Ο ιδρυτής της σχολής και σκηνοθέτης της παράστασης Θόδωρος Γράμψας μιλάει για τη διαδικασία της θεατρικής απόδοσης, την πολιτική προέκταση του ποιήματος και τη συμβολή των μαθητών στο τελικό αποτέλεσμα.
Γιατί επιλέξατε το συγκεκριμένο ποίημα του Λειβαδίτη;
Η εργασία πάνω στο ποίημα του Τάσου Λειβαδίτη ξεκίνησε ως μάθημα στη σχολή, στο πρώτο έτος, πέρσι. Στόχος του μαθήματος (με ποιητικά κείμενα) είναι να μπορούν οι μαθητές να δουλεύουν ομαδικά, να αποκωδικοποιούν το κείμενο, ν’ ανακαλύπτουν τη δράση κάτω απ’ τα λόγια, να έχουν την αίσθηση του ρυθμού, της συναισθηματικής και νοηματικής συνέχειας, να μάθουν και να καταλάβουν ότι στη σκηνή είμαστε πάντα μέρος ενός συνόλου. Το αποτέλεσμα, λοιπόν, νομίζω είχε ενδιαφέρον και αποφασίσαμε αυτήν τη δουλειά να την κάνουμε παράσταση.
Περιγράψτε μας τη διαδικασία της θεατρικής απόδοσης του ποιήματος.
Όπως προανέφερα, προσπαθήσαμε ν’ ανακαλύψουμε τη δράση κάτω απ’ τον στίχο, τον πραγματικά ωραίο στίχο, έτσι ώστε να μπορέσει να υπάρξει υποκριτική. Γιατί, χωρίς δράση, υποκριτική δεν μπορεί να υπάρξει.
Ανακαλύψατε πολιτικές προεκτάσεις σε αυτό το ερωτικό ποίημα;
Η ερώτηση θα μπορούσε να διατυπωθεί και αντίστροφα. Δηλαδή, αν ανακαλύψαμε και ερωτικές προεκτάσεις σ’ αυτό το πολιτικό ποίημα. Φυσικά, συνυπάρχουν και τα δύο.
Υπογραμμίσατε περισσότερο την ερωτική, την πολιτική του προέκταση ή διατηρήσατε μια ισορροπία;
Δεν είχα κανένα λόγο να διατηρήσω ισορροπία. Κάτι που μ’ ενοχλεί τόσο στη ζωή δεν θα το έκανα ποτέ στη σκηνή. Αφεθήκαμε στο κείμενο και μας οδήγησε.
Ποια ήταν η συμβολή των μαθητών της σχολής στο στήσιμο της παράστασης; Πολύ μεγάλη. Μόνοι τους έγραψαν μουσική.
Παίζουν μουσική στην παράσταση. Έκαναν τα γραφιστικά, συμμετείχαν στην κατασκευή του σκηνικού και γενικότερα συμμετείχαν σ’ όλες τις απαραίτητες εργασίες για το ανέβασμα της παράστασης.
Ποιος είναι ο τρόπος λειτουργίας της εταιρείας θεάτρου Πράξη Επτά; Σε όλες τις παραστάσεις που ανεβάζετε υπάρχουν συλλογικές διαδικασίες;
Δεν νομίζω ότι μπορεί να υπάρξει θέατρο με συλλογικές διαδικασίες. Συνεργασία, ναι. Και μάλιστα για μένα είναι απαραίτητο να υπάρχει συνεργασία, με όλους όσοι συμμετέχουν σε μία παράσταση. Να υπάρχει διάλογος-αντίλογος. Έτσι, μπορούμε να είμαστε όλοι όσοι συμμετέχουμε δημιουργοί. Κι όχι κάποιοι να δημιουργούν και οι άλλοι απλώς να εκτελούν.
σχόλια