"Οι εχθροί της street art είναι οι χρυσοθήρες"
Πες μας δυο λόγια για εσένα
Είμαι ο Pobel , ένας λιγάκι καθυστερημένος καλλιτέχνης από την Νορβηγία
Ποιο είναι το καλύτερο και το χειρότερο που σου έχει συμβεί δημιουργώντας στο δρόμο;
Δεν συμβαίνει συχνά να βάφω στο δρόμο, προτιμώ περισσότερο περιοχές της υπαίθρου μέσα στη φύση. Όταν όμως δημιουργώ στους δρόμους συνήθως είμαι μεθυσμένος. Νομίζω ότι αυτό είναι το καλύτερο κομμάτι του να δημιουργείς στο δρόμο.
Πόσο χρόνο σου παίρνει για να δημιουργήσεις ένα έργο σου;
Εξαρτάται από το έργο και από το πότε ξεκινά και σταματά το χρονόμετρο. Ξεκινάς όταν βρίσκεις το μέρος και σου έρχεται η ιδέα. Σταματάς όταν ολοκληρώνεις το σχήμα του stencil, όταν το ζωγραφίζεις, όταν το κινηματογραφείς ή όταν είσαι γέρος με τα εγγόνια σου στην αγκαλιά δείχνοντας τους φωτογραφίες και λέγοντας τους ιστορίες πειρατών από τα νιάτα σου
Από όλα τα project που έχεις κάνει, ποιο είναι αυτό που σε άφησε περισσότερο ικανοποιημένο;
Είναι το Komafest. Ένα καλλιτεχνικό προτζεκτ που κάναμε στην Νορβηγική πόλη Vardo. Χρειάζεται να πω πάρα πολλά για να εξηγήσω το προτζεκτ αυτό. Αν σας ενδιαφέρει ψάξτε το στο Google. Είναι μια διαφορετική άποψη για το πώς μπορείς να βοηθήσεις οικονομικά την κοινότητα μιας μικρής πόλης
Ποιοι είναι οι ήρωες σου και γιατί;
O Axel Rose από τότε που ήμουν δέκα ετών.
Μια λίστα με πέντε αγαπημένα σου κομμάτια;
Μίλησε μας για το ντοκιμαντέρ «Living Decay»
Είναι μια σύντομη καταγραφή ενός προτζεκτ που έγινε στα νησιά Lofoten της Νορβηγίας. Η ιδέα ήταν να δείξουμε την μείωση του πληθυσμού στην βόρεια περιοχή των νησιών ζωγραφίζοντας τέχνη σε εγκαταλελειμμένα σπίτια. Ήταν ένας τρόπος επίσης να τραβήξουμε την προσοχή του κόσμου από την street art και το hype που είχε δημιουργηθεί γύρω από αυτή στις πόλεις. Υποθέτω ότι ήταν και ένας τρόπος να απομακρυνθούμε από τους νέους κανόνες που έβαζαν στην σκηνή άνθρωποι που ήταν έξω από αυτή και προσπαθούσαν να επωφεληθούν. Ήταν ένας τρόπος για να πούμε ότι δεν έχουμε ανάγκη τους δρόμους για να πούμε διαφόρων ειδών ιστορίες. Στις μέρες μας νομίζω ότι είναι κάτι συνηθισμένο το να ζωγραφίζεις σε μέρη σαν και αυτά. Το 2006 όμως ήταν κάτι ασυνήθιστο, κάτι που δεν είχε ξαναγίνει. Το προτζεκτ ξεκίνησε το 2006 και ολοκληρώθηκε το 2010. Το σύντομης διάρκειας ντοκιμαντέρ είναι από έναν καλοκαιρινό μήνα του 2009. Παρουσιάζει μόνο μερικά από τα έργα που κάναμε και όχι ολόκληρη την ιστορία πίσω από το προτζεκτ
Μίλησε μου για ένα αγαπημένο βιβλίο σου
Είναι το Dune του Frank Herbets. Είναι ένα βιβλίο σχετικά με την προσαρμογή, τα σκουλήκια και τα ναρκωτικά. Δεν μπορώ να πω ότι είναι το καλύτερο βιβλίο που έχω διαβάσει αλλά είναι ένα βιβλίο που λειτουργεί σε διαφορετικά επίπεδα. Γράμμενο με ένα ιδιαίτερα δημιουργικό και ψυχαγωγικό τρόπο. Μην δείτε την ταινία.
Ποιοι είναι οι εχθροί της street art;
Οι χρυσοθήρες…
Είχες ποτέ προβλήματα με την αστυνομία της Νορβηγίας;
Στην ύπαιθρο οι αστυνομικοί είναι καλοί τύποι. Δεν έχουν τόσο υψηλά επίπεδα τεστοστερόνης
Ποια είναι τα σχέδια σου για το 2014;
Θα δημιουργήσω έργα σε τοίχους στο Τόκιο και στο Mumbai τον επόμενο μήνα. Μετά από αυτό θα ξεκινήσω την ανακαίνιση ενός παλιού καταφυγίου(σ.σ αυτό της φωτογραφίας) που αγόρασα στο Vardo. Ελπίζω όταν τελειώσω να παραμείνει ανοιχτό για να το χρησιμοποιήσει ελεύθερα όποιος το χρειάζεται.
Τι έμαθες για τον εαυτό σου μέσα από την stree art;
Ότι είμαι απίστευτα υπομονετικός και ότι λατρεύω τα ταξίδια
Μερικές ακόμα εικόνες απο τις δημιουργίες του Pobel
________________
Το Living Decay για το προτζεκτ του Pobel και του Dolk στα νησιά Lofoten
σχόλια