Το χεράκι σου...
Καμμιά φορά, προτιμώ αυτό το ψέμμα, με το ευγενικό παιδί και την πόρνη των ορίων, το τραγούδι σαν ζέφυρος και τον ιβίσκο στα ξανθά μαλλιά· προτιμώ το ανύπαρκτο ταβερνάκι και το ανύπαρκτο νησί, από όλη αυτή την κτηνώδη άνεση και το διάπυρο machismo με μπάφους και μαλάκα μου, τα σκυλογαμήσια πάνω από καμπινέδες μπαρ, την πολλή πραγματικότητα και την πολλή λαχτάρα για ζωή που γίνεται εμετός εντέλει.
Λίγο δισταγμός, ρε αδερφέ, όταν χαϊδεύεις έναν άλλο σβέρκο, όταν πας να φιλήσεις δυο (και τρία) ξένα στόματα.
Πάντα πίστευα ότι η τρυφερότητα για κάποιον είναι το πιο καυλωτικό πράγμα του κόσμου.
Καμμιά φορά...
