Οι απλές χαρές της γυνακείας εργένικης ζωής

Οι απλές χαρές της γυνακείας εργένικης ζωής Facebook Twitter
8

Σε έναν διαδικτυακό κόσμο γεμάτο από φωτογραφίες ζευγαριών σε σέπια και λόγια αγάπης γραμμένα σε «italics», η Μεξικανή illustrator Idalia Candelas επιλέγει να ζωγραφίζει γυναίκες που προτιμούν να ζουν μόνες τους.

Η Candelas δημιούργησε τη συγκεκριμένη σειρά σκίτσων που έχει τίτλο «Postmodern Loneliness» με μολύβι, μελάνι και νερομπογιά, την περίοδο που ζούσε μόνη της στην πόλη του Μέξικο Σίτι.

Αυτό που κάνει τα σκίτσα να ξεχωρίζουν είναι πως δεν απεικονίζουν άγριες νύχτες διασκέδασης και ξεφαντώματος ή σκηνές περιστασιακού σεξ (σ.σ. που όταν μιλάμε για εργένικη ζωή συνήθως τείνουν στην υπερβολή), αλλά απλές, ειρηνικές στιγμές της καθημερινότητας.

«Το θέμα της μοναξιάς επανέρχεται στα σκίτσα μου», είπε η Candelas στο Mic. «Θέλω να σχεδιάζω γυναίκες που καταφέρνουν να ζουν μέσα στη μοναξιά τους, αλλά δεν υποφέρουν. Δεν κλαίνε, δεν πάσχουν από κατάθλιψη. Νιώθουν ασφαλείς, απολαμβάνοντας μόνο τη συντροφιά του εαυτού τους».

Οι απλές χαρές της γυνακείας εργένικης ζωής Facebook Twitter
Οι απλές χαρές της γυνακείας εργένικης ζωής Facebook Twitter
Οι απλές χαρές της γυνακείας εργένικης ζωής Facebook Twitter
Οι απλές χαρές της γυνακείας εργένικης ζωής Facebook Twitter
Οι απλές χαρές της γυνακείας εργένικης ζωής Facebook Twitter
Οι απλές χαρές της γυνακείας εργένικης ζωής Facebook Twitter
Οι απλές χαρές της γυνακείας εργένικης ζωής Facebook Twitter
Οι απλές χαρές της γυνακείας εργένικης ζωής Facebook Twitter
Design
8

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Η μυστική ζωή της Όντρεϊ Χέπμπορν

Design / Τι σχέση είχαν οι γονείς της Όντρεϊ Χέπμπορν με τον ναζισμό;

Η διάσημη ηθοποιός του Χόλιγουντ βίωσε με πολλούς τρόπους τη φρίκη του Β’ Παγκοσμίου πολέμου. Ένα νέο ισπανικό graphic novel αποκαλύπτει το κεφάλαιο της ζωής της που η ίδια επιθυμούσε να παραμείνει κρυφό.
THE LIFO TEAM
milan_design_week

Design / Milan Design Week: Η εβδομάδα-υπερπαραγωγή δείχνει το μέλλον

Τεχνικές και τεχνολογία, ιστορικό design και πειραματισμοί, αρχιτεκτονική και διακόσμηση, υλικότητα και πνευματικοί στοχασμοί: αυτά είναι τα highlights της εβδομάδας design του Μιλάνου, που προτείνει τη σκηνογραφία της ζωής μας.
ΣΤΕΛΛΑ ΛΙΖΑΡΔΗ
Τα νέα ελβετικά διαβατήρια έχουν άψογο ντιζάιν

Design / Τα νέα ελβετικά διαβατήρια έχουν άψογο ντιζάιν

Ο σχεδιασμός της RETINAA στα νέα ελβετικά διαβατήρια συνδυάζει το υψηλό επίπεδο ασφαλείας με το graphic design ενώ είναι και μία αναφορά στα γεωγραφικά χαρακτηριστικά της Ελβετίας, δημιουργώντας «κάτι παραπάνω από ένα επίσημο διοικητικό έγγραφο».
LIFO NEWSROOM
Ειρήνη Φρεζάδου: «Είμαστε οι αρχιτέκτονες της ζωής μας»

Ειρήνη Φρεζάδου / Ειρήνη Φρεζάδου: «Ό,τι κλείνει στο κέντρο, ανοίγει στη θέση του ένα μπαρ ή ένα εστιατόριο»

Αγωνίζεται ενάντια «στην απληστία που ξοδεύει τον αρχιτεκτονικό, φυσικό και πολιτιστικό μας πλούτο». Βγήκε μπροστά για το κτίριο «που ντροπιάζει την Ακρόπολη». Και τώρα, το νέο της σχέδιο είναι η αναβίωση του ιστορικού σιδηροδρομικού δικτύου της Πελοποννήσου. 
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Kεραμικά Mutina: Εκεί που τα όρια του τι είναι τέχνη και τι ένα απλό αντικείμενο συγχέονται

Design / Mutina: Εκεί που τα όρια του τι είναι τέχνη και τι ένα απλό αντικείμενο συγχέονται

Μια σημαντική έκθεση στο χωριό Φιοράνο της Εμίλια-Ρομάνα, όπου εδώ και είκοσι χρόνια τα κεραμικά Mutina παράγουν αισθητικό πολιτισμό με μια ομάδα σπουδαίων σύγχρονων σχεδιαστών.
ΣΤΕΛΛΑ ΛΙΖΑΡΔΗ
Η αρχιτέκτονας Μαρία Δέδα εξηγεί πώς δημιουργείς μια ανθρώπινη γειτονιά σήμερα

Design / Η αρχιτέκτονας Μαρία Δέδα εξηγεί πώς δημιουργείς μια ανθρώπινη γειτονιά σήμερα

Αθήνα και Θεσσαλονίκη. Δύο πόλεις που προχωρούν προς μία επόμενη μέρα, μέσα από αστικές αναπλάσεις και αναπτύξεις. Δύο πόλεις που αντιμετωπίζουν τις προκλήσεις της ανοδικής πορείας του τουρισμού, της εκτόξευσης των ενοικίων και της ασύμμετρης ανάπτυξης των επιμέρους περιοχών τους. Σε αυτό το τοπίο, η δημιουργία νέων γειτονιών μοιάζει να είναι η λύση που τοποθετεί ξανά τον πολίτη στο ρόλο του πρωταγωνιστή, σύμφωνα με την Μαρία Δέδα, επικεφαλής των Deda Architects.
ΔΑΝΑΗ ΜΑΚΡΗ

σχόλια

4 σχόλια
Το ότι δεν το βλέπεις δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει.Καταλαβαίνω το χιούμορ σου, αλλά υπάρχουν πολλοί ουσιαστικοί λόγοι για να ζει κανείς μόνος (καθαριότητα, θόρυβοι κ.λπ.).
Σίγουρα, αλλά μάλλον έχω καλοπέσει γιατί τώρα που μένω με τον φίλο μου είναι το μόνο πράγμα που αναπολώ από τα εργένικα χρόνια :)Και αυτή τη στιγμή που μιλάμε την κρατάω.. :)