Aπό τη Μαρία Παππά
Έχει καταντήσει λίγο κωμικό. Όποιο ξένο μουσικό ρωτήσεις τι θέλει να κάνει όταν φτάσει στην Αθήνα σου απαντάει να πάει για φαΐ – άντε και να δει τα αρχαία. Το ίδιο και ο Russell Leetch. Ο μπασίστας των Editors δεν αποτελεί εξαίρεση. Η πιο αγαπημένη του ανάμνηση από Ελλάδα, μου λέει, «ήταν όταν παίξαμε σε ένα φεστιβάλ με τους Franz Ferdinard, βγήκαμε όλοι μαζί για γύρους και μπύρες σε μια πλατεία της Αθήνας. Ήταν ένα πανέμορφο βράδυ.»
Φυσικά το φεστιβάλ που αναφέρεται ήταν το Rockwave του 2006. Στο ίδιο line-up, εκτός από τους Franz Ferdinard, έπαιζαν οι Dandy Warhols, οι θρυλικοί Mecano, κ.α. Θυμάμαι την εμφάνιση τους τότε πολύ έντονα. Είχαν παίξει με σκοπό να κλέψουν τις εντυπώσεις. Και τις έκλεψαν άνετα με ένα καταπληκτικό σόου. Ο τραγουδιστής και βασικός συνθέτης του γκρουπ Tom Smith όργωνε στην κυριολεξία την σκηνή. Αποδείχτηκε απίστευτα κινητικός και χαρισματικός. Από τότε έγιναν οι χαϊδεμένοι του ελληνικού κοινού και απολύτως δικαιολογημένα. Ο ήχος τους σκοτεινός, φέρνει στο νου τους Joy Division, τους Echo & the Bunnymen και γενικά πολλά ανάλογα συγκροτήματα της δεκαετίας του 80.
Οι Editors εξάλλου άνηκαν στο κίνημα της post-punk αναβίωσης που ξεκίνησαν λίγα χρόνια νωρίτερα οι Interpol και οι Strokes στην Αμερική. Ένας ήχος που αποδείχτηκε καθοριστικός στην Βρετανική μουσική των τελευταίων χρόνων. Σε μια εποχή που η Brit Pop ήταν επίσημα νεκρή, από τις στάχτες της αναδύθηκαν όλο και περισσότερο νέα συγκροτήματα στην Γηραιά Αλβιόνα που ακολούθησαν το παράδειγμα της Αμερικής.
Σήμερα ο Leetch είναι κατηγορηματικός όταν τον ρωτάω: «Όχι ποτέ δεν ανήκαμε σε καμία συγκεκριμένη σκηνή και ποτέ δεν πρόκειται. Από τότε που ξεκινήσαμε έχει αλλάξει όλη η μουσική βιομηχανία και δεν νομίζω πια ότι μας νοιάζει τι σκέφτεται ο κόσμος για μας πλέον. Έχουμε βαρεθεί να ασχολούμαστε με τον μουσικό τύπο. Δεν προσέχω καν τι παίζει στην μουσική σκηνή της Βρετανίας. Έχω περάσει το σημείο του να με νοιάζει. Τσεκάρω τα αγαπημένα μου μουσικά sites και μπλογκ για να ακούσω νέα κομμάτι και καλλιτέχνες αλλά δεν διαβάζω κριτικές. Βρίσκω πάντως το ότι βγαίνει από την ηλεκτρονική σκηνή πολύ δυνατό αυτή τη στιγμή, ίσως περισσότερο σε σύγκριση με ότι βγαίνει από διάφορα συγκροτήματα εδώ. Όσον αφορά την μουσική βιομηχανία, το δωρεάν downloading, το streaming, το Spotify, η google, το pirate bay, αυτά έχουν το πάνω χέρι τώρα.»
Έχει ένα δίκιο σίγουρα. Οι Editors σε όλο αυτό το διάστημα που είναι ενεργοί, έχουν πουλήσει εκατομμύρια δίσκους και έχουν κάνει άπειρες sold-out εμφανίσεις και περιοδείες. Έχουν ανανεωθεί σαν συγκρότημα, προσθέτοντας δύο νέα μέλη στο ενεργητικό τους, τους Justin Lockey στην κιθάρα και τον Elliott Williams στα πλήκτρα.
«Από την αρχή, έλπιζα ότι κάποια στιγμή θα είχαμε ένα αρκετά μεγάλο κοινό ώστε να μπορέσουμε να ζήσουμε κάπως από την μουσική. Ποτέ δεν ξέρεις αν θα κάνεις κάποια επιτυχία, τι θα μείνει στις αναμνήσεις του κόσμου ή τι θα γράψουν για σένα. Μερικά πράγματα σκεφτόμουν ότι θα μπορέσουμε να τα καταφέρουμε κάποια στιγμή, αλλά η αλήθεια είναι ότι βρέθηκα τελικά προ εκπλήξεως σε ορισμένα. Θα ήθελα βέβαια να έπινα λιγότερες μπύρες όλα αυτά τα χρόνια επειδή τελευταία έχω αποκτήσει μπάκα. Μουσικά, παίζουμε και τους τέσσερις δίσκους μας και βρίσκουμε απολαυστικά τα διαφορετικά χαρακτηριστικά του καθενός. Όλοι έχουμε διαφορετικά γούστα και αυτό μας κάνει να έχουμε αναπτύξει μια πολύ ευχάριστη μουσική φιλία.»
Έχεις κάποιο όνειρο που δεν έχει πραγματοποιηθεί ακόμη;
«Θα ήθελα να βάλω ένα γκολ για την Aston Villa αλλά δεν νομίζω ότι θα γίνει ποτέ κάτι τέτοιο.»
Επόμενα σχέδια;
«Θέλουμε να παίξουμε πολλές ακόμη τεράστιες συναυλίες μπροστά στους υπέροχους ανθρώπους της Ελλάδας!»
σχόλια