«Terror»: ένα δυνατό δικαστικό θρίλερ με τους θεατές στον ρόλο των ενόρκων

«Terror»: ένα δυνατό δικαστικό θρίλερ με τους θεατές στον ρόλο των ενόρκων Facebook Twitter
Ο Πρόεδρος, η εισαγγελέας, Νέλσον και από πίσω τους οι μάρτυρες: Μάιζερ και Λάουτερμπαχ. Φωτο: Εβίτα Σκουρλέτη
1

Πρώτη φορά που βρέθηκα σε αίθουσα δικαστηρίου και ήταν ασφυκτικά γεμάτη.

Το άγχος μου διπλό: Από τη μία έπρεπε να καλύψω την πιο πολύκροτη δίκη της δεκαετίας κι από την άλλη έπρεπε να αντιμετωπίσω την αγοραφοβία μου. Ευτυχώς, κρυμμένη πίσω από τον φακό μου, ένιωθα κάπως προστατευμένη.

Αναρωτιόμουν αν ένιωθε κάποια στοιχειώδη προστασία δίπλα στον συνήγορό του και ο Λαρς Κοχ. Ο πιλότος της πολεμικής αεροπορίας, ένστολος και σκυφτός, καθόταν στη θέση του κατηγορουμένου ακούγοντας τον Πρόεδρο του δικαστηρίου να εξιστορεί τα γεγονότα της 26ης Μαΐου στους ενόρκους: Ξεκινώντας από τη στιγμή που ο Κοχ πήρε την εντολή να απογειώσει το μαχητικό του αεροσκάφος για να βρεθεί πλάι στο υπό ομηρία επιβατικό της Lufthansa και καταλήγοντας στη στιγμή που πήρε την απόφαση να το καταρρίψει.

Γιατί 70.000 ζωές είναι σημαντικότερες από τις 164; Αυτό ήταν και το βασικό επιχείρημα της εισαγγελέως Νέλσον. Αφοσιωμένη στον σκοπό της, να στείλει τον πιλότο στη φυλακή με ποινή κάθειρξης αντίστοιχη της ανθρωποκτονίας 164 αθώων, πήγαινε πέρα-δώθε στους διαδρόμους της αίθουσας με τα χέρια ψηλά και ατάραχη όψη.

«Terror»: ένα δυνατό δικαστικό θρίλερ με τους θεατές στον ρόλο των ενόρκων Facebook Twitter
Ο συνήγορος υπεράσπισης, Μπίγκλερ και από πίσω του ο μάρτυρας υπεράσπισης, Λάουτερμπαχ και ο κατηγορούμενος, Λαρς Κοχ. Φωτο: Εβίτα Σκουρλέτη / LiFO

Ο πανικός μου με είχε πια εγκαταλείψει για να τον διαδεχθεί ένας άλλος: Θα έριχνα κι εγώ τη ρουκέτα; Θα πάταγα το κουμπί;


Τη διέκοπτε μόνο ο Μπίγκλερ, ο συνήγορος του πιλότου που έθετε υπόψη των ενόρκων τη δύσκολη απόφαση που έπρεπε να πάρει ένας άνθρωπος ορκισμένος να προστατεύει την εθνική ασφάλεια. Ένα χρέος που ο πελάτης του ένιωσε πως έπρεπε να πληρώσει ακόμη και με το τίμημα της ζωής του ή/και της ελευθερίας του. Ο δικός του σκοπός δεν ήταν απλά να τον απαλλάξει από τις κατηγορίες αλλά να απαντήσει και σε μια σειρά από ηθικά ερωτήματα: Είναι 70.000 ζωές πιο σημαντικές από 164; Κι αν ναι, σε ποια περίπτωση; Και ποιος μπορεί να το αποφασίσει; Στα μαθηματικά, η αναλογία 70.000 έναντι 164 μοιάζει απλή. Μπροστά στον νόμο, όμως, το ζήτημα είναι πολύ πιο... kompliziert (περίπλοκο).

Σε αυτά τα ζητήματα κλήθηκε να απαντήσει και ο Λάουτερμπαχ, ένας ακόμη πιλότος της πολεμικής αεροπορίας.


Τον πλησίασα για να φωτογραφίσω τα παράσημα που βάραιναν το στήθος του όταν εκείνος εξηγούσε πως οι πιλότοι προετοιμάζονται μια ολόκληρη θητεία για να αντιμετωπίσουν καταστάσεις όπου το γενικό καλό απειλείται. Οι 70.000 ζωές, δηλαδή, των αθώων παρευρισκομένων στο γήπεδο Allianz Arena όπου ο τρομοκράτης είχε σκοπό να ρίξει το επιβατικό αεροσκάφος.

Ο πρόεδρος του δικαστηρίου με αγριοκοίταξε. Είχα πλησιάσει παράτολμα στο εδώλιο. Έφυγα προς τα πίσω και παραλίγο να σκοντάψω στη Μάιζερ, τη μάρτυρα κατηγορίας που ερχόταν να καταθέσει.

«Terror»: ένα δυνατό δικαστικό θρίλερ με τους θεατές στον ρόλο των ενόρκων Facebook Twitter
Ο Πρόεδρος του δικαστηρίου. Φωτο: Εβίτα Σκουρλέτη / LiFO


Η δική της μαρτυρία ήταν από την πλευρά των αθώων επιβατών του αεροσκάφους της Lufthansa. Ανθρώπων που έχασαν τη ζωή τους όχι από το χέρι του τρομοκράτη που την απειλούσε αλλά από το χέρι του πιλότου που είχε ορκιστεί να την προστατεύει.


Σιγή.

Ο Λαρς Κοχ σηκώθηκε. Ήταν η ώρα ν' απαντήσει κι εκείνος στις ερωτήσεις της εισαγγελέως αλλά και του συνηγόρου του. Αυτή η σιγή ήταν πιο τρομακτική από την αγοραφοβία μου. Οι 164 επιβάτες δεν ήταν αθώοι, είπε, αφού υπό τον έλεγχο των τρομοκρατών, μετατράπηκαν σε όπλο εναντίον 70.000 ανθρώπων.


Ο πανικός μου με είχε πια εγκαταλείψει για να τον διαδεχθεί ένας άλλος: Θα έριχνα κι εγώ τη ρουκέτα; Θα πάταγα το κουμπί;

(Όλα τα γεγονότα της δίκης είναι φανταστικά).

«Terror»: ένα δυνατό δικαστικό θρίλερ με τους θεατές στον ρόλο των ενόρκων Facebook Twitter
Ο συνήγορος Μπίγκλερ. Φωτο: Εβίτα Σκουρλέτη / LiFO
«Terror»: ένα δυνατό δικαστικό θρίλερ με τους θεατές στον ρόλο των ενόρκων Facebook Twitter
Φωτο: Εβίτα Σκουρλέτη / LiFO
«Terror»: ένα δυνατό δικαστικό θρίλερ με τους θεατές στον ρόλο των ενόρκων Facebook Twitter
Ο μάρτυρας Λάουτερμπαχ. Φωτο: Εβίτα Σκουρλέτη / LiFO
«Terror»: ένα δυνατό δικαστικό θρίλερ με τους θεατές στον ρόλο των ενόρκων Facebook Twitter
Φωτο: Εβίτα Σκουρλέτη / LiFO
«Terror»: ένα δυνατό δικαστικό θρίλερ με τους θεατές στον ρόλο των ενόρκων Facebook Twitter
Ο Λαρς Κοχ. Φωτο: Εβίτα Σκουρλέτη / LiFO
«Terror»: ένα δυνατό δικαστικό θρίλερ με τους θεατές στον ρόλο των ενόρκων Facebook Twitter
Η εισαγγελέας Νέλσον. Φωτο: Εβίτα Σκουρλέτη / LiFO
«Terror»: ένα δυνατό δικαστικό θρίλερ με τους θεατές στον ρόλο των ενόρκων Facebook Twitter
Ο Λάπυτερμπαχ. Φωτο: Εβίτα Σκουρλέτη / LiFO
«Terror»: ένα δυνατό δικαστικό θρίλερ με τους θεατές στον ρόλο των ενόρκων Facebook Twitter
Η Μάιζερ. Φωτο: Εβίτα Σκουρλέτη / LiFO
«Terror»: ένα δυνατό δικαστικό θρίλερ με τους θεατές στον ρόλο των ενόρκων Facebook Twitter
Ο Πρόεδρος του δικαστηρίου. Φωτο: Εβίτα Σκουρλέτη / LiFO
«Terror»: ένα δυνατό δικαστικό θρίλερ με τους θεατές στον ρόλο των ενόρκων Facebook Twitter
Η εισαγγελέας. Φωτο: Εβίτα Σκουρλέτη / LiFO
«Terror»: ένα δυνατό δικαστικό θρίλερ με τους θεατές στον ρόλο των ενόρκων Facebook Twitter
Ο κατηγορούμενος. Φωτο: Εβίτα Σκουρλέτη / LiFO
«Terror»: ένα δυνατό δικαστικό θρίλερ με τους θεατές στον ρόλο των ενόρκων Facebook Twitter
Ο σκηνοθέτης, Γιώργος Οικονόμου. Φωτο: Εβίτα Σκουρλέτη / LiFO

Info

Η πρεμιέρα του θεατρικού έργου «Terror» πραγματοποιήθηκε την Πέμπτη 10 Οκτωβρίου σε αμφιθέατρο της Νομικής Σχολής του ΕΚΠΑ, με «ενόρκους» τους φοιτητές. Η Εβίτα Σκουρλέτη κάλυψε φωτογραφικά κατ' αποκλειστικότητα τη δίκη.

Το δικαστικό θρίλερ «Terror» του Ferdinand von Schirach έρχεται από τις 21 Οκτωβρίου στο Θέατρο Αθηνών για να βάζει κάθε Δευτέρα και Τρίτη τους θεατές στη θέση των ενόρκων, ώστε να αποφασίζουν για την τελική έκβαση της δίκης.

Σκηνοθεσία Γιώργος Οικονόμου

Μετάφραση: Ευαγγελία A. Νάνου

Διασκευή: Μιρέλλα Παπαοικονόμου

Σκηνογραφία: Κωνσταντίνος Ζαμάνης

Κοστούμια: Νίκος Χαρλαύτης

Φωτισμοί: Αλέξανδρος Αλεξάνδρου

Sound Design: Χρήστος Τριανταφύλλου

Βοηθός Σκηνοθέτη: Γιώτα Δημητριάδη

Βοηθός Παραγωγής: Αλεξάνδρα Ξυδά

Παίζουν: Βασίλης Παλαιολόγος, Γιάννης Στεφόπουλος, Στέλιος Δημόπουλος, Βάσω Καβαλιεράτου, Κώστας Ανταλόπουλος, Νάνσυ Μπούκλη

Θέατρο Αθηνών (Βουκουρεστίου 10, 210 3312343)

Παραστάσεις από 21 Οκτωβρίου και κάθε Δευτέρα & Τρίτη στις 21:00

Τιμές εισιτηρίων: 12-18 €

Προπώληση από την Ticket Master

Θέατρο
1

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ηow to resuscitate a dinosaur/ Έι, Romeo, πώς δίνεις το φιλί της ζωής σε έναν δεινόσαυρο;

Guest Editors / «Ο Καστελούτσι σκηνοθετεί μια υπόσχεση· και κάνει τέχνη εκκλησιαστική»

«Πέρασαν μέρες από την πρώτη μου επαφή με τη Βερενίκη. Μάντρωσα ένα κοπάδι σκέψεις» – ο Κυριάκος Χαρίτος γράφει για μια από τις πολυσυζητημένες παραστάσεις της σεζόν, που ανέβηκε στη Στέγη.
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΧΑΡΙΤΟΣ
Onassis Dance Days 2025: Ένας ύμνος στα αδάμαστα σώματα

Θέατρο / Onassis Dance Days 2025: Ένας ύμνος στα αδάμαστα σώματα

Ένα νέο, αλλιώτικο σύμπαν για τον «χορό» ξεδιπλώνεται από τις 3 έως τις 6 Απριλίου στη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση, μέσα από τα πρωτοποριακά έργα τεσσάρων κορυφαίων Ελλήνων χορογράφων και του διεθνούς φήμης Damien Jalet.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Κώστας Νικούλι

Θέατρο / «Μπορώ να καταλάβω το πώς είναι να νιώθεις παρείσακτος»

Ο 30χρονος Κώστας Νικούλι μιλά για την πορεία του μετά το «Ξενία» που του χάρισε το βραβείο πρωτοεμφανιζόμενου ηθοποιού όταν ήταν ακόμα έφηβος, για το πόσο Έλληνας νιώθει, για την πρόκληση του να παίζει τρεις γκέι ρόλους και για το πόσο τον έχει αλλάξει το παιδί του.
M. HULOT
Μέσα στον θησαυρό με τις εμβληματικές φορεσιές της Δόρας Στράτου

Θέατρο / «Κάποτε έδιναν τις φορεσιές για έναν πλαστικό κουβά, που ήταν ό,τι πιο μοντέρνο»

Μια γνωριμία με τη μεγάλη κληρονομιά της Δόρας Στράτου μέσα από τον πλούτο αυθεντικών ενδυμάτων που δεν μπορούν να ξαναραφτούν σήμερα και συντηρούνται με μεγάλο κόπο, χάρη στην αφοσίωση και την εθελοντική προσφορά μιας ομάδας ανθρώπων που πιστεύουν και συνεχίζουν το όραμά της.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Βασιλική Δρίβα: «Με προσβάλλει να με χρησιμοποιούν σαν καθρέφτη για την ανωτερότητά τους»

Οι Αθηναίοι / Βασιλική Δρίβα: «Με προσβάλλει να με χρησιμοποιούν σαν καθρέφτη για την ανωτερότητά τους»

Ανατρέποντας πολλά από τα στερεότυπα που συνοδεύουν τους ανθρώπους με αναπηρία, η Βασιλική Δρίβα περιγράφει τις δυσκολίες που αντιμετώπισε αλλά και τις χαρές, και μπορεί πλέον να δηλώνει, έστω δειλά, πως είναι ηθοποιός. Είναι η Αθηναία της εβδομάδας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ξαναγράφοντας τον Ίψεν

Θέατρο / Ο Ίψεν στον Πειραιά, στο μουράγιο

«Δεν είναι εύκολο να είσαι ασυμβίβαστη. Όπως δεν είναι εύκολο να ξαναγράφεις τον Ίψεν» – Κριτική της Λουίζας Αρκουμανέα για την παράσταση «Εχθρός του λαού» σε διασκευή και σκηνοθεσία του Κωνσταντίνου Βασιλακόπουλου.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
«Δυσκολεύτηκα να διαχειριστώ τις αρνητικές κριτικές και αποσύρθηκα για έναν χρόνο»

Lifo Videos / «Δυσκολεύτηκα να διαχειριστώ τις αρνητικές κριτικές και αποσύρθηκα για έναν χρόνο»

Η ηθοποιός Παρασκευή Δουρουκλάκη μιλά για την εμπειρία της με τον Πέτερ Στάιν, τις προσωπικές της μάχες με το άγχος και την κατάθλιψη, καθώς και για το θέατρο ως διέξοδο από αυτές.
ΣΩΤΗΡΗΣ ΒΑΛΑΡΗΣ
Μαρία Σκουλά: «Πιστεύω πολύ στο χάος μέσα μου»

Θέατρο / Μαρία Σκουλά: «Πιστεύω πολύ στο χάος μέσα μου»

Από τον ρόλο της Μάσα στην πραγματική ζωή, από το Ηράκλειο όπου μεγάλωσε μέχρι τη ζωή με τους ανθρώπους του θεάτρου, από τον φόβο στην ελευθερία, η ζωή της Μαρίας Σκουλά είναι ένας δρόμος μακρύς και δύσκολος που όμως την οδήγησε σε κάτι δυνατό και φωτεινό.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Μια νέα παράσταση χαρτογραφεί το χάσμα μεταξύ γενιάς Z και γενιάς X

Θέατρο / Μια νέα παράσταση χαρτογραφεί το χάσμα μεταξύ γενιάς Z και γενιάς X

Μέσα από την εναλλαγή αφηγήσεων, εμπειριών, αναπαραστάσεων, χορού, βίντεο και ήχου, η παράσταση του Γιώργου Βαλαή αναδεικνύει τις διαφορές αλλά και τις συνδέσεις που υπάρχουν μεταξύ των δυο διαφορετικών γενεών.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ρομέο Καστελούτσι: «Όπου παρεμβάλλεται το κράτος, δεν υπάρχει χώρος για τον έρωτα. Ο έρωτας είναι εναντίον του κράτους και το κράτος εναντίον του έρωτα».

Θέατρο / Ρομέο Καστελούτσι: «Πάντα κάποιος πολεμά τον έρωτα. Και οι εραστές είναι πάντα τα θύματα»

Ο σπουδαίος Ιταλός σκηνοθέτης, λίγο πριν επιστρέψει στην Αθήνα και στη Στέγη για να παρουσιάσει τη «Βερενίκη» του, μας μίλησε για τον έρωτα, τη γλώσσα και τη μοναξιά, την πολιτική και την ανυπέρβλητη Ιζαμπέλ Ιπέρ.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
CHECK How soon is now: Μια παράσταση για τους μετεξεταστέους της συστημικής ιστορίας

Θέατρο / How soon is now: Μια παράσταση για τους μετεξεταστέους της Iστορίας

Σκηνοθετημένη από έναν νέο δημιουργό, η παράσταση που βασίζεται στο τελευταίο κείμενο της Γλυκερίας Μπασδέκη επιχειρεί έναν διάλογο με μία από τις πιο σκοτεινές περιόδους της ελληνικής ιστορίας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Αγορίτσα Οικονόμου

Αγορίτσα Οικονόμου / «Πέφτω να κοιμηθώ και σκέφτομαι ότι κάτι έχω κάνει καλά»

Βρέθηκε να κυνηγάει το όνειρο της υποκριτικής, χωρίς να γνωρίζει τον τρόπο, αλλά με τη βεβαιότητα ότι δεν ήθελε ποτέ να μείνει με την απορία «γιατί δεν το έκανα;». Μέσα από σκληρή δουλειά και πολλούς μικρούς ρόλους, κατάφερε να βρει τον δρόμο της στην τέχνη, στον οποίο προχωρά και αισθάνεται τυχερή. Η Αγορίτσα Οικονόμου είναι η Αθηναία της εβδομάδας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
ΧΡΗΣΤΟΣ ΘΕΟΔΩΡΙΔΗΣ 

Θέατρο / «Αν κλάψω με ένα έργο, είμαι σε καλό δρόμο»

Ο Χρήστος Θεοδωρίδης, που έχει σκηνοθετήσει με επιτυχία δύο έργα φέτος, του Βιριπάγιεφ και της Αναγνωστάκη, εξηγεί γιατί τον ενδιαφέρουν τα κείμενα που μιλάνε στον άνθρωπο σήμερα, ακόμα κι αν σε αυτά ακούγονται ακραίες απόψεις που ενοχλούν και τον ίδιο.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Να είσαι γκέι στη Νέα Υόρκη

Θέατρο / «Η Κληρονομιά μας»: Τι αποκομίσαμε από την εξάωρη παράσταση στο Εθνικό

«Μία ποπ queer saga, παραδομένη πότε στη μέθη των κοκτέιλ Μανχάταν και πότε στο πένθος μιας αλησμόνητης συλλογικής απώλειας» – Κριτική της Λουίζας Αρκουμανέα για το πολυβραβευμένο έργο του Μάθιου Λόπεζ, που παρουσιάζεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα από τον Γιάννη Μόσχο.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
«Δεν είμαι ασεβής, ούτε ιδιοσυγκρασιακή ούτε αιρετική»

Θέατρο / «Δεν είμαι ασεβής, ούτε ιδιοσυγκρασιακή, ούτε αιρετική»

Μετά την Ορέστεια του Στρίντμπεργκ και τις πρόβες για το έργο του Βασίλη Βηλαρά, η Λένα Κιτσοπούλου μιλάει για προσδοκίες και αποφάσεις, για επιτυχίες και απορρίψεις, για το «σύστημα» μέσα στο οποίο δουλεύει και για όλους εκείνους τους χαρακτηρισμούς που της αποδίδουν.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ