Ο Άγγελος των Περσών του Αισχύλου, μιλάει για το Παγγαίο και το πέρασμα των Φιλίππων, ο Άγγελος του Θουκυδίδη διηγείται τη μάχη της Αμφίπολης, ο Άγγελος από τη Φυλλάδα του Μεγάλου Αλεξάνδρου, μιλάει για το θρυλικό βίο, τους άθλους και τα μεγαλεπήβολα ταξίδια του Μακεδόνα βασιλέα, όπως τη δημιούργησε η λαϊκή φαντασία ανά τους αιώνες, ο Απόστολος Παύλος, ως τέταρτος Άγγελος, με την «επιστολή της χαράς» προς Φιλιππησίους, την «επιστολή της ταπεινοφροσύνης» εκφράζει με τρυφερότητα μέσα από τη φυλακή την ικανοποίηση του στους χριστιανούς των Φιλίππων, ο Πλούταρχος, ως Άγγελος περιγράφει τη μάχη των Φιλίππων μέσα από το βιβλίο του Δίων-Βρούτος, ο Σαιξπηρικός Άγγελος μέσα από τον Ιούλιο Καίσαρα περιγράφει το τέλος του Κάσσιου και του Βρούτου στους λόφους των Φιλίππων, και ένας σύγχρονος Άγγελος από τον Θόδωρο Γρηγοριάδη, ενός συγγραφέα που γεννήθηκε και μεγάλωσε κοιτάζοντας τα Τενάγη των Φιλίππων, ο οποίος μιλάει για τους σημερινούς Φιλίππους, σαν κάποιος καντινιέρης έξω από το αρχαίο θέατρο που καταφτάνει για να πει ένα μεγάλο μαντάτο.
Εφτά ηθοποιοί, ανάμεσα τους η Λυδία Φωτοπούλου και η Φιλαρέτη Κομνηνού, σε μία εικαστική παράσταση στην οποία συνεργάζονται οι φωτογράφοι Στράτος Καλαφάτης και Λία Ναλμπαντίδου υπό τις σκηνοθετικές οδηγίες του καλλιτεχνικού διευθυντή του Φεστιβάλ Καβάλας - Φιλίππων Θοδωρή Γκόνη.
Ο Θοδωρής Γκόνης λέει για τη σύλληψη της παράστασης του: «Μου αρέσει ο αθλητής που, αρκετές ώρες πριν από τον αγώνα, κατεβαίνει με την πολιτική του περιβολή στον αγωνιστικό χώρο επιθεωρώντας τον απ’ άκρου εις άκρον, περπατώντας τον, πατώντας τον σπιθαμή προς σπιθαμή, γιατί το ξέρει, το μυστικό κρύβεται πάντα μέσα στο γήπεδο. Έτσι λοιπόν, περπατώντας ολόκληρο το χειμώνα στα Τενάγη των Φιλίππων, κωπηλατώντας από τον Αγγίτη έως στον Στρυμόνα, οδοιπορώντας στο όρος Παγγαίον, στο Θέατρο και στον αρχαιολογικό χώρο, η πατούσα μου με έβγαλε στα Εφτά αυτά μεγάλα κείμενα. Το ήξεραν καλά οι παλιοί περιηγητές. Οδοιπορώντας γνωρίζεις τους τόπους, δηλαδή τους ανθρώπους.
Αυτό λοιπόν ήταν η αιτία αυτής της παράστασης και αφορμή η υποψηφιότητα του αρχαιολογικού χώρου των Φιλίππων για ένταξή του στον κατάλογο των μνημείων παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς της UNESCO. Από εκεί και πέρα ήρθαν οι συνεργάτες και οι φίλοι, το Φεστιβάλ και η πόλη της Καβάλας».
Η Φιλαρέτη Κομνηνού εξηγεί από την πλευρά της: «Αυτό που θα αφηγηθώ είναι η μάχη της Αμφίπολης όπως την καταγράφει ο μέγας ιστορικός Θουκυδίδης, η σύγκρουση Αθηναίων και Σπαρτιατών για την κυριαρχία τους σ` αυτήν την αποικία .Είναι αποκαλυπτικό να μαθαίνεις για τις στρατηγικές των προγόνων μας και θα πρόσθετα ιδιαίτερα χρήσιμο στις ημέρες μας. Σας μεταφέρω ένα απόσπασμα και αφήνω τα συμπεράσματα σε εσάς...
«Ήταν λάθος να υποτιμήσουν την δύναμη των αντιπάλων καθώς οι
εκτιμήσεις τους βασίζονταν περισσότερο σε τυφλή επιθυμία παρά σε
ασφαλείς σταθμίσεις, διότι συνηθίζουν οι άνθρωποι ότι επιθυμούν να το
εναποθέτουν ασυλλόγιστα στην ελπίδα και ότι πάλι δεν θέλουν ,να το
απωθούν κατασκευάζοντας αυθαίρετους συλλογισμούς».
Και η Λυδία Φωτοπούλου συμπληρώνει: «19 χρονών έπαιξα για πρώτη φορά στο αρχαίο θέατρο των Φιλίππων. Και ακολούθησαν καλοκαίρια με πολλές παραστάσεις στο υπέροχο αυτό θέατρο. Τώρα, χάρη στην ιδέα του Θοδωρή Γκόνη, έρχομαι για ακόμη μια φορά, αλλά το ιδιαίτερα συγκινητικό αυτής της παράστασης είναι ότι δεν γίνεται απλώς στο αρχαίο θέατρο αλλά γίνεται για το ίδιο το θέατρο . Αφού αυτή η παράσταση φιλοδοξεί να γίνει ο πρεσβευτής για την θετική έκβαση της υποψηφιότητας του θεάτρου των Φιλίππων στα παγκόσμια μνημεία της ΟΥΝΕΣΚΟ. Μέσα από του εφτά αγγέλους θα ακουστεί αλλά και θα βιωθεί συγκινησιακά όλη η ιστορία αυτού του τόπου. Και το κοινό , για πρώτη φορά καθισμένο στην ορχήστρα του θεάτρου, θα έχει μπροστά στα μάτια του το κοίλον και θα το βλέπει να μεταμορφώνεται μαγικά , μέσα από τις εξαιρετικές εικόνες που δημιούργησαν γι αυτό η ομάδα του Στράτου Καλαφάτη».
Όπως κάθε χρόνο, το Φεστιβάλ Φιλίππων παρουσιάζει έναν νέο τίτλο, μια νέα θεματική που αγκαλιάζει τις εκδηλώσεις του, με χαρακτήρα επίκαιρο και διαχρονικό. Φέτος το καλοκαίρι, παίρνοντας σαν αφορμή - και θέλοντας με τον «τρόπο» του να πει το δικό του παρών – στην επίσημη ελληνική υποψηφιότητα του αρχαιολογικού χώρου των Φιλίππων για την ένταξή του στον κατάλογο των μνημείων της παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς της UNESCO, φέτος είναι αφιερωμένο σε εφτά Αγγέλους.
Στην αρχαία τραγωδία ο άγγελος αφηγείται στους ήρωες γεγονότα που συνέβησαν εκτός σκηνής, μέσα στο παλάτι ή στο ναό. Οι άγγελοι στον χριστιανισμό σύμφωνα με τον Ιωάννη Δαμασκηνό είναι φύσεις νοερές, αεικίνητες, αυτεξούσιες, ασώματες και κατά χάριν αθάνατες, δεν περιορίζονται από το χρόνο και το χώρο, ενώ δεν έχουν φύλο. Αλλά οφείλουμε να ξεκινήσουμε με την αντίληψη ότι ο Άγγελος είναι ίσως κάτι παραπάνω από αυτό. Είναι η ίδια η αγγελία.
Συνδυάζοντας τις δύο έννοιες, εφτά Άγγελοι θα εμφανιστούν, ο καθένας με το δικό του μήνυμα, το δικό του λόγο, το δικό του δρόμο, τη δική του στιγμή μέσα στην αιωνιότητα των Φιλίππων.
σχόλια