Το The Water Diviner αποτελεί το σκηνοθετικό ντεμπούτο του Ράσελ Κρόου, όμως η πρώτη απόπειρα του βραβευμένου Αυστραλού ηθοποιού πίσω από την κάμερα έχει ήδη αποσπάσει αρνητικά σχόλια από τον διεθνή Τύπο, προκαλώντας ιδιαίτερο θόρυβο ανάμεσα στους Έλληνες και Αρμένιους της Διασποράς.
Οι πρώτες πηγές κάνουν λόγο για σοβαρή παραποίηση των ιστορικών γεγονότων και μονόπλευρη παρουσίασή τους από την τουρκική πλευρά. Ήδη στο διαδίκτυο έχουν κυκλοφορήσει παραποιημένα πόστερ με τον τίτλο να αλλάζει σε The Turkish Diviner, ακόμα και μαζικές αιτήσεις διαμαρτυρίας προς τους σεναριογράφους και την παραγωγή.
Ο σημαντικός Αυστραλός ιστορικός, Δρ. Πίτερ Στάνλεϊ, χαρακτήρισε ανοιχτά την ταινία "εντελώς ηλίθια" εξαιτίας της πλήρους αποσιώπησης της γενοκτονίας των Αρμενίων. Ο Στάνλεϊ συνέταξε εκτενή αναφορά για τις ιστορικές ανακρίβειες της ταινίας που διατείνεται ότι "είναι εμπνευσμένη από αληθινά γεγονότα", όπου σημειώνει, μεταξύ άλλων: "Σχεδόν τα πάντα είναι επινοημένα και μάλιστα όχι πολύ πειστικά. Πρόκειται βασικά για μια εντελώς ηλίθια ταινία, γεμάτη απίθανες καταστάσεις και δεν αξίζει την προσοχή που της έχει δοθεί. Δεν υπάρχει καν αναφορά στη γενοκτονία των Αρμενίων που είναι τόσο σημαντικό κομμάτι των τελευταίων ετών της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Μάλλον το μαρτύριο του αρμένικου λαού δεν έχει σχέση με την πλοκή της ταινίας, αυτής της γελοίας ιστορίας τέλος πάντων".
Ο επικεφαλής της αυστραλιανής επιτροπής Αρμενίων, Veche Kahramanian, αναφέρει με τη σειρά του: "Δεν είναι τυχαία η μεγάλη προώθηση της ταινίας στην Τουρκία, μιας ταινίας που παρουσιάζει τους Τούρκους ως θύματα, παρά το γεγονός ότι διέπραξαν ένα από τα μεγαλύτερα εγκλήματα της ανθρωπότητας μεταξύ 1915 και 1923".
Σύμφωνα με τον Δρ. Παναγιώτη Διαμαντή, καθηγητή Ιστορίας στο πανεπιστήμιο του Σίδνεϊ και ειδικευόμενο στις γενοκτονίες, ο Κρόου και ο σεναριογράφος Άντριου Αναστάσιος στο βιβλίο του οποίου στηρίζεται η ταινία, στην προσπάθειά τους να δημιουργήσουν ένα αντιπολεμικό μήνυμα "κατέληξαν να εμφανίζουν τα θύματα ως θύτες και τους σφαγιαζόμενους ως βαρβάρους". Κι αυτό γιατί τόσο οι Αρμένιοι της περιοχής, όσο και οι ντόπιοι Έλληνες απεικονίζονται ως βάρβαροι κι αιμοβόροι κατακτητές, κι όχι ως ιθαγενείς που αμύνθηκαν στην εκστρατεία της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας του 1914. Σύμφωνα με το δημοσίευμα που υπογράφει ο Δρ. Διαμαντής στην ελληνόφωνη εφημερίδα της Αυστραλίας Νέος Κόσμος, οι Έλληνες στην ταινία χαρακτηρίζονται ως "Ο Στρατός του Σατανά", ως εχθροί και προδότες των Αυστραλών και οι ορθόδοξες εκκλησίες απεικονίζονται ως στρατόπεδα συγκέντρωσης και φυλακές.
Αναφέρει χαρακτηριστικά ο Δρ. Διαμαντής: "Πρώτα από όλα κανένας Αυστραλός δε θα μπορούσε να περιηγηθεί στην Ανατολία το 1921, όταν η Τουρκία ήταν ένας εξαιρετικά εχθρικός κι επικίνδυνος τόπος για τους ξένους. Δεύτερον, ποιος είπε ότι οι Έλληνες των περιοχών αυτών δεν ήταν ιθαγενείς; Ο κύριος Κρόου θα πρέπει να ξεκινά την ταινία ζητώντας συγγνώμη από τους Αρμένιους, τους Ασσύριους και τους Έλληνες καθώς ξεκάθαρα δεν γνωρίζει ότι κατοικούσαν εκεί επί χρόνια. Τρίτον, οι Έλληνες ήταν σύμμαχοι των αυστραλιανών και νεοζηλανδικών δυνάμεων. Πάρα πολλοί επιζώντες έχουν ομολογήσει ότι κρύφτηκαν σε σπίτια Ελλήνων, φυγαδεύτηκαν από Έλληνες...".
Ο Ράσελ Κρόου είχε δικαιολογήσει την απόφασή του να πει την ιστορία της Καλλίπολης αλλιώς, θέλοντας να δικαιώσει τους γηγενείς κατοίκους που αμύνθηκαν εναντίον των ANZAC. "Νομίζω ότι 100 χρόνια μετά, οι Αυστραλοί έχουν την ωριμότητα να ακούσουν και την αντίθετη γνώμη για το πώς έγιναν τα γεγονότα".
Η Τουρκία, ως γνωστό, δεν αναγνωρίζει ακόμα και σήμερα τη γενοκτονία των Αρμενίων.
σχόλια