Ο Ολιβιέ Ασαγιάς μιλά στο LIFO.gr για την Ζυλιέτ Μπινός και τα "Σύννεφα του Μαρία Σίλς"

Ο Ολιβιέ Ασαγιάς μιλά στο LIFO.gr για την Ζυλιέτ Μπινός και τα "Σύννεφα του Μαρία Σίλς" Facebook Twitter
Ο Ολιβιέ Ασαγιάς στις Κάννες
0

Ένας διανοούμενος του σινεμά που εξελίχθηκε σε ιδιαίτερο αφηγητή, με μεγάλη ποικιλία σε επικά πορτρέτα εποχής(Κάρλος) και απαιτητικές πολυπρόσωπες τοιχογραφίες εποχής (Μετά το Μάη), ο Ολιβιέ Ασαγιάς επιστρέφει με ένα πόνημα για το πέρασμα του χρόνου και τη στόφα των ηθοποιών, στα Σύννεφα του Σιλς Μαρία, με σπουδαίες ερμηνείες από τη Ζυλιέτ Μπινός και την Κρίστεν Στιούαρτ. Ο Γάλλος σκηνοθέτης μιλάει για την μούσα της ταινίας, τη Ζυλιέτ Μπινός και τους λόγους που δεν μπορεί να απαρνηθεί το σελουλόϊντ, σε μια συνάντηση που είχαμε τον περασμένο Ιανουάριο, στο Παρίσι. 

 

Έχετε δηλώσει πως το φιλμ Σύννεφα του Σιλς Μαρία δεν είναι απλώς μια ταινία με την Ζυλιέτ Μπινός, αλλά μια ταινία για εκείνην. Πόσο σίγουρος μπορείτε να είστε για την ψυχολογική ευστοχία του πορτρέτου που επιχειρείτε, δεδομένου πως είναι εξαιρετικά δύσκολο να συλλάβετε τον εσωτερικό κόσμο ενός ηθοποιού;

Πρόκειται για ένα πορτρέτο της Ζυλιέτ Μπινός που εγώ γνωρίζω, την εικόνα που προσωπικά εκλαμβάνω, και όχι απολύτως αντικειμενικό. Βασικά, γνωρίζω ότι εκείνη μου επιτρέπει να γνωρίσω. Μου δείχνει ορισμένες πτυχές του εαυτού της αλλά τα Σύννεφα του Σιλς Μαρία πραγματεύεται επίσης την φαντασίωση που έχω για την Μπινός, όπως και το πώς φαντασιώνομαι την Κρίστεν Στιούαρτ ή την Κλόϊ Γκρέϊς Μορέτζ. Δε σημαίνει, δηλαδή, πως εξερευνώ την Μπινός και θα σας παραδώσω το τελικό πόρισμα των διαπιστώσεων μου, αλλά κάνω μια ταινία που με ενέπνευσε να κάνω, σε έναν ρόλο που έγραψα για εκείνην, με υλικό κυρίως βγαλμένο από την διαδικασία της δικής της προετοιμασίας για τον χαρακτήρα της Μαρία Έντερς, με όποια βιώματα επέλεξε να ενσωματώσει στο όριο μεταξύ πραγματικότητας και φαντασίας. Συχνά, χρησιμοποιούσε δικές της εμπειρίες και παρατηρήσεις από μέσα της. Άλλοτε, υποδυόταν μια ηθοποιό που ενδεχομένως να είχε γίνει αλλά δεν έγινε ποτέ ακριβώς έτσι. 

Η Ζυλιέτ έχει απόλυτη ανάγκη τον πειραματισμό, ξεφεύγει συχνά σε τρελές κατευθύνσεις, τολμά. Θα ξεκινήσει, για παράδειγμα με υπερβολικές λύσεις και μετά από μερικές λήψεις, θα κατεβάσει τους τόνους.

 

Η διαύγεια των συναισθημάτων της, είτε πρόκειται να επιτεθεί, ή να κλάψει και να λυγίσει, ή να υπερασπιστεί τον εαυτό της, είναι απαράμιλλη. Η Ζυλιέτ Μπινός παραμένει ένα μοναδικό εργαλείο...

Ναι, είναι ένα απίθανο εργαλείο, αλλά όπως όλες οι μεγάλες ηθοποιοί, εξαρτά πολλά στο σκηνοθέτη, στη γωνία λήψης, στον παρτενέρ, στο μοντάζ, φυσικά στο περιεχόμενο. Η Ζυλιέτ έχει απόλυτη ανάγκη τον πειραματισμό, ξεφεύγει συχνά σε τρελές κατευθύνσεις, τολμά. Θα ξεκινήσει, για παράδειγμα με υπερβολικές λύσεις και μετά από μερικές λήψεις, θα κατεβάσει τους τόνους. Στο μοντάζ έχεις όλες τις εκδοχές, αλλά και το βάρος της επιλογής και της εμπιστοσύνης που σου έχει δείξει. Πρέπει να τιμήσεις την γενναιοδωρία της, ως σκηνοθέτης, και να διαλέξεις την καλύτερη. Αλλά, ποιά είναι η καλύτερη; Δεν είναι πάντα εύκολο να απαντήσεις.  

 

Από την άλλη, η Κρίστεν Στιούαρτ προέρχεται από μια διαφορετική σχολή σινεμά, την αμερικανική, και αναρωτιέμαι αν έφερε στην ταινία κάτι, ας πούμε, αμερικανικό στον τρόπο προσέγγισης του ρόλου, και την ευαισθησία που αυτό συνεπάγεται. 

 Αν και είναι δύσκολο να συζητήσω πάνω σε ένα πλαίσιο που δεν είναι εύκολα διακριτό, η Κρίστεν είναι πολύ Αμερικανίδα! Αποτελεί προϊόν του Χόλιγουντ, μεγάλωσε στο Λος Άντζελες, μπροστά στις κάμερες, ως παιδί που έπαιζε σε ταινίες μέχρι να γίνει αυτή που γνωρίζουμε. Έχει φτάσει πλέον στο σημείο που συνειδητοποίησε πως χρειάζεται να δοκιμάσει νέα πράγματα, να βρει έναν χώρο που το Χόλιγουντ δεν γίνεται να της παραχωρήσει. Μπορεί να είναι η Μπέλα ή η Χιονάτη, αλλά το Χόλιγουντ δεν είναι σε θέση αν της δώσει τους μεγάλους ρόλους που αξίζει. Απέναντι στην Ζυλιέτ, μια ηθοποιό που μπορεί να λειτουργήσει μόνο μέσα από ευρωπαϊκούς ρόλους, να πλάσει ή και να παραμορφώσει ένα ρόλο, η Κρίστεν κατάλαβε πως μόνο θετική είναι μια τέτοια εμπειρία. Ηθοποιοί όπως η Μπινός βοηθάνε σταρ όπως η Στιούαρτ. 

 

Ο Ολιβιέ Ασαγιάς μιλά στο LIFO.gr για την Ζυλιέτ Μπινός και τα "Σύννεφα του Μαρία Σίλς" Facebook Twitter
Με τις πρωταγωνίστριες της ταινίας του Ζυλιέτ Μπινός (δ) και Κρίστεν Στίουαρτ (α)

 

Και όντως, της προσφέρατε τον καλύτερο ρόλο της καριέρας της, με διαφορά. Γυρίσατε τα Σύννεφα του Σιλς Μαρία σε φιλμ, σωστά;

Ω ναι!

 

Με την πρόοδο του ψηφιακού φορμάτ, βρίσκετε ακόμη μεγάλη διαφορά ανάμεσα στα δύο;

Ω ναι!

 

Παρά το κόστος, επιμένετε από καθαρά καλλιτεχνική επιλογή, ή από μια ρετρό εμμονή, δεδομένου πως αγαπάτε ιδιαίτερα το σινεμά, έχοντας χρηματίσει κριτικός κινηματογράφου στο παρελθόν;

Μπορώ να σας πω, πως τώρα βλέπω την τεράστια διαφορά περισσότερο από ότι στο παρελθόν. Κοιτάξτε, ανέκαθεν γύριζα σε φιλμ, μόνταρα σε AVID, έκανα post σε ψηφιακά μηχανήματα προφανώς, και προέβαλλα τις ταινίες μου σε κόπια, ή σε DCP, όταν η κόπια άρχισε να εκλείπει. Δεν είμαι φετιχιστής του φιλμ, δεν το κάνω από εμμονικούς λόγους. Απλώς, το film stock που έχουμε τώρα στη διάθεση μας είναι πιό ευαίσθητο, πολύ πιο πλούσιο σε υφή σε σύγκριση με το διαθέσιμο 10 χρόνια πριν. Δεν υπάρχει αμφιβολία γι' αυτό.

Φανταστείτε πως οτιδήποτε προέρχεται από φιλμ και δουλεύεται σε ψηφιακό, επιτρέπει δεκαπλάσιο χώρο για γλυπτική πάνω στην εικόνα, έχεις μεγαλύτερο καμβά να δουλέψεις. Δεν είχα κανένα πρόβλημα με τις τελευταίες μου ταινίες, όταν τις προέβαλλα σε DCP. Ήμουν ευχαριστημένος με την απόδοση ώσπου χρειάστηκε να κάνω μερικές κόπιες σε φιλμ για τα Σύννεφα του Σιλς Μαρία, αμέσως μετά την πρεμιέρα στο φεστιβάλ Καννών, για χώρες που χρειάζονταν ακόμη φιλμ. Τι είδα σε φιλμ και σοκαρίστηκα με το πόσο σπουδαία ήταν η εικόνα.

Εκεί κατάλαβα γιατί μου κακοφαίνονταν μερικές σκηνές αφού τις είχα επεξεργαστεί όσο μπορούσα στο μοντάζ και μετά. Μου είναι τεχνικά αδύνατον να σας εξηγήσω το γιατί, αλλά με την μεστή υφή που παρατηρώ στα μαύρα και σε μερικές ακόμη λεπτομέρειες, διαπιστώνω πως η οργανική λογική μετά το γύρισμα σε φιλμ και την ψηφιακή επεξεργασία, είναι απαραιτήτως η προβολή σε φιλμ. Εκεί έχω καταλήξει με βεβαιότητα. Τουλάχιστον σε φεστιβάλ, όσο υπάρχει ακόμη η δυνατότητα, θα παρακαλώ για φιλμικές συνθήκες!

 

Ο Ολιβιέ Ασαγιάς μιλά στο LIFO.gr για την Ζυλιέτ Μπινός και τα "Σύννεφα του Μαρία Σίλς" Facebook Twitter

 

 


 

0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ο Άγγελος Φραντζής θέλησε να κάνει μια αστεία ταινία 

Οθόνες / Άγγελος Φραντζής: «Mόνο αν πας στην πηγή των τραυμάτων, μπορείς να απελευθερωθείς»

Μια κουβέντα με τον ακατάτακτο σκηνοθέτη λίγο πριν από την επίσημη πρεμιέρα της νέας του ταινίας «Ο Νόμος του Μέρφυ», μιας σουρεαλιστικής υπαρξιακής κωμωδίας που δεν μοιάζει με καμία από τις προηγούμενες δουλειές του.
ΙΩΝΑΣ ΚΑΛΛΙΜΑΝΗΣ
Γιατί διχάζει τόσο το «The Substance»;

The Review / Γιατί διχάζει τόσο το «The Substance»;

Ο Αλέξανδρος Διακοσάββας και η δημοσιογράφος και κριτικός κινηματογράφου Ιωσηφίνα Γριβέα συζητούν για την πιο αμφιλεγόμενη ταινία της χρονιάς, που έχει προκαλέσει έντονες διαμάχες στα social media, για τη φεμινιστική της διάσταση και για τις γυναικείες φωνές στο σινεμά, που επιτέλους ακούγονται πιο ηχηρά από ποτέ.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΔΙΑΚΟΣΑΒΒΑΣ
Ματ Ντίλον: Outsider για πάντα

Οθόνες / Ματ Ντίλον: Outsider για πάντα

Ξεκίνησε ως εφηβικό είδωλο στα ’80s, πρωταγωνίστησε σε δύο εμβληματικές ταινίες του Κόπολα και έχτισε την καριέρα του επιλέγοντας ταινίες με γνώμονα τα ενδιαφέροντά του. Στα 60 του έχει συνδεθεί με μερικές από τις πιο αγαπημένες καλτ ταινίες διεθνώς, δηλώνει ζωγράφος και διατηρεί σημαντική συλλογή τέχνης. Έρχεται στη Θεσσαλονίκη για να παραλάβει έναν τιμητικό Χρυσό Αλέξανδρο. 
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Τζέιμς Φράνκο και Σεθ Ρόγκεν: Το πικρό τέλος ενός μεγάλου bromance

Οθόνες / Τζέιμς Φράνκο και Σεθ Ρόγκεν: Το πικρό τέλος ενός μεγάλου bromance

Οι κατηγορίες εναντίον του Φράνκο για σεξουαλική κακοποίηση έβαλαν στον γύψο όχι μόνο την καριέρα του στο Χόλιγουντ αλλά και τη στενή φιλία του με τον επί εικοσαετίας κολλητό και συνεργάτη του.
THE LIFO TEAM
15 highlights του 65ου Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης

Οθόνες / 15 highlights του 65ου Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης

Πάμελα Άντερσον, Αριάν Λαμπέντ, Αθηνά Ραχήλ Τσαγγάρη, σινεφίλ τέρατα και όλη η νέα ελληνική κινηματογραφική παραγωγή της χρονιάς στην 65η διοργάνωση που για δέκα μέρες (31/10-10/11) θα μεταμορφώσει τη Θεσσαλονίκη.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Teri Garr (1944-2024): Το χιούμορ τής έσωσε τη ζωή

Απώλειες / Teri Garr (1944-2024): Το χιούμορ τής έσωσε τη ζωή

Αστεία και ανθρώπινη, η αξιαγάπητη, υπερταλαντούχα Τέρι Γκαρ, που απολαύσαμε στο «Young Frankenstein» και το «Τούτσι» και αγαπήσαμε από τις εμφανίσεις της στο βραδινό talk show του Ντέιβιντ Λέτερμαν, ήταν μια από τις πιο λαμπερές σουμπρέτες του αμερικανικού σινεμά.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Bruce Springsteen & the E Street Band: Το ροκ του παρελθόντος και του μέλλοντος μας

Daily / Bruce Springsteen & the E Street Band: Το ροκ του παρελθόντος και του μέλλοντός μας

«Μετά από 50 χρόνια στον δρόμο, είναι πολύ αργά για να σταματήσουμε τώρα», δηλώνει μ’ ένα διακριτικό μειδίαμα ο 75χρονος ροκ σταρ σ’ ένα νέο ντοκιμαντέρ που παρακολουθεί από απόσταση αναπνοής την πρόσφατη περιοδεία του Μπρους Σπρίνγκστιν και της θρυλικής μπάντας του.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Paul Morrissey (1938-2024)

Απώλειες / Ο Paul Morrissey (1938-2024) έδωσε φωνή στα «ανθρώπινα σκουπίδια»

Ο εμβληματικός σκηνοθέτης της cult τριλογίας «Flesh» - «Trash» - «Heat» ταυτίστηκε με τον Άντι Γουόρχολ και το νεοϋορκέζικο αβανγκάρντ των ’60s, ως ο πιο ανεξάρτητος από τους ανεξάρτητους.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
10 κινηματογραφικά διαμάντια που μπορείτε να δείτε τώρα στο Ertflix

Οθόνες / 10 κινηματογραφικά διαμάντια που μπορείτε να δείτε τώρα στο Ertflix

Δέκα ταινίες που εξασφαλίζουν δέκα ξεχωριστές προβολές, απαραίτητες για κάθε σινεφίλ, από συγκινητικά δράματα και γαλλικά policier μέχρι καλαίσθητα ντοκιμαντέρ και ατμοσφαιρικά θρίλερ.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Παντελής Βούλγαρης: «Δεν έγινα ποτέ κατεστημένο ούτε κατά παραγγελία σκηνοθέτης»

Γεννήθηκε Σαν Σήμερα / Παντελής Βούλγαρης: «Δεν έγινα ποτέ κατεστημένο ούτε κατά παραγγελία σκηνοθέτης»

Ένας από τους μεγαλύτερους εν ζωή σκηνοθέτες μας σε μια χορταστική συνέντευξη για τη ζωή, το έργο και τις εμπειρίες που έχει αποκομίσει εδώ και έξι δεκαετίες πίσω από την κάμερα.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ