«Σύνθεση για έξι σώματα», της Αντωνίας Οικονόμου

«Σύνθεση για έξι σώματα», της Αντωνίας Οικονόμου Facebook Twitter
0



Η ANΤΩΝΙΑ ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ παρουσιάζει τη νέα της δουλειά Σύνθεση για έξι σώματα στην Ακαδημία Πλάτωνος.

 

— Με ποιον τρόπο επηρέασε ο χορός τη ζωή σας;

Με έφερε σε επαφή με την υπομονή, την εξάντληση, τη δημιουργία της έκφρασης, τη θυσία αλλά και το τραύμα. Το 2015 σπούδαζα χορό και χορογραφία στο Λονδίνο και οι σπουδές μου διακόπηκαν από έναν τραυματισμό. Τώρα, στη Σύνθεση, θα είναι η πρώτη φορά από τότε που θα υπάρξω ξανά ως σώμα στη σκηνή. Το να αναπρογραμματίσει και να αποδομήσει κανείς την κινητική του νοημοσύνη νομίζω πως είναι ένα καθαρτικό εγχείρημα, αλλά δεν πιστεύω στην ικανότητα του σώματος ως μνήμης, ως τραύματος, να ξεχάσει.


— Τι μέλλον θεωρείτε ότι έχουν οι παραστατικές τέχνες στη μετα-Covid εποχή;

Πιστεύω ότι στη σκηνή το σώμα καλείται να αναπολήσει την ιστορικότητα μέσα στην οποία εντάσσεται. Αυτό που με ανησυχεί είναι αν και κατά πόσο είμαστε συνειδητοποιημένοι ως προς το τι σημαίνει αυτή η αλλαγή και πόσο δεν πρέπει να επιστρέψουμε στην κανονικότητα, πρώτον γιατί δεν μπορούμε και δεύτερον επειδή αυτή μας οδήγησε εδώ.


— Μιλήστε μας για το έργο σας «Σύνθεση για έξι σώματα».

Ξεκινήσαμε εργαστήρια χωρίς βλέψεις να γίνουν παράσταση. Κινητοποιηθήκαμε από την ανάγκη μας να λειτουργούμε μέσα σε ένα συνεχόμενο τώρα, χωρίς τις εμμονές ενός αποτελέσματος, σε έναν χώρο έρευνας, ασφάλειας και παρατήρησης, έπειτα από αυτά που βίωσε το σώμα τους προηγούμενους μήνες. Με ελάχιστα τεχνικά μέσα –η απολύτως αναγκαία συνθήκη στη σκηνή, άλλωστε, ήταν πάντοτε οι ίδιοι οι ερμηνευτές– και το σώμα ως το μοναδικό μέσο για να μοιραστούν οι ερμηνευτές με το κοινό τους κώδικες, τις εικόνες και τις στιγμές των κόσμων που δομήθηκαν κατά τη δημιουργική διαδικασία. Ένας χορός με τον χώρο, χτίζοντας το τώρα. Ούτως ή άλλως, το μέλλον παραμένει αχαρτογράφητο.


— Στις 28 Ιουλίου θα είστε στο θέατρο της Ακαδημίας Πλάτωνος. Τι σημαίνει αυτός ο χώρος για εσάς;

Είναι ένας τόπος συνθετικής μνήμης, για τον οποίον νιώθω πάντα μικρή για να μιλήσω. Από τότε που έκανα μαθήματα Φιλοσοφίας με έπιανε κόμπος στο στομάχι όταν διάβαζα γι' αυτόν. Τα ισχυρά και διφορούμενα μηνύματα αυτού του αρχαίου τόπου σε βάζουν σε σκέψεις όταν τοποθετείς ένα δρώμενο εκεί. Γι' αυτό και θα αναδομήσουμε το έργο για το συγκεκριμένο σημείο.


— Τα επόμενα σχέδιά σας;

Θα είμαστε στο Θέατρο Ροές τέλη Σεπτέμβριου για πέντε παραστάσεις με τη Σύνθεση, για να ανακαλύψουμε τι μπορεί να δώσει αυτό το έργο σε κλειστό χώρο, εφόσον πλάθεται από το περιβάλλον όπου κατοικεί και θα ανακατασκευαστεί εκ νέου.

28/7, Ακαδημία Πλάτωνος, Μαραθωνομάχων 8, Βοτανικός

Θέατρο
0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Άκης Δήμου

Θέατρο / «Ζούμε σε καιρούς φλυαρίας· έχουμε ανάγκη τη σιωπή του θεάτρου»

Άφησε τη δικηγορία για το θέατρο, δεν εγκατέλειψε ποτέ τη Θεσσαλονίκη για την Αθήνα. Ο ιδιαίτερα παραγωγικός συγγραφέας Άκης Δήμου μιλά για τη Λούλα Αναγνωστάκη που τον ενέπνευσε, και για μια πόλη όπου η ζωή τελειώνει στην προκυμαία, δίχως να βρίσκει διαφυγή στο λιμάνι της.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Επιστροφή στο σπίτι της γιαγιάς: Ένα θεατρικό τσουνάμι αναμνήσεων

Θέατρο / Επιστροφή στο σπίτι της γιαγιάς: Ένα θεατρικό τσουνάμι αναμνήσεων

Ο νεαρός σκηνοθέτης Δημήτρης Χαραλαμπόπουλος ανεβάζει στην Πειραματική του Εθνικού το «ΜΑ ΓΚΡΑΝ'ΜΑ», μια ευαίσθητη σκηνική σύνθεση, αφιερωμένη στη σιωπηλή ηρωίδα της οικογενειακής ιστορίας μας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
«Ματαρόα στον ορίζοντα»: Φέρνοντας ένα θρυλικό ταξίδι στη σημερινή του διάσταση

Θέατρο / «Ματαρόα στον ορίζοντα»: Ένα θρυλικό ταξίδι στη σημερινή του διάσταση

Στην πολυεπίπεδη νέα παραγωγή της Εναλλακτικής Σκηνής της ΕΛΣ, λόγος, μουσική και σκηνική δράση συνυπάρχουν ισάξια και συνεισφέρουν από κοινού στην αφήγηση των επίδοξων ταξιδιωτών ενός ουτοπικού πλοίου.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Το video art στο ελληνικό θέατρο

Θέατρο / Video art στο ελληνικό θέατρο: Έχει αντικαταστήσει τη σκηνογραφία;

Λειτουργεί το βίντεο ανταγωνιστικά με τη σκηνογραφία και τη σκηνική δράση ή αποτελεί προέκταση του εθισμού μας στην οθόνη των κινητών μας; Οι γιγαντοοθόνες είναι θεμιτές στην Επίδαυρο ή καταργούν τον λόγο και τον ηθοποιό; Πώς φτάσαμε από τη video art στα stage LED screens; Τρεις video artists, τρεις σκηνοθέτες και ένας σκηνογράφος καταθέτουν τις εμπειρίες τους.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Κωνσταντίνος Ρήγος

Οι Αθηναίοι / «Έχω αισθανθεί να απειλούμαι τη μέρα, όχι δουλεύοντας τη νύχτα»

Οκτάνα, Επίδαυρος, ΚΘΒΕ, Πέγκυ Ζήνα, Εθνικό, Λυρική, «Brokeback Mountain» και «Ρωμαίος και Ιουλιέτα». Ως χορογράφος και σκηνοθέτης, ο Κωνσταντίνος Ρήγος έχει κάνει τα πάντα. Και παρότι έχει αρκετούς haters, νιώθει ότι αυτοί που τον καταλαβαίνουν είναι πολύ περισσότεροι.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΔΙΑΚΟΣΑΒΒΑΣ
Οσιέλ Γκουνεό: «Είμαι πρώτα χορευτής και μετά μαύρος»

Χορός / «Δεν βλέπω τον εαυτό μου ως έναν μαύρο χορευτή μπαλέτου αλλά ως έναν χορευτή καταρχάς»

Λίγο πριν εμφανιστεί ως Μπαζίλιο στον «Δον Κιχώτη» της Εθνικής Λυρικής Σκηνής, ο κορυφαίος κουβανικής καταγωγής χορευτής Οσιέλ Γκουνεό –έχει λάβει πολλά βραβεία, έχει επίσης εμφανιστεί στο Θέατρο Μπολσόι της Μόσχας, στην Όπερα του Παρισιού, στο Λίνκολν Σέντερ της Νέας Υόρκης και στο Ελίζιουμ του Λονδίνου– μιλά για την προσωπική του πορεία στον χορό και τις εμπειρίες που αποκόμισε, ενώ δηλώνει λάτρης της αρχαίας ελληνικής μυθολογίας.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Σμαράγδα Καρύδη: «Ήθελα να είμαι η Βουγιουκλάκη και ο Ρέτσος μαζί»

Οι Αθηναίοι / Σμαράγδα Καρύδη: «Ήθελα να είμαι η Βουγιουκλάκη και ο Ρέτσος μαζί»

Ηθοποιός, σκηνοθέτις, ακατάτακτη και αγαπημένη του κοινού, η Σμαράγδα Καρύδη θυμάται πως ανέκαθεν ήθελε το σύμπαν, χωρίς να περιορίζεται. Στον απολογισμό της μέχρι τώρα πορείας της, ως η Αθηναία της εβδομάδας, καταλήγει πως, ούτως ή άλλως, «στο τέλος ανήκεις εκεί που μπορείς να φτάσεις», ενώ δηλώνει πως πάντα θα επιλέγει συνειδητά να συντάσσεται με τη χαρά.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Το ανάπηρο σώμα που αντιστέκεται

Θέατρο / Το ανάπηρο σώμα που αντιστέκεται

Πώς διαβάζουμε σήμερα τον «Γυάλινο Κόσμο» του Τενεσί Oυίλιαμς; Στην παράσταση του Θεάτρου Τέχνης ο Antonio Latella προσφέρει μια «άλλη» Λόρα που ορθώνει το ανάστημά της ενάντια στο κυρίαρχο αφήγημα περί επαγγελματικής ανέλιξης, πλουτισμού και γαμήλιας ευτυχίας.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ