Στο Αρχαιολογικό Μουσείο της Κω βρίσκονται συγκεντρωμένα όλα τα ευρήματα που ήρθαν στο φως κατά τις ανασκαφές που διεξάγονται στο νησί από τις αρχές του αιώνα μέχρι σήμερα, κυρίως από τους αρχαιολογικούς χώρους της Αγοράς και το Δυτικό αρχαιολογικό χώρο, καθώς και από μεμονωμένα μνημεία, όπως το Βωμό του Διονύσου, το Ωδείο και τη Ρωμαϊκή Οικία (Casa Romana). Η έκθεση των γλυπτών που λειτουργεί σήμερα στο Μουσείο συγκεντρώνει έργα που χρονολογούνται από τα ελληνιστικά έως τα υστερορρωμαϊκά χρόνια και αποσκοπεί να παρουσιάσει στο ευρύτερο κοινό τα σημαντικότερα έργα της γλυπτικής που προέρχονται από την Κω.
Το κτιριακό διώροφο οικοδόμημα στην πλατεία Ελευθερίας στο οποίο στεγάζεται το σημερινό αρχαιολογικό Μουσείο της Κω, είναι διατηρητέο μνημείο της εποχής της Ιταλοκρατίας, κτισμένο το 1935. Στον ισόγειο χώρο, κυρίως στον προθάλαμο, στη δυτική, βορειοδυτική, βόρεια, ανατολική αίθουσα και στο αίθριο εκτίθενται τα σημαντικότερα έργα γλυπτικής, καθώς και ψηφιδωτά.
Στον προθάλαμο ξεχωρίζει το υπερφυσικό κεφάλι της Ηρας (αρ. 122, 2ος αι. π.Χ.) και το επιτύμβιο ανάγλυφο με παράσταση λέοντος (αρ. 126).
Στη δυτική αίθουσα εκτίθενται αγάλματα ελληνιστικής εποχής, τα περισσότερα από τα οποία βρέθηκαν φυλαγμένα στις στοές του Ωδείου: άγαλμα αθλητή (αρ. 5, 3ος αι. π.Χ.), γυναικείες μορφές που φέρουν τις περίφημες Κώες εσθήτες (αρ. 6, 8, 13, 20, 24), κεφάλι Αλεξάνδρου (αρ. 23), ανδρικός κορμός (αρ. 3), κ.α.
Στη βορειοδυτική αίθουσα εκτίθεται το επιβλητικό άγαλμα του λεγόμενου Ιπποκράτη (αρ. 32, 4ος αι. π.Χ.), ενώ στους τοίχους παρουσιάζεται ανάγλυφο με παράσταση συμποσίου (αρ. 29) εξαίρετης υστεροαρχαϊκής τέχνης, καθώς και επιτύμβια γλυπτά (αρ. 30, 34) της υστεροαρχαϊκής και κλασικής περιόδου. Στη βόρεια αίθουσα βρίσκονται αγάλματα Δήμητρας, Κόρης και Αθηνάς (αρ. 40-45, μέσα 4ου - μέσα 3ου αι. π.Χ.) που προέρχονται από αγροτικό ιερό στην περιοχή Πυλί. Στην ίδια αίθουσα εκτίθενται ελληνιστικά αγάλματα Αφροδίτης (αρ. 46, 49), Νυμφών (αρ. 55), Τύχης (αρ. 56, 1ος αι. π.Χ.) και σύμπλεγμα εφεδρισμού (αρ. 52, 2ος αι. π.Χ.).
Στην ανατολική αίθουσα εκτίθενται αγάλματα της ρωμαϊκής περιόδου, ανάμεσά τους ένας καθιστός Ερμής (αρ. 91) και Δήμητρα (αρ. 70). Στο αίθριο ρωμαϊκά αγάλματα Αρτέμιδος (αρ. 97), Ασκληπιού (αρ. 101), Υγείας (αρ. 28), καθώς και σύμπλεγμα Διονύσου και Σατύρου (αρ. 94) περιβάλλουν ψηφιδωτό δάπεδο που παριστάνει την άφιξη του Ασκληπιού στην Κω (3ος αι. μ. Χ.).
Ένα ακόμη ψηφιδωτό, ελληνιστικής εποχής, με παράσταση θαλάσσιου βυθού, κοσμεί το βόρειο τοίχο του περιστυλίου και προέρχεται από την αναστηλωμένη Ρωμαϊκή Οικία (Casa Romana).
Ο πρώτος όροφος του κτιρίου φιλοξενεί τη μεγάλη συλλογή αγγείων και άλλων μικροευρημάτων της Κω, αλλά η είσοδος των επισκεπτών σ' αυτόν δεν είναι ακόμα δυνατή. Το αρχαιολογικό Μουσείο της Κω ανήκει στην αρμοδιότητα της ΚΒ' Εφορείας Προϊστορικών και Κλασσικών Αρχαιοτήτων του Υπουργείου Πολιτισμού.
Υπουργείο Πολιτισμού - Οδυσσεύς
FacebookTwitterFacebookTwitter Αναθηματικό άγαλμα κόρης (Περσεφόνης) - 4ος αι. π. Χ. FacebookTwitter Κεφαλή πληγωμένου πολεμιστή. 2ος αι. π.Χ. FacebookTwitter 'Αγαλμα γυναικείας μορφής. Φέρει χιτώνα και ιμάτιο. Βρέθηκε στο ρωμαϊκό Ωδείο. Τέλος 2ου αι. π.Χ. FacebookTwitterFacebookTwitter Αναθηματικό άγαλμα Δήμητρας. 4ος αι. π.Χ. FacebookTwitter Κάτω τμήμα αγάλματος ιματιοφόρου ανδρικής μορφής. Βρέθηκε στο ρωμαϊκό Ωδείο. Γύρω στα 160-150 π.Χ. FacebookTwitter Αναθηματικό άγαλμα του 'Αδη. 3ος αι. π.Χ. FacebookTwitter Αναθηματικό ανάγλυφο με παράσταση αθλητή. Κρατά με τα δύο χέρια στεφάνι ελιάς, σύμβολο της νίκης του σε αθλητικούς αγώνες. Τα χαραγμένα στο στήθος του γράμματα ΔΑΙΔ μαρτυρούν την καταγωγή του από τα Δαίδαλα της Λυκίας στην απέναντι μικρασιατική ακτή, που αποτελούσε τμήμα της ροδιακής Περαίας ήδη από τα μέσα του 4ου αι. π. Χ. Βρέθηκε στην περιοχή του αρχαίου θεάτρου. Γύρω στα 230 π.Χ. FacebookTwitter Αριστ., επιτύμβια στήλη με παράσταση νεαρού αγοριού με πετεινό. Το αγόρι εικονίζεται γυμνό με περίτεχνη κόμμωση και επιμελημένους βοστρύχους στους κροτάφους. Στο δεξί χέρι κρατά πετεινό, τον λεγόμενο "περσικόν όρνιν". Από το ίδιο χέρι κρέμεται μικρός "αρύβαλλος", δοχείο που περιείχε αρωματικά έλαια, σύμβολο της παλαίστρας, γεγονός που το τοποθετεί ανάμεσα στην παιδική και την εφηβική ηλικία. Το άλλο χέρι υψωμένο αποδίδει τη συνήθη χειρονομία χαιρετισμού. Οι παραστάσεις μικρών παιδιών με πτηνά είναι πολύ συχνές στην αρχαία ελληνική τέχνη και ιδίως σε επιτύμβια μνημεία. Συνδέονται με την αγάπη των παιδιών για τα κατοικίδια ζώα, πήλινα ομοιώματα των οποίων τα συνόδευαν στον Κάτω Κόσμο. Αρχές 5ου αι. π.Χ. Δεξ., κορμός χορεύτριας ή Νίκης. Γύρω στα 170-160 π.Χ. FacebookTwitter Κολοσσική κεφαλή εικονιστικού αγάλματος ανδρικής μορφής, μέσης ηλικίας. Πιθανώς ο Πτολεμαίος Β'. 275-250 π.χ. FacebookTwitter Σύμπλεγμα Διονύσου, Σατύρου και Πανός. Στα πόδια του Διονύσου πάνθηρας με Ερωτιδέα. 150-200 μ.Χ. FacebookTwitter Κεφαλή αγάλματος υπερφυσικού μεγέθους, πιθανώς του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Τέλη 4ου αι. π.Χ. FacebookTwitter Κολοσσική κεφαλή αγάλματος, πιθανώς θεάς. 220-225 π.Χ. FacebookTwitter Σκεύος ύστερης ελληνιστικής περιόδου. Πύραυνο (φορητή εστία) με τρία στηρίγματα σε μ ορφή γενειοφόρου κεφαλής με πίλο. Β' μισό 2ου-αρχές 1ου αι. π.Χ. FacebookTwitterFacebookTwitter Ψηφιδωτό δάπεδο από τη ρωμαϊκή οικία του Ασκληπιού στα Σεράγια. Η σκηνή απεικονίζει την αποβίβαση του Ασκληπιού στο νησί της Κω. Ο Ιπποκράτης καθισμένος αριστερά και ένας Κώος όρθιος χαιρετίζουν την άφιξη του θεού. 2ος-3ος αι. μ.Χ. FacebookTwitter 'Αγαλμα Υγείας. Κρατά φίδι στο ένα χέρι και αυγό στο άλλο. Στα πόδια της ο 'Υπνος. 200-250 αι. μ.Χ. FacebookTwitter 'Αγαλμα Υγείας. Κρατά φίδι στο ένα χέρι και αυγό στο άλλο. Στα πόδια της ο 'Υπνος. 200-250 αι. μ.Χ. FacebookTwitter Επιτύμβια στήλη οπλίτη. Στη στήλη αποδίδεται με εγχάραξη, συμπληρωμένη με χρώμα που δεν διασώθηκε, εικόνα πολεμιστή σε πλήρη πολεμική εξάρτυση. Η στήλη στο επάνω μέρος φέρει την επιγραφή, με το όνομα του νεκρού: Κύγνονος σάμα. Από το σχήμα της φαίνεται πως ήταν εντοιχισμένη σε υπέργειο ταφικό μνημείο. Τέλη 6ου. π. Χ. FacebookTwitter Ο κωακός αμφορέας ταξιδεύει μέσα στους αιώνες μεταφέροντας κρασί στις αρχαίες πόλεις της Μεσογείου και της Μαύρης Θάλασσας. Αντίθετα με άλλες αεχαίες πόλεις, στην Κω σφραγίζεται μόνο ένα μέρος της παραγωγής εμπορικών αμφορέων. Ο αμφορέα (1) φέρει σφράγισμα στη λαβή του με αριστερόστροφη επιγραφή που διαβάζεται ΑΡΧ. Πρόκειται για τα αρχικά γράμματα ονόματος που δηλώνουν πιθανώς τον κατασκευαστή ή τον εργαστηριάρχη (υπεύθυνο του εργαστηρίου). FacebookTwitter Μαρμάρινο ανάγλυφο με παράσταση συμποσίου. Πολυπρόσωπη σκηνή συμποσίου σε δύο επίπεδα. Σε πρώτο επίπεδο αριστερά εικονίζεται με μακρύ ποδήρες ένδυμα αυλητής που ψυχαγωγεί τους καλεσμένους. Στο βάθος της σκηνής, σε δεύτερο επίπεδο, επάνω σε κλίνη με στρωμνή και μαλακά μαξιλάρια βρίσκεται ξαπλωμένη γυναικεία μορφή, πιθανότατα εταίρα, αποκαλύπτοντας το καλλίγραμμο σώμα της κάτω από το μισοπεσμένο της ιμάτιο, καθώς ανασηκώνεται για να αγκαλιάσει τον άνδρα που βρίσκεται πλάι της, στην ίδια κλίνη. Ως αποτέλεσμα αυτής της γεμάτης πάθος κίνησης η λιτή μακριά κυματιστή και επιμελημένη κόμη της γυναίκας κρέμεται μπροστά από την κλίνη. Από την μορφή του άνδρα σώζεται μόνον το δεξί χέρι που κρατά λύρα. Μπροστά από την κλίνη ένα νεαρό αγόρι σκύβει αγγίζοντας στον βραχίονα με δυσδιάκριτο αντικείμενο, ίσως κάποιο σπόγγο, μισοξαπλωμένη στο δάπεδο ιθυφαλλική ανδρική μορφή.Το ανάγλυφο της Κω εντυπωσιάζει με την αφηγηματική του αμεσότητα και την συμπύκνωση των σκηνών στο περιορισμένο πεδίο του, όπου αποτυπώνονται τολμηρά στιγμιότυπα μιας ζωηρής ακηνής συμπορίου. Δεν γνωρίζουμε με βεβαιότητα την αρχική του χρήση. Οι περισσότεροι μελετητές θεωρούν ότι το ανάγλυφο αποτελούσε μέρος ενός πεσσόμορφου ταφικού μνημείου, παρόμοιου με αυτά που συνηθίζουν στη Μικρά Ασία. Τέλη του 6ου αι. π.Χ. FacebookTwitter Επιτύμβια στήλη με ανάγλυφη παράσταση θηλάζουσας γυναικείας μορφής. Στην επιτύμβια στήλη παριστάνεται νεαρή γυναίκα που θηλάζει σκυμμένη με τρυφερότητα πάνω από το βρέφος. Κάτω από την ανάγλυφη παράσταση διακρίνεται αποξεσμένη επιγραφή από την αρχική χρήση της στήλης στον 1ο αι. π.Χ. Αργότερα, όταν η στήλη χρησιμοποιήθηκε για δεύτερη φορά τον 1ο αι. μ.Χ., η αρχική επιγραφή σβήστηκε και μια νέα χαράχθηκε πάνω από την παράσταση. Σε αυτήν αναγράφονται τα ονόματα δύο νεκρών, της Επιγόνης και της Φαύστας, που ανήκαν στην οικογένεια των Ειουλίων. Από τη νεκρόπολη της πόλης Κω. 1ος αι. π.Χ. και 1ος αι. μ.Χ. FacebookTwitter Ο αποχαιρετισμός, συντροφιά των νεκρών, παρηγοριά των ζωντανών. Η εναπόθεση κτερισμάτων στους τάφους αποτελεί έναν συμβολικό αποχαιρετισμό στους αγαπημένους νεκρούς. Είναι το τελευταίο τους δώρο για το μακρινό ταξίδι, ίσως και ένας τρόπος επικοινωνίας με το άγνωστο και την τραγικότητα του μη αναστρέψιμου, που είναι ο θάνατος, μία ελάχιστη ανάμνηση φωτός στις σκοτεινές πύλες του 'Αδη. Αυτός θα μπορούσε να είναι και ο λόγος που οι ενήλικες και τα παιδιά, εκτός από άλλα κτερίσματα, έπαιρναν μαζί τους ως παρηγορητικές προσφορές ειδώλια ή αγαλματίδια σε μορφές θεών και ανθρώπων, φυλακτά, πήλινα ειδώλια αγαπημένων ζώων και παιχνίδια. FacebookTwitter Το αίθριο όπου τα ρωμαϊκά αγάλματα Αρτέμιδος, Ασκληπιού, Υγείας, καθώς και το σύμπλεγμα Διονύσου και Σατύρου περιβάλλονται από ψηφιδωτό δάπεδο που παριστάνει την άφιξη του Ασκληπιού στην Κω (3ος αι. μ. Χ.).
