ΚΙΝΗΣΗ ΤΩΡΑ

Psyche: To νέο wine bar της Αθήνας είναι πολύ καλά κρυμμένο στην καρδιά του κέντρου

Psyche Facebook Twitter
Σε ένα κτίριο της δεκαετίας του ‘30, στο ψηλοτάβανο ισόγειό του, το Psyche έχει στηθεί σε ένα φοβερά προνομιακό σημείο αφού ενώ βρίσκεται τόσο κεντρικά μοιάζει να είναι αλλού, χιλιόμετρα μακριά από τη βαβούρα της πόλης. Φωτ.: Γιώργος Αδάμος/LIFO
0

Αν έχετε ανεβοκατέβει την Ερμού πάνω από μια φορά μάλλον θα έχετε κοντοσταθεί μπροστά στη βιτρίνα του Αλεξανδράκη η οποία ξεχωρίζει έντονα ανάμεσα σε όλες τις υπόλοιπες, καθώς πρόκειται για την πιο παλιά του εμπορικού δρόμου και μοιάζει μέχρι σήμερα με χρονοκάψουλα.

Την επόμενη φορά που θα βρεθείτε εκεί κατευθυνθείτε απέναντι, στον μικρό πεζόδρομο της Κορνάρου. Στο δεξί σας χέρι θα δείτε μια επίσης μικρή στοά, στο τέρμα της θα συναντήσετε ένα κατάφυτο αίθριο και τα τραπέζια της καινούργιας άφιξης του κέντρου που έχει αφιερωθεί στην απόλυτη νέα και ποιοτική τάση που φαίνεται πως ήρθε για να μείνει και δεν είναι άλλη από το κρασί.

Σε ένα κτίριο της δεκαετίας του ‘30, στο ψηλοτάβανο ισόγειό του, το Psyche έχει στηθεί σε ένα φοβερά προνομιακό σημείο αφού ενώ βρίσκεται τόσο κεντρικά μοιάζει να είναι αλλού, χιλιόμετρα μακριά από τη βαβούρα της πόλης – δεν θα ακούσετε τίποτα όση ώρα μείνετε εκεί, θα δείτε όμως τον αττικό ουρανό.

Αυτή τη στιγμή προσφέρονται δεκαεπτά ετικέτες στο ποτήρι, οι οποίες θα ανανεώνονται συχνά, όπως και οι προτάσεις που θα συγκεντρώνουν στη walk in κάβα τους, από την οποία θα μπορούμε να επιλέξουμε κρασί αναλόγως με τα γούστα μας και με τη βοήθειά τους, αν θέλουμε να δοκιμάσουμε και κάτι πέρα από τον σύντομο κατάλογό τους. 

Kαι αυτή η στοά διατηρεί κάτι από το παρελθόν της: Τα τραπέζια του wine bar στέκονται μπροστά από ένα παλιό κατάστημα γραφικών τεχνών. Οι δημιουργοί του Psyche, η Αμαλία Αυγέρη και ο Αντώνης Μούγιας είδαν σε αυτό το σημείο στοιχεία της παλιάς Αθήνας και γοητεύτηκαν.

Πρώτος τους πελάτης ήταν ένας άντρας, μεγάλος σε ηλικία, που μπήκε στο μαγαζί πριν καλά-καλά αυτό ξεκινήσει επίσημα τη λειτουργία του. Ζήτησε έναν χυμό πορτοκάλι και όταν εκείνοι τον ενημέρωσαν πως σερβίρουν μόνο κρασί παρήγγειλε ένα ποτήρι.

«Δεν θα το πιστέψετε αλλά εδώ με είχε στείλει ο πατέρας μου κάποτε για να κάνω την πρακτική μου στη χρυσοχοΐα, εδώ λειτουργούσε ένα από τα καλύτερα εργαστήρια της πόλης», τους είπε δείχνοντας στο βάθος του μαγαζιού, εκεί όπου οι σημερινοί του ένοικοι έχουν πλέον διαμορφώσει την κάβα τους.

WINES Facebook Twitter
Ο Αντώνης Μούγιας λέει πως είναι εδώ και περίπου δύο δεκαετίες όνειρό του ήταν να ανοίξει ένα εστιατόριο, αφού το χόμπι του όλα αυτά τα χρόνια ήταν να μαζεύει φίλους στην ταράτσα του, να τους μαγειρεύει και να ανοίγουν κρασιά από την πλούσια κάβα του. Φωτ.: Γιώργος Αδάμος/LIFO

Εκείνη απασχολείται εδώ και χρόνια στον τομέα της περιποίησης και της ομορφιάς, διατηρώντας τους δικούς της χώρους στο Κολωνάκι και το Σύνταγμα. Εκείνος είναι ψυχίατρος.

Οι δυο τους συναντήθηκαν τυχαία, όταν ένας κοινός τους φίλος μάγειρας κατάλαβε, μιλώντας με τον καθένα ξεχωριστά, ότι έχουν στο μυαλό τους το ίδιο concept, ένα μέρος με ποιοτικές προτάσεις σε κρασί, με φαγητό που μπορεί να μοιραστεί στη μέση, με νόστιμες μπουκιές που θα συνοδεύουν τα ποτήρια των επισκεπτών τους, αλλά και των ίδιων.

Ο Αντώνης Μούγιας λέει πως είναι εδώ και περίπου δύο δεκαετίες όνειρό του ήταν να ανοίξει ένα εστιατόριο, αφού το χόμπι του όλα αυτά τα χρόνια ήταν να μαζεύει φίλους στην ταράτσα του, να τους μαγειρεύει και να ανοίγουν κρασιά από την πλούσια κάβα του στην οποία κρύβει μέχρι σήμερα Σαντορίνες δεκαετίας και ξινόμαυρα δεκαπενταετίας, ετικέτες που δεν κυκλοφορούν αυτή τη στιγμή στην αγορά και θα εμπλουτίσουν την κάβα του Psyche.

Όσο για την παρέα της ταράτσας, αυτή έχει συμβάλει πολύ στο στήσιμο του wine bar με διάφορους τρόπους, συνδέεται με τα πιάτα που τρώμε αλλά και με τις προτάσεις που βρίσκουμε στην οινική του λίστα. 

Το φαγητό που προσφέρουν λοιπόν βασίζεται σε συνταγές που έχουν σερβιριστεί όλα αυτά τα χρόνια στην ταράτσα του Αντώνη Μούγια, φροντισμένες και ελαφρώς πειραγμένες από τον σεφ τους Άγγελο Γρηγοράτο. Από την πλευρά της, η Αμαλία Αυγέρη είχε στο μυαλό της ένα μενού με γεύσεις που δεν θα μας βαραίνουν, που θα λειτουργούν συνοδευτικά με το κρασί και τις συζητήσεις που αυτό βοηθάει να ανοίξουν. 

Αντώνης Μούγιας Facebook Twitter
Τη λίστα των κρασιών έχει διαμορφώσει ο σομελιέ τους Λάμπρος Σιαφάκας και είναι μοιρασμένη ανάμεσα στον έγχωριο και τον διεθνή αμπελώνα. Φωτ.: Γιώργος Αδάμος/LIFO

Ετοιμάζουν λοιπόν ένα πολύ ωραίο ταρτάρ με ψάρι ημέρας –εμείς το πετύχαμε με τσιπούρα– και φρέσκιες γαρίδες, με τζίντζερ και λάιμ πάνω σε ψωμί ολικής άλεσης από τον φούρνο του Κολιού, χτένια με σάλτσα εσπεριδοειδών, τζίντζερ και κρέμα κουνουπιδιού, γαύρο μαρινάτο με πιπεριές και ψωμί από προζύμι με βασιλικό, μανιτάρια αρωματισμένα με φρέσκο βούτυρο, θυμάρι και ξύσμα από λεμόνι και ένα πολύ τρυφερό μοσχαρίσιο φιλέτο από το κρεοπωλείο του Αλαφούζου στα Πετράλωνα αρωματισμένο με βούτυρο και θυμάρι, που φτάνει στο τραπέζι με baby πατάτες αντιναχτές – με τη φλούδα τους, δηλαδή, με σπόρους κόλιανδρου και κόκκινο κρασί. 

Καμαρώνουν για την ποικιλία τυριών τους, που «μπορεί να μην είναι πολύ εντυπωσιακή στο μάτι αλλά είναι συγκλονιστική σε γεύση», για την οποία προμηθεύονται κασέρι από τον Βόλο, γραβιέρα και ένα κασέρι με βασιλομανίταρο από την Κοζάνη, κρασοτύρι από τη Φλώρινα, μια κρητική γραβιέρα δωδεκάμηνης παλαίωσης, ένα γαλοτύρι από το Ηράκλειο, ένα πολύσπορο κρακεράκι από τη Χαλκιδική, ένα τσάτνεϊ αγγουριού από την Έδεσσα και ένα τσάτνεϊ κρεμμύδι που φτιάχνει ο ίδιος ο σεφ.

Στον μαυροπίνακα που θα τοποθετήσουν σύντομα πάνω από την ανοιχτή τους κουζίνα θα βλέπουμε τα πιάτα αλλά και τα ποτήρια ημέρας. 

φαγητό Facebook Twitter
Το φαγητό που προσφέρουν βασίζεται σε συνταγές που έχουν σερβιριστεί όλα αυτά τα χρόνια στην ταράτσα του Αντώνη Μούγια. Φωτ.: Γιώργος Αδάμος/LIFO

Τη λίστα των κρασιών έχει διαμορφώσει ο σομελιέ τους Λάμπρος Σιαφάκας και είναι μοιρασμένη ανάμεσα στον εγχώριο και τον διεθνή αμπελώνα, όπως και στα διαφορετικά στυλ που μπορεί να έχει η ίδια ποικιλία, αναλόγως με την οινοποίηση και την περιοχή. Έτσι βρίσκουμε τόσο έντονα αρωματικά sauvignon blanc από τη Νέα Ζηλανδία όσο και πιο αυστηρά από τους αμπελώνες του Chablis.

Στο Psyche φιλοξενούν και πολλούς μικρούς Έλληνες οινοπαραγωγούς, γηγενείς ποικιλίες, κρασιά φυσικά ή προς αυτή την κατεύθυνση. Αυτή τη στιγμή προσφέρονται δεκαεπτά ετικέτες στο ποτήρι, οι οποίες θα ανανεώνονται συχνά, όπως και οι προτάσεις που θα συγκεντρώνουν στη walk in κάβα τους, από την οποία θα μπορούμε να επιλέξουμε κρασί αναλόγως με τα γούστα μας και με τη βοήθειά τους, αν θέλουμε να δοκιμάσουμε και κάτι πέρα από τον σύντομο κατάλογό τους. 

Γιατί έδωσαν αυτό το –όχι και τόσο εύηχο, όπως παραδέχονται οι ίδιοι– όνομα στο μαγαζί τους, γιατί συνέδεσαν το κρασί και το τσιμπολόγημα με την έννοια της ψυχής; «Οι δουλειές μας είναι διαφορετικές, αλλά στόχος τους είναι να κάνουν τον κόσμο ευτυχισμένο, η καθεμία με τον τρόπο της. Όπως λοιπόν η επίσκεψη σε ένα κομμωτήριο και η ψυχοθεραπεία μάς βοηθούν να νιώσουμε καλά, έτσι πιστεύουμε πως το φαγητό και το ποτό είναι πράγματα που μπορούν να κάνουν τους περισσότερους από εμάς χαρούμενους». 

Κορνάρου 4, Σύνταγμα, 2103221271

τραπέζι Facebook Twitter
Η Αμαλία Αυγέρη είχε στο μυαλό της ένα μενού με γεύσεις που δεν θα μας βαραίνουν, που θα λειτουργούν συνοδευτικά με το κρασί και τις συζητήσεις που αυτό βοηθάει να ανοίξουν. Φωτ.: Γιώργος Αδάμος/LIFO




 

Γεύση
0

ΚΙΝΗΣΗ ΤΩΡΑ

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

oinoscent

Γεύση / Τα wine bars της Αθήνας εξελίσσονται στα πιο ωραία μπιστρό της

Πλέον κάθε hip γειτονιά της πόλης διαθέτει το δικό της μέρος που είναι αφιερωμένο στα κρασιά και προσφέρει και φαγητό. Το επίπεδό τους ανεβαίνει, οι σεφ τους έχουν βιογραφικό και ωραίες ιδέες, έτσι στο εξής δεν θα τα ξαναπιούμε ξεροσφύρι.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Λινού Σουμπάσης & ΣΙΑ

Γεύση / Έτσι τρώμε τώρα στην Αθήνα!

Για τη μόδα και τις τάσεις της σίγουρα θα έχετε ακούσει πολλούς να λένε ότι δεν τους αφορούν, και να το εννοούν. Συμβαίνει όμως το ίδιο με το φαγητό; Μάλλον όχι. Αυτές είναι οι 23 τάσεις που ορίζουν τώρα το πώς τρώμε στην Αθήνα (και όχι μόνο), και μας αρέσουν.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
10 χρόνια Ηeteroclito: Το wine bar του κέντρου που μας έμαθε τι πάει να πει φυσικό κρασι

Γεύση / Ηeteroclito: Το wine bar του κέντρου που μας έμαθε τι πάει να πει φυσικό κρασί

Εκεί που η μπάρα μάς μεταφέρει σε ένα γαλλικό bar à vin, η Αθήνα άρχισε να δοκιμάζει τις ανήσυχες προσπάθειες των Ελλήνων οινοποιών. Η ατμόσφαιρα είναι χαλαρή και ακόμα και το πιο δύσκολο κρασί προτείνεται ανεπιτήδευτα.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Osteria Mamma 

Γεύση / Ένα νέο ιταλικό σερβίρει πιάτα που περιέχουν άγνωστες στην Αθήνα λέξεις

Θέλοντας να τιμήσει μια επιθυμία της μητέρας της, έπειτα από πολλά ταξίδια και γεύματα σε διαφορετικές ιταλικές πόλεις, η Ελένη Σαράντη ετοιμάζει στο Osteria Mamma πιάτα με μπόλικη comfort νοστιμιά.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Τα γλυκά των φετινών Χριστουγέννων 

Γεύση / Όλα τα νέα χριστουγεννιάτικα γλυκά σε μία λίστα

Τετράγωνοι κουραμπιέδες, κρητική αλλά και γαλλική βασιλόπιτα, πολλά προζυμένια πανετόνε: Σε αυτή τη λίστα δεν θα βρείτε τα κλασικά γλυκά της Αθήνας -τα ξέρετε ήδη- αλλά όλες τις φρέσκες ιδέες των τριτοκυματικών φούρνων και των πιο δημιουργικών ζαχαροπλαστών.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Μέσα στη νέα, πολυσυλλεκτική Αίγλη Ζαππείου

Γεύση / Μέσα στη νέα, πολυσυλλεκτική Αίγλη Ζαππείου

Ένα τοπόσημο της πόλης αλλάζει ριζικά, επενδύει σε μια dream team και σε ό,τι κλασικό, από το φαγητό και το ποτό μέχρι την αρχιτεκτονική του, ακόμα και τη μουσική του μερικές φορές, και περιμένει τη νέα γενιά Αθηναίων, ακόμα κι εκείνους που δεν το είχαν στο ραντάρ τους μέχρι τώρα.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Η ξέφρενη πορεία του Nolan και η επόμενη μέρα του

Γεύση / Η ξέφρενη πορεία του Nolan και η επόμενη μέρα του

Μπορεί ένα εστιατόριο να είναι μια ιστορία πάθους, ταλέντου, απανωτών δυσκολιών και επιμονής; Φυσικά και μπορεί. Ο restaurateur Κώστας Πισιώτης αφηγείται την πορεία του μικρού εστιατορίου του Συντάγματος, λίγο πριν αυτό ξεκινήσει το νέο του κεφάλαιο. 
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Starata: Οι χωριάτικες πίτες των Εξαρχείων που μας έμαθε ένας σταρ σεφ

Γεύση / Starata: Οι χωριάτικες πίτες των Εξαρχείων που μας έμαθε ένας σταρ σεφ

Το πιο κλασικό ελληνικό πρωινό, η τυρόπιτα, φτιάχνεται και ψήνεται μπροστά μας σε ένα μικρό μαγαζί που συνεχίζει τη θεσσαλική παράδοση στην Αθήνα. Την πρότεινε ο Σωτήρης Κοντιζάς και τη δοκιμάσαμε.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Ντρόμ(ι)σες: Ένα ξεχασμένο αρβανίτικο πιάτο και η ιστορία ενός απαγορευμένου έρωτα

Ηχητικά Άρθρα / Ντρόμ(ι)σες: Ένα ξεχασμένο αρβανίτικο πιάτο και η ιστορία ενός απαγορευμένου έρωτα

Φτιαγμένο με τα πιο απλά υλικά, αλεύρι, νερό και λάδι, συνδέθηκε, μαζί με την μπομπότα, με την Κατοχή. Ο M. Hulot περιγράφει τις αναμνήσεις που του φέρνει στο μυαλό αυτό το πολύ απλό «φαγητό των γιαγιάδων».
M. HULOT