ΑΣ ΜΙΛΗΣΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΥΜΦΟΡΑ ΠΟΥ ΥΠΑΡΧΕΙ ΣΤΟ ΓΑΜΟ
Είναι ή μελλοντική γενιά πού γιά νά γεννηθεί πιέζει μέσα από τά ύπερβολικά μας αυτά αισθήματα καί τις υπερευαίσθητες σαπουνόφουσκες.
― Σοπενχάουερ
Οι καυτές νύχτες μάς κάνουν ν' αφήνουμε της κρεβατοκάμαρας τα παράθυρα άνοιχτά.Η μανόλια μας ανθίζει. Η ζωή αρχίζει να συμβαίνει πιά.
Φέσι ο σύζυγός μου αφήνει τους οικογενειακούς καβγάδες, και παίρνει τους δρόμους· κρουαζιέρα στις πουτάνες, σκοπευτής ελεύθερος στου ξυραφιού την άκρη.
Ο λωλός αυτός τη γυναίκα του μπορεί να σκοτώσει, κι ύστερα
να όρκιστεί,
πως δε θα ξαναπιεί.
"Αχ! τι μονότονη δολιότητα που 'χει η επιθυμία του.
Είναι τόσο άδικος! Σκοτώνει αυτή η αδικία του.
Τυφλωμένος απ' το ουίσκι παραπατώντας ως το σπίτι στις 5 το πρωί.
Η μόνη μου σκέψη είναι πώς θα μείνω ζωντανή.
Τι επιτέλους τον συγκινεί; Κάθε βράδυ τώρα δένω του αυτοκινήτου του το κλειδί και δέκα δολάρια στο μπούτι μου απάνω.
Καταρρακωμένος απ' του πάθους μου την κλιμακτήριο σκαρφαλώνει απάνω μου σαν άγριο θηρίο.
― Ποίημα τουθ Ρόμπερτ Λόουελ σε μετάφραση Κατερίνας Αγγελάκη Ρουκ
