Παίζοντας τον κακό

Παίζοντας τον κακό Facebook Twitter
0

Ο ηθοποιός, σκηνοθέτης και συγγραφέας Στίβεν Μπέρκοφ λέει ότι δημιούργησε τη μαγευτική παράσταση για έναν ηθοποιό Shakespeare's Villains, επειδή δεν επιθυμούσε να μείνει άνεργος. Αλλά, στην πραγματικότητα, ο Μπέρκοφ είναι ο σπουδαιότερος εν ζωή και εν ενεργεία επαγγελματίας του θεάτρου. Στη διάρκεια μιας διαπρεπούς θεατρικής και κινηματογραφικής καριέρας έχει ενσαρκώσει τους περισσότερους από τους πιο αξιομνημόνευτους κακούς ήρωες, από τον πρωταγωνιστικό ρόλο στον Μάκβεθ έως τον κακό Ρώσο συνταγματάρχη στο Octapussy του Μποντ. Τα θεατρικά του έργα και οι διασκευές του έχουν ανέβει σε πολλές χώρες του κόσμου και σε πολλές γλώσσες.
Στην παράσταση Shakespeare's Villains, o Μπέρκοφ βουτά στο κακό για να εξερευνήσει κάποιους από τους πιο σκοτεινούς ήρωες του ποιητή, όπως ο Μάκβεθ, ο Σάιλοκ, ο Ριχάρδος ο Γ'. Όχι εύκολο για τον καθένα φυσικά, αλλά ο Μπέρκοφ αποσπά επευφημίες για την προσπάθειά του να αναμείξει στοιχεία διάλεξης και κωμωδίας σε πορτρέτα ηρώων που κατά κύριο λόγο προκαλούν ρίγη φρίκης.

Γιατί πάντοτε καλείστε να υποδυθείτε τον ρόλο του κακού;

Επειδή έχω κοντά μαλλιά!

Μόνο γι' αυτό;

Περίπου. Από τη στιγμή που θα ταυτιστείς με έναν ρόλο, βλέπουν ότι σου αρέσει και αυτό ήταν. Μετά ωριμάζεις μέσα σε αυτόν. Δεν με νοιάζει! Ο κακός πάντοτε πρέπει να είναι ένας καλός ηθοποιός, για να επιτρέψει στην αχρειότητα να αναδυθεί και να κάνει το κοινό να εμπλακεί.

Πώς προέκυψε η ιδέα για την παράσταση Shakespeare's Villains;

Προέκυψε γιατί ήθελα να κάνω σόλο παραστάσεις. Όπως ένας τραγουδιστής και ένας μουσικός χρειάζονται ο ένας τον άλλο για να υπάρξει αλληλεπίδραση, έτσι και οι ηθοποιοί χρειάζονται τους άλλους ηθοποιούς. Σκέφτηκα, όμως, γιατί άραγε οι ηθοποιοί να μην μπορούν να έχουν το υπέροχο προνόμιο των καλλιτεχνών καμπαρέ, ώστε να βγαίνουν στη σκηνή μόνοι; Επίσης, σκέφτηκα ότι θα ήθελα να κάνω λίγο Σαίξπηρ επειδή έχει περάσει καιρός από την τελευταία φορά. Εφόσον δεν είχα προσκληθεί από σημαντικούς θιάσους για κάτι τέτοιο, σκέφτηκα να φτιάξω μια παρουσίαση όλων των διαφορετικών ηρώων. Καθώς επέλεγα τους ρόλους, άρχισα να συνειδητοποιώ ότι έκλινα περισσότερο προς τους σκοτεινούς ήρωες -τα καθάρματα- και αποφάσισα ότι θα έπρεπε να τους παρουσιάσω όλους σε ένα ενιαίο θέαμα. Αυτό έριξε φως στην ψυχολογία του Σαίξπηρ, στον τρόπο που οι χαρακτήρες αντανακλούσαν ο ένας στον άλλο και στο γεγονός ότι όλοι τους ήταν διαφορετικές πτυχές της ανθρώπινης ψυχολογίας.

Επιλέξατε τα καθάρματα ως μια βολική πλατφόρμα ώστε να επιφέρετε αναταραχή στο κοινό;

Όχι, απλώς έτσι προέκυψε. Καθώς τους μελετούσα διαπίστωσα ότι είναι πιο ενδιαφέροντες και ότι η ψυχολογία τους είναι αναπτυγμένη πιο λεπτομερώς από ό,τι των άλλων ηρώων αυτών των κειμένων. Είναι πιο εκφραστικοί. Κάποιοι από τους κεντρικούς ήρωες παραήταν πολυδιάστατοι, σοβαροί και συνηθισμένοι για να μου προσελκύσουν το ενδιαφέρον. Οι κακοί (καθάρματα) ήταν γεμάτοι εκφράσεις απογοήτευσης, πόνου, φιλοδοξίας και επιθυμιών που αναζητούν και οφείλουν να εκπληρωθούν. Ήταν σαν μια ασθένεια την οποία εξετάζει ένας γιατρός με το μικροσκόπιό του - κι ένιωσα να ενδιαφέρομαι πολύ γι' αυτούς τους ασθενείς ανθρώπους.

Πώς αρχίσατε να δουλεύετε στον κινηματογράφο και πώς αυτό επηρέασε την καριέρα σας;

Ήταν πολύ θετικό. Άλλωστε είχα μια μικρή φήμη. Το φιλμ είναι ένα αυθεντικό έργο τέχνης και οφείλεις να είσαι απόλυτα αφοσιωμένος, αλλά φυσικά δεν είναι θεατρική σκηνή. Η ταινία είναι κατά κάποιον τρόπο διακοπές. Τα λιγοστά φιλμ που έκανα μου προσέφεραν ικανοποίηση, καθώς δεν πέρασα απαρατήρητος.

Στη μεγάλη οθόνη, έχετε περάσει από το A clockwork Orange στο Octopussy, στον Rambo και το Absolute Beginners. Είστε περήφανος για κάθε ταινία;

Είμαι πολύ περήφανος γι' αυτό που εγώ έχω κάνει, αλλά οι ταινίες δεν ήταν πάντοτε ενδιαφέρουσες. Ξέρω ότι κάποιες από τις ταινίες δεν ήταν καλές. Όπως το Prisoner of Rio, που ήταν μια ατυχής προσπάθεια, αλλά, από την άλλη, οι υπόλοιπες ήταν ταινίες που είχαν λόγο ύπαρξης, παρά το γεγονός ότι ήταν εμπορικές.

Δεν έχετε μετανιώσει καθόλου για τις κινηματογραφικές σας επιλογές;

Πρέπει να είναι κανείς ηθοποιός κατ' επάγγελμα. Κάποιες φορές κάνεις κάτι αντίστοιχο ενός γλυπτού του Μιχαήλ Άγγελου και κάποιες άλλες φορές κάνεις διακόσμηση σπιτιού και κάνεις το Octopussy. Αλλά δεν έχει τίποτε το κακό το να συμμετέχεις σε αυτές τις ταινίες. Έχουν πλάκα, αποτελούν απόδραση και αυτό είναι μια χαρά.

0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Παραστάσεις για κάθε γούστο που θα συγκινήσουν, θα διασκεδάσουν και θα προβληματίσουν

Θέατρο / Πού οφείλεται τόση δίψα για το θέατρο;

Το θέατρο εξακολουθεί να προκαλεί debates και ζωηρές συζητήσεις, παρά τις κρίσεις και τις οικονομικές περικοπές που έχει υποστεί, και φέτος ανεβαίνουν στην Αθήνα παραστάσεις για κάθε γούστο που θα συγκινήσουν, θα διασκεδάσουν και θα προβληματίσουν.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ανδρέας Κωνσταντίνου

Θέατρο / Ανδρέας Κωνσταντίνου: «Δεν μ' ενδιαφέρει τι υποστηρίζεις στο facebook, αλλά το πώς μιλάς σε έναν σερβιτόρο»

Ο ηθοποιός που έχει υποδυθεί τους πιο ετερόκλητους ήρωες και θα πρωταγωνιστήσει στην τηλεοπτική μεταφορά της «Μεγάλης Χίμαιρας» αισθάνεται ότι επιλέγει την τηλεόραση για να ικανοποιήσει την επιθυμία του για κάτι πιο «χειροποίητο» στο θέατρο.
ΜΑΤΟΥΛΑ ΚΟΥΣΤΕΝΗ
Ο Στρίντμπεργκ και η «Ορέστεια» προσγειώνονται στον κόσμο της Λένας Κιτσοπούλου

Θέατρο / Η Μαντώ, ο Αισχύλος και ο Στρίντμπεργκ προσγειώνονται στον κόσμο της Κιτσοπούλου

Στην πρόβα του νέου της έργου όλοι αναποδογυρίζουν, συντρίβονται, μοντάρονται, αλλάζουν μορφές και λένε λόγια άλλων και τραγούδια της καψούρας. Ποιος θα επικρατήσει στο τέλος;
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
«Η εποχή μας δεν ανέχεται το λάθος»

Οι Αθηναίοι / «Η εποχή μας δεν ανέχεται το λάθος»

Η ηθοποιός Ρουμπίνη Βασιλακοπούλου θυμάται τα χρόνια του Θεάτρου Τέχνης, το πείραμα και τις επιτυχίες του Χυτηρίου, περιγράφει τι σημαίνει γι' αυτή το θεατρικό σανίδι και συλλογίζεται πάνω στο πέρασμα του χρόνου.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Θωμάς Μοσχόπουλος

Θέατρο / «Άρχισα να βρίσκω αληθινή χαρά σε πράγματα για τα οποία πριν γκρίνιαζα»

Έπειτα από μια δύσκολη περίοδο, ο Θωμάς Μοσχόπουλος ανεβάζει τον δικό του «Γκοντό». Έχει επιλέξει μόνο νέους ηθοποιούς για το έργο, θέλει να διερευνήσει την επίδρασή του στους εφήβους, πραγματοποιώντας ανοιχτές πρόβες. Στο μεταξύ, κάνει μια πολύ ενδιαφέρουσα κουβέντα με την Αργυρώ Μποζώνη.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Τι είναι για σένα το «Οξυγόνο»;

Θέατρο / Τι είναι για σένα το «Οξυγόνο»;

Ένα συναρπαστικό υβρίδιο θεάτρου, συναυλίας, πολιτικοκοινωνικού μανιφέστου και rave party, βασισμένο στο έργο του επικηρυγμένου στη Ρωσία δραματουργού Ιβάν Βιριπάγιεφ, ανεβαίνει στην Κεντρική Σκηνή της Στέγης σε σκηνοθεσία Γιώργου Κουτλή και αποπειράται να δώσει απάντηση σε αυτό το υπαρξιακό ερώτημα.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΔΙΑΚΟΣΑΒΒΑΣ
Υπάρχει το «για πάντα» σε μια σχέση;

The Review / Υπάρχει το «για πάντα» σε μια σχέση;

Ο Αλέξανδρος Διακοσάββας και ο δημοσιογράφος και κριτικός θεάτρου Γιώργος Βουδικλάρης μιλούν για την παράσταση «Ο Χορός των εραστών» της Στέγης, τα υπαρξιακά ερωτήματα που θέτει το κείμενο του Τιάγκο Ροντρίγκες και τη χαρά τού να ανακαλύπτεις το next best thing στην τέχνη.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΔΙΑΚΟΣΑΒΒΑΣ
Φανί Αρντάν: «Σκυλάκι δεν είμαι, προτιμώ να παραμείνω λύκος»

Όπερα / Φανί Αρντάν: «Σκυλάκι δεν είμαι, προτιμώ να παραμείνω λύκος»

Πολυσχιδής και ανήσυχη, η Φανί Αρντάν δεν δίνει απλώς μια ωραία συνέντευξη αλλά ξαναζεί κομμάτια της ζωής και της καριέρας της, με αφορμή την όπερα «Αλέκο» του Σεργκέι Ραχμάνινοφ που σκηνοθετεί για την Εθνική Λυρική Σκηνή.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Το «Κυανιούχο Κάλιο» είναι μια παράσταση για το ταμπού των αμβλώσεων 

Θέατρο / «Κυανιούχο Κάλιο»: Μια παράσταση για το ταμπού των αμβλώσεων στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά

Όχι μόνο σε ανελεύθερα ή σκοταδιστικά καθεστώτα, αλλά και στον δημοκρατικό κόσμο, η συζήτηση για το δικαίωμα της γυναίκας σε ασφαλή και αξιοπρεπή ιατρική διακοπή κύησης παραμένει τρομακτικά επίκαιρη.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Τενεσί Ουίλιαμς: Ο ποιητής των χαμένων ψυχών

Θέατρο / Τενεσί Ουίλιαμς: Ο ποιητής των χαμένων ψυχών

«Εκείνο που με σπρώχνει να δημιουργώ θεατρικούς χαρακτήρες είναι ο έρωτας», έλεγε ο Ουίλιαμς, που πίστευε ότι ο πόθος «είναι κάτι που κατακλύζει πολύ μεγαλύτερο χώρο από αυτόν που μπορεί να καλύψει ένας άνθρωπος». Σε αυτόν τον πόθο έχει συνοψίσει τη φυγή και την ποίηση, τον χρόνο, τη ζωή και τον θάνατο.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ