Έναν χρόνο πριν μας κλείσει μέσα η πανδημία, η Φάλαινα και το Santarosa –το καθένα με το δικό του διαφορετικό στυλ– ανανέωσαν και ξαναζωντάνεψαν έναν δρόμο των Εξαρχείων που είχε ήδη παλιούς και σταθερούς ενοίκους. Αυτά τα δύο μπαρ βρήκαν το κοινό τους γρήγορα, τράβηξαν και νέο κόσμο, μας έκαναν να πούμε ότι η φάση είναι εκεί, και παραμένει. Η Ασκληπιού ζει δεύτερες δόξες, μάλιστα πρόκειται για μια πιάτσα με αρμονία, αφού δεν έχει εμφανιστεί κάτι εκεί μέχρι τώρα που να μοιάζει παράταιρο, λες και ανήκει σε άλλη περιοχή. Ευτυχώς.
Στην περιοχή και στους γύρω κοντινούς δρόμους, στη Δελφών, στη Ναυαρίνου, από τα «Κολωνάρχεια» και μέχρι τη Νεάπολη, εκτός από τη Φάλαινα υπάρχουν και άλλα στέκια που έχουν βαφτιστεί με ονόματα ζώων: είναι ο παλιός και διαχρονικά δημοφιλής Ιπποπόταμος, η νεότερη Kobra που και απο bar food και πώς να παρτάρει ξέρει, το Pink Elephant που σερβίρει ινδικό, το Blue Fox που χορεύει ακόμα σε swing και jive ρυθμούς, η γκαλερί Dimitri Yin με το όνομα Phoenix Athens που είναι μυθικό μεν, πουλί δε.
Οι νέοι λοιπόν που εμφανίστηκαν στη γειτονιά ήθελαν να ακολουθήσουν αυτό το χαριτωμένο αν μη τι άλλο μοτίβο. Τελικά, αποφάσισαν να δώσουν στο εγχείρημά τους το όνομα μιας έκτασης στην οποία κατοικούν πολλά ζώα, ενός τόπου που είναι ανοιχτός και φωτεινός ακόμα και αν έχει χαμηλές θερμοκρασίες. Και είναι και πολύ έξυπνο όνομα, το ζήλεψα δηλαδή.
Η Ασκληπιού ζει δεύτερες δόξες, μάλιστα πρόκειται για μια πιάτσα με αρμονία, αφού δεν έχει εμφανιστεί κάτι εκεί μέχρι τώρα που να μοιάζει παράταιρο, λες και ανήκει σε άλλη περιοχή. Ευτυχώς.
Στα ψηλά του δρόμου, στη Νεάπολη, απέναντι από τον Άγιο Νικόλαο των Πευκακίων με την καταπράσινη περίφραξη και ένα άνοιγμα που μας επιτρέπει να κοιτάξουμε προς τον Λυκαβηττό, η Στέπα είναι η καινούργια άφιξη που λειτουργεί από το πρωί, το τραβάει μέχρι το βράδυ και έχει προσέξει να προσφέρει όλες τις ώρες της μέρας κάτι ενδιαφέρον.
Μαζί με τον Ηλία και τον Νίκο που βρίσκονται πίσω από το It's a Βίλατζ της Κυψέλης και το Λούβρον του Παγκρατίου, ο Χάρης και η Μάγδα που είναι και οι αρχιτέκτονες του χώρου διατήρησαν το παλιό του μαρμαρινο δαπεδο και τα σημάδια εκείνα από τον βαρύ εξοπλισμό που μαρτυρούν ότι κάποτε λειτουργούσε ως τυπογραφείο, ως κομμάτι της ιστορίας του. Εκμεταλλεύτηκαν τα μπόλικα τετραγωνικά που είχαν στη διάθεσή τους και έφτιαξαν μια μπάρα χορταστική, γύρω στα εντεκάμισι με δώδεκα μέτρα (έχουν αρχίσει να γίνονται παράδοση στον δρόμο οι μεγάλες μπάρες, βλέπε Santarosa). Κάποιοι έχουμε θέμα με το πώς είναι η μπάρα ενός μαγαζιού, και ας καθόμαστε το καλοκαίρι έξω, μόνο που σκεφτόμαστε τον εαυτό μας εκεί μας αρκεί.
Πόνταραν σε φυσικά υλικά, επένδυσαν σε εμφανή μεταλλικά στοιχεία και εμφανές μπετόν, έφτιαξαν έναν χώρο που μπορεί να φιλοξενήσει από το πρωί εκείνους που εργάζονται εκτός γραφείου. Αν δουλεύετε σε ομάδες μπορείτε να ανεβείτε τη σκάλα και να βρείτε τη θέση σας επάνω, στο άνετο και ηλιόλουστο επίπεδό τους που έχει φτιαχτεί για να γίνει «λαπτοπάδικο», ενώ εκεί έχουν δημιουργήσει και μια εγκατάσταση προκειμένου να φιλοξενούν εκθέσεις – σκοπεύουν να είναι δραστήριοι, να τους παρακολουθείτε.
Το σημείο τους είναι αβανταδόρικο, αφού εκεί συναντιέται η Ασκληπιού με τον πεζόδρομο της Δερβενίων, οπότε αν δεν είστε τύποι του τραπεζιού όταν βγαίνετε για ποτό νομίζω ότι θα κατευθυνθείτε προς τα εκεί.
Έχετε πάντως πολλές διαφορετικές επιλογές σχετικά με το πού και το πώς θα καθίσετε στην έξοδό σας στη Στέπα, μπορείτε να επιλέξετε αναλόγως τη διάθεση, την ώρα και την παρέα.
Την πρώτη φορά που το επισκέφθηκα και είδα πως υπάρχει και κάρτα φαγητού δεν έδωσα ιδιαίτερη σημασία αρχικά, πίστευα πως πρόκειται για άλλο ένα all day μενού που γράφτηκε σε περίπτωση που πεινάσει κάποιος, απλά για να χορτάσει όσους θα περάσουν ώρες εκεί.
Έπεσα έξω, τα πιάτα τους είναι πολύ προσεγμένα και νόστιμα, ήταν μια πολύ ευχάριστη έκπληξη και όταν είδα τον Αντώνη Μαλίκι που είχα πρωτογνωρίσει στο Λοκάλι, κατάλαβα και πού οφείλεται αυτή. Με μια πολύ γρήγορη ματιά θα συναντήσετε ετερόκλητα πιάτα, όμως υπάρχει concept. Πολλά από αυτά είναι βασισμένα σε βρόμικα και street food γεύσεις του κόσμου, υπάρχουν και ελληνικά κλασικά πιάτα που φωνάζουν καλοκαίρι, και όλα τους είναι κάπως πειραγμένα.
Το μεγάλο ατού του μενού είναι πως σε κάθε μη χορτοφαγικό πιάτο αντιστοιχεί ένα vegetarian ή ένα vegan έτσι που μια μικτή ως προς τις διατροφικές τις επιλογές παρέα να μη δυσκολευτεί να φάει μαζί, και είναι πραγματικά πολύ ωραίο ένα μαγαζί και ένας μάγειρας να το σκέφτονται και να το σέβονται αυτό. Το πρωινό τους τρέχει μέχρι τις τρεις, είναι στην ίδια λογική, αν τους ρωτήσετε τι είναι άχαστο, θα σας πουν για το ψωμάκι γεμιστό με roast beef, τα αυγά ποσέ με fattoush αβοκάντο σε φρέσκο ψωμί με λάδι βασιλικού και τα vegan scrambled eggs.
Από το ολοήμερο μενού τους να δοκιμάσετε σίγουρα τη σαλάτα αγγούρι με κολοκυθάκια, σορμπέ ροδάκινο, φρέσκο κρεμμύδι, τσίλι, πιπεριές jalapenos, tamari sauce, σησαμέλαιο και κάσιους, τα κεφτεδάκια σχάρας που συνοδεύονται από πιτάκια, σαλάτα ντομάτα και σάλτσα από ξινόγαλο και δυόσμο, τις μπουκιές μελιτζάνας με τσιπς γλυκοπατάτας και σάλτσα τσιμιτσούρι, το σεβίτσε αβοκάντο που φτιάχνεται με τοπιναμπούρ ώστε να θυμίσει ψάρι και έχει μοσχολέμονο, κόλιανδρο, νεροκάρδαμο και σταφύλι της θάλασσας.
Να σας πω επίσης ότι η ομάδα της Στέπας έχει αδυναμία στα ριγκατόνι με μοσχάρι ραγού και κρέμα από καπνιστό μετσοβόνε.
Όσο για το ψωμί τους, είναι προζυμένιο, δικό τους, πολύ νόστιμο, το σερβίρουν σε ένα απλό λευκό πιάτο με ελιές καλαμών, λάδι κορωνέικο και θαλασσινό αλάτι, είναι τόσο comfort που μπορώ να το επιλέγω ξανά και ξανά προκειμένου να τρώω κάτι με το ποτό μου, ακόμα και αν δεν υπάρχει κάτι άλλο στο τραπέζι. Επίσης, δεν χρειάζεται να σας στρώσουν οπωσδήποτε τραπέζι για να φάτε, έχουν φροντίσει ώστε να μπορείτε να φάτε και στο χέρι, αν αράζετε στον πεζόδρομο με το ποτό σας.
Να φτάσω όμως και στο τι πίνουμε εκεί. Mε τα δικά τους σιρόπια και blends καθώς και με υλικά που περισσεύουν από την κουζίνα, ο head bartender Κώστας Χατζής έχει δημιουργήσει μια λίστα βασισμένη σε κλασικά και γνώριμα ποτά, έχει δώσει λίγη παραπάνω βάση στο ρούμι γιατί παραδοσιακά είναι η εποχή του, σερβίρει Mai tai και Zombie με τα δικά του ενδιαφέροντα twists. Για παράδειγμα, την Paloma του την κάνει με τσάι lapsang ροδάκινο, έφτιαξε και μια σπιτική σόδα ροζ γκρέιπφρουτ με νερό ντομάτας γι’ αυτήν και το αποτέλεσμα πρέπει να το δοκιμάσετε.
Από τα ηχεία θα ακούτε από soul, trip hop, indie μέχρι πιο street πράγματα, old school hip hop ή ακόμα και old school house, ως τις δύο τις καθημερινές και για λίγο παραπάνω την Παρασκευή και το Σάββατο.
Ασκληπιού 61, Εξάρχεια, 2103625552
