Μη μου τους κύκλους τάραττε...
Ανέκαθεν είχα δυο γνωμικά να με πλοηγούν στη σούπα των ανθρωπίνων σχέσεων: Το Παν μέτρον άριστον και το Γνώθι σαυτόν. Άπαξ κι πειθαρχήσεις σε αυτά δύο, σπανίως χάνεσαι.
Όσο όμως ο χρόνος γίνεται πολυτιμότερος (ως λιγότερος), τόσο αρχίζει να με κερδίζει ένα καινούριο γνωμικό, το οποίο συγκλείεται στα προηγούμενα, μόνο του όμως λάμπει σα λάμα μαχαιριού:
Μη μου τους κύκλους τάραττε...
Μια μελαχρινή παραλλαγή του, κάπως σπανιόλικη, μπορεί να θεωρηθεί και το Μη μου ζαλίζεις τον έρωτα, το οποίο επίσης με συγκινεί...
