10 ερμηνείες που ξεχωρίσαμε στη φετινή θεατρική σεζόν

10 ερμηνείες που ξεχωρίσαμε στη φετινή θεατρική σεζόν Facebook Twitter
1

Γιάννος Περλέγκας

Ο αδαής και ο παράφρων

Θεάτρο Πορεία

 

10 ερμηνείες που ξεχωρίσαμε στη φετινή θεατρική σεζόν Facebook Twitter

 

Αναλαμβάνοντας έναν από τους πιο «στριφνούς» και άχαρους ρόλους του σύγχρονου ρεπερτορίου, τον ρόλο του εγωπαθούς Δόκτορα που περιγράφει με κάθε ανατριχιαστική λεπτομέρεια τη διαδικασία τεμαχισμού ενός ανθρώπινου σώματος στη διάρκεια μιας ιατροδικαστικής εξέτασης, ο Περλέγκας καταφέρνει να τον μετατρέψει σε υπέροχο και ανορθόδοξο κονφερασιέ που ξεκλειδώνει μαγικά το δυσπρόσιτο κείμενο του Μπέρνχαρντ προς τους θεατές, μετατρέποντας τη διαδικασία αυτή σε παιχνίδι συλλογικό, ευφρόσυνο και πολυεπίπεδο.

Ανατέμνοντας την ίδια τη θεατρική πράξη, φέρνει στο φως την ψυχολογία του ηθοποιού που αιωνίως αναζητά να προτάξει μια μέθοδο απέναντι στην τρέλα, να κρύψει την αγωνία του πίσω από ένα φαινομενικά αβίαστο νούμερο ακροβασίας. Ο Περλέγκας περνά τον μπερχαρντικό λόγο από πολλά φίλτρα χιούμορ και φαντασίας, για να τον μοιραστεί μαζί μας στην πιο σπαρταριστή, σπινθηροβόλα εκδοχή του. Σπάνια συναντά κανείς μια ερμηνεία όπου ο ηθοποιός εκπέμπει και ταυτόχρονα υπηρετεί τόσο αριστοτεχνικά την ανάγκη επικοινωνίας με τον θεατή. Έτσι, μας καθιστά συμμέτοχους και μας κάνει να αισθανθούμε ζωτικό κομμάτι της παράστασης.

Χρήστος Μαλάκης

Ο αδαής και ο παράφρων

Θεάτρο Πορεία 

10 ερμηνείες που ξεχωρίσαμε στη φετινή θεατρική σεζόν Facebook Twitter

Φιγούρα-καρτούν με γουρλωτά μάτια και γκροτέσκο μακιγιάζ-μάσκα, ένα γιγάντιο γιουβαρλάκι με κοντά ποδαράκια που κυλιέται από τον ένα κύβο του σκηνικού στον άλλο, παραδομένος στη λήθη του αλκοόλ και της τύφλας του, ερμηνεύει τον ρόλο του εγωπαθούς Πατέρα, επιδεικνύοντας τόσο πρωτοφανή τελειότητα στη μηχανική εκτέλεση των κινήσεων και των εκφράσεών του, στην «κενότητα» του βλέμματός του, ώστε παρασύρει την τέχνη της υποκριτικής σε ένα άλλο επίπεδο, σκοτεινό: εκεί όπου ο σύγχρονος άνθρωπος, κοιτάζοντας στον καθρέφτη, βλέπει τον εαυτό του σε προχωρημένη αποσύνθεση και δεν ξέρει αν πρέπει να γελάσει ή να πανικοβληθεί.

Γιώργος Μιχαλακόπουλος

Το τίμημα

Θέατρο Ιλίσια

10 ερμηνείες που ξεχωρίσαμε στη φετινή θεατρική σεζόν Facebook Twitter

Ο ηλικιωμένος Εβραίος αντικέρ Γκρέγκορι Σόλομον, μια ειρωνική φιγούρα εμπόρου από το παρελθόν, ζωντανεύει στο πρόσωπο του καταξιωμένου ηθοποιού με τρόπο ιδεώδη: άψογο timing, απόλυτη αίσθηση ρυθμού και κειμένου, τεχνική και ευφυΐα συνδυασμένες με μια υποβόσκουσα «τρέλα», ευθυμία και joie de vivre που χαρίζουν μοναδική κωμική ηδονή στον θεατή.

Να ένας ηθοποιός που στα ογδόντα του χρόνια συνεχίζει ακάματος ν' αντιμετωπίζει το επάγγελμά του με τεράστια αίσθηση ευθύνης, χαράς και επινοητικότητας. Μια όαση απόλαυσης για όσο διάστημα βρίσκεται στη σκηνή.

Γιάννης Κότσιφας

Αγριόπαπια

Θέατρο Πορεία

10 ερμηνείες που ξεχωρίσαμε στη φετινή θεατρική σεζόν Facebook Twitter

Ο ηθοποιός πλάθει έναν Γιάλμαρ συμπαθή, αφελή και καλοπερασάκια, ένα μεγάλο, άκακο παιδί που θέλει όλο να μασουλάει, να παίζει και να χαζεύει. Το σημαντικό στην προσέγγισή του είναι πως δεν γελοιοποιεί τον ρόλο για να επιτύχει εύκολα κωμικά εφέ, όπως έχουν κάνει πολλοί άλλοι πριν από αυτόν στη μακρά σειρά ανεβασμάτων του έργου: αντιθέτως, τον αγκαλιάζει και τον «ακούει» με προσοχή, του δίνει άπλετο χώρο ν' αναπνεύσει, αναδεικνύει την πλάνη, τον εγκλωβισμό αλλά και τη γελοιότητά του ‒ κι έτσι τον καθιστά ανθρώπινο. Η απρόσμενα προσγειωμένη και «κανονική» αυτή ερμηνεία μάς αποκάλυψε μια άλλη πτυχή ενός ηθοποιού, τον οποίο είχαμε συνηθίσει να απολαμβάνουμε σε πιο ανορθόδοξες παραστάσεις και όχι σε κλασικό ρεπερτόριο.

Άννα Μάσχα

Αγριόπαπια

Θέατρο Πορεία

10 ερμηνείες που ξεχωρίσαμε στη φετινή θεατρική σεζόν Facebook Twitter

Υποδειγματική περίπτωση επαγγελματία που αναλαμβάνει έναν «μικρό» ρόλο και τον εκτοξεύει στα ύψη, αντιμετωπίζοντας την αποστολή του με σοβαρότητα, υπευθυνότητα και γνήσια δημιουργική σκέψη.

Η Μάσχα όχι μόνο δίνει υπόσταση στην κυρία Σόερμπι αλλά εντυπωσιάζει με την αυτοκυριαρχία, την απόλυτη εναρμόνιση του σώματος και του λόγου της, στοιχεία που καθηλώνουν την προσοχή του θεατή και καθιστούν την παρουσία της αξιομνημόνευτη.

Μαριάνθη Παντελοπούλου

Τα πικρά δάκρυα της Πέτρα φον Καντ

ΚΘΒΕ

10 ερμηνείες που ξεχωρίσαμε στη φετινή θεατρική σεζόν Facebook Twitter


Επίσης υποδειγματική περίπτωση ηθοποιού που αναλαμβάνει έναν βωβό ρόλο και αποδεικνύει ότι το θέατρο μπορεί να ανθήσει «χωρίς λόγια». Το απολαυστικό τρεξιματάκι της, η κωμική προθυμία με την οποία βουτάει στα πατώματα για να ικανοποιήσει κάθε επιθυμία της αφεντικίνας της, τα πικρά δάκρυα που χύνει κρυμμένη στην κουρτίνα, η λατρεία που εκπέμπουν τα μάτια της για την Πέτρα φον Καντ, ο τρόπος που παρακολουθεί σαν πιστό σκυλί κάθε κίνηση του ινδάλματός της, όλες αυτές οι μικρές, αλλά τόσο ουσιαστικές χειρονομίες τυλίγουν την παράσταση σε μια γλυκιά αύρα. Μια «γυναίκα-γραφομηχανή» στα πρότυπα των ντανταϊστών, ένας ασυνήθιστος φύλακας-άγγελος που φέρει κάτι από την πολύτιμη εσάνς του βωβού σινεμά.

Φελίς Τόπη

Ανεμοδαρμένα Ύψη

Θέατρο Χώρος

10 ερμηνείες που ξεχωρίσαμε στη φετινή θεατρική σεζόν Facebook Twitter

Με μάσκα εμπνευσμένη από τα γιαπωνέζικα μάνγκα και πλεγμένα «κεφτεδάκια» στα μαλλιά, η νεαρή ηθοποιός Φελίς Τόπη, που μόλις πρόσφατα αποφοίτησε από τη δραματική σχολή, μοιάζει να προσγειώθηκε ανάμεσά μας από άλλη διάσταση.

Αν οι κούκλες μπορούσαν να μιλήσουν, τόσο εύθραυστη θα ήταν η φωνή τους, σκεφτόμαστε. Αν μπορούσαν να κινηθούν, τόσο μεταξένιες θα ήταν οι κινήσεις τους. Δεν μπορείς να μη θαυμάσεις ένα κορίτσι που σε μεταφέρει τόσο αβίαστα σε μια εξωγήινη χώρα.

 

Νίκος Ψαρράς

Ο φάρος

Θέατρο Αθηνών

10 ερμηνείες που ξεχωρίσαμε στη φετινή θεατρική σεζόν Facebook Twitter

Εξαιρετική απόδοση του Ιβάν, μεσήλικα Ιρλανδού loser που κοιμάται στο χαλί, πίνει ποταμούς ουίσκι και αναζητά διαρκώς τα γυαλιά του, με τα οποία ούτως ή άλλως δεν μπορεί ποτέ να δει καθαρά τι του συμβαίνει. Ο Ψαρράς παίρνει αυτόν τον ανερμάτιστο αντιήρωα, το αρχετυπικό «χαμένο κορμί», και του χαρίζει καρδιά μάλαμα και φλέβα κωμική.

Ένας αμόρφωτος, αλλά χαριτωμένος τεμπέλης που δεν έχει παλέψει για τίποτα, που έχει αποτύχει στα πάντα, αλλά αξίζει ανενδοίαστα τη συμπάθειά μας ως αιώνιο παιδί που επιδίδεται στο πιο ξεκαρδιστικό «γελοίο» χορευτικό σόλο, στο κλείσιμο της παράστασης.

Λυδία Φωτοπούλου

Γρανάδα

Από μηχανής θέατρο 

10 ερμηνείες που ξεχωρίσαμε στη φετινή θεατρική σεζόν Facebook Twitter


Μας μιλάει για τ' αστέρια, τα ουράνια σώματα, την Ανδρομέδα, τη σχετικότητα του χρόνου και όλα όσα καθόρισαν τη ζωή μας σε αυτό το σύμπαν, το οποίο ούτε γνωρίζουμε ούτε ελέγχουμε, όσους αιώνες κι αν το προσπαθούμε.

Η Ιωάννα της Λυδίας Φωτοπούλου εμφανίζεται στη Γρανάδα του Γιάννη Καλαβριανού μόνο μέσω βίντεο, σε μια μεγάλη οθόνη στο βάθος της σκηνής: είναι όμως τόσο ακτινοβόλα η παρουσία της, τόσο σαγηνευτική η φωνή της, τόσο υπνωτικές οι κινήσεις των χεριών της, ώστε αυτά τα λίγα λεπτά εικονικής συμμετοχής της ηθοποιού καθίστανται αρκετά για να μας πείσουν ότι μια ερμηνεία μπορεί τελικά να μοιάζει «φτιαγμένη από αστρόσκονη».

Θάνος Παπακωνσταντίνου

Έντα Γκάμπλερ

Μπάγκειον Ξενοδοχείο

10 ερμηνείες που ξεχωρίσαμε στη φετινή θεατρική σεζόν Facebook Twitter

Άμα τη εμφανίσει του δίνει το στίγμα του «διαφορετικού». Δυσκολευόμαστε να τον κατατάξουμε αυτόν τον Λέβμποργκ: ορμητικός και απ' αλλού φερμένος, στέκεται φορέας μιας μυστηριώδους ενέργειας που μας παραξενεύει και μας προκαλεί.

Καταραμένος ποιητής, οραματιστής, καταδικασμένος να πεθάνει σε μια εποχή που έχει απολέσει κάθε όραμα, ο έκπτωτος Διόνυσος του Ίψεν βρίσκει στο πρόσωπο του Θάνου Παπακωνσταντίνου μια ενδιαφέρουσα, γκόθικ εκδοχή του, που αφήνει το αποτύπωμα μιας έντονα θεατρικής ψυχοσύνθεσης στο μυαλό του θεατή.

Θέατρο
1

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Παραστάσεις για κάθε γούστο που θα συγκινήσουν, θα διασκεδάσουν και θα προβληματίσουν

Θέατρο / Πού οφείλεται τόση δίψα για το θέατρο;

Το θέατρο εξακολουθεί να προκαλεί debates και ζωηρές συζητήσεις, παρά τις κρίσεις και τις οικονομικές περικοπές που έχει υποστεί, και φέτος ανεβαίνουν στην Αθήνα παραστάσεις για κάθε γούστο που θα συγκινήσουν, θα διασκεδάσουν και θα προβληματίσουν.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ανδρέας Κωνσταντίνου

Θέατρο / Ανδρέας Κωνσταντίνου: «Δεν μ' ενδιαφέρει τι υποστηρίζεις στο facebook, αλλά το πώς μιλάς σε έναν σερβιτόρο»

Ο ηθοποιός που έχει υποδυθεί τους πιο ετερόκλητους ήρωες και θα πρωταγωνιστήσει στην τηλεοπτική μεταφορά της «Μεγάλης Χίμαιρας» αισθάνεται ότι επιλέγει την τηλεόραση για να ικανοποιήσει την επιθυμία του για κάτι πιο «χειροποίητο» στο θέατρο.
ΜΑΤΟΥΛΑ ΚΟΥΣΤΕΝΗ
Ο Στρίντμπεργκ και η «Ορέστεια» προσγειώνονται στον κόσμο της Λένας Κιτσοπούλου

Θέατρο / Η Μαντώ, ο Αισχύλος και ο Στρίντμπεργκ προσγειώνονται στον κόσμο της Κιτσοπούλου

Στην πρόβα του νέου της έργου όλοι αναποδογυρίζουν, συντρίβονται, μοντάρονται, αλλάζουν μορφές και λένε λόγια άλλων και τραγούδια της καψούρας. Ποιος θα επικρατήσει στο τέλος;
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
«Η εποχή μας δεν ανέχεται το λάθος»

Οι Αθηναίοι / «Η εποχή μας δεν ανέχεται το λάθος»

Η ηθοποιός Ρουμπίνη Βασιλακοπούλου θυμάται τα χρόνια του Θεάτρου Τέχνης, το πείραμα και τις επιτυχίες του Χυτηρίου, περιγράφει τι σημαίνει γι' αυτή το θεατρικό σανίδι και συλλογίζεται πάνω στο πέρασμα του χρόνου.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Θωμάς Μοσχόπουλος

Θέατρο / «Άρχισα να βρίσκω αληθινή χαρά σε πράγματα για τα οποία πριν γκρίνιαζα»

Έπειτα από μια δύσκολη περίοδο, ο Θωμάς Μοσχόπουλος ανεβάζει τον δικό του «Γκοντό». Έχει επιλέξει μόνο νέους ηθοποιούς για το έργο, θέλει να διερευνήσει την επίδρασή του στους εφήβους, πραγματοποιώντας ανοιχτές πρόβες. Στο μεταξύ, κάνει μια πολύ ενδιαφέρουσα κουβέντα με την Αργυρώ Μποζώνη.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Τι είναι για σένα το «Οξυγόνο»;

Θέατρο / Τι είναι για σένα το «Οξυγόνο»;

Ένα συναρπαστικό υβρίδιο θεάτρου, συναυλίας, πολιτικοκοινωνικού μανιφέστου και rave party, βασισμένο στο έργο του επικηρυγμένου στη Ρωσία δραματουργού Ιβάν Βιριπάγιεφ, ανεβαίνει στην Κεντρική Σκηνή της Στέγης σε σκηνοθεσία Γιώργου Κουτλή και αποπειράται να δώσει απάντηση σε αυτό το υπαρξιακό ερώτημα.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΔΙΑΚΟΣΑΒΒΑΣ
Υπάρχει το «για πάντα» σε μια σχέση;

The Review / Υπάρχει το «για πάντα» σε μια σχέση;

Ο Αλέξανδρος Διακοσάββας και ο δημοσιογράφος και κριτικός θεάτρου Γιώργος Βουδικλάρης μιλούν για την παράσταση «Ο Χορός των εραστών» της Στέγης, τα υπαρξιακά ερωτήματα που θέτει το κείμενο του Τιάγκο Ροντρίγκες και τη χαρά τού να ανακαλύπτεις το next best thing στην τέχνη.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΔΙΑΚΟΣΑΒΒΑΣ
Φανί Αρντάν: «Σκυλάκι δεν είμαι, προτιμώ να παραμείνω λύκος»

Όπερα / Φανί Αρντάν: «Σκυλάκι δεν είμαι, προτιμώ να παραμείνω λύκος»

Πολυσχιδής και ανήσυχη, η Φανί Αρντάν δεν δίνει απλώς μια ωραία συνέντευξη αλλά ξαναζεί κομμάτια της ζωής και της καριέρας της, με αφορμή την όπερα «Αλέκο» του Σεργκέι Ραχμάνινοφ που σκηνοθετεί για την Εθνική Λυρική Σκηνή.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Το «Κυανιούχο Κάλιο» είναι μια παράσταση για το ταμπού των αμβλώσεων 

Θέατρο / «Κυανιούχο Κάλιο»: Μια παράσταση για το ταμπού των αμβλώσεων στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά

Όχι μόνο σε ανελεύθερα ή σκοταδιστικά καθεστώτα, αλλά και στον δημοκρατικό κόσμο, η συζήτηση για το δικαίωμα της γυναίκας σε ασφαλή και αξιοπρεπή ιατρική διακοπή κύησης παραμένει τρομακτικά επίκαιρη.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Τενεσί Ουίλιαμς: Ο ποιητής των χαμένων ψυχών

Θέατρο / Τενεσί Ουίλιαμς: Ο ποιητής των χαμένων ψυχών

«Εκείνο που με σπρώχνει να δημιουργώ θεατρικούς χαρακτήρες είναι ο έρωτας», έλεγε ο Ουίλιαμς, που πίστευε ότι ο πόθος «είναι κάτι που κατακλύζει πολύ μεγαλύτερο χώρο από αυτόν που μπορεί να καλύψει ένας άνθρωπος». Σε αυτόν τον πόθο έχει συνοψίσει τη φυγή και την ποίηση, τον χρόνο, τη ζωή και τον θάνατο.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ