Ένα μεγάλο αρχιτεκτονικό στοίχημα της Αθήνας

Ένα μεγάλο αρχιτεκτονικό στοίχημα της Αθήνας Facebook Twitter
9

[Aπό τον Θανάση Χαραμή]

Ένα μεγάλο αρχιτεκτονικό στοίχημα της Αθήνας Facebook Twitter

Στα τέλη του 1950, ο Κωνσταντίνος Δοξιάδης, μία από τις κορυφαίες προσωπικότητες της σύγχρονης ελληνικής αρχιτεκτονικής,  επέλεξε ως ιδανική τοποθεσία για να κατασκευάσει τα γραφεία της νέας εταιρείας του στην Αθήνα, ένα οικόπεδο στους πευκόφυτους πρόποδες του Λυκαβηττού. Το σημείο είχε όλα τα πλεονεκτήματα που ο τελειομανής αρχιτέκτονας απαιτούσε. Το κομβικό σημείο του προνομιακού Κολωνακίου με την πανοραμική θέα της πόλης που έφτανε ως τη θάλασσα και ο Παρθενώνας που βρισκόταν ακριβώς απέναντι, θα χαρακτήριζαν την τοποθεσία των γραφείων μοναδική.

Ένα μεγάλο αρχιτεκτονικό στοίχημα της Αθήνας Facebook Twitter

Το συγκρότημα έμελλε να γίνει θρυλικό, θεωρήθηκε μνημείο αρχιτεκτονικής και ένα από τα εμβληματικά κτίρια της μεταπολεμικής Αθήνας που αποκτούσε μοντέρνο χαρακτήρα και αέρα. Το κτίριο στέγασε τις Σχολές Δοξιάδη μαζί με τα γραφεία και οι τέσσερις πτέρυγες του είχαν σαν σημείο αναφοράς ένα αίθριο που δημιουργήθηκε στο κέντρο του συγκροτήματος και που είχε διατηρήσει την φιλοσοφία της ελληνικής πλατείας με ένα εντυπωσιακό ψηφιδωτό του Τσαρούχη να δεσπόζει στο βάθος. Ένας τόπος συνάντησης των φοιτητών και των εργαζομένων με έμπνευση από το οικουμενικό όραμα του Δοξιάδη.

Ένα μεγάλο αρχιτεκτονικό στοίχημα της Αθήνας Facebook Twitter

Για πολλά χρόνια το νούμερο 24 της οδού Στρατιωτικού Συνδέσμου, υπήρξε ένα φυτώριο ιδεών, πολιτισμού και καινοτομίας, στέγασε τις τέχνες και εκθέσεις μεγάλων καλλιτεχνών και έγινε εκκολαπτήριο νέων δημιουργών αντικατοπτρίζοντας ακριβώς τη διεθνή ακτινοβολία του χαρισματικού αρχιτέκτονα και πολεοδόμου.

Το 1976, ένα χρόνο μετά τον θάνατο του Δοξιάδη, η Σχολή έκλεισε έχοντας όμως υπάρξει σχολείο για πάνω από 25,000 μηχανικούς, αρχιτέκτονες και διακοσμητές που αποφοίτησαν με πτυχίο της.

Ένα μεγάλο αρχιτεκτονικό στοίχημα της Αθήνας Facebook Twitter
To αίθριο της Σχολής Δοξιάδη

Μετά από σειρά περιπετειών και διαμαχών, σήμερα το κτίριο Δοξιάδη βρίσκεται πλέον στην τελικά ευθεία της μεταμόρφωσής του, που αναμένεται να ολοκληρωθεί μέσα στον Σεπτέμβριο του 2014. Το μεγαλεπήβολο αυτό εγχείρημα έχουν αναλάβει να διεκπεραιώσουν  σε συνεργασία η ομάδα αρχιτεκτόνων Divercity και η κατασκευαστική εταιρεία J&P-Αβαξ τις οποίες εμπιστέυτηκαν ο Χρήστος Ιωάννου και ο Μίλτος Καμπουρίδης. Το μνημειώδες κτίριο θα μετατραπεί σε ένα σύγχρονο συγκρότημα πολυτελών διαμερισμάτων, εμπνευσμένο από την καινοτομία του ντιζάιν, των υλικών, της φόρμας αλλά και τη φιλοσοφία που είχε οραματιστεί ο Δοξιάδης.

Το Οne Athens θα δώσει σάρκα και οστά στο όραμα και τη θεωρία της τη θεωρία της «Οικουμενόπολης» δημιουργώντας τρόπον τινά μια ξεχωριστή αστική κυψέλη μέσα στο συγκρότημα  με τη μικρή του κοινωνία να μπορεί να συναναστρέφεται και να επικοινωνεί στο αίθριο και στους υπόλοιπους κοινόχρηστους χώρους.

Ένα μεγάλο αρχιτεκτονικό στοίχημα της Αθήνας Facebook Twitter
Πρόσοψη του Οne Athens
Ένα μεγάλο αρχιτεκτονικό στοίχημα της Αθήνας Facebook Twitter
Toεσωτερικό των διαμερισμάτων

Οι 26 κατοικίες που θα μοιραστούν το 1700 τ.μ. οικόπεδο του Οne Athens θα είναι διαμορφωμένες έτσι ώστε να καλύπτουν όλες τις ανάγκες και τις επιλογές των ιδιοκτητών. 17 διαμερίσματα, 5 ρετιρέ και 4 μονοκατοικίες θα ξεκινούν από τα 77 τ.μ και θα φτάνουν τα 721 ενώ θα διατηρούν την αισθητική και τον χαρακτήρα τους σε κάθε όροφο. Το εσωτερικό τους θα είναι διαμορφωμένο ώστε να καλύπτει όλες τις σύγχρονες ανάγκες των ενοίκων ενώ οι κοινόχρηστοι χώροι όπως η πισίνα, το γυμναστήριο, το spa και ο παιδότοπος θα είναι στη διάθεση τους συνεχώς μέσα στο 24ωρο. Παράλληλα θα υπάρχει σειρά παροχών κατόπιν αίτησης των ιδιοκτητών που μπορεί να περιλαμβάνει μεταφορά, oικιακή βοηθό  ή babysitting ενώ ιδιωτική εταιρεία φύλαξης και τεχνικοί εγκαταστάσεων θα βρίσκονται μονίμως στους χώρους για να επέμβουν σε κάθε αναγκαία περίπτωση.

 

Ένα μεγάλο αρχιτεκτονικό στοίχημα της Αθήνας Facebook Twitter
Η πισίνα στο roof garden του One Athens

 

Ένα μεγάλο αρχιτεκτονικό στοίχημα της Αθήνας Facebook Twitter
Η εσωτερική πισίνα του γυμναστηρίου

 

To στοίχημα που πρέπει να κερδίσει όμως το project One Athens δεν είναι το να πετύχει ίσως τις πιο σοφιστικέ, πολυτελείς και μοντέρνες κατοικίες της πρωτεύουσας αλλά το να μπορέσει να διατηρήσει το αρχικό, χαραγμένο στη συλλογική μνήμη ύφος που ο Κωνσταντίνος Δοξιάδης χάρισε στο δημιούργημα του. Η ομάδα που εργάζεται σκληρά έχει υποσχεθεί πως με σεβασμό και δεξιοτεχνία θα καταφέρει απλά να εξελίξει την εικόνα της μνήμης μας για τη Σχολή Δοξιάδη. Το όραμα της αποσκοπεί στο να αποδείξει πως υπάρχει τρόπος τα τρόπος τα κτίρια που με τον καιρό μετατρέπονται σε νεκρά κύτταρα, αποστερημένα από την αρχική τους λειτουργία, να πάψουν να αποτελούν ασυνέχειες στο σώμα της πόλης και να γίνονται το νέο της πρόσωπο. Αυτό αναμένεται να είναι και το Οne Athens το οποίο ήδη έχει βρει τους πρώτους του ενοίκους, παρόλο που οι τιμές θεωρούνται απαγορευτικές.

 

Ένα μεγάλο αρχιτεκτονικό στοίχημα της Αθήνας Facebook Twitter
Το αίθριο του Οne Athens

 

Ένα μεγάλο αρχιτεκτονικό στοίχημα της Αθήνας Facebook Twitter
To εσωτερικό των ρετιρέ

 

Ένα μεγάλο αρχιτεκτονικό στοίχημα της Αθήνας Facebook Twitter

 

Ένα μεγάλο αρχιτεκτονικό στοίχημα της Αθήνας Facebook Twitter

 

Ένα μεγάλο αρχιτεκτονικό στοίχημα της Αθήνας Facebook Twitter

 

Ένα μεγάλο αρχιτεκτονικό στοίχημα της Αθήνας Facebook Twitter

 

 

 

 

Design
9

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ένα σπίτι που μας προτρέπει να ζήσουμε στο max/ Ένα σπίτι που φοράει με χιούμορ τον μαξιμαλισμό του

Design / «Ο μινιμαλισμός είναι πλήξη»

Κάποτε η Tina Livanos είχε καθυστερήσει σε έναν γάμο, όπου ήταν παράνυμφος, επειδή είχε βρει μια ιδιαίτερη λάμπα. Μέχρι και σήμερα ψάχνει αδιάκοπα σε αντικερί, ανοιχτές αγορές και παζάρια, προκειμένου να γεμίσει το σπίτι της με έπιπλα και μπιχλιμπίδια.
ΤΖΟΥΛΗ ΑΓΟΡΑΚΗ
Αθηναϊκές πολυκατοικίες: Η πιο ζωντανή ιστορία της πρωτεύουσας

Βιβλίο / Αθηναϊκές πολυκατοικίες: Η πιο ζωντανή ιστορία της πρωτεύουσας

Μια νέα ερευνητική έκδοση του Ιδρύματος Ωνάση, ευχάριστη και ζωντανή, αφηγείται την ιστορία της πολυκατοικίας αλλά και της πόλης μας με τις μεγάλες και τις μικρότερες αλλαγές της, μέσα από 37 ιστορίες.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ένα σπίτι σε διάλογο με τη δικαιοσύνη και την τέχνη

Design / Ένα διαμέρισμα του ’70 που απορρίπτει οτιδήποτε παλιό

Το σπίτι του Αλέξανδρου Κασσανδρινού είναι γεμάτο τέχνη, χωρίς καμία αντίκα, με έπιπλα περισσότερο βολικά παρά ντιζαϊνάτα και άπειρο φως — τόσο, που το καλοκαίρι στο καθιστικό χρειάζονται γυαλιά ηλίου για να καθίσει κανείς.
ΤΖΟΥΛΗ ΑΓΟΡΑΚΗ
Γιώργος και Ρούλης Αλαχούζος

Design / Αδελφοί Αλαχούζοι: Οι πιο διάσημοι Έλληνες «εφετζήδες»

Από την «Ανατομία ενός εγκλήματος» και τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004 μέχρι τον Harry Potter και την τελευταία ταινία του Κρόνενμπεργκ, εδώ και σαράντα χρόνια ο Γιώργος και ο Ρούλης Αλαχούζος δημιουργούν εντυπωσιακά και τρομακτικά όντα σαν σύγχρονοι αλχημιστές, επιστρατεύοντας τη φαντασία και τη δεξιοτεχνία τους.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
«Περηφανευόμαστε ότι δώσαμε τα φώτα μας στον κόσμο, αλλά δεν κρατήσαμε ούτε ένα λυχναράκι»

Oι Αθηναίοι / «Περηφανευόμαστε ότι δώσαμε τα φώτα μας στον κόσμο, αλλά δεν κρατήσαμε ούτε ένα λυχναράκι»

Η αρχιτέκτονας και υπεύθυνη των Αρχείων Νεοελληνικής Αρχιτεκτονικής του Μουσείου Μπενάκη, Μάρω Καρδαμίτση-Αδάμη, δεν λησμόνησε ποτέ στην πορεία της πως η μορφή ενός κτιρίου πρέπει να έχει χαρακτήρα, ειλικρίνεια και κλίμακα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Sotja

Οι Αθηναίοι / Sotja: «Στο ξεκίνημά μου έλεγαν "αυτό το κοριτσάκι θα μου κάνει το tattoo;"»

Όταν μπήκε στα τατουατζίδικα, ελάχιστες γυναίκες εργάζονταν εκεί. Εξασκήθηκε πάνω σε «πανκιά» και βρήκε το προσωπικό της στυλ στις horror ταινίες των ’60s. Η Αθηναία της εβδομάδας θυμάται την εποχή που τα tattoo προκαλούσαν προβλήματα στη δουλειά και κακεντρεχή σχόλια στον δρόμο - και αυτή η πραγματικότητα δεν έχει ακριβώς τελειώσει.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Το Μπουλούκι, ένα περιοδεύον εργαστήριο για τις παραδοσιακές τεχνικές δόμησης, βάζει το δικό του -σημαντικό- λιθαράκι στη διατήρηση της μνήμης και της ζωής στην ορεινή Ήπειρο

Γειτονιές της Ελλάδας / Δύο νέοι αρχιτέκτονες ανακατασκεύασαν τη στέγη ενός σχολείου στα Τζουμέρκα

Το Μπουλούκι, ένα περιοδεύον εργαστήριο για τις παραδοσιακές τεχνικές δόμησης, βάζει το δικό του -σημαντικό- λιθαράκι στη διατήρηση της μνήμης και της ζωής στην ορεινή Ήπειρο.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Hotel Experience: Πώς η πρώτη διοργάνωση για το μέλλον του τουρισμού υπό το πρίσμα της εμπειρίας πέτυχε ρεκόρ επισκεπτών

Design / Hotel Experience: Πώς η πρώτη διοργάνωση για το μέλλον του τουρισμού υπό το πρίσμα της εμπειρίας πέτυχε ρεκόρ επισκεπτών

Η διοργάνωση του Hotel Experience που πραγματοποιήθηκε 5-6 Οκτωβρίου 2024 στο Ωδείο Αθηνών ξεπέρασε κάθε προσδοκία συμμετοχής καθώς πάνω από 4.000 επισκέπτες βίωσαν από κοντά την εμπειρία
THE LIFO TEAM

σχόλια

7 σχόλια
Μη χάσουμε το exclusivity... H έλευση στον περιφερειακό 26 οικογενειών με δυνατότητα να δώσουν κατά μέσο όρο 10-12000€/μ2 σε αυτές τις εποχές, ενώ δίπλα στο καλο κομμάτι του Κολωνακίου πλέον βρίσκεις άνετα ακόμα και αρκετά κάτω από 2000/μ2 δεν είναι κακό. Ο εφοπλιστης έχει δώσει ένα σκασμό λεφτά να πάρει το ακίνητο, και προφανώς έχει μπιζνες πλαν, αλλά θα γεμισει αυτό το κτίριο; Στο Νέο Κόσμο, πίσω από τη Στέγη, το Oyster των ISV έχει ακόμα διαθέσιμα διαμερίσματα, με τιμές πολύ χαμηλότερες. Μήπως τελικά δεν είμαστε όσο ΝΥ θα θέλαμε;;
Έχει ενδιαφέρον το ύφος των περισσότερων σχολίων και η κριτική σε μια προσπάθεια ανανέψσης ενός χώρου που αυτήν την στιγμή παραμένει αναξιοποίητος: "γκέτο για λεφτάδες", "πόσοι άστεγοι θα έμεναν μέσα...". είναι ενδεικτική η σοσιαλίζουσα και κρατικίστικη νοοτροπία ότι αφού δεν έχουμε εμείς τα λεφτά, ας μην τα έχει κανένας, ούτε καν αυτός που μπορεί και να τα αξίζει, ας μην έρθουν επενδύσεις, ας μην φωτιστεί μια εγκαταλελειμμένη περιοχή της πόλης, ας μην γίνει τίποτε που δεν το χρηματοδοτεί ο κρατικός κορβανάς.Κανείς από όσους αναμασούν αυτές τις κοινοτοπίες δεν αναρωτιέται πώς θα χρηματοδοτηθούν όλα αυτά που ζητάνε, αντίθετα προτιμούν να είναι όλοι βυθισμένοι στην μιζέρια στο όνομα της ισότητας. Το γεγονός ότι π.χ. αυτά τα διαμερίσματα στεγάζονται στο κέντρο και όχι σε κάποια εκάλη δεν τουςε λέει κάτι. Ότι μπορεί να έρθουν εύποροι ξένοι να τα κατοικήσουν δεν τους νοιάζει.Και εγώ φτωχός Αθηναίος του Κέντρου είμαι, αλλά δεν αισθάνομαι φθόνο για τον πλούτο. όταν όλοι είναι φτωχοί δίπλα μου, τότε και εγώ δεν έχω καμία ευκαιρία να ορθοποδήσω.
Το νέο κτήριο δεν έχει σχέση με το όραμα του Δοξιάδη, απλά καταλαμβάνει την ίδια θέση. Άλλο αν θα είναι εντυπωσιακό κτήριο και όμορφο να μένεις μέσα (με την προϋπόθεση να είσαι βαθύπλουτος βέβαια).