Δέκα σκηνοθέτες και οι αγαπημένες τους γραμματοσειρές

Σε ένα πολυκαιρισμένο σπίτι που ξαναζωντάνεψε, το καθιστικό θυμίζει σκηνικό του Γκοντάρ, η κρεβατοκάμαρα βγάζει κάτι το αυτοκρατορικό ενώ στο μπάνιο νιώθεις λες και κάνεις μακροβούτι σε πισίνα.

Ο Άλεξ Κάβδας συζητά με την Καλλίνα Κυρατσούλη, Head of Creative στη Soho Square Athens και τον Χρήστο Κουτσούκο, Executive Creative Director στην Cream, για τη σημασία της δημιουργικότητας αλλά και το πώς μία καλή ιδέα μπορεί να αλλάξει τον τρόπο που βλέπουμε τον κόσμο, στο πλαίσιο του πρώτου επεισοδίου της νέας σειράς podcast «Creative Minds», με την υποστήριξη των βραβείων Ermis Awards.

Η Dar El Farina παντρεύει την ιστορία και την παράδοση της ερήμου με τον βιώσιμο σχεδιασμό.

Κοντά στην Αχαρνών, στο διαμέρισμα του Γιώργου Τσεριώνη ακούγεται συνέχεια Μπαχ και η τέχνη είναι πανταχού παρούσα, ακόμα και στις τέσσερις τηλεοράσεις που χωράνε σε εξήντα τετραγωνικά.

Η Casa Gaia από τους Bobotis+Bobotis Architects είναι μια βίλα που, απόλυτα συνδεδεμένη με το τοπίο, ενσωματώνει με ευαισθησία τις καθημερινές ανθρώπινες ανάγκες, αποτίνοντας φόρο τιμής στη διαχρονική ηρεμία του μεσογειακού καλοκαιριού.

Η γιγάντια φυλακή μεταμορφώθηκε σε πολυχώρο τέχνης, με μια κινηματογραφική αίθουσα αλλά και χώρους εργασίας.

Η ζωή είναι μικρή και η συλλογή κεραμικών του Άρι Πέτρου μεγάλη. Μόνο που ο αρχιτέκτονας δεν βλέπει τα αντικείμενα και την τέχνη σαν επένδυση, αλλά προτιμά να τα απολαμβάνει.

Τη χρονιά που μας πέρασε, η Τζούλη Αγοράκη «άνοιξε» για τους αναγνώστες της LifO μερικά από τα πιο ιδιαίτερα, όμορφα, παράξενα, εκκεντρικά, γουστόζικα σπίτια της πόλης μας. Διαλέξαμε 10 που θα μας μείνουν αξέχαστα.

Στην πόλη της Καβάλας oγδόντα παραμύθια και αγαπημένοι ήρωες προσφέρουν στα παιδιά την ευκαιρία να ταξιδέψουν σ’ έναν φανταστικό κόσμο με τη χρήση απλών, καθημερινών αντικειμένων που συχνά καταλήγουν στα σκουπίδια.

Ο διευθυντής προγράμματος του Δίεση, Γιώργος Γιαννόπουλος, προτιμά να ψάχνει πράγματα στο «γιουσουρούμ του Facebook» παρά να μπει σε μια αλυσίδα επίπλων. Και όταν έχει τις κλειστές του, μπορεί να ασχολείται με μια καρέκλα για δέκα ώρες χωρίς να κουράζεται.

Στο πωλητήριο του Μουσείου Κυκλαδικής Τέχνης χιλιάδες χειροτεχνήματα γυναικών ζωντανεύουν την ελληνική οικοτεχνία και τα θαυμάσια έργα της.

Κάποτε η Tina Livanos είχε καθυστερήσει σε έναν γάμο, όπου ήταν παράνυμφος, επειδή είχε βρει μια ιδιαίτερη λάμπα. Μέχρι και σήμερα ψάχνει αδιάκοπα σε αντικερί, ανοιχτές αγορές και παζάρια, προκειμένου να γεμίσει το σπίτι της με έπιπλα και μπιχλιμπίδια.

Μια νέα ερευνητική έκδοση του Ιδρύματος Ωνάση, ευχάριστη και ζωντανή, αφηγείται την ιστορία της πολυκατοικίας αλλά και της πόλης μας με τις μεγάλες και τις μικρότερες αλλαγές της, μέσα από 37 ιστορίες.

Αν γυριζόταν ταινία στο διαμέρισμά της, η Μαριλένα Κοντού πιστεύει ότι θα ήταν του Τριφό.

Το σπίτι του Αλέξανδρου Κασσανδρινού είναι γεμάτο τέχνη, χωρίς καμία αντίκα, με έπιπλα περισσότερο βολικά παρά ντιζαϊνάτα και άπειρο φως — τόσο, που το καλοκαίρι στο καθιστικό χρειάζονται γυαλιά ηλίου για να καθίσει κανείς.

Από την «Ανατομία ενός εγκλήματος» και τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004 μέχρι τον Harry Potter και την τελευταία ταινία του Κρόνενμπεργκ, εδώ και σαράντα χρόνια ο Γιώργος και ο Ρούλης Αλαχούζος δημιουργούν εντυπωσιακά και τρομακτικά όντα σαν σύγχρονοι αλχημιστές, επιστρατεύοντας τη φαντασία και τη δεξιοτεχνία τους.

Επιχειρηματικά πρότζεκτ και επενδυτικά πλάνα αναμένεται να δώσουν μια νέα πνοή στη φυσιογνωμία της συμπρωτεύουσας και φιλοδοξούν να αλλάξουν το τοπίο στα δυτικά της.

Η αρχιτέκτονας και υπεύθυνη των Αρχείων Νεοελληνικής Αρχιτεκτονικής του Μουσείου Μπενάκη, Μάρω Καρδαμίτση-Αδάμη, δεν λησμόνησε ποτέ στην πορεία της πως η μορφή ενός κτιρίου πρέπει να έχει χαρακτήρα, ειλικρίνεια και κλίμακα.

Στο ποπ διαμέρισμα της Βάγγως Καβρουλάκη ο σουρεαλισμός συναντά το μπαουχάους και ένα εκκλησιαστικό στασίδι συνυπάρχει με έναν iconic καναπέ.

Όταν μπήκε στα τατουατζίδικα, ελάχιστες γυναίκες εργάζονταν εκεί. Εξασκήθηκε πάνω σε «πανκιά» και βρήκε το προσωπικό της στυλ στις horror ταινίες των ’60s. Η Αθηναία της εβδομάδας θυμάται την εποχή που τα tattoo προκαλούσαν προβλήματα στη δουλειά και κακεντρεχή σχόλια στον δρόμο - και αυτή η πραγματικότητα δεν έχει ακριβώς τελειώσει.