αυτή ακριβώς η παράσταση είναι ένα τεράστιο στοίχημα για τη διεύρυνση του κλασικού ρεπερτορίου στο μεγαλύτερο δυνατό κοινό και σε κοινό που πέρα από συντηρητικές επιλογές διψά για ένα νέο όραμα, κάτι που ευαγγελίζεται η ίδια από την πρώτη μέρα που ανέλαβε ως επικεφαλής του διεθνούς φήμης βρετανικού μπαλέτου.
Σε ό,τι αφορά τη δραματουργική προσαρμογή του κλασικού έργου έχει η επιμέλεια ανήκει στη Ruth Little, ενώ στον σχεδιασμό και τη σκηνοθεσία των φωτισμών βρίσκεται ο πολυτάλαντος και βραβευμένος με Τόνι, Mark Henderson.
Η υπόθεση του κλασικού αυτού έργου περιστρέφεται γύρω από τον έρωτα της νεαρής χωρικής "Ζιζέλ" για τον κόμη Αλμπρεχτ. Όλα μοιάζουν ειδυλλιακά: εκείνος της εμφανίζεται ως επίσης ταπεινής καταγωγής, πολύ σύντομα όμως, Ζιζέλ θα ανακαλύψει την αριστοκρατική καταγωγή του, τον αρραβώνα του με μια άλλη γυναίκα, θα χάσει τα λογικά της, θα βάλει τέλος στη ζωή της.
Στο δάσος, καραδοκούν τα βίλι (Wilis), πνεύματα νεαρών γυναικών, που προδομένες από τον αγαπημένο τους, μεταμορφώθηκαν σε ξωτικά και καταδιώκουν κάθε άνδρα. Τον υποχρεώνουν να μπλέξει μαζί τους σε μία φρενίτιδα χορού, μέχρι τον θάνατο. Όταν ο μεταμελημένος για το ψέμα και τη διπλή ζωή του, Άλμπρεχτ θα επισκεφθεί τον τάφο της Ζιζέλ, τα βίλι θα τον παρασύρουν σ' αυτόν τον θανάσιμο χορό, όμως εκείνη θα κάνει και πάλι την εμφάνιση της, βοηθώντας τον να μείνει στη ζωή μέχρι την αυγή οπότε και λήγει η κυριαρχία των ξωτικών στο δάσος.
Για την πραγματική ιστορία της δημιουργίας του έργου, ας σημειωθεί ότι οι Τεοφίλ Γκοτιέ και Ζιλ Ανρί Βερνουά ντε Σαιν Ζορζ πήραν έμπνευση από το δίπρακτο μπαλέτο που γέννησε το δοκίμιο του Χάινριχ Χάινε, με ευθείες αναφορές σε μύθους σλαβικής προέλευσης.
Ο Σαρλ Αντόλφ Αντάμ (1803 - 1856) συνέθεσε τη μουσική της «Ζιζέλ», εμβληματική για τα θρυλικά pas de deux της κορυφαίας του χορού, που μέσα στα χρόνια έχουν εμπνεύσει χορεύτριας, όπως η Γκρίζι, η Γκορσένκοβα, η Πάβλοβα, κ.α.
σχόλια