Η ζωή του Πολωνού ζωγράφου Ζντζίσλαβ Μπεκσίνσκι, γνωστού για τα σουρεαλιστικά του έργα που παρέπεμπαν πάντα σε εφιαλτικά και δυστοπικά σκηνικά, παρουσιάζεται με έναν εντελώς ανορθόδοξο τρόπο. Η καλλιτεχνική δημιουργία αφαιρείται από το περιεχόμενο και αυτό που βλέπουμε είναι ένα ημερολόγιο οικογενειακών στιγμών με πρωταγωνιστές τέσσερα άτομα στριμωγμένα σε ένα μικρό διαμέρισμα, έχοντας απέναντί τους τον γιο του ζωγράφου, που όταν δεν προσπαθεί να αυτοκτονήσει, ψάχνει διεξόδους στην electropop. Τολμηρό εγχείρημα, στεγνό όμως από περισσότερες ιδέες που θα το στήριζαν καλύτερα, που προσπαθεί να δείξει την ασφυξία του οικογενειακού περιβάλλοντος αλλά και την ανία του κοινωνικού περίγυρου ως βασικούς πυλώνες της έμπνευσης του δυσνόητου έργου ενός φιλήσυχου ατόμου που έβρισκε καταφύγιο στην τέχνη και στην τεχνολογία.