Η τάση των Ελλήνων να ταξιδεύουν στη Σικελία ξεκίνησε τα τέλη της δεκαετίας του '90. Κάτι το ενδιαφέρον για τις αρχαίες ελληνικές αποικίες της «Magna Graecia» που βρίσκονται εκεί, κάτι η εκρηκτική Mόνικα Μπελούτσι στη «Mαλένα» του Toρνατόρε, το μεγαλύτερο νησί της Μεσογείου έγινε δημοφιλής προορισμός.
Μέχρι τότε, για τους περισσότερους η Σικελία ήταν γνωστή λόγω του αιματηρού παρελθόντος της. Ούτε λόγος για τα υπέροχα διατροφικά προϊόντα, τα φημισμένα γλυκά και παγωτά ή τα κρασιά με χαρακτήρα που παράγονται στο νησί.
Προσγειώθηκα για πρώτη φορά στο Παλέρμο τέλη Ιουλίου του 2001 και ακολούθησε road trip από άκρη σ' άκρη. Ενδοχώρα, ψαροχώρια, αρχαιολογικά αξιοθέατα, κοσμικά θέρετρα και κατάληξη στην Κατάνια, γενέθλια πόλη του Μπελίνι, που απέχει μόνο 40 χιλιόμετρα από τον κρατήρα της Αίτνας.
Οινική ονομασία προέλευσης από το 1968, αξίζει να λάβετε υπόψη ότι το πλούσιο σε άμμο ηφαιστειακό έδαφος την προστάτεψε από τη φυλλοξήρα που μάστιζε την Ευρώπη τα τέλη του 19ου αιώνα, με αποτέλεσμα κάποια από τα κλήματα να ξεπερνούν τα 100 έτη και κάποια να αγγίζουν τα 200.
Θυμάμαι χαρακτηριστικά ότι για να κάτσουμε σε οποιονδήποτε εξωτερικό χώρο καφέ ή εστιατορίου οι σερβιτόροι τίναζαν τις καρέκλες και τα τραπέζια λόγω της ηφαιστειακής τέφρας που κατέκλυζε την όμορφη πόλη εκείνη την περίοδο εξαιτίας των αλλεπάλληλων εκρήξεων.
Η τελευταία ημέρα του ταξιδιού ήταν ο γύρος του ηφαιστείου κι έτσι αισθάνθηκα το μεγαλείο του τοπίου και όσων αγαθών παράγονται σ' αυτήν την ιδιαίτερη ζώνη της ανατολικής Σικελίας.
Με τα χρόνια, η μεγάλη μου αγάπη, το κρασί, με οδηγεί στην ανακάλυψη και στην απόλαυση των «θησαυρών» της.
Ο καπνός που αναδίδει ο κεντρικός κρατήρας του ενεργού ηφαιστείου της Αίτνας, το οποίο κυριαρχεί στο τοπίο της ανατολικής Σικελίας, είναι μια καθημερινή υπενθύμιση της αβέβαιης κατάστασης, με την τελευταία έκρηξη να χρονολογείται μόλις στις 24 Δεκεμβρίου 2018.
Οινική ονομασία προέλευσης από το 1968, αξίζει να λάβετε υπόψη ότι το πλούσιο σε άμμο ηφαιστειακό έδαφος την προστάτεψε από τη φυλλοξήρα που μάστιζε την Ευρώπη τα τέλη του 19ου αιώνα, με αποτέλεσμα κάποια από τα κλήματα να ξεπερνούν τα 100 έτη και κάποια να αγγίζουν τα 200.
Εκτείνεται από το Randazzo στον Βορρά έως τη Santa Maria di Licodia στον Νότο. Το κλιματικό εύρος, σε συνδυασμό με την τοπογραφία, το πλούσιο σε μεταλλικά στοιχεία και ποικίλο στη σύστασή του υπέδαφος καθιστούν την περιοχή μοναδική και δικαιολογούν τη γνώμη του Marc de Garzia «η Αίτνα είναι η Βουργουνδία της Μεσογείου», που αναφέρεται στον χαρακτήρα και την εκφραστικότητα των κρασιών της.
Επιλέξαμε και σας προτείνουμε να δοκιμάσετε τρεις ετικέτες (ένα λευκό και δύο ερυθρά) από τις ανατολικές και βόρειες πλαγιές του ηφαιστείου, περιοχές που θεωρείται ότι παράγει τα ποιοτικότερα κρασιά στη ζώνη.
QUANTICO ETNA BIANCO
Ralti A.A / Carricante - Catarratto - Grillo
O Giovanni Ralti εισήγαγε τη σειρά Quantico το 2009, θέλοντας να αναδείξει το terroir της περιοχής με εφαρμογή οργανικής και βιοδυναμικής καλλιέργειας και ελάχιστη ή και καθόλου παρέμβαση στη διαδικασία της οινοποίησης.
Aπό αμπελώνες στην περιοχή της Linguaglossa που κυμαίνονται υψομετρικά από 600 έως 800 μέτρα και ηλικιακά έως τα 80 έτη, μας προτείνει ένα φινετσάτο λευκό κρασί με αρώματα εσπεριδοειδών και φρέσκων βοτάνων, τονισμένη οξύτητα και αίσθηση ορυκτότητας.
TERRE NERE ETNA ROSSO D.O.C
Tenuta Delle Terre Nere / Nerello Mascalese - Nerello Cappuccio
Το κτήμα βρίσκεται ανάμεσα στο χωριό Solicchiata και την πόλη Randazzo. Ιδρύθηκε το 2002 από τον Marc de Garzia, θρύλο του ιταλικού κρασιού, ο οποίος το 1980 άρχισε να επιλέγει και να προωθεί περιοχές της Ιταλίας που μέχρι τότε ήταν άγνωστες, όπως το Piemonte, κάνοντας το Barolo διάσημο brand σε όλον τον κόσμο!
Ο συνδυασμός νέων και παλιών αμπελώνων χαμηλής στρεμματικής απόδοσης δίνει ένα καλοφτιαγμένο ερυθρό με φρέσκα αρώματα κόκκινων φρούτων, εναρμονισμένη οξύτητα, βελούδινες τανίνες και απολαυστικό πιπεράτο τελείωμα.
PALMENTINΟ
Vino di Anna / Nerello Mascalese - Nerello Cappuccio - Alicante (Grenache) - Minella -Catarratto - Grecanico
Η Anna Martens, με πλούσιο βιογραφικό ως οινοποιός σε θρυλικούς οίκους της Τοσκάνης, μαζί με τον Eric Narioo, ιδρυτή της Cave de Pyrene στο Λονδίνο, άρχισαν το 2008 να φτιάχνουν κρασί στην περιοχή της Αίτνας.
Το 2010 αγόρασαν και αποκατέστησαν ένα οινοποιείο (Palmento) 250 ετών στο χωριό Solicchiata, μαζί με 6 εκτάρια γης στην οποία εφαρμόζουν αρχές βιοδυναμικής καλλιέργειας σε παλαιά κλήματα τοπικών ποικιλιών, ηλικίας 60 έως 100 ετών.
Ελαφρύ σώμα με πλούσια αρώματα κόκκινων φρούτων, αισθητή οξύτητα, νότες ντομάτας και ελιάς και επίγευση αποξηραμένης φράουλας. Ένα από τα πιο ενδιαφέροντα ερυθρά κρασιά που δοκιμάσαμε τον τελευταίο καιρό.
Στην ελληνική αγορά μπορείτε να βρείτε ετικέτες ακόμα δύο αξιόλογων οινοποιείων της περιοχής: I Vigneri του Salvo Foti και Pietradolce. Όποια κι αν επιλέξετε, σκοπός είναι να αισθανθείτε και να γευτείτε την ιδιαιτερότητα του τόπου.
Τα ποτήρια ψηλά και «Salute!».
σχόλια