Η Νεσρίν Καζάνκαγια, σημαντική σκηνοθέτις, συγγραφέας και ηθοποιός της Τουρκίας, με μεγάλη πορεία στην κρατική σκηνή της Άγκυρας όπου έχει μεταφράσει γερμανικό και αγγλικό θέατρο κι έχει σκηνοθετήσει από Σαίξπηρ και Μολιέρο μέχρι Γκόρκι και Μπρεχτ, ζει και εργάζεται τα τελευταία χρόνια στην Κωνσταντινούπολη. Ιδρύτρια και καλλιτεχνική διευθύντρια του Θεάτρου Πέρα, ανεβάζει συχνά δικά της έργα, τα οποία άλλοτε ερμηνεύει η ίδια κι άλλοτε ηθοποιοί απόφοιτοι του καλλιτεχνικού λυκείου της Πόλης, όπου και διδάσκει. Η παράσταση Ω Σμύρνη μου, Όμορφή μου Ιzmir, με δραματουργική επεξεργασία της Σαφάκ Ερουγιάρ, ξεκινάει στη Σμύρνη του 1922. Ο πόλεμος έχει λήξει και έχει αποφασιστεί η ανταλλαγή πληθυσμών. Η εύπορη αστική ελληνική οικογένεια Βλαστού, με βαθιές ρίζες στην Ανατολία, ετοιμάζεται να μετακομίσει στην απέναντι πλευρά του Αιγαίου. Οι Τούρκοι που αποτελούν το υπηρετικό τους προσωπικό και οι οποίοι ανέκαθεν θεωρούνταν μέλη της οικογένειας προσπαθούν να βιώσουν τη δραματική αυτή συνέπεια του πολέμου, την αναγκαστική μετανάστευση των Ελλήνων αδελφών τους, όσο γίνεται πιο ψύχραιμα.
Ενενήντα χρόνια αργότερα, στην Κωνσταντινούπολη του 2012, σε ένα θέατρο της κεντρικής οδού Σιρασελβιλέρ κοντά στο Ταξίμ, δέκα Τούρκοι ηθοποιοί ξαναζωντανεύουν μνήμες της κοσμοπολίτικης Σμύρνης, ανακαλώντας παράλληλα το τραγικό της τέλος, όλες εκείνες τις ελπίδες και τα όνειρα που έγιναν στάχτη. Ερμηνεύουν ζωντανά ελληνικά και τούρκικα τραγούδια, όχι απλώς ως μουσική υπόκρουση αλλά ως αναπόσπαστο κομμάτι του έργου.
Το καλοκαίρι του 2013 η σημαντική θεατρική ομάδα και η δημιουργός της παρουσιάζουν στην Αθήνα το τραγικό αυτό κομμάτι της σύγχρονης κοινής ιστορίας μας, ξανακοιτάζοντας το παρελθόν και ατενίζοντας το μέλλον.
[Από τον Χρήστο Παρίδη για το τεύχος 342 της LiFO]
σχόλια