We Come 1
Ένας άντρας, σε ένα δρόμο της Νέας Υόρκης, μιλά για τη γυναίκα του που πέθανε τον περασμένο μήνα, μετά από 62 χρόνια συνταυτισμένης ζωής
"Η γυναίκα μου πέθανε τον περασμένο Γενάρη. Ήμασταν παντρεμένοι για 62 χρόνια. Με βρίσκεις σε μια στιγμή που σκέφτομαι πολύ γύρω από το θέμα της αγάπης, γιατί διαβάζω τα Σονέτα του Σέξπιρ. Ο ορισμός της αγάπης είναι ρευστός, γι αυτό και μιλάμε γι' αυτήν ακατάπαυστα. Ακόμη κι ο Σέξπιρ δεν μπορούσε να αγγίξει το θέμα. Οι μεγαλύτερες ιστορίες αγάπης καταλήγουν τελικά να μιλάνε για τη φυσική έλξη. Ο Ρωμαίος και η Ιουλιέτα δεν ήξεραν καν αν προτιμάνε τα ίδια βιβλία και τις ίδιες ταινίες. Ήταν απλώς χημική έλξη. Όμως μετά από 62 χρόνια, γίνεται κάτι τελείως διαφορετικό. Η γυναίκα μου έλεγε: "Γίναμε ένα". Και σε διαβεβαιώ, δεν ήταν τύπος που υπερβάλλει. Τώρα που έφυγε, συνειδητοποιώ πόσο δίκιο είχε. Τόσα πολλά από τις ζωές μας είχαν δεθεί μαζί! Ήμασταν γεμάτοι στοργή. Και μοιραζόμασταν κάθε τελετουργία της ζωής μας. Μου λείπει κάθε φορά που βγαίνω από ένα σινεμά και δεν μπορώ πια να τη ρωτήσω τη γνώμη της. 'Η κάθε φορά που πάω σε ένα εστιατόριο και δεν μπορώ να της δώσω μια μπουκιά από το κοτόπουλό μου. Πιο πολύ μού λείπει τη νύχτα. Πέφταμε κι οι δυό στο κρεβάτι την ίδια ώρα κάθε βράδι..."
―Ηumans of New York... Aφιερωμένο σε όσους η αγάπη τους γιορτάζει σήμερα
