Electabaz: «Όσα δεν μπορώ να πω, τα λέω με τη μουσική μου»

Electabaz: Όσα δεν μπορώ να πω, τα λέω με τη μουσική μου Facebook Twitter
Τρία φθινόπωρα μετά, ο Electabaz (κατά κόσμον Παναγιώτης Μπαζάνης) είναι ένα από τα πιο hot ονόματα στο ελληνικό beatmaking community. Φωτ.: @merlinx_o
0

Ανήκει στη φουρνιά καλλιτεχνών που ανακαλύψαμε εν μέσω πανδημίας. Μας συστήθηκε για πρώτη φορά μέσα από το «Wonderkid» του Wang, που κυκλοφόρησε τον Σεπτέμβριο της πρώτης καραντίνας.

Τρία φθινόπωρα μετά, ο Electabaz (κατά κόσμον Παναγιώτης Μπαζάνης), αποτελεί ένα από τα πιο hot ονόματα στο ελληνικό beatmaking community.

Κομμάτια που φέρουν την υπογραφή του, όπως το «Atlanta» και το «Takeshi», έκαναν εκατομμύρια streams και views, κατατάσσοντάς τον στους πλέον αναγνωρίσιμους producers της χώρας.

Παιδί της ελληνικής επαρχίας, γεννημένος το 1996 στην Καρδίτσα, μετακόμισε το 2014 στη Θεσσαλονίκη λόγω σπουδών. Το 2017 ξεκίνησε τους πρώτους μουσικούς του πειραματισμούς, δίνοντας έμφαση στη rap, το drill και το εναλλακτικό hip hop.

«Θυμάμαι ότι είχα κατεβάσει Photoshop και FL Studio με την προοπτική να μάθω κάποιο εντελώς random. Διάλεξα το FL και κόλλησα. Στην αρχή με βοήθησε αρκετά ένας φίλος μου, ο GAN, ο οποίος ασχολούνταν ήδη αρκετό καιρό με beats».

Τα πειράματα πέτυχαν και ο ήχος του ταξίδεψε σε ολόκληρη την Ελλάδα, με τις συνεργασίες του χρονιά με τη χρονιά να πληθαίνουν. Wang, Π.Ι.Ε.Β., Κάτοχος, Χαρά, Λοιμός, ΜΒΨ, Raptim, Grizzle και Lunar είναι μόνο μερικά από τα ονόματα με τα οποία έχει συνεργαστεί.

WANG - WONDERKID (Prod. by Electabaz)

— Ποια ήταν η πρώτη σου επαφή με το hip hop;
Ως ακροατής, θυμάμαι ότι στο δημοτικό είχα ακούσει κάποια μεμονωμένα κομμάτια Goin’ Through και ZN, χωρίς όμως να καταλαβαίνω πολλά. H πρώτη πιο έντονη ανάμνηση που έχω είναι γύρω στα 13 μου να γυρνάω από το σχολείο με έναν φίλο μου και να ακούμε Ladose. Μετά ψαχνόμουν με τις ώρες να βρω νέα μουσική και έτσι κατάλαβα ότι είχε μπει για τα καλά το μικρόβιο.

— Πόσο hip hop ήταν η Καρδίτσα των '90s;
Στην Καρδίτσα τότε υπήρχε έντονα το hip hop. Ειδικά το γκραφίτι. Υπήρχε ένα φεστιβάλ που διοργάνωναν οι UMC’s (γκραφίτι-hip hop γκρουπ της πόλης), στο οποίο έρχονταν γκραφιτάδες και ράπερς απ’ όλη την Ελλάδα και αυτό έπαιξε σίγουρα μεγάλο ρόλο στο να έρθουμε σε πιο άμεση επαφή με το είδος.

— Πότε έφτιαξες το πρώτο σου beat;
Νομίζω το 2016-2017, κάπου εκεί, και προφανώς δεν ακουγόταν (γέλια). Τότε ήμουν γύρω στα 20, στο δεύτερο ή τρίτο έτος στη σχολή, και έψαχνα να κάνω κάτι δημιουργικό. Θυμάμαι ότι είχα κατεβάσει Photoshop και FL Studio με την προοπτική να μάθω κάποιο εντελώς random. Διάλεξα το FL και κόλλησα. Στην αρχή με βοήθησε αρκετά ένας φίλος μου, ο GAN, ο οποίος ασχολούνταν ήδη αρκετό καιρό με beats.

— Τα πρώτα σου beats ήταν ραπ/drill ήχος; Με τι εξοπλισμό ξεκίνησες;
Τα πρώτα beats ήταν απλώς πειραματισμοί από ό,τι υπήρχε στο FL. Από εξοπλισμό λίγο πολύ όπως όλοι, ένα pc και κάτι ηχεία Logitech χωρίς μπάσα.

— Όταν κατάλαβες ότι σου αρέσει το producing, αποφάσισες να κάνεις σπουδές σχετικές με τη μουσική;
Όχι, όχι. Aκόμα δεν έχω σπουδάσει κάτι σχετικό με μουσική. Ίσως στο μέλλον.

Electabaz: Όσα δε μπορώ να πω, τα λέω με την μουσική μου Facebook Twitter
Πειραματίζομαι με διάφορα γενικά, έχω κάνει κάποιες απόπειρες και για ηλεκτρονική, αλλά δεν έχει κυκλοφορήσει κάτι. Φωτ.: @merlinx_o

— Πες μου λίγα λόγια για τη γνωριμία-συνεργασία σου με τον Wang. Πώς ένιωσες όταν το «Wonderkid» άρχισε να κάνει τέτοια νούμερα;
Θυμάμαι ήταν στην πρώτη καραντίνα, είχα ανεβασμένα κάποια beats στο soundcloud και μου είχε στείλει για ένα από αυτά. Δεν γνωριζόμασταν τότε. Μου έστειλε το κουπλέ που είχε γράψει πάνω στο beat μου και έπαθα πλάκα. Ξεκινήσαμε να μιλάμε και να του στέλνω και άλλα beats και μετά απλώς δέσαμε. Αρχικά δεν μπορούσα να το συνειδητοποιήσω, ήταν πολύ απότομο το μπαμ σε μια περίοδο που ήμασταν κλεισμένοι στα σπίτια μας, αλλά τον πίστευα full και το άξιζε γιατί έχει ρίξει πολλή δουλειά για να φτάσει εκεί.

— Πότε πιστεύεις ότι ξεκίνησε ο κόσμος να αναγνωρίζει το όνομά σου στον χώρο;
Μάλλον από το «Takeshi» και μετά, όταν είχε μπει και το tag στο κομμάτι. Μετά βγήκαν συνεχόμενα «Atlanta» και «Low Profile» τα οποία ήταν και video clip, οπότε κάπου εκεί, πιστεύω.

— Πλέον το tag «αυτό είναι Electabaz μ@λ@κες» έχει γίνει iconic και το υιοθέτησες και εσύ σε όλα σου τα κομμάτια. Πες μου την ιστορία πίσω από αυτό.
Ο Wang ηχογραφούσε το «Takeshi» τότε και όταν μου έστειλε το demo πίσω μού είπε «έχει και ένα δωράκι μέσα» και ήταν το tag. Είχαμε πει μεταξύ σοβαρού και αστείου να βγάλουμε κάποιο tag, αλλά δεν είχαμε καταλήξει σε κάποιο. Σκέψου, στην αρχή δεν μου άρεσε και τόσο, με τον καιρό όμως άλλαξα γνώμη.

WANG - ATLANTA (prod. Electabaz) | Raps On The Run #1

— Αντλείς από κάπου έμπνευση όταν φτιάχνεις ένα beat;
Ναι, από το πώς νιώθω εκείνη τη στιγμή. Τις περισσότερες φορές είναι ο τρόπος μου να εκφραστώ. Να πω αυτά που δεν μπορώ να πω αλλιώς.

— Πες μου μερικούς από τους producers που θαυμάζεις σε Ελλάδα και εξωτερικό.
Είναι πολλοί που μου αρέσουν, αλλά θα πω Dof Twogee, Smuggler, Eversor. Από εξωτερικό, Metro Boomin’ και Scott Storch.

— Προτιμάς το sampling ή τη δημιουργία κομματιού από κάποιο preset;
Στα περισσότερα beats θα γράψω εγώ τις μελωδίες. Έχω προφανώς αρκετά beats με samples, αλλά με γεμίζει περισσότερο να στήνω ένα beat από το 0. 

— Έχεις συνεργαστεί με πολλούς αξιοσημείωτους καλλιτέχνες. Ξεχωρίζεις κάποια συνεργασία;
Αν μπορούσα να ξεχωρίσω κάποια, ίσως να ήταν αυτή με τον ΠΙΕΒ (The Bad Poetry Social Club), γιατί ήταν η πρώτη φορά που ήρθα σε επαφή με το spoken word. Έχω πολύ ευχάριστες αναμνήσεις από όταν έφτιαχνα το beat.

— Αγαπημένο κομμάτι;
Αν εννοείς δικό μου, αν έπρεπε να διαλέξω ένα, θα έλεγα το «Interrail».

— Τι να περιμένουμε στο κοντινό μέλλον;
Σίγουρα ένα single με Λοιμό και ΚΞ πολύ σύντομα. Γενικά έχω αρκετά singles με διάφορα άτομα που θα βγουν φέτος. Επίσης, κάποια στιγμή θέλω να βγάλω έναν προσωπικό δίσκο. Είχα ξεκινήσει να το δουλεύω, αλλά προς το παρόν έχει παγώσει.

— Πώς βλέπεις την εξέλιξη της ραπ στην Ελλάδα;
Το επίπεδο ανεβαίνει συνεχώς, τόσο σε παραγωγές όσο και σε video clip και κοντράρει στα ίσα την υπόλοιπη ευρωπαϊκή σκηνή. Τώρα σε raps, προσωπικά, θα ήθελα παραπάνω πρωτοτυπία, αλλά και πάλι νομίζω ότι βρισκόμαστε σε πολύ καλό επίπεδο.

— Γιατί στη Θεσσαλονίκη, και γενικότερα στον Βορρά, το drill γνωρίζει τέτοια άνθιση;
Δεν ξέρω, πιστεύω απλώς ότι όταν βγει ένας «νέος» ήχος θα τον δεχτούν πιο εύκολα στη Θεσσαλονίκη, αλλά αυτό δεν είναι και απόλυτο.

Electabaz: Όσα δε μπορώ να πω, τα λέω με την μουσική μου Facebook Twitter
Το επίπεδο ανεβαίνει συνεχώς, τόσο σε παραγωγές όσο και σε video clip, και κοντράρει στα ίσια την υπόλοιπη ευρωπαϊκή σκηνή. Φωτ.: @merlinx_o

— Συνεργάζεσαι με κάποια δισκογραφική εταιρεία αυτήν τη στιγμή;
Αυτήν τη στιγμή συνεργάζομαι με τη Stay Independent για το digital distribution της μουσικής μου.

— Θα δοκίμαζες να πειραματιστείς και σε άλλα είδη μουσικής;
Πειραματίζομαι με διάφορα γενικά, έχω κάνει κάποιες απόπειρες και για ηλεκτρονική, αλλά δεν έχει κυκλοφορήσει κάτι.

— Τι θα συμβούλευες έναν producer που κάνει τώρα τα πρώτα του βήματα;
Σίγουρα να ακούσει πολλή μουσική και να κάνει πολύ practice μέχρι να βρει τον ήχο του. Ιδανικά, να βρει έναν rapper να γράφουν μαζί, γιατί έτσι βοηθάει ο ένας τον άλλον.

Βρείτε τον Electabaz στο Instagram: @electabaz_

Βρείτε τον Electabaz στο Spotify.

Μουσική
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Γιώργος Σπηλιόπουλος: Σκανάροντας τον urban ήχο της Αθήνας

Μουσική / Junior SP: Σκανάροντας τον urban ήχο της Αθήνας

Από τα θρυλικά Infinity πάρτι στο Άλσος ως την drum ‘n’ bass και στον χιπ-χοπ ήχο του σήμερα, ο Γιώργος Σπηλιόπουλος, aka Junior SP., διοργανωτής συναυλιών, μουσικός παραγωγός και DJ τα τελευταία τριάντα χρόνια, μιλάει στη LiFO για την urban κουλτούρα της πόλης, τον Οδυσσέα των Razastarr και μια τυχαία συνάντηση σε ένα pet shop με τον Ταφ Λάθος.
ΜΑΝΟΣ ΝΟΜΙΚΟΣ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Το συναρπαστικό, άχρονο, χαμένο άλμπουμ της Ούρσουλα Λε Γκεν

Πέθανε Σαν Σήμερα / Το συναρπαστικό, άχρονο, χαμένο άλμπουμ της Ούρσουλα Λε Γκεν

H πολυβραβευμένη συγγραφέας επιστημονικής φαντασίας που πέθανε σαν σήμερα, το 2018, είχε συνεργαστεί με τον συνθέτη Todd Barton στη δημιουργία ενός φιλόδοξου πρότζεκτ που εκτείνονταν πέρα από τη συγγραφή.
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ
«Θα πατήσεις σε λουλούδια, θα πατήσεις και σε σκατά για να βρεις διεξόδους»

Μουσική / Αεκτζής, αναρχικός, καζαντζιδικός: Η ανορθόδοξη πορεία του Γιάννη Μπαχ Σπυρόπουλου στο ελληνικό τραγούδι

Συνθέτης, στιχουργός, αρθρογράφος, ζωγράφος, ραδιοφωνικός παραγωγός, ο Γιάννης Μπαχ Σπυρόπουλος έχει γράψει τη δική του ιστορία στην ελληνική δισκογραφία.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
«Για μένα αυτό είναι οι ταινίες, μια περιπέτεια έξω και πέρα από την ηθική»

Οθόνες / «Για μένα αυτό είναι οι ταινίες, μια περιπέτεια έξω και πέρα από την ηθική»

Μια μεγάλη κουβέντα με τον σκηνοθέτη και μουσικό Γιάννη Βεσλεμέ που κυκλοφορεί ταυτόχρονα το νέο του άλμπουμ και η ρετροφουτουριστική του ταινία «Αγαπούσε τα λουλούδια περισσότερο». (SPOILER ALERT)
M. HULOT
Laurent Garnier

Μουσική / «Βλέπω μαριονέτες να παίζουν μουσική έχοντας τα ακουστικά περισσότερο στον λαιμό παρά στα αυτιά»

Με αφορμή ένα επικό τετραπλό mix –house, techno, UK focus και downtempo– για τα 25 χρόνια λειτουργίας του θρυλικού fabric, ο Γάλλος παραγωγός, DJ και πρόσφατα χρισμένος ιππότης της Λεγεώνας της Τιμής Laurent Garnier μιλά για το τότε και το τώρα της ηλεκτρονικής μουσικής.
ΦΩΦΗ ΤΣΕΣΜΕΛΗ
Ο Τζούλιους Ίστμαν επιθυμούσε να είναι «μαύρος στον υπερθετικό, μουσικός στον υπερθετικό και ομοφυλόφιλος στον υπερθετικό»

Μουσική / Ο Τζούλιους Ίστμαν επιθυμούσε να είναι «μαύρος, μουσικός και ομοφυλόφιλος στον υπερθετικό»

Η Εναλλακτική σκηνή της Λυρικής παρουσιάζει μια βραδιά αφιερωμένη στο καινοτόμο και κοινωνικοπολιτικά φορτισμένο έργο του πρωτοπόρου Αφροαμερικανού συνθέτη που αναγνωρίστηκε ευρέως μετά θάνατον.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
10 techno & house parties για το προσεχές τρίμηνο 

Winter Preview 2025 / 10 techno & house parties για το προσεχές τρίμηνο 

Εκεί που η Αθήνα θα χορεύει μέχρι το πρωί, με μεγάλα ονόματα στα decks τους επόμενους μήνες – ή και μέχρι τα μεσάνυχτα, έχουμε και ένα απογευματινό κυριακάτικο πάρτι για εκείνους που πρέπει να ξυπνήσουν τη Δευτέρα.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΒΟΥΡΛΑΚΟΣ
Seven Nation Army: Η ιστορία του πιο διάσημου riff του 21ου αιώνα

Μουσική / Seven Nation Army: Η ιστορία του πιο διάσημου riff του 21ου αιώνα

Από το 2003 που πρωτοκυκλόφορησε μέχρι σήμερα, το κομμάτι των White Stripes με την εθιστική του μελωδία έχει εξαπλωθεί παντού στον πλανήτη, από τα ποδοσφαιρικά γήπεδα μέχρι τις μεγάλες πολιτικές συγκεντρώσεις
THE LIFO TEAM