H Rossy De Palma μιλά στο LIFO.gr

H Rossy De Palma μιλά στο LIFO.gr Facebook Twitter
Ένα λουλούδι που ανθίζει, ένα σύννεφο ή μια πέτρα με συνεφέρουν από την κακή διάθεση που μπορεί να έχω. Όταν τα παρατηρώ, απορώ με το κακό που συμβαίνει στη γη.
0

Με μαύρο ναυτικό καπέλο (αλλά κεντημένα τρουκ να δίνουν τον τόνο) και ένα πολύχρωμο φουλάρι μέσα από το σακάκι της, η Ρόσι ντε Πάλμα κατέβηκε για μια έκτακτη συνέντευξη, μια μόλις ώρα μετά την άφιξή της από την Ισπανία.

Καλεσμένη του Φεστιβάλ Γαλλόφωνου Κινηματογράφου της Αθήνας, η αγαπημένη του Πέδρο Αλμοδόβαρ και του Ζαν Πολ Γκοτιέ, πολύπλευρη καλλιτέχνις και ισχυρή προσωπικότητα του ισπανικού, και όχι μόνο, κινηματογράφου, μας μίλησε για τη συμμετοχή της στην κωμωδία Ωραίο μου Διαζύγιο (Brillantissime) της Μισέλ Λαρόκ, που θα προβληθεί το καλοκαίρι στην Ελλάδα, αλλά και την εμπειρία της από τις συνεργασίες της με τον Αλμοδόβαρ, τη χειρωνακτική και θεραπευτική ιδιότητα της Τέχνης, το στιλ και τη μόδα, τη φύση και τις πέτρες, και την Ελλάδα που πολύ θα ήθελε να γευθεί περισσότερο στο μέλλον.

— Είναι ιδιαίτερη περίπτωση η φίλη της πρωταγωνίστριας, της Άντζελα, που υποδύεστε στο Ωραίο μου Διαζύγιο. Είναι πιστή, δεν βοηθάει και πολύ, τη συμβουλεύει μονίμως να ξεπερνάει τα προβλήματά της με χάπια.

Και αρκετά τρελή!


— Δεν ήθελα να το πω εγώ, αλλά ναι, ευχαριστώ. Και τυχερή, γιατί κοιμάται αμέσως, όπου βρει.

Ναι, σε ένα δευτερόλεπτο, όντως. Ήταν ωραία η εμπειρία της συνεργασίας μου με τη Μισέλ Λαρόκ, σε μια ταινία που μιλάει για σχέσεις, όπου είχα την ευκαιρία να υποδυθώ μια γυναίκα που είναι το αντίβαρο μιας τελειομανούς διαζευγμένης, που ανησυχεί για τους πάντες και τα πάντα. Με κωμικό τρόπο.


— Έχετε εγγενή αίσθηση της κωμωδίας;

Νομίζω ναι. Δεν είμαι καθόλου της μεθόδου, ποτέ δεν προετοιμάζομαι και νομίζω πως έχω μέσα μου, εγγεγραμμένο στο DNA ίσως, έναν φυσικό κωμικό ρυθμό.

Καμιά φορά φτάνω στα γυρίσματα και είμαι εκεί, και μου λένε τι θα γίνει με τον ρόλο, και τους απαντώ πως ο χαρακτήρας μου δεν έχει φτάσει ακόμη. Τον βρίσκω επί τόπου. Γι' αυτό και μου αρέσει πολύ ο αυτοσχεδιασμός, και με τη Μισέλ αυτοσχεδιάσαμε αρκετά.

Αγαπώ τους ανθρώπους αλλά δεν αισθάνομαι άνετα με τα πλήθη. Έχω μια ισχυρή αίσθηση ατομικότητας και με αποδιοργανώνουν οι μεγάλες συγκεντρώσεις ανθρώπων. 


— Γίνεται αυτό και με τον Πέδρο Αλμδόβαρ; Διότι εκτός από σπουδαίος σκηνοθέτης, είναι και μοναδικός σεναριογράφος και φαντάζομαι πως θα έχει ιδιαίτερη ευαισθησία για τις λέξεις των σεναρίων του.

Όντως είναι πολύ ακριβής αλλά πάντα, ιδιαίτερα στις κωμωδίες, αφήνει χώρο για να μπουν απρόσμενες καταστάσεις που προκύπτουν και εμπιστεύεται τους ηθοποιούς και φίλους του για αλλαγές, όταν είναι απαραίτητες.


— Με τον Πέδρο Αλμδόβαρ γνωριστήκατε στη Μαδρίτη στα τέλη της Movida και κάνατε πολλές ταινίες μαζί. Υπέροχες συνεργασίες. Και πρόσφατα, ίσως στον καλύτερο ρόλο σας, ως Μαριάν στην Julieta. Μεσολάβησε μεγάλο κενό ωστόσο. Γιατί;

Κοιτάξτε, δεν κοίταξα ποτέ την καλλιτεχνική συνεργασία μου με τον Πέδρο με τη λογική της ατζέντας. Έπαιξα σε 10 ταινίες του, και δεν έπαιξα σε άλλες τόσες. Όπως στα Ψηλά Τακούνια, ή στο Μίλα της, για παράδειγμα.

Αλλά ακόμη και όταν το Volver βραβευόταν στις Κάνες για το ensemble των πρωταγωνιστριών του κι εγώ βρισκόμουν στη Μαδρίτη στο σπίτι μου, αισθανόμουν πως έπαιρνα κι εγώ το βραβείο, ακόμη κι αν δεν είχα παίξει στην ταινία. Διότι ήταν σα να τιμούσαν όλους τους γυναικείους χαρακτήρες που έχει δημιουργήσει ο Αλμοδόβαρ όλα αυτά τα χρόνια.

Πρόκειται για γυναίκες που έχουν περάσει άσχημα, έχουν υποστεί μυριάδες προβλήματα αλλά σαν τον φοίνικα ξαναγεννιούνται και λένε, να πάνε από εκεί που ήρθαν όλα τα σκατά που δοκιμάσαμε, εμείς θα ξαναφτιάξουμε τη ζωή μας, χωρίς οίκτο, θα χαμογελάσουμε και θα δημιουργήσουμε ένα σωρό όμορφα πράγματα. Βοηθάει η μία την άλλη, σαν μια μορφή σπουδαίας αδελφότητας.

Με τον Πέδρο πάμε πολύ πίσω. Θέλω να θέλει εκείνος να παίζω στις ταινίες του. Δεν του έχω ζητήσει ποτέ να με «προσλάβει». Αν δεν παίξω εγώ, θα είναι μια άλλη συνάδελφος στη θέση μου. Είμαστε όλοι όργανα. Ενδεχομένως να θελήσει κάποιον άλλο ήχο, Σας ορκίζομαι, ακόμη κι αν δεν βρίσκομαι στο πλατό μιας ταινίας του, συμμετέχω ενεργά.

H Rossy De Palma μιλά στο LIFO.gr Facebook Twitter
«Kika» (1993). Ο Αλμοδόβαρ κάνει πρόβες με την Rossy de Palma και την Verónica Forqué. Φωτο: Jean-Marie Leroy © El Deseo


— Το προσωπικό, χαρακτηριστικό σας στιλ πώς εξελίχθηκε με τα χρόνια; Ξεκινήσατε με ένα πανκ συγκρότημα, τις Peor Impossible.

Ήταν περισσότερο ποπ και λίγο πανκ. Ήμασταν αυθόρμητες και δημιουργικές, γράφαμε τη μουσική μας, επιλέγαμε, σχεδιάζαμε και ράβαμε τα ρούχα μας οι ίδιες.

Βγάζαμε πολλή θεατρικότητα αλλά αντλούσαμε τα θέματα μας από την πραγματικότητα γύρω μας, όπως το AIDS, με επιρροές από τον Κλάους Νόμι, που ήταν από τους πρώτους μουσικούς που πέθαναν από την αρρώστια.

Με την μπάντα μου γνωριστήκαμε στη Μαδρίτη και έτσι γνώρισα και τον Πέδρο, ερχόταν στις συναυλίες μας και του αρέσαμε πολύ.

Τώρα για το στιλ, τι να σας πω! Δεν το σκέφτομαι, όσο κι αν με ρωτούν οι δημοσιογράφοι επί του θέματος. Εξαρτάται από τη διάθεσή μου, από τον τόπο που βρίσκομαι, από τη μέρα.

— Και τι να υποθέσουμε από τη διάθεση σας απόψε, κρίνοντας από το εντυπωσιακό σας ντύσιμο;

Α, είμαι πολύ κουρασμένη, αγαπητέ μου. Άκου τη φωνή μου, είναι πολύ μπάσα, από εκεί θα το καταλάβεις.

Ήμουν στο Μεξικό, λίγο πριν βρέθηκα στην Κένυα, έκανα ένα μικρό σταθμό στη Μαδρίτη και τώρα στην Αθήνα. Αλλά αύριο θα αισθάνομαι πολύ καλύτερα, είμαι σίγουρη.


— Το εύχομαι. Πώς αισθάνεστε περισσότερο; Ηθοποιός, και όλα τα άλλα περιστρέφονται γύρω από αυτήν την ιδιότητα;

Πρώτα από όλα, καλλιτέχνης. Και τεχνίτρια. Κάνω πολλά με τα χέρια μου.


— Σαν τι;

Γλυπτά, φορέματα, περούκες. Γράφω, ζωγραφίζω. Όταν δουλεύεις με τα χέρια, ησυχάζεις, μοιάζει με διαλογισμό. Δεν φαντάζεσαι πόσο καλό κάνει στην ψυχή! Ακόμη και αυτοί που κάνουν βελονάκι, νιώθουν ειρήνη μέσα τους.

Νιώθω όμως καλλιτέχνης γιατί ξεκίνησα να γράφω ποιήματα από μικρή, μετά τα τραγούδια μου, μετά ήρθε η μπάντα, ο χορός, με 8 χρόνια κλασικού μπαλέτου, και βέβαια ο Πέδρο, που μου ζήτησε να γίνω ηθοποιός, και έμαθα πώς να το κάνω.

Αλλά και performance και θέατρο, όπως τώρα μια παράστασή μου στο Piccolo Teatro στο Μιλάνο, με θέμα την ανθεκτικότητα στα ψυχικά τραύματα, και την θεραπευτική επίδραση της τέχνης στην αγάπη.

Βάζω τα χέρια μου παντού, όπου μπορώ, και η μουσική με γιατρεύει. Όταν πήγαινα στο Virgin στο Παρίσι για να αγοράσω δίσκους, έλεγα ότι πάω στο φαρμακείο της ψυχής και χανόμουν στις μελωδίες που ακούγονταν στα διαφορετικά τμήματα. Βάλσαμο. Βοηθάει στη λύπη.

Αλλά και η λύπη είναι εργαλείο δημιουργίας. Γίνεσαι μέρος του πόνου και συμπαραστέκεσαι στους ανθρώπους που υποφέρουν, προσπαθώντας να μετατρέψεις την ασχήμια σε κάτι όμορφο, όταν είσαι καλλιτέχνης.

H Rossy De Palma μιλά στο LIFO.gr Facebook Twitter
Έχω πολλές φίλους και πολλούς φίλους σε όλον τον κόσμο. Αλλά με τις γυναίκες είναι διαφορετικά. Λέμε μεταξύ μας συχνά, «τι θα απογίνουμε αν δεν είχαμε εμάς;». Υπάρχει μεγαλύτερη κατανόηση και ανθρωπιά μεταξύ γυναικών.


— Και πάντα περιμένουμε από εσάς την έκπληξη. Χάρηκα όταν διάβασα κάπου πως θέλετε να παίξετε σε ταινία κουνγκ φου.

Λατρεύω το κουνγκ φου. Πιστεύω στη φιλοσοφία του Ταοϊσμού, κάνω σαν μικρό παιδί στη θέα των δέντρων, της θάλασσας, όλα όσα θεωρούμε δεδομένα. Ένα λουλούδι που ανθίζει, ένα σύννεφο ή μια πέτρα με συνεφέρουν από την κακή διάθεση που μπορεί να έχω. Όταν τα παρατηρώ, απορώ με το κακό που συμβαίνει στη γη.


— Το κακό το δημιουργούν οι άνθρωποι. Εσείς πώς είστε με τους ανθρώπους;

Με τους ανθρώπους; Συμπάσχω.


— Είστε περισσότερο μοναχική ή κοινωνική;

Αγαπώ τους ανθρώπους αλλά δεν αισθάνομαι άνετα με τα πλήθη. Έχω μια ισχυρή αίσθηση ατομικότητας και με αποδιοργανώνουν οι μεγάλες συγκεντρώσεις ανθρώπων.


— Όπως στην ταινία Ωραίο μου Διαζύγιο, έχετε κάποια φίλη από παλιά που ενδεχομένως είναι το ακριβώς αντίθετα από εσάς στον χαρακτήρα;

Α, ναι, ναι. Στη φιλία, είμαι εκατομμυριούχος. Έχω πολλές φίλους και πολλούς φίλους σε όλον τον κόσμο.

Αλλά με τις γυναίκες είναι διαφορετικά. Λέμε μεταξύ μας συχνά, «τι θα απογίνουμε αν δεν είχαμε εμάς;». Υπάρχει μεγαλύτερη κατανόηση και ανθρωπιά μεταξύ γυναικών.

H Rossy De Palma μιλά στο LIFO.gr Facebook Twitter
Ο Rossy De Palma στην ταινία «Ωραία μου Διαζύγιο».


— Μιλήσαμε για το στιλ, αλλά πείτε μου, η εμπορευματοποίηση της μόδας σας κουράζει καθόλου; Σας απογοητεύει, μια και τα έχετε δει σχεδόν όλα να επαναλαμβάνονται;

Δεν αναλύω αυτό το περιβάλλον έτσι, γιατί σέβομαι πολύ τους ανθρώπους που δουλεύουν στον χώρο. Δεν τους κρίνω. Και πώς θα μπορούσα άλλωστε να το κάνω, αφού εργάζονται σκληρά να δημιουργήσουν ένα υγιές περιβάλλον και φτιάχνουν απίστευτα ωραία προϊόντα...

Και, ως καλλιτέχνης, είδα πώς φτιάχνουν τα μικρά μπιζού τους οι Μασάι στην Κένυα και τα αγόρασα όλα χωρίς παζάρια. Διαπίστωσα τον τεράστιο κόπο, τις εργατοώρες και την τέχνη που έβαζαν στα μικρά πράγματα που πουλούσαν και μου φάνηκαν πιο πολύτιμα και από το πιο ακριβό διαμάντι του κόσμου. Τα κοσμήματά τους είναι χρυσάφι στα δικά μου μάτια.


— Ελλάδα. Ποιες λέξεις ή σκέψεις σας έρχονται στον νου;

«Αγάπη μου, αγάπη μου» (στα ελληνικά) και «ευχαριστώ», το οποίο έμαθα μόλις σήμερα και οφείλουμε να ξέρουμε σε όλες τις γλώσσες του κόσμου.

Όταν πήγα στη Μύκονο, στο Jackie O για τρεις ημέρες, αισθάνθηκα όλους τους μύθους, ακόμη και στο μικρό χρονικό διάστημα που πέρασα στο νησί. Και όταν έφτανα με το αεροπλάνο και έβλεπα όλα αυτά τα μικρά νησιά, τρελάθηκα. Πόσα είναι, 500;


— Μπορεί, δεν τα μετράμε..

Καλά κάνετε. Πρέπει να ξανάρθω, να πάρω μια μικρή βάρκα και να τα γυρίσω. Αλλά και η Μαρία Κάλλας είναι το πρόσωπο που συνδέω αμέσως με την Ελλάδα. Η ομορφιά της μουσικής που ερμήνευσε, και το δράμα φυσικά. Τρελαίνομαι για το δράμα.

Και για να είμαι ειλικρινής, αποδέχθηκα την ευγενική πρόσκληση του Φεστιβάλ Γαλλόφωνου Κινηματογράφου, όχι για την ταινία, ή για το Φεστιβάλ, επαναλαμβάνω, για να πω την αλήθεια, αλλά για να δω την Ακρόπολη. Καλή αφορμή να δουλέψω και για το Ωραίο μου Διαζύγιο, αλλά το καρότο είναι η Ακρόπολη. Και μετά το Μαντείο των Δελφών. Να ακουμπήσω τις πέτρες. Λατρεύω τις πέτρες, ξέρετε. Μαγεία, ε;

 

Info:

19ο Φεστιβάλ Γαλλόφωνου Κινηματογράφου

Διάρκεια: 20 - 28 Μαρτίου 2018

Πρόγραμμα: http://festivalfilmfrancophone.gr/

Εισιτήρια: Γενική είσοδος στο Auditorium του Γαλλικού Ινστιτούτου Αθηνών: 5 €

Τιμές εισιτηρίων στους κινηματογράφους ΔΑΝΑΟΣ, ΑΣΤΟΡ: Γενική είσοδος 6 ευρώ, μειωμένο 5 ευρώ

Οθόνες
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

«I love Lucy»: Οργή, αλκοόλ, χρήμα, ξύλο και απιστίες πίσω από το πιο διάσημο οικογενειακό σόου του κόσμου

Σαν σήμερα / Λουσίλ Μπολ: Η πιο αξιολάτρευτη νοικοκυρά της Αμερικής ήταν μια απάτη

Σαν σήμερα το 1989 πεθαίνει η Αμερικανίδα ηθοποιός Λουσίλ Μπολ, πρωταγωνίστρια της διάσημης τηλεοπτικής σειράς «I love Lucy». Αν και λατρεύτηκε από εκατομμύρια τηλεθεατές, η πραγματικότητα πίσω από το «Καλύτερο τηλεοπτικό σόου όλων των εποχών» ήταν γεμάτη βία, αλκοόλ και απιστίες.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Η «Εκδίκηση των Σιθ» έγινε 20 χρονών και επιστρέφει στους κινηματογράφους

Οθόνες / Η «Εκδίκηση των Σιθ» έγινε 20 χρονών και επιστρέφει στους κινηματογράφους

Το κλείσιμο μιας τριλογίας «Star Wars» που λοιδορήθηκε, για να επανεκτιμηθεί μερικώς όταν η νεότερη έπεσε θύμα των γενικευμένων culture wars και των ελάχιστων φιλοδοξιών της, επανεμφανίζεται στα σινεμά με αφορμή την επέτειο 20 χρόνων από την κυκλοφορία της.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Your Friends & Neighbors: Και ο πλούσιος λευκός πενηντάρης έχει ψυχή

Daily / Your Friends & Neighbors: Και ο πλούσιος λευκός πενηντάρης έχει ψυχή

Ο Τζον Χαμ υποδύεται τον επιτυχημένο επενδυτή που χάνει ξαφνικά το έδαφος κάτω από τα πόδια του σ΄αυτή την εκλεκτικά διασκεδαστική, κατά τόπους δραματική και συχνά διεισδυτική σάτιρα ηθών της πλουτοκρατικής ελίτ.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Κωστής Χαραμουντάνης: «Για να κάνω σινεμά μένω ακόμα στο πατρικό μου»

Κωστής Χαραμουντάνης / Κωστής Χαραμουντάνης: «Για να κάνω σινεμά μένω ακόμα στο πατρικό μου»

Ο 31χρονος σκηνοθέτης νιώθει πως ενηλικιώθηκε μαζί με την πρώτη του βραβευμένη ταινία, «Κιούκα: Πριν το τέλος του καλοκαιριού», κινηματογραφεί τις αναμνήσεις του και είναι μία από τις πιο μεγάλες ελπίδες του ελληνικού κινηματογράφου.
M. HULOT
«Το γυναικείο σώμα είναι το πρώτο που προσπαθεί να ελέγξει κάθε εξουσία»

Thalia Mavros / «Το γυναικείο σώμα είναι το πρώτο που προσπαθεί να ελέγξει κάθε εξουσία»

Η διεθνώς βραβευμένη παραγωγός και σκηνοθέτις Thalia Mavros μιλά στη LIFO για τη νέα πραγματικότητα που διαμορφώνει η «αυτοκρατορία» του Τραμπ, καθώς και για τη θέση της γυναίκας σε έναν κόσμο που αλλάζει - και όχι προς το καλύτερο.
M. HULOT
«The last of us» - S02 : Να δεις τι σου 'χω για μετά

Οθόνες / «The last of us» - S02 : Να δεις τι σου 'χω για μετά

Το πρώτο επεισόδιο της δεύτερης σεζόν της αγαπημένης σειράς του HBO λειτουργεί ως εισαγωγή, συστήνοντας νέους χαρακτήρες, το περιβάλλον της δράσης, τη σχέση των παλιών χαρακτήρων με αυτό αλλά και μεταξύ τους.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
«Κρίστοφερ Νόλαν, σε εκλιπαρώ, μην κάνεις την Οδύσσεια ‘σύγχρονη’»

Οθόνες / «Κρίστοφερ Νόλαν, σε εκλιπαρώ, μην κάνεις την Οδύσσεια σύγχρονη»

Ο επιφανής μελετητής του Ομήρου και διευθυντής του New York Times Review of Books, Ντάνιελ Μέντελσον, περιγράφει στην εφημερίδα Telegraph τους τρεις βασικούς κανόνες που ελπίζει να τηρηθούν κατά τη μεταφορά της «Οδύσσειας» στη μεγάλη οθόνη.
THE LIFO TEAM
Movies

Οθόνες / Μια ταινία για τον Bloody Hawκ και άλλοι 8 λόγοι για να πάτε σινεμά

Αυτή την εβδομάδα έχουν την τιμητική τους τα κατασκοπικά θρίλερ, παίζει η επανέκδοση του Delicatessen και ένα ντοκιμαντέρ για τον δημοφιλή ράπερ που δεν απευθύνεται μόνο στο fan base του — όχι άλλο Minecraft.
THE LIFO TEAM
«Οι περισσότεροι κινηματογράφοι στην Αργεντινή έχουν μετατραπεί σε εκκλησίες ευαγγελιστών»

Οθόνες / «Οι περισσότεροι κινηματογράφοι στην Αργεντινή έχουν μετατραπεί σε εκκλησίες ευαγγελιστών»

Με το βραβευμένο ντοκιμαντέρ Μουσείο της Νύχτας, ο Φερμίν Ελόι Ακόστα αναδεικνύει ένα πολύτιμο φωτογραφικό αρχείο για τη Νέα Υόρκη των δεκαετιών του ’70 και του ’80, ενώ μιλά στη LiFO για την αβεβαιότητα του μέλλοντος του κινηματογράφου στην Αργεντινή και τις πολιτικές αναταράξεις στη χώρα του.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
JASON MOMOA

Οπτική Γωνία / Το σινεμά ως τοποθέτηση προϊόντος: Το «Minecraft» σπάει ταμεία

Η τεράστια επιτυχία της κινηματογραφικής διασκευής του δημοφιλούς παιχνιδιού θεμελιώνει μια νέα εποχή στο στουντιακό σινεμά που καθιστά την ταύτιση θεατή και καταναλωτή εντονότερη από ποτέ.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Οι 10 αγαπημένες ταινίες του Γιώργου Γάλλου

Μυθολογίες / «Ο Βέγγος είναι το αγχολυτικό μου»: Οι 10 αγαπημένες ταινίες του Γιώργου Γάλλου

Από τον Κουροσάβα και τον Μπέργκμαν, από τις ταινίες της Pixar μέχρι τα Batman του Nόλαν, ο ηθοποιός φτιάχνει μια ετερόκλητη και ειλικρινή λίστα και πιστεύει ότι «σινεμά είναι να βλέπεις άλλες πλευρές του κόσμου».
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΝΙΝΕΤΤΑ ΓΙΑΚΙΝΤΖΗ
Εβελίνα Παπούλια: «Δεν μου χαρίστηκε τίποτα»

Oι Αθηναίοι / Εβελίνα Παπούλια: «Δεν μου χαρίστηκε τίποτα»

«Μην παίξεις ποτέ κωμωδία», της είχαν πει, αλλά τελικά το ευρύ κοινό τη λάτρεψε ως Μαρίνα Κουντουράτου. Όταν αποφάσισε να ερμηνεύσει τον ρόλο μιας τρανς γυναίκας, της είπαν «θα καταστραφείς». Ήταν πάντα τολμηρή και άφοβη. Και είναι η Αθηναία της εβδομάδας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
 Ντέιβιντ Κρόνεμπεργκ: «Αν είσαι υπαρξιστής άθεος όπως εγώ, το ανθρώπινο σώμα είναι η ζωή σου»

Pulp Fiction / «Αν είσαι υπαρξιστής άθεος όπως εγώ, το ανθρώπινο σώμα είναι η ζωή σου»

Ο Ντέιβιντ Κρόνεμπεργκ επιστρέφει με το «Ο Κύριος των Νεκρών» και μιλά στη LiFO για τις σκέψεις του πάνω στο πένθος, την τεχνητή νοημοσύνη που του έλυσε τα χέρια, και εξηγεί γιατί ασχολείται διαρκώς με τρομακτικές καταστάσεις.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ