Ο Κούμπο και οι δύο χορδές (Kubo and the two strings)

0

Ο Κούμπο ζει μια ήσυχη, κανονική ζωή σε ένα μικρό, παραθαλάσσιο χωριό, μέχρις ότου ένα πνεύμα από το παρελθόν φέρνει τα πάνω κάτω στη ζωή του, ανάβοντας ξανά τη σπίθα μια πανάρχαιας βεντέτας. Αυτό προκαλεί όλα τα δεινά, καθώς θεοί και τέρατα κυνηγούν τον Κούμπο, ο οποίος, προκειμένου να επιβιώσει, πρέπει να βρει τη μαγική πανοπλία που φορούσε ο μακαρίτης πατέρας του, ένας θρυλικός πολεμιστής Σαμουράι.

Πριν από την έλευση του κινηματογράφου, της τηλεόρασης και της οπτικής πλέον καταγραφής, αφήγησης και διαιώνισης ιστοριών, υπήρχε ο γραπτός και ακόμη πιο πριν ο προφορικός λόγος, που ήταν για αιώνες ο βασικότερος τρόπος αφήγησης μεγάλων ιστοριών και γεγονότων. Ο τρόπος που αυτές μεταφέρονταν από γενιά σε γενιά μπορεί να άλλαζε ανάλογα με τα πιστεύω της κάθε εποχής, όμως υπήρξαν πολιτισμοί που ναι μεν μετέτρεψαν την πραγματικότητα σε μύθο, αλλά οι μύθοι έγιναν διδακτικές παραβολές, διατηρώντας ζωντανές τις βάσεις τους.

Παρά την εδώ και χρόνια προφανή δυτικοποίηση της Άπω Ανατολής, οι ιστορίες που έρχονται από τα βάθη των αιώνων και αφορούν τις χώρες της διατηρούν μια μοναδικότητα κι εξακολουθούν να επηρεάζουν την κουλτούρα των κατοίκων, ακόμη και αν δεν μεταφέρονται πλέον προφορικά. Ειδικότερα οι ιστορίες που αφορούν παιδιά (και λέγονταν κυρίως σε παιδιά) τολμούσαν να ξεφύγουν από τα ασφαλή όρια των σημερινών δυτικών παιδικών ιστοριών, βάζοντας μικρούς ήρωες να αναμετρηθούν με τους δαίμονές τους, ανακαλύπτοντας έτσι τον εαυτό τους και φτιάχνοντας χαρακτήρα. Έτσι προέκυψε μια ολόκληρη βιομηχανία ιστοριών που κατά καιρούς δανείστηκε κάπως άκομψα η Δύση, μέχρι που ήρθε η Laika, η εταιρεία παραγωγής του Coraline και του περσινού Boxtrolls, που ως τώρα είχε πλάι της κολλημένο τον χαρακτηρισμό ανερχόμενη, αλλά με αυτή την ταινία δεν κοιτάζει απλώς στα μάτια την Pixar αλλά δείχνει να την ξεπερνά.

Με βασικό ήρωα τον Κούμπο, ένα μονόφθαλμο παιδί που ζει με την κυριευμένη από εφιάλτες μητέρα του σε μια σπηλιά και διηγείται την ιστορία του έχοντας μαζί μια σειρά από μαγικά οριγκάμι που τη ζωντανεύουν για λίγο, η ταινία της Laika σκαλίζει βαθιά το παρελθόν, εκεί όπου θεωρεί πως βρίσκεται ό,τι μας συνθέτει σήμερα. Και όσο πιο βαθιά ψάχνει ο Κούμπο, τόσο αυτή η αναζήτηση μετατρέπεται σε έναν συνεχή εφιάλτη που διατηρεί μια αξιοθαύμαστη ισορροπία ανάμεσα στο χιούμορ και στον τρόμο. Αντί να παρεμβάλλονται κωμικές σλάπστικ σκηνές που θα έκοβαν τον ρυθμό, αλλά θα ικανοποιούσαν τα μικρότερα παιδιά, υπάρχουν στιγμές δράσης που και διασκεδαστικές είναι, παρά το «σκοτεινό» τους αντικείμενο, αλλά και απαραίτητες στη συνολική αφήγηση. Δεν χρειάζονται άλλωστε τέτοια διαλείμματα, αφού το αρκετά εκλεπτυσμένο λεκτικό χιούμορ που πηγάζει από τη σχέση του Κούμπο με τους δύο συνοδοιπόρους στο ταξίδι του, μια μαϊμού κι έναν πρώην πολεμιστή που έχει μεταμορφωθεί σε σκαθάρι, δουλεύει άψογα. Οι αναζητήσεις των τριών μάς φέρνουν μπροστά σε μια ακολουθία σκηνών οπτικού μεγαλείου, δείγμα και της τεχνικής εξέλιξης της εταιρείας, που απογειώνουν το εγχείρημα και οδηγούν σε μια συγκινητική εξέλιξη, σε έναν ύμνο στις ρίζες και στις καταβολές καθενός και στον ρόλο που αυτές παίζουν όσον αφορά τη διαφορετικότητα κάθε ανθρώπου ή κάθε περιοχής σε σχέση με τον υπόλοιπο κόσμο.

Oscars Critics
0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

«I love Lucy»: Οργή, αλκοόλ, χρήμα, ξύλο και απιστίες πίσω από το πιο διάσημο οικογενειακό σόου του κόσμου

Σαν σήμερα / Λουσίλ Μπολ: Η πιο αξιολάτρευτη νοικοκυρά της Αμερικής ήταν μια απάτη

Σαν σήμερα το 1989 πεθαίνει η Αμερικανίδα ηθοποιός Λουσίλ Μπολ, πρωταγωνίστρια της διάσημης τηλεοπτικής σειράς «I love Lucy». Αν και λατρεύτηκε από εκατομμύρια τηλεθεατές, η πραγματικότητα πίσω από το «Καλύτερο τηλεοπτικό σόου όλων των εποχών» ήταν γεμάτη βία, αλκοόλ και απιστίες.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Η «Εκδίκηση των Σιθ» έγινε 20 χρονών και επιστρέφει στους κινηματογράφους

Οθόνες / Η «Εκδίκηση των Σιθ» έγινε 20 χρονών και επιστρέφει στους κινηματογράφους

Το κλείσιμο μιας τριλογίας «Star Wars» που λοιδορήθηκε, για να επανεκτιμηθεί μερικώς όταν η νεότερη έπεσε θύμα των γενικευμένων culture wars και των ελάχιστων φιλοδοξιών της, επανεμφανίζεται στα σινεμά με αφορμή την επέτειο 20 χρόνων από την κυκλοφορία της.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Your Friends & Neighbors: Και ο πλούσιος λευκός πενηντάρης έχει ψυχή

Daily / Your Friends & Neighbors: Και ο πλούσιος λευκός πενηντάρης έχει ψυχή

Ο Τζον Χαμ υποδύεται τον επιτυχημένο επενδυτή που χάνει ξαφνικά το έδαφος κάτω από τα πόδια του σ΄αυτή την εκλεκτικά διασκεδαστική, κατά τόπους δραματική και συχνά διεισδυτική σάτιρα ηθών της πλουτοκρατικής ελίτ.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Κωστής Χαραμουντάνης: «Για να κάνω σινεμά μένω ακόμα στο πατρικό μου»

Κωστής Χαραμουντάνης / Κωστής Χαραμουντάνης: «Για να κάνω σινεμά μένω ακόμα στο πατρικό μου»

Ο 31χρονος σκηνοθέτης νιώθει πως ενηλικιώθηκε μαζί με την πρώτη του βραβευμένη ταινία, «Κιούκα: Πριν το τέλος του καλοκαιριού», κινηματογραφεί τις αναμνήσεις του και είναι μία από τις πιο μεγάλες ελπίδες του ελληνικού κινηματογράφου.
M. HULOT
«Το γυναικείο σώμα είναι το πρώτο που προσπαθεί να ελέγξει κάθε εξουσία»

Thalia Mavros / «Το γυναικείο σώμα είναι το πρώτο που προσπαθεί να ελέγξει κάθε εξουσία»

Η διεθνώς βραβευμένη παραγωγός και σκηνοθέτις Thalia Mavros μιλά στη LIFO για τη νέα πραγματικότητα που διαμορφώνει η «αυτοκρατορία» του Τραμπ, καθώς και για τη θέση της γυναίκας σε έναν κόσμο που αλλάζει - και όχι προς το καλύτερο.
M. HULOT
«The last of us» - S02 : Να δεις τι σου 'χω για μετά

Οθόνες / «The last of us» - S02 : Να δεις τι σου 'χω για μετά

Το πρώτο επεισόδιο της δεύτερης σεζόν της αγαπημένης σειράς του HBO λειτουργεί ως εισαγωγή, συστήνοντας νέους χαρακτήρες, το περιβάλλον της δράσης, τη σχέση των παλιών χαρακτήρων με αυτό αλλά και μεταξύ τους.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
«Κρίστοφερ Νόλαν, σε εκλιπαρώ, μην κάνεις την Οδύσσεια ‘σύγχρονη’»

Οθόνες / «Κρίστοφερ Νόλαν, σε εκλιπαρώ, μην κάνεις την Οδύσσεια σύγχρονη»

Ο επιφανής μελετητής του Ομήρου και διευθυντής του New York Times Review of Books, Ντάνιελ Μέντελσον, περιγράφει στην εφημερίδα Telegraph τους τρεις βασικούς κανόνες που ελπίζει να τηρηθούν κατά τη μεταφορά της «Οδύσσειας» στη μεγάλη οθόνη.
THE LIFO TEAM
Movies

Οθόνες / Μια ταινία για τον Bloody Hawκ και άλλοι 8 λόγοι για να πάτε σινεμά

Αυτή την εβδομάδα έχουν την τιμητική τους τα κατασκοπικά θρίλερ, παίζει η επανέκδοση του Delicatessen και ένα ντοκιμαντέρ για τον δημοφιλή ράπερ που δεν απευθύνεται μόνο στο fan base του — όχι άλλο Minecraft.
THE LIFO TEAM
«Οι περισσότεροι κινηματογράφοι στην Αργεντινή έχουν μετατραπεί σε εκκλησίες ευαγγελιστών»

Οθόνες / «Οι περισσότεροι κινηματογράφοι στην Αργεντινή έχουν μετατραπεί σε εκκλησίες ευαγγελιστών»

Με το βραβευμένο ντοκιμαντέρ Μουσείο της Νύχτας, ο Φερμίν Ελόι Ακόστα αναδεικνύει ένα πολύτιμο φωτογραφικό αρχείο για τη Νέα Υόρκη των δεκαετιών του ’70 και του ’80, ενώ μιλά στη LiFO για την αβεβαιότητα του μέλλοντος του κινηματογράφου στην Αργεντινή και τις πολιτικές αναταράξεις στη χώρα του.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
JASON MOMOA

Οπτική Γωνία / Το σινεμά ως τοποθέτηση προϊόντος: Το «Minecraft» σπάει ταμεία

Η τεράστια επιτυχία της κινηματογραφικής διασκευής του δημοφιλούς παιχνιδιού θεμελιώνει μια νέα εποχή στο στουντιακό σινεμά που καθιστά την ταύτιση θεατή και καταναλωτή εντονότερη από ποτέ.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Οι 10 αγαπημένες ταινίες του Γιώργου Γάλλου

Μυθολογίες / «Ο Βέγγος είναι το αγχολυτικό μου»: Οι 10 αγαπημένες ταινίες του Γιώργου Γάλλου

Από τον Κουροσάβα και τον Μπέργκμαν, από τις ταινίες της Pixar μέχρι τα Batman του Nόλαν, ο ηθοποιός φτιάχνει μια ετερόκλητη και ειλικρινή λίστα και πιστεύει ότι «σινεμά είναι να βλέπεις άλλες πλευρές του κόσμου».
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΝΙΝΕΤΤΑ ΓΙΑΚΙΝΤΖΗ
Εβελίνα Παπούλια: «Δεν μου χαρίστηκε τίποτα»

Oι Αθηναίοι / Εβελίνα Παπούλια: «Δεν μου χαρίστηκε τίποτα»

«Μην παίξεις ποτέ κωμωδία», της είχαν πει, αλλά τελικά το ευρύ κοινό τη λάτρεψε ως Μαρίνα Κουντουράτου. Όταν αποφάσισε να ερμηνεύσει τον ρόλο μιας τρανς γυναίκας, της είπαν «θα καταστραφείς». Ήταν πάντα τολμηρή και άφοβη. Και είναι η Αθηναία της εβδομάδας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
 Ντέιβιντ Κρόνεμπεργκ: «Αν είσαι υπαρξιστής άθεος όπως εγώ, το ανθρώπινο σώμα είναι η ζωή σου»

Pulp Fiction / «Αν είσαι υπαρξιστής άθεος όπως εγώ, το ανθρώπινο σώμα είναι η ζωή σου»

Ο Ντέιβιντ Κρόνεμπεργκ επιστρέφει με το «Ο Κύριος των Νεκρών» και μιλά στη LiFO για τις σκέψεις του πάνω στο πένθος, την τεχνητή νοημοσύνη που του έλυσε τα χέρια, και εξηγεί γιατί ασχολείται διαρκώς με τρομακτικές καταστάσεις.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ