Μέσα σε μία εβδομάδα, νίκη και ήττα μαζί! Από την χαρά στο κλάμα. Από το Silver Award στην κατάθεση της μαύρης ποδιάς. Το έλεγαν και οι αρχαίοι ημών πρόγονοι: το γέλιο και το κλάμα είναι δεμένα μαζί σε έναν κοινό σάκο. Στη μία άκρη του είναι το γέλιο και στην άλλη το κλάμα.
Η Μαργαρίτα, η παίκτρια που ξεχωρίσαμε πιο πολύ απ' όλους φέτος, η γυναίκα που μας χάρισε τα πιο έντονα συναισθήματα, ο άνθρωπος που μας πώρωσε όσο κανείς άλλος όλα αυτά τα χρόνια, έφυγε σήμερα από το Masterchef. Την έφαγε η ζαχαροπλαστική που ο Χρήστος της, ειδικεύεται. Το γεγονός ότι δεν είχε περάσει ποτέ από διαδικασία αντιγραφής, δεν βοήθησε.
Με το γέλιο της, ξόρκιζε τον φόβο, όταν πέρναγε την Ιερά Εξέταση στο τραπέζι της ομαδικής δοκιμασίας. Η Λία από προτεινόμενη προς αποχώρηση, νικήτρια ομαδικής, κι η Μαργαρίτα από νικήτρια επάθλου 10.000 ευρώ, να αποχωρεί.
Αποτέλεσμα; Η Μαργαρίτα, η οποία ξεκάθαρα δεν έκανε για αρχηγός, καθώς ούτε που ξέρει πώς να ηγηθεί, γιατί είναι ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗΣ η κοπέλα, να οδηγηθεί κατευθείαν στον τάκο.
Αν αυτό το twist, δεν σας απέδειξε ότι το παιχνίδι είναι ριάλιτι, κι όχι διαγωνισμός μαγειρικής, τίποτα και ποτέ δεν θα σας πείσει. Και ένα μεγάλο μπράβο στην παραγωγή και πάλι. Στο εξωτερικό θα βραβευόσασταν για το μοντάζ, κάθε χρόνο!
Μέσα της ήξερε ότι ο σπασμένος κρόκος, τα αποτυχημένα miniardises, θα τους κόστιζαν την νίκη, αλλά ήταν πολύ αργά για υπαναχώρηση. Ουσιαστικά όταν δέχθηκε να μπει αρχηγός, ο δρόμος έδειχνε την έξοδο. Ο Τζιοβάννι ήταν ήδη χρισμένος αρχηγός - δεν υπήρχε κανένας απολύτως λόγος αλλαγής φρουράς. Μάλιστα, επειδή ακριβώς είχε νικήσει την προηγούμενη εβδομάδα στο τεστ δημιουργικότητας, είχε σώσει με την mastercard και την ίδια την Μαργαρίτα από την διαδικασία αποχώρησης. Της είχε δώσει (γενναιόδωρος όπως είναι) την κάρτα, που στο κάτω κάτω της γραφής, θα μπορούσε να την είχε κρατήσει καβάτζα για τον εαυτό του.
Αλλά, όχι, οι μπαχαλάκηδες Στέφανος και Μαρία, εκεί, να κάνουν μία ακόμη δολοπλοκία και να πουν να φύγει ο Τζιοβάννι από αρχηγός και να βάλουν την Μαργαρίτα στην θέση του. Τον Τζιοβάννι που είχε κερδίσει την ασυλία για την πάρτη όλων τους! Η Μαρία που δεν ήξερε να ξεχωρίσει το χοιρινό από το αρνί, τελικά έτσι όπως πάει η ιστορία, παίζει και να την σηκώσει την κούπα.
Αποτέλεσμα; Η Μαργαρίτα, η οποία ξεκάθαρα δεν έκανε για αρχηγός, καθώς ούτε που ξέρει πώς να ηγηθεί, γιατί είναι ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗΣ η κοπέλα, να οδηγηθεί κατευθείαν στον τάκο.
Δεν το ήξερε αυτό ο Στέφανος κι η Μαρία; Εννοείται, κι ίσως και γι αυτό, το έκαναν. Η Μαρία έχει μελετήσει το παιχνίδι του Masterchef πιο πολύ κι απ’ ότι η Cersei Lannister το παιχνίδι του θρόνου.
«Όσα άστρα είναι στον ουρανό, και λάμπουν ένα ένα, τόσες φορές τα μάτια μου, δακρύσανε για σένα, μαργαριταρένια μου». Αχ, Μαργαριταρένια μου, φεγγαρολουσμένη, που σου τραγουδούσε κατσιμιχέικα κι ο κουμπάρος, πόσο θα μας λείψεις. Θα σε ακολουθήσουμε όπου κι αν πας, και τα καλύτερα είναι μπροστά σου. Ο δρόμος είναι μπροστά σου, με τον Χρήστο στην αγκαλιά σου. Έχω εμπιστοσύνη στην αγορά πως ένας σωστός επιχειρηματίας θα σας βοηθήσει να κάνετε όλα τα όνειρα σας πραγματικότητα, κι έτσι να μας χαρίζετε κι εμάς μεγάλες γαστρονομικές απολαύσεις.
Είσαι μια καλλιτέχνης και τώρα είναι η εκκίνηση για τον πραγματικό σου άθλο. Από το παιχνίδι, έμαθες αρκετά, ώστε να συνεχίσεις να εξερευνάς με το αστείρευτο πάθος σου και να αναδεικνύεις κάθε γεύση με όλο το πάθος που έχεις μέσα σου. Η μοναδικότητα που ταυτιζόταν με κάθε τι δικό σου που είδαμε μέσα στο παιχνίδι, δείχνει σε εμάς ξεκάθαρα την επιβράβευση που έρχεται στο μέλλον σου.
Όσες αμφιβολίες είχες εσύ για τον εαυτό σου, τώρα που είσαι έξω, ελπίζω να ακούς τις φωνές μας, γεμάτες ενθουσιασμό και ηχηρά χειροκροτήματα, και να σε κάνουν να καταλάβεις επιτέλους πόσο έμφυτο είναι το ταλέντο σου και πόσο μεγάλη η αξία σου.
Το ταλέντο είναι το πιο σπάνιο δώρο που δίνεται στον άνθρωπο. Όλα τα υπόλοιπα που είναι απαραίτητα για να γίνεις chef, μαθαίνονται με τα χρόνια. Μείνε στην αυθεντικότητα που έχεις. Αγάπησε την, χάιδεψε την. Μην την αλλάξεις. Μην θαμπώνεσαι από τους διπλανούς σου. Καλλιέργησε κι άλλο τις αισθήσεις σου, και μείνε στην αλήθεια των πιάτων σου. Αυτό που σου ταιριάζει. Άσε τα φανφαριόζικα πιάτα σε εκείνους που η ανεπάρκεια θαμπώνει τη ψυχή τους. Να υπερασπιστείς πάνω από όλα, τα δικά σου θέλω!
Είσαι η μόνη παίκτρια που είχες το θάρρος να πάρει την ευθύνη των πράξεων της, μετά από ομαδική. Ποιός άντρας το έκανε αυτό ποτέ; Έχεις δώσει μαθήματα ήθους σε όλο το πανελλήνιο, Μαργαρίτα. Κι αυτό, θα στο χρωστάμε όλοι. Κι αυτοί που ξέρουν σε πόσους βαθμούς ψήνονται τα μακαρόν, κι αυτοί που δεν έχουν ιδέα καν περί τίνος πρόκεινται.
Ανυπομονούμε να σε δούμε ενταγμένη στην γαστρονομική σκηνή της χώρας μας, καβαλώντας όποιο γαστρονομικό ρεύμα εσύ θα επιλέξεις. Είναι ξεκάθαρο πόσο ελεύθερο πνεύμα είσαι. Αν κάπως υστερείς στον πρακτικό νου, όπως ο κάθε καλλιτέχνης άλλωστε, μην σε μέλλει. Θα βρεθεί ο τρόπος, μπαίνοντας σε μια αληθινή ομάδα κι όχι στον ψεύτικο κόσμο ενός ριάλιτι. Σε μια πραγματική γευσιγνωσία, καμία Βίλλη δεν παίρνει 3 αστέρια, ενώ εσύ δύο. Τα πιάτα τα δικά σου και του Τζιοβάννι μας έκαναν πολλές φορές να ανατριχιάσουμε από συγκίνηση.
Μείνε στα λόγια που σου είπε ο Αθηναγόρας Κωστάκος, ο νικητής του TOP CHEF, του μοναδικού αληθινού διαγωνισμού fine dining που έχει γίνει στην Ελληνική τηλεόραση. Κράτα στην καρδιά σου τα λόγια του, σαν φυλακτό.
Αν κάποιος ξέρει, αυτός είναι. Ο chef, όπως είπε και στον Νίκο που αποχώρησε αυτήν την βδομάδα, όσες φορές κι αν έπεσε, άλλες τόσες ξανασηκώθηκε στην μαγειρική του καριέρα. Κι όταν μιλάμε για fine dining στην Ελλάδα, ο Αθηναγόρας είναι από τα πρώτα ονόματα που πάει το μυαλό μας.
Αν δεν μαγείρευε στην Μύκονο, σίγουρα θα είχε αστέρι. Αλλά ως γνωστόν ο οδηγός Michelin δεν συμπεριλαμβάνει τα νησιά μας στον οδηγό του, λόγω πληθυσμού.
Το γεγονός ότι εκείνος έδιωξε τον Νίκο, και οι κριτές δεν τον χαιρέτησαν καν, μου δείχνει όντως πόσο “Πρόεδρο” τον θεωρούν. H χημεία που έκανε με τον Κουτσόπουλο και τον Κοντιζά ήταν θαυμάσια. Σε σημείο που στο τουίτερ ειπώθηκε ότι πάμε για αντικατάσταση κριτή. Έχω γράψει από πέρσι την ιστορία του σε σχέση με τον Πάνο Ιωαννίδη και το TOP CHEF. Αναζητήστε την στα περσινά μου άρθρα. Μην επαναλαμβάνομαι.
Τον καλεσμένο, Brand Ambassador του ομίλου Moët Hennessy Θοδωρή Λέλεκα, τον έχω γνωρίσει από τον κύκλο σπουδών που έχουμε κάνει κι οι δύο στην σχολή WSPC, υπό την καθοδήγηση του Μaster of Wine, Κωνσταντίνου Λαζαράκη, που είναι ο άνθρωπος που μας ξεστράβωσε όλους, ανοίγοντας την σοβαρή εκπαίδευση σε όλους τους ανθρώπους του κρασιού.
Νοιώθω πάντα ευγνώμων γιατί ο Κωνσταντίνος Λαζαράκης είναι ο πιο έξυπνος και χαρισματικός άνθρωπος που έχω γνωρίσει ποτέ μέχρι σήμερα στον χώρο - εντάξει τον Κοντιζά δεν τον ξέρω προσωπικά (!) - και όλοι μας οφείλουμε να τον μνημονεύουμε για τις γνώσεις που μας έχει δώσει.
Χάρηκα εξίσου και με άλλο συμφοιτητή μου από την σχολή μας, τον Κλέαρχο Κανελλάκη, που είδα να εμφανίζεται ως Head Sommelier στο αγγλικό Masterchef. Ένας άνθρωπος του κρασιού, που η κρίση τον έστειλε έξω, και διαπρέπει στην Αγγλία. (Παραγωγή, κρατάτε σημειώσεις; )
Τηλεφώνησα στην Μαριάννα Μακρυγιάννη, σπουδασμένη οινολόγο, που έφτασε πολύ πιο ψηλά από εμάς, παίρνοντας το Diploma της σχολής μας, διδάσκοντας εν τέλει και η ίδια. Το site της, winetuned.com, είναι από τα λίγα που εμπιστεύομαι. Σας το συστήνω ανεπιφύλακτα, αν σας αρέσει το κρασί.
ΟΚ, με ξέρετε πια! Η ομαδική δοκιμασία με ξένισε.
Αν μου λέγατε να την περιγράψω με ένα ποίημα, θα παράφραζα το ποίημα που απήγγειλε ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ στην Βουλή.
Αραμπάδες και καρούλια, ραπανάκια και μαρούλια,
μια άις εις το ποτήρι, τι βάσανα μας έδωσε κι αυτή,
Ωραία που’ναι η τεμπελιά, με τον ιό αιτία.
Τόση ψυχεδέλεια, όπως ανέφερε χαρακτηριστικά στο τέλος της απαγγελίας του.
Ξίνισα με την γαλλικές σαμπάνιες στο ελληνικό Masterchef. Πόσο θα ήθελα να έβλεπα ελληνικά παλαιωμένα τσίπουρα, ή όλα τα διαμάντια γλυκά κρασιά της χώρας! Που η τιμή τους δεκαπλάσια θα έπρεπε να είναι σε σχέση με την ποιότητα τους. Αλλά πού να βρεθούν χρήματα για να ανταγωνιστούν οι Έλληνες παραγωγοί, μια εταιρία κολοσσό που σαν χορηγός, κανένας Έλληνας δεν μπορεί να την ανταγωνιστεί; Έτσι τουλάχιστον είδαμε μια κοπέλα, που ήταν τραγουδίστρια και μετά άνοιξε μαγέρικο, όπου ο πελάτης από μόνος του σερβιρίζεται από ταψιά, να είναι η νικήτρια του επεισοδίου με την χορηγία τους. Πλάκα είχε, σε κάθε περίπτωση! Στημένο από τρολ, η φάβα να κερδίσει τα μακαρόν, είπαν πολλοί στο τουίτερ.
Και μια και είπα μακαρόν, θυμήθηκα τον Τζαμάλ. Τί φάση; Πόσο ζηλεύει τον Στέφανο; Κανείς μας δεν κατάλαβε γιατί γελούσε για την συνταγή. Όποιος ξέρει να φτιάχνει μακαρόν, γνωρίζει ότι η θερμοκρασία 150-155 βαθμοί, είναι μια χαρά. Μήπως τελικά αυτός ακολουθεί συνταγές του Instagram, όπου ο ίδιος το παίζει και Influencer; Η συμπεριφορά του και τα κιου του, ήταν απαράδεκτα στην ομαδική πάντως, όσο κι αν μας σκλάβωσε, που βοήθησε την Μαργαρίτα μας στην αποχώρηση.
Ας πούμε δυο πράγματα για τους επόμενους παίκτες.
Τα μακαρόν είναι όντως από τα γλυκά, που αν τα μάθετε πριν μπείτε στο παιχνίδι, θα μπορέσετε εύκολα να τα προλάβετε χρονικά σε δοκιμασία. Θέλουν όμως εξάσκηση. Το μυστικό τους είναι το σωστό macaronage, δηλαδή το δίπλωμα των ξηρών υλικών στην μαρέγκα. Αν πρόκειται τα μακαρόν να πάνε ψυγείο ή κατάψυξη (μια χαρά διατηρούνται κι εκεί), πρέπει να τα κάνετε με ιταλική μαρέγκα, κι όχι με γαλλική. Γενικά έχουν καλύτερη υφή μετά από κάποιες ώρες στο ψυγείο. Μόλις τα φτιάξουμε με το κορνέ, τα αφήνουμε να «ξεραθούν» λίγο και να δημιουργήσουν ένα φιλμ προστασίας. Ο αέρας που προσπαθεί να φύγει προς τα πάνω, βρίσκει την μαρέγκα, και για αυτό φεύγει προς τα κάτω, σχηματίζοντας τα χαρακτηριστικά « ποδαράκια». Χτυπάμε το ταψί στον πάγκο, πριν το βάλουμε στον φούρνο. Όταν δε, τα βγάλουμε από τον φούρνο, δεν τα πιάνουμε και τα σηκώνουμε, αλλά τραβάμε το αντικολλητικό χαρτί προς τα κάτω για να ξεκολλήσουν.
Ας ξαναγυρίσουμε στην φάση μας.
Ποιος μπορεί σήμερα να αγοράσει, πόσο μάλλον να φάει ένα δείπνο συνοδευόμενο με όλες τις σαμπάνιες της Moët;
Οι λίγοι Έλληνες οινόφιλοι που μπορούν, δεν είμαι σίγουρη ότι επιβραβεύουν ένα προϊόν που έχει δημιουργηθεί για λόγους marketing, όπως οι σαμπάνιες που συνόδευσαν τα γλυκά της ομαδικής. Προϊόν που μάλλον έχει γίνει για μέρη όπως η Ίμπιζα, η Μύκονος κλπ.
Τα πράγματα έχουν αλλάξει τόσο πολύ στο νησί των ανέμων. Εγώ μικρή πήγαινα για μπάνιο στην Ψαρού, και ξάπλωνα στην ζεστή άμμο μετά το μπάνιο μου για να ζεσταθώ.
Σήμερα, γεμάτη τραπέζια και κρεβάτια, φαντάζομαι τους Άραβες (όχι ως θρησκεία, περισσότερο ως νοοτροπία ) να τρώνε και να πίνουν στην Ψαρού και να ανοίγουν την μία Άις μετά την άλλη. Έτσι κάπως σαν την Ψαρού, άλλαξαν και οι σαμπάνιες, από τότε που ο όμιλος LVMH μπήκε στα ποτά.
Με μια λέξη, προέχει πλέον το branding, το marketing.
Λογικό. Της μόδας άνθρωποι ήταν.
Διάβασα το πρωί στην Lifo, την συνέντευξη του καθηγητή Γιώργου Μαργαρίτη, o οποίος επιβεβαίωσε αυτό που σκέπτομαι συχνά. «Στην εποχή μας θριαμβεύει η "επικοινωνία". Η επικοινωνία είναι το φαντασιακό στη θέση του πραγματικού. Το πραγματικό δεν εξαλείφεται, επειδή υπάρχει η επικοινωνία. Απλώς σκεπάζεται».
Σκεφτείτε τον Winston Churchill που είχε πει το γνωστό «Remember gentlemen, it’s not just France we are fighting for, it’s Champagne!», να δοκιμάζει μια σαμπάνια με 45γρ. ζάχαρη στο λίτρο. Και μάλιστα να του την σερβίρουν με μπόλικα παγάκια. Όσοι ξέρετε τον χαρακτήρα του αγαπημένου μας σωτήρα, μπορείτε να τον κάνετε εικόνα.
Η αληθινή ζωή του Masterchef συνεχίστηκε με τους νικητές της ομαδικής, να μην βγαίνουν έξω, παρά να μένουν σπίτι τους και να πίνουν μια μπυρίτσα τρώγοντας στην καντίνα «Hurry Up» του chef Χάρη Μπονάνου, που πήγε στον κήπο του σπιτιού τους. Αυτό, πιο πιθανό σενάριο το βλέπω, για το μέλλον της ελληνικής γαστρονομίας.
Καθρεφτίζοντας δε τα λεγόμενα του καθηγητή πάνω στην γαστρονομία, θα το πήγαινα κι ένα βήμα παρακάτω: «Επαναστατικό είναι το δικαίωμα των πολιτών να υπερασπιστούν τη θέση των ελληνικών προϊόντων στην κοινωνία».
Ζήτησα από την chef Μαρί Λεόνοβα, με ρωσική καταγωγή, που έφτασε στους τέσσερις του ΤΟP CHEF, να μας δώσει μια ρώσικη αυθεντική συνταγή, φτιαγμένη με τον δικό της δημιουργικό τρόπο.
Ρέγγα κάτω απο την γούνα
Υλικά :
100 γρ. Ρέγγα καπνιστή
250 γρ. πατάτα
250 γρ. καρότα
250 γρ. παντζάρι
2 αυγά
100 γρ. Μαγιονέζα
50 γρ. Ξερό κρεμμύδι
Αλάτι, πιπέρι
Άνηθος
Μαϊντανός
Βράζουμε τις πατάτες, καρότα, παντζάρια και τα αυγά. Τα αφήνουμε να κρυώσουν. Κόβουμε όλα τα υλικά μας σε μικρό καρέ. Ξεπλένουμε το κρεμμύδι με παγωμένο νερό κ το στεγνώνουμε.
Σε ένα τσέρκι ή σε βαθύ μπολ, βάζουμε μια στρώση από πατάτα. Ρίχνουμε λίγο αλάτι και πιπέρι. Συνεχίζουμε με το κρεμμύδι και απλώνουμε το 1/3 της μαγιονέζας να καλυφθεί καλά. Μετά βάζουμε ομοιόμορφα την ρέγκα και μετά το καρότο. Πάλι απλώνουμε την μαγιονέζα.
Στην συνέχεια βάζουμε το καρότο, αυγό κ το παντζάρι, και ρίχνουμε λιγο αλάτι. Απλώνουμε την υπόλοιπη μαγιονέζα και διακοσμούμε με λεπτές φέτες παντζαριού, πράσινο κρεμμυδάκι, άνηθο κ φύλλα μαϊντανού.
Αφήνουμε την σαλάτα στο ψυγείο μερικές ώρες πριν την σερβίρουμε.
