«Μου αρέσουν οι κακοί άνθρωποι – είμαι σαν χειρούργος που είναι πιο ευτυχής όταν έχει να κάνει με τα πιο νοσηρά συμπτώματα», δηλώνει στη συνέντευξη που δημοσιεύτηκε χθες στον Guardian ο Στίβεν Μπέρκοφ, καθώς μιλά περί του νέου έργου για έναν ρόλο που έγραψε και έχει τίτλο «Χάρβεϊ», από το μικρό όνομα του μεγιστάνα του Χόλιγουντ που βρέθηκε κατηγορούμενος για σωρεία αδικημάτων σεξουαλικής (και εξουσιαστικής) φύσεως, πυροδοτώντας παράλληλα την έκρηξη του #MeToo κινήματος.
Και τον ρόλο αυτό (του Χάρβεϊ Γουάινστιν δηλαδή) θεωρεί ότι πρέπει να τον παίξει ο ίδιος ο διάσημος 81χρονος ηθοποιός, θεατρικός συγγραφέας, εμβληματικός θεατράνθρωπος της λονδρέζικης σκηνής, αιώνιος προβοκάτορας, αλλά και ένας από τους πιο χαρακτηριστικούς κακούς του Χόλιγουντ ειδικά στα '80s – ως ισχυρότατος και αλήστου μνήμης αντίπαλος του Τζέιμς Μποντ, του Τζον Ράμπο και του Έντι Μέρφι στον «Μπάτσο του Μπέβερλι Χιλς».
Αν βρει θεατρική στέγη για ένα τέτοιο έργο στο τρέχον πολιτισμικό κλίμα.
Βεβαίως στο Χόλιγουντ λειτούργησε ως αφ' υψηλού outsider, όπως έχει κάνει συχνά και κατά την πορεία του στις αγγλικές σκηνές.
Εκπαιδευμένος στην παράδοση του σωματικού θεάτρου της École Internationale de Théâtre de Jacques Lecoq στο Παρίσι και σε συνδυασμό με την αθυρόστομη διάλεκτο των δρόμων του Ανατολικού Λονδίνου όπου μεγάλωσε, υπήρξε πάντα αφοσιωμένος στο αντι-νατουραλιστκό θέατρο που περιλαμβάνει παντομίμα, ποίηση και χορό, σε αντίθεση με το κυρίαρχο θεατρικό μοντέλο που όπως λέει συνεχίζει αυτή «την εμμονή με τα οικιακού τύπου, μικροαστικά προβλήματα».
«Πρόκειται τελικά για ένα πλάσμα που τελικά σου υπόσχεται ελευθερία, σου υπόσχεται ότι θα αλλάξει τη ζωή σου, θα σε κάνει σταρ, θα σε κάνει αθάνατη, με αντάλλαγμα λίγα λεπτά μαζί του στο ντουζ», λέει ο Μπέρκοφ στη συνέντευξη για τον ήρωα του έργου του. Όσο για το #MeToo κίνημα, πιστεύει ότι πρόκειται για αντίδραση, και «όπως όλες οι αντιδράσεις έχει στη σύστασή της την ανατροπή».
«Αυτή η αντίδραση εκπορεύεται από κάτι πολύ σωστό» συνεχίζει, «αλλά αναγκαστικά προσελκύει και στοιχεία που έχουν να κάνουν με μικροπρέπειες και ξεκαθαρίσματα λογαριασμών και τέτοια πράγματα. Αυτό που έχει ενδιαφέρον ίσως είναι ότι στην καριέρα μου είχα νταραβέρια με όλους σχεδόν από όσους κατηγορήθηκαν και καθένας τους μου είχε φανεί αδιάφορος, αλαζονικός, πομπώδης και άξεστος. Παράξενο. Πολύ θα ήθελα να σου εξηγήσω για ποιους ακριβώς λέω αναλυτικά. Αλλά δεν γίνεται, ξέχασέ το».
Με στοιχεία από τον The Guardian
σχόλια