Μπορεί οι επιλογές της Ακαδημίας να υφίστανται κάθε χρόνο δριμεία κριτική από κριτικούς, σινεφίλ και ανθρώπους της βιομηχανίας του κινηματογράφου, μπορεί τα Όσκαρ να είναι διαβόητα για τις παραλήψεις και τις αδικίες τους, ωστόσο το αδιάβλητο του θεσμού δεν έχει ποτέ αμφισβητηθεί - ή μάλλον σχεδόν ποτέ.
Το 1993, η νίκη της πρωτοεμφανιζόμενης 28χρονης Μαρίσα Τομέι στην κατηγορία του Β' Γυναικείου Ρόλου για την ξεχασμένη πλέον ταινία «Το ξαδερφάκι μου, ο Βίνι» έχει μείνει στην ιστορία ως πιθανότατα το μοναδικό «λάθος» του θεσμού. Η Μαρίσα είχε τότε μόλις 5 ταινίες στο ενεργητικό της και φυσικά δεν ήταν φαβορί για το βραβείο, καθώς είχε να ανταγωνιστεί τη Μιράντα Ρίτσαρντσον (Μοιραίο Πάθος), την Τζούντι Ντέιβις (Παντρεμένα ζευγάρια), και τα φαβορί Βανέσα Ρεντκγρέιβ (Επιστροφή στο Χάουαρντς Εντ) και Τζόαν Πλόουραϊτ (Μαγεμένος Απρίλης). Κι όμως η Τομέι κέρδισε.
Όλη τη χρονιά που ακολούθησε, η νίκη αυτή σχολιάστηκε πάρα πολύ (με προφανείς χρονοκαθυστερήσεις σε εποχές που δεν υπήρχε η αμεσότητα των social media) και μια έντονη φήμη άρχισε να κυκλοφορεί στους κύκλους του Χόλιγουντ. Η αρχή, όπως αναφέρουν έπειτα από έρευνα τα sites Snopes και Gawker, έγινε από ένα δημοσίευμα του Hollywood Reporter το 1994: «Μια φήμη κυκλοφορεί στους κύκλους του Μανχάταν. Πέρσι η Μαρίσα Τομέι κέρδισε το χρυσό αγαλματίδιο κατά λάθος, με ένα επακόλουθο σκάνδαλο έτοιμο να εκδηλωθεί και να ντροπιάσει την Ακαδημία».
Τι ακριβώς είχε συμβεί όμως; Σύμφωνα με αυτή τη φήμη, ο Τζακ Πάλανς που παρουσίαζε το συγκεκριμένο βραβείο, δεν ανακοίνωσε τον σωστό νικητή, αλλά απλώς επανέλαβε το τελευταίο όνομα στην κάρτα των υποψηφίων, που δεν ήταν άλλο από αυτό της Τομέι.
Φυσικά το Hollywood Reporter, όπως και το Entertainment Weekly που αναμετέδωσε την ιστορία, ξεκαθάρισαν ότι δεν την υποστήριζαν. Ωστόσο η «βρόμα» είχε ήδη κυκλοφορήσει και εδραιωθεί και μάλιστα, μερικά χρόνια μετά, ο κριτικός κινηματογράφου του Observer, Ρεξ Ριντ, σε συνέντευξή του, αναζωπύρωσε τη φήμη, ισχυριζόμενος ότι ο Πάλανς ήταν υπό την επήρεια ουσιών κατά τη διάρκεια της τελετής και η Ακαδημία προέβη σε τεράστιο «κουκούλωμα» της γκάφας του για να μην πληγεί ανεπανόρθωτα το κύρος της.
Η Ακαδημία βέβαια, από την πλευρά της, αρνήθηκε όλους αυτούς τους ισχυρισμούς, τονίζοντας ότι δύο εκπρόσωποι της εταιρείας Price Waterhouse, η οποία αναλάμβανε την καταμέτρηση των ψήφων, βρίσκονταν πάντα σε ετοιμότητα να επέμβουν σε περίπτωση λάθους.
Αν προσέξει κανείς το υλικό από εκείνη τη βραδιά, δεν μπορεί να καταλήξει προφανώς σε ασφαλές συμπέρασμα, καθώς θα δει ότι ο Πάλανς όντως κάνει παύσεις και λάθη στην παρουσίαση και πριν ανακοινώσει το όνομα της Τομέι, ωστόσο ξεκάθαρα διαβάζει το όνομα από τη νικητήρια κάρτα.
Γιατί όμως αυτή η φήμη παραμένει τόσο ισχυρή και εγείρει συζητήσεις και διαφωνίες ακόμα και σήμερα, 24 χρόνια μετά; Γιατί πολύ απλά, είναι μια απίστευτα γοητευτική θεωρία συνωμοσίας, η οποία δεν μπορεί, με κανέναν τρόπο, να αποδειχθεί και πάντα θα παραμένει στη γωνία για να πλήξει το αδιάβλητο ενός θεσμού του οποίου η ακρίβεια, όπως είπαμε, είναι σχεδόν αδιαμφισβήτητη. Παρόμοια περίπτωση λάθους σε μεγάλο θεσμό συνέβη πρόσφατα, το 2015, στον διαγωνισμό για τη Μις Υφήλιος, όπου ο παρουσιαστής αναγκάστηκε να πάρει την κορόνα από την εστεμμένη Μις Κολομβία, την οποία είχε εκ παραδρομής ανακοινώσει ως νικήτρια, και να τη δώσει στη Μις Φιλιππίνες, την πραγματική Μις Υφήλιος - μια στιγμή που φυσικά έσπασε το ίντερνετ τις μέρες που ακολούθησαν. Αν όμως είχε ντραπεί και δεν το είχε κάνει;
Πάντως, ένα στοιχείο που κάνει την περίπτωση της Τομέι ακόμα πιο ενδιαφέρουσα ήταν η διασπορά της φήμης μέσω του περιοδικού τύπου σε μια εποχή που το Twitter, τα memes και όλα όσα θα είχαν υπεραναλύσει, καταδικάσει ή αθωώσει, και εν τέλει γρήγορα ξεχάσει το περιστατικό, ήταν έννοιες άγνωστες. Για την καημένη την Τομέι όμως, που αργότερα θα δήλωνε ότι όλη αυτή η φημολογία υπήρξε ιδιαίτερα επώδυνη για εκείνη, το περιστατικό εντυπώθηκε στη μνήμη όλων των φανατικών του θεσμού και ακόμα αναπαράγεται με την ίδια «ανθρωποφαγική» όρεξη.
Με πληροφορίες από το Mashable
Μη χάσετε και φέτος, αποκλειστικά στα Novacinema, μεγάλες κινηματογραφικές επιτυχίες που ξεχωρίζουν στο box office, αλλά και που διακρίνονται σε μεγάλα βραβεία (La La Land, Aστακός).
σχόλια