ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ της εβδομάδας η προσοχή όλων ήταν στραμμένη στη Μαδρίτη, όπου βρέθηκαν οι τριάντα ηγέτες των κρατών του ΝΑΤΟ. Οι δύο χώρες που κυρίως απασχόλησαν όλες τις υπόλοιπες ήταν η Ρωσία, ως αντίπαλος, και η Τουρκία, ως ο σύμμαχος που εκβιάζει. Το βασικό θέμα ήταν το νέο δόγμα του ΝΑΤΟ που πλέον ορίζει τη Ρωσία ως απειλή.
Το βέτο του Ερντογάν στην ένταξη της Φινλανδίας και της Σουηδίας ήταν το άλλο μεγάλο ζήτημα για το οποίο είχε ιδιαίτερο ενδιαφέρον η ελληνική κυβέρνηση, αφού στις παράλογες απαιτήσεις που έθετε το προηγούμενο διάστημα ο Ερντογάν για να άρει το βέτο ενέπλεκε και την Ελλάδα με τη ρητορική για την αποστρατιωτικοποίηση των ελληνικών νησιών.
Δυστυχώς, η άρση του τουρκικού βέτο επετεύχθη με σημαντικές παραχωρήσεις προς την Τουρκία, οι οποίες θα πλήξουν τα ανθρώπινα δικαιώματα των Κούρδων και όσων διώκονται από το καθεστώς Ερντογάν ως τρομοκράτες. Είναι γνωστό ότι ο Τούρκος Πρόεδρος, όταν λέει «τρομοκράτες» δεν εννοεί τους τζιχαντιστές του ISIS, με τους οποίους άλλωστε το καθεστώς του συνεργάστηκε, αλλά τους Κούρδους ακτιβιστές, τους γκιουλενιστές, που ήταν σύμμαχοί του, πριν συγκρουστούν, και κάθε πολιτικό του αντίπαλο.
Ειδικά στις δύο αυτές χώρες, τη Σουηδία και τη Φινλανδία, έχουν βρει καταφύγιο χιλιάδες διωκόμενοι Κούρδοι και Τούρκοι ακτιβιστές. Μετά το παζάρι με τον Ερντογάν, οι Σουηδοί και οι Φινλανδοί αναγνώρισαν ως τρομοκρατικές τις οργανώσεις των Κούρδων και όποιον άλλον προσδιορίζει ως τρομοκράτη η Τουρκία. Αυτοί και τα ανθρώπινα δικαιώματα είναι οι μεγάλοι χαμένοι της Συνόδου του ΝΑΤΟ στη Μαδρίτη.
Η κατάργηση του εμπάργκο όπλων προς την Τουρκία από τις δύο σκανδιναβικές χώρες είναι άλλη μία ταπεινωτική υποχώρηση, η οποία πλήττει και την Ελλάδα, αφού η Τουρκία την απειλεί με πόλεμο.
Οι πληροφορίες λένε ότι υπήρξε έντονο παρασκήνιο πριν από τη Σύνοδο στη Μαδρίτη, με την ελληνική πλευρά να προσδοκά από τις ΗΠΑ να μεσολαβήσουν, κάτι που δεν είναι σαφές αν συνέβη. Πάντως, ο Τούρκος Πρόεδρος χαμήλωσε τους τόνους για την Ελλάδα στη Σύνοδο του ΝΑΤΟ. Αυτό βέβαια κανείς δεν μπορεί να το χαρακτηρίσει κέρδος για την Ελλάδα, αλλά όλοι ανακουφίστηκαν.
Αμέσως μετά τη συμφωνία στη Σύνοδο του ΝΑΤΟ, η Τουρκία δήλωσε ότι θα ζητήσει από τη Σουηδία και τη Φινλανδία την έκδοση τριάντα τριών ύποπτων «τρομοκρατών». Αυτό σημαίνει ότι ενδέχεται η Σουηδία και η Φινλανδία το επόμενο διάστημα να εκδώσουν στην Τουρκία πρόσφυγες που έχουν λάβει ή ζητήσει άσυλο σε αυτές – επιστρέφοντας στην Τουρκία, βέβαια, όπου και διώκονται, θα βρεθούν σε άμεσο κίνδυνο.
Ο Κούρδος ακτιβιστής στις ΗΠΑ Diliman Abdulkader δήλωσε ότι το ΝΑΤΟ αποφάσισε να ανταμείψει την Τουρκία, θέτοντας περαιτέρω σε κίνδυνο τη ζωή των Κούρδων και ότι η νέα στρατηγική της Τουρκίας θα είναι ο εκβιασμός, γιατί βλέπει πως λειτουργεί. Αλλά ο κατευνασμός της Τουρκίας θα έχει συνέπειες, είπε, καθώς τα ανθρώπινα δικαιώματα θα αποτελούν πλέον διαπραγματευτικό χαρτί.
Η τουρκική κυβέρνηση και τα τουρκικά ΜΜΕ –και όχι μόνο– μίλησαν για θρίαμβο του Ταγίπ Ερντογάν στη Μαδρίτη και παρουσίασαν το μνημόνιο της Τουρκίας με τη Σουηδία και τη Φινλανδία ως επιτυχία του γενικού γραμματέα του ΝΑΤΟ Γενς Στόλτενμπεργκ, ο οποίος εμφανίζεται σε αρκετά δυτικά ΜΜΕ ως εκείνος που αποκατέστησε το κλίμα ενότητας και έφερε την Τουρκία στη Δύση, απομακρύνοντάς την από τη Ρωσία, κάτι εξαιρετικά αμφίβολο.
Η τηλεφωνική επικοινωνία και η συνάντηση του Ερντογάν με τον Πρόεδρο Μπάιντεν ήταν κι αυτή φυσικά μέσα στο παζάρι. Όπως γράφτηκε στον Τύπο, φαίνεται πως πέτυχε τον εκσυγχρονισμό των F-16, κάτι που όμως πρέπει να περάσει από την Επιτροπή Διεθνών Σχέσεων της Γερουσίας, της οποίας πρόεδρος είναι ο γερουσιαστής Ρόμπερτ Μενέντεζ που κρατάει αυστηρή στάση απέναντι στην Τουρκία.
Η μεγάλη ανησυχία της ελληνικής κυβέρνησης ήταν μην έθετε στη Σύνοδο του ΝΑΤΟ τις ακραίες και παράνομες απαιτήσεις που έχει από την Ελλάδα ο Ερντογάν, ο οποίος κάθε φορά εγείρει νέες αξιώσεις. Οι πληροφορίες λένε ότι υπήρξε έντονο παρασκήνιο πριν από τη Σύνοδο στη Μαδρίτη, με την ελληνική πλευρά να προσδοκά από τις ΗΠΑ να μεσολαβήσουν, κάτι που δεν είναι σαφές αν συνέβη.
Πάντως, ο Τούρκος Πρόεδρος χαμήλωσε τους τόνους για την Ελλάδα στη Σύνοδο του ΝΑΤΟ. Αυτό βέβαια κανείς δεν μπορεί να το χαρακτηρίσει κέρδος για την Ελλάδα, αλλά όλοι ανακουφίστηκαν.
Στη μεγάλη εικόνα, πέρα από το θέμα της Τουρκίας, το καυτό ζήτημα αυτή την περίοδο είναι η διάσταση που υπάρχει μεταξύ της Ε.Ε. και των ΗΠΑ για τον συνεχιζόμενο πόλεμο στην Ουκρανία. Οι ΗΠΑ στηρίζουν την ανυποχώρητη άμυνα της Ουκρανίας, επιδιώκοντας να ηττηθεί και να πληγεί καίρια η Ρωσία.
Οι ηγέτες της Ε.Ε. διαπιστώνουν ότι οι χώρες τους πληρώνουν μεγάλο κόστος λόγω του πολέμου και τρομάζουν μπροστά στην ενεργειακή κρίση, τον πληθωρισμό και τις υπόλοιπες οικονομικές, κοινωνικές και πολιτικές συνέπειες. Μια εκεχειρία είναι πιο σημαντική για τους Σολτς, Μακρόν και Ντράγκι από την ήττα της Ρωσίας τώρα, γι’ αυτό κάνουν πολλές κινήσεις αυτή την περίοδο, οι οποίες θα συνεχιστούν.
Κανείς τους δεν μπορεί να απαιτήσει την ταπείνωση της Ουκρανίας, αλλά ούτε η Ρωσία θα δεχθεί να υποχωρήσει. Η «αποστολή» τους δεν θα είναι εύκολη και μάλλον πρόκειται για τη μεγαλύτερη πρόκληση που έχουν αντιμετωπίσει ως τώρα.
Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO.