Ιστορία Γάμου (Marriage Story)
Νόα Μπάουμπακ
Ταινία Έναρξης
Στην εξαιρετική νέα του ταινία, με πρωταγωνιστές τον Άνταμ Ντράιβερ και τη Σκάρλετ Τζοχάνσον, ο Νόα Μπάουμπακ ακτινογραφεί ένα μακρύ διαζύγιο, ενσωματώνοντας προσωπικά βιώματα, αντίστοιχα με εκείνα που είχε χρησιμοποιήσει για τη σχέση των γονιών του στο Squid and the Whale. Η Τζοχάνσον είναι η μεγαλωμένη στο Λος Άντζελες ηθοποιός που ακολουθεί τον σκηνοθέτη του θεάτρου σύζυγό της (Άνταμ Ντράιβερ) στη Νέα Υόρκη, φτιάχνει σοβαρό όνομα εκεί, μεγαλώνουν τον γιο τους και ενώ όλα δείχνουν πως τα πάνε καλά, εκείνη ζητά διαζύγιο, στην αρχή φιλικά, αλλά, με το που μετακομίζει στη Δυτική Ακτή, πιο επιθετικά, μέσω μιας ικανότατης δικηγόρου (Λόρα Ντερν, σε ρόλο για Όσκαρ).
Αντί να δαιμονοποιήσει τους καταλύτες της αντιπαράθεσης, δηλαδή τους δικηγόρους, ο Μπάουμπακ τους εξανθρωπίζει, φέρνοντάς τους πιο κοντά στους «πελάτες» τους. Το σύστημα είναι το θηρίο που απειλεί να διαβρώσει τις σχέσεις και η ταινία υπομονετικά διασχίζει όλα τα στάδια για να φέρει στην επιφάνεια τη χαμένη οικειότητα, τη χημεία που κάποτε λειτούργησε αβίαστα και συμπληρωματικά ανάμεσα στη Νικόλ και τον Τσάρλι.
Έχουμε δει πολλούς γάμους να ξινίζουν στο σινεμά, ζευγάρια να σκοτώνονται, να φιλιώνουν, να σέρνονται στα δικαστήρια, να βάζουν παιδιά στη μέση, να μελοδραματίζουν ή να τραγωδούν. Το Marriage Story, που προβλήθηκε σε παγκόσμια πρεμιέρα στο πρόσφατο Φεστιβάλ Βενετίας, περιλαμβάνει το πλήρες μενού, με σοφές δόσεις, μύχιες λεπτομέρειες, ρυθμό και ανάσες, σασπένς που κατευθύνεται στην καρδιά των χαρακτήρων και όχι σε εύκολες ανατροπές και, κυρίως, καταπληκτικές ερμηνείες που μένουν στη μνήμη.
Τζότζο (Jojo Rabbit)
Τάικα Γουαϊτίτι
Ταινία Λήξης
Ένα νεαρό αγόρι, ο Τζότζο (ο 11χρονος Ρόμαν Γκρίφιν Ντέιβις), που μεγαλώνει στη ναζιστική Γερμανία, έχει αδυναμία στον λαγό που τραυμάτισε άθελά του –εξού και το παρατσούκλι «JoJo Rabbit» που του κόλλησαν τ' άλλα παιδιά στα επιμορφωτικά camp– αλλά και στον Χίτλερ, που είναι ο φανταστικός φίλος και κύριος σύμβουλός του στις δύσκολες αποφάσεις. Ο Τζότζο αντιμετωπίζει ένα τρομερό δίλημμα, όταν η μητέρα του (Σκάρλετ Τζοχάνσον) κρύβει μια νεαρή Εβραία στο σπίτι τους. Γαλουχημένος με τα εθνικιστικά ιδανικά που ευαγγελίζεται ο Φύρερ, ο μικρός εξανίσταται, υποκύπτει όμως προσωρινά στον εκβιασμό της κοπέλας αλλά και στην περιέργειά του. Η μαύρη σάτιρα του 44χρονου Νεοζηλανδού Τάικα Γουαϊτίτι, ο οποίος υποδύεται τον Χίτλερ, απέσπασε ανάμεικτες κριτικές στο Φεστιβάλ του Τορόντο, αλλά το Βραβείο Κοινού, που συνήθως προμηνύει ευνοϊκότατη πορεία στα Όσκαρ, εγγυάται μια feelgood ταινία με αξιώσεις.
Ο Νεαρός Αχμέντ (Young Ahmed)
Ζαν-Πιερ και Λικ Νταρντέν
Εκτός Συναγωνισμού
Ο Νεαρός Αχμέντ (Young Ahmed) είναι ένας ανήλικος μουσουλμάνος που ζει στο Βέλγιο και έχει υποστεί κανονική πλύση εγκεφάλου από τον τοπικό ιμάμη, σε τέτοιο βαθμό που ζει για να υπηρετεί σκληρά το Κοράνι και δεν διστάζει να επιτεθεί στην κάποτε αγαπημένη του δασκάλα, επειδή εκείνη χρησιμοποίησε ιερούς στίχους μέσα σε τραγούδια στο πλαίσιο σύγχρονης διδακτικής μεθόδου. Οι αδελφοί Νταρντέν κρατάνε σφιχτή και γοργή τη μεταμόρφωση του 13χρονου σε θεοφοβούμενο, πολεμοχαρές τέρας που προσδοκά τη μεταθανάτια λύτρωση σε μια κοινωνία «σταυροφόρων και Εβραίων» που τον απειλούν. Πρόκειται για ένα μπερδεμένο παιδί και οι Βέλγοι σκηνοθέτες μπαίνουν στη θέση του, για να καταλάβουν κι εκείνοι πόσο αστραπιαία αιχμαλωτίζεται μια ψυχή από τη θρησκεία και πόσο βαθιά μολύνεται η συνείδηση από το μικρόβιο του φόβου. Αν και δίχασε λόγω θέματος, η ταινία βραβεύτηκε για τη σκηνοθεσία της στο πρόσφατο Φεστιβάλ Καννών.
Η ομορφιά της ύπαρξης (About Endlessness)
Ρόι Άντερσον
Ειδικές Προβολές
Με βραβείο Σκηνοθεσίας στο Φεστιβάλ Βενετίας έρχεται η νέα ταινία του Ρόι Άντερσον. «Αντίκρισα έναν άνθρωπο που είχε χάσει τον δρόμο του, αντίκρισα έναν άνθρωπο που εκλιπαρούσε για τη ζωή του»: λόγια που θα μπορούσαν να φορεθούν σε οποιαδήποτε από τις μοναχικές καρδιές και χαμένες ψυχές που παρελαύνουν μπροστά μας, σαν εκθέματα σε μουσείο με ανθρώπινα παράδοξα. Μια διαβολικά πνευματώδης, ανορθόδοξη κωμωδία, η οποία εξυψώνει το μονότονο και προσδίδει βάθος στο κενό, προσφέροντας ένα θλιμμένο, αλλά τρυφερό αντίδοτο στην αποξένωση και στη σύγχυση. Μια πομπή από βινιέτες που τρεμοπαίζουν σε καφέ, μπαρ, σταθμούς τρένων, διαμερίσματα και γραφεία, διάστικτες με χλωμές σημαδούρες που αποζητούν ένα βλέμμα παρηγοριάς και κατανόησης.
Ο Φάρος (The Lighthouse)
Ρόμπερτ Έγκερς
Round Midnight
Ο Ρόμπερτ Έγκερς έφτιαξε το όνομά του με το Witch, αλλά στον Φάρο απογειώνεται με ένα κολασμένο ντελίριο τρέλας και παράνοιας, γεμάτο μυθολογικές και λογοτεχνικές αναφορές, τερτίπια του μυαλού και παιχνίδια εξουσίας, γοργόνες και εφιάλτες, ιδρώτα και θάνατο. Ασπρόμαυρο, σχεδόν τετράγωνο, γυρισμένο σε 35άρι φιλμ, το φαντασματικό horror του 36χρονου σκηνοθέτη λειτουργεί και ως θεατρικό δωματίου, με τους δύο φαροφύλακες, εξαίσια ερμηνευμένους από τον Γουίλεμ Νταφόου, τον μπαρουτοκαπνισμένο καπετάνιο που ελέγχει και τεστάρει σε μια σχεδόν ψυχωτική δίνη, και τον Ρόμπερτ Πάτινσον, τον Έφραμ, που δέχεται τις ταπεινές αγγαρείες και τις ταπεινωτικές εντολές του αφεντικού, εγκλωβισμένους σε ένα σισύφειο κυνήγι με τον χρόνο και την άγρια φύση, καθώς και ως κατάβαση στον Άδη, χωρίς επιστροφή. Εικαστικά, το κιαροσκούρο του Έγκερς προσθέτει συνεχώς ατμόσφαιρα στη μινιμαλιστική πλοκή, το φως σφάζει τη μαυρίλα σαν δέσμη ηδονής στο χάος, την ίδια στιγμή που ο πεισματάρης, σαδιστής Νταφόου προκαλεί τον νεαρό βοηθό του σε μια εξέλιξη ανοιχτή και ανατρεπτική. Ο Φάρος προβλήθηκε στο Δεκαπενθήμερο των Σκηνοθετών, τιμήθηκε με το βραβείο Fipresci για τα παράλληλα τμήματα των Καννών και είναι μία από τις καλύτερες και καλλιτεχνικά πιο θαρραλέες ταινίες που έχουμε δει στο φεστιβάλ τα τελευταία χρόνια.
Τhe Lodge
Σεβερίν Φιαλά, Βερόνικα Φραντζ
Round Midnight
Έχει εξελιχθεί σε παράδοση τα τελευταία χρόνια να κυκλοφορεί μία ταινία τρόμου στο φεστιβάλ του Σάντανς για την οποία μιλούν όλοι. Το The Lodge ήταν αυτή η ταινία φέτος: φέρει στην παραγωγή τη σφραγίδα της άλλοτε κραταιής και εσχάτως επανακάμψασας βρετανικής εταιρείας Hammer και παρουσιάζει και ελληνικό ενδιαφέρον, καθώς χρέη διευθυντή φωτογραφίας εκτελεί o Θύμιος Μπακατάκης, τακτικός συνεργάτης του Γιώργου Λάνθιμου. Στο φιλμ η ανερχόμενη Ράιλι Κίου υποδύεται μια νεαρή γυναίκα που αποκλείεται σε ορεινό σπίτι με τα δυο παιδιά του αρραβωνιαστικού της λόγω χιονόπτωσης. Οι εραστές της κινηματογραφικής ανατριχίλας μάλλον βρήκαν τη φεστιβαλική προβολή τους.
Οι Μόνος (Monos)
Αλεχάνδρο Λάντες
Διεθνές Διαγωνιστικό
Φρέσκο από τη βράβευσή του στο Φεστιβάλ του Λονδίνου και δυνατό χαρτί της Κολομβίας για τα φετινά Όσκαρ, το φιλμ του Αλεχάνδρο Λάντες χαρακτηρίστηκε ως ξαδελφάκι του Αποκάλυψη Τώρα! που δεν έχει δικό του Κουρτζ. Οι Μόνος, μια ομάδα έφηβων ανταρτών που κρατάει όμηρο μια τρομοκρατημένη Αμερικανίδα, λαμβάνουν εντολές από μια αόρατη «Οργάνωση». Οι νεαροί μαχητές, που επιδίδονται συχνά-πυκνά σε αλλόφρονα ξεσπάσματα, δεν φαίνεται να εμπνέονται από υψηλά ιδανικά ή κάποιον απώτερο σκοπό. Τα απάτητα βουνά και η παρθένα ζούγκλα αυτού του απροσδιόριστου τόπου συνθέτουν έναν απόκοσμο καμβά, όπου αποτυπώνεται μια αλληγορική ιστορία για τη σουρεαλιστική κόλαση του πολέμου.
Υπάρχει Θεός, το όνομά της είναι Πετρούνια (God Exists, Her Name Is Petrunya)
Τεόνα Στρουγκάρ Μιτέφσκα
Βραβείο Lux, Ματιές στα Βαλκάνια
Το βραβείο της επιτροπής στη φετινή Μπερλινάλε είναι μια σάτιρα του δόγματος «εδώ δεν είναι Ευρώπη, είναι Βαλκάνια», ενός κόσμου ακραία συντηρητικού, που παραμένει προσκολλημένος σε απαρχαιωμένες παραδόσεις. Σε μία από αυτές, σε μια μικρή πόλη της Βόρειας Μακεδονίας, ο αγιασμός των υδάτων είναι από τις πιο σημαντικές στιγμές, καθώς επικρατεί η πεποίθηση πως το πρόσωπο που πιάνει τον σταυρό θα έχει ευλογία και καλή τύχη στη ζωή του. Τη μεγάλη μέρα, κόντρα σε ό,τι ορίζει η παράδοση, μια άνεργη ανύπαντρη γυναίκα βουτάει στο νερό και πιάνει τον σταυρό. Εξοργισμένοι που έμειναν με άδεια χέρια, οι άντρες την κατηγορούν για ασέβεια. Η γυναίκα, όμως, αρνείται να παραδώσει τον σταυρό. Η ταινία της Τεόνα Στρουγκάρ Μιτέφσκα είναι επίσης υποψήφια για το βραβείο LUX που δίνει κάθε χρόνο το Ευρωκοινοβούλιο.
Τέρατα (Monsters)
Μάριους Ολτεάνου
Ματιές στα Βαλκάνια
Από τη Ρουμανία με αγάπη, μια ταινία για την έλλειψη αγάπης και την αποξένωση που σαρώνει την εποχή μας μέσα από το ασυνήθιστο 24ωρο των μελών ενός παντρεμένου ζευγαριού που πρέπει να αποφασίσει αν υπάρχουν ακόμη λόγοι για να μένει μαζί. Μέσα σε αυτό το μικρό διάστημα, η Ντάνα επιστρέφει από ένα επαγγελματικό ταξίδι, αλλά αποφασίζει να μη γυρίσει σπίτι και προσφέρει χρήματα σε έναν ταξιτζή για να την αφήσει να κοιμηθεί στο αμάξι του. Την ίδια στιγμή, ο Άρτουρ κανονίζει ένα παράνομο ερωτικό ραντεβού που καταλήγει σε σεξουαλική συνεύρεση με έναν άντρα. Το επόμενο πρωί, οι δυο τους θα συναντηθούν στο συζυγικό τους κρεβάτι και θα περάσουν ολόκληρη τη μέρα μαζί, ίσως για τελευταία φορά.
Καθημερινές Γυναίκες (Simple Women)
Κιάρα Μάλτα
Γνωρίζοντας τους Γείτονες
Όσοι μεγάλωσαν με το σινεμά του Χαλ Χάρτλεϊ στη δεκαετία του '90 μπορούν να αντιληφθούν την εμμονή της ηρωίδας αυτής της ταινίας. Ως σκηνοθέτις σήμερα, διατηρεί μια λατρεία για τη Ρουμάνα ηθοποιό Ελίνα Λόουενσον, μούσα του Χάρτλεϊ και είδωλο της εφηβείας της, και την πείθει να γυρίσουν μαζί μια ταινία με θέμα τη ζωή της. Στη διάρκεια των γυρισμάτων, αντιλαμβάνεται πως η γυναίκα που έχει απέναντί της έχει λίγα κοινά χαρακτηριστικά με τον χαρακτήρα που λάτρεψε. Ευφυές παιχνίδι πάνω στο Simple Men και στην αξέχαστη σκηνή του χορού που διατηρεί κομβική σημασία εδώ, ένα τρυφερό παιχνίδι αντικατοπτρισμών, με όχημα τη μαγεία και τον καθημερινό μόχθο του σινεμά.
Μια σύντομη ιστορία από τον πράσινο πλανήτη (Brief Story from the Green Planet)
Σαντιάγο Λόσα
Ανοιχτοί Ορίζοντες
Μια γλυκιά ιστορία με θέμα την αποδοχή φέρνει τρεις αχώριστους φίλους σε ένα road movie στην αργεντίνικη επαρχία που θα τους κάνει όλους σοφότερους και θα ολοκληρώσει μια απίθανη υπόσχεση. Η τελευταία προκύπτει όταν η διεμφυλική Τάνια μαθαίνει το εξωφρενικό μυστικό της γιαγιάς της, μόλις η τελευταία πεθαίνει. Τα τελευταία χρόνια της ζωής της τα πέρασε παρέα με ένα εξωγήινο ον που βρήκε και φρόντισε, και το οποίο πρέπει να επιστρέψει άμεσα στον πλανήτη του. Οι τρεις φίλοι, «εξωγήινοι» και οι ίδιοι σε έναν κόσμο αφιλόξενο και μισαλλόδοξο, αναλαμβάνουν μια ιερή αποστολή.
Βιταλίνα Βαρέλα (Vitalina Varela)
Πέδρο Κόστα
Ειδικές Προβολές
Η ταινία που συζητήθηκε όσο καμία άλλη στο φετινό Φεστιβάλ του Λοκάρνο, από όπου και έφυγε με 3 βραβεία, σηματοδοτεί την επιστροφή ενός από τους πιο αγαπημένους auteur του φεστιβαλικού κυκλώματος, του Πορτογάλου Πέδρο Κόστα. Με αληθινό πρωταγωνιστή το μαύρο χρώμα, ο Κόστα συνεχίζει με ένα κομμάτι της προηγούμενης ταινίας του, την ερασιτέχνη ηθοποιό Βιταλίνα Βαρέλα, που αφήνεται σε μια φανταστική εκδοχή της ζωής της, ως ένα δείγμα της μετα-αποικιοκρατικής εκμετάλλευσης, καθώς οδεύει από το Πράσινο Ακρωτήρι στην Πορτογαλία. Μια κατάδυση στα ερεβώδη βάθη της αβύσσου, σε έναν τόπο φαντασμάτων τον οποίο διαφεντεύουν οι ζωντανοί-νεκροί, τα περιφερόμενα ανθρώπινα στοιχειά και οι χαμένες ψυχές που γεννήθηκαν μέσα στις σκιές. Το ασυμβίβαστο στην αφήγησή του αλλά βαθιά ανθρωποκεντρικό σινεμά του Κόστα στην καλύτερη στιγμή του.
Ένα ψηλό κορίτσι (Beanpole)
Κάντεμιρ Μπαλάγκοφ
Εκτός Συναγωνισμού
Το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου βρίσκει το Λένινγκραντ να πανηγυρίζει αρχικά για τη νίκη, αλλά και να κοιτά τις αναρίθμητες πληγές που δεν αφήνουν περιθώρια αισιοδοξίας για το μέλλον. Σε πείσμα μιας κοινωνίας-φάντασμα που προκύπτει, δύο νεαρές γυναίκες πασχίζουν να βρουν νόημα και ελπίδα, παλεύοντας να χτίσουν τη ζωή τους από την αρχή. Η εικόνα της ασχήμιας μέσα από μια σειρά εκπληκτικών εικόνων, όπως ίσως θα ήθελαν να τις βλέπουν οι πρωταγωνίστριες, που συνθέτουν ένα ηλεκτρισμένο ιστορικό δράμα για τη μεταπολεμική κατάρρευση του ψυχισμού ενός ολόκληρου έθνους και τη σιδερένια θέληση που απαιτεί κάθε νέα αρχή. Έρχεται από τις Κάννες με βραβείο Σκηνοθεσίας στο τμήμα «Ένα Κάποιο Βλέμμα» του φεστιβάλ.
Ξέπλυμα Χρήματος (The Moneychanger)
Φεντερίκο Βεϊρόχ
Ανοιχτοί Ορίζοντες
Η Ν. Αμερική στα χρόνια των στρατιωτικών δικτατοριών, σε μια μαύρη κωμωδία που εξερευνά τη σκοτεινή αυτή ιστορική περίοδο στην περιοχή και πιο συγκεκριμένα στην Ουρουγουάη. Ο Φεντερίκο Βεϊρόχ, παλιός γνώριμος του φεστιβάλ με το σινεφιλικό διαμάντι Μια Χρήσιμη Ζωή, υφαίνει μια υπόθεση που εμπνέεται από χιλιάδες παρόμοιες, όταν η χώρα του χρησίμευε σε κάθε λογής απατεώνες ως το μεγαλύτερο πλυντήριο βρόμικου χρήματος στη Νότια Αμερική. Ήρωάς της ο εκκεντρικός Ουμπέρτο, που αγοράζει και πουλά ξένο νόμισμα και σύντομα κυριεύεται από την αχόρταγη φιλοδοξία του και καταλήγει να ποδοπατά όποιον και ό,τι βρεθεί στο διάβα του.
Το τέλος του αιώνα (End of the Century)
Λούσιο Κάστρο
Ανοιχτοί Ορίζοντες – Αnother Τake
Δύο άνδρες, ένας Αργεντίνος από τη Νέα Υόρκη και ένας Ισπανός από το Βερολίνο, συναντιούνται τυχαία στη Βαρκελώνη, περνούν τη νύχτα μαζί και διαπιστώνουν πως έχουν ξανασυναντηθεί πριν 20 χρόνια. Και μετά ξεκινά το αίνιγμα. Μια φαινομενικά εφήμερη συνεύρεση μεταξύ δύο αγνώστων μετατρέπεται σε ένα κοσμικό ταξίδι αγάπης, το οποίο απλώνεται σε ορίζοντα δεκαετιών, αποκτώντας διαστάσεις αλληγορικές και ονειρώδεις. Ένας κινηματογραφικός ύμνος στη λογική του what-if, όπου ο χώρος και ο χρόνος λειτουργούν με άλλους κανόνες.
Στάση (The Halt)
Λαβ Ντίας
Ειδικές Προβολές
Οι 4,5 ώρες διάρκειας μπορεί να τρομάζουν, αλλά οι εξοικειωμένοι με το σινεμά του Φιλιππινέζου Λαβ Ντίας θα αντιμετωπίσουν τη νέα του ταινία σχεδόν ως μικρού μήκους. Κάνοντας πρεμιέρα στο Δεκαπενθήμερο των Σκηνοθετών στις Κάννες, ένας από τους άρχοντες του slow cinema βάζει τον φακό στο μέλλον με βλέμμα και κριτική διάθεση στο παρόν. Συγκεκριμένα, τοποθετείται στο 2034, όπου οι Φιλιππίνες προσπαθούν να επιβιώσουν μετά από μια μεγάλη φυσική καταστροφή η οποία έχει κληροδοτήσει στη χώρα έναν παρανοϊκό πρόεδρο που δικαιολογεί την τυραννική εξουσία του στη βάση μιας ελέω Θεού εντολής. Γεγονότα που συνδέονται με το σήμερα αιχμαλωτίζουν τον ψυχικό κατακλυσμό της χώρας και δημιουργούν έναν ευφάνταστο σινεματικό θρήνο για την πολιτική κατάσταση στην περιοχή.
Κοκο-ντί Κοκο-ντέ (Koko-di Koko-da)
Γιοχάνες Νάιχολμ
Ανοιχτοί Ορίζοντες – Αnother Τake
Ένας εφιάλτης που διαρκώς διογκώνεται και μια αλληγορία πάνω στην ανθρωποφαγία των σχέσεων, το Κοκο-ντί Κοκο-ντέ είναι το ακριβώς αντίθετο που θα περίμενε κάποιος από ένα άκακο παιδικό τραγουδάκι. Η ιστορία του αφορά ένα ζευγάρι που καλείται να διαχειριστεί μια δύσκολη απώλεια και τρία χρόνια αργότερα δεν μοιάζει να το έχει καταφέρει. Ένα ταξίδι προς κάτι καλύτερο αποδεικνύεται κακή ιδέα, καθώς η ζητούμενη απόδραση από τη μιζέρια αντικαθίσταται με μια αιματοβαμμένη Μέρα της Μαρμότας που αφήνει πίσω της φόνους σχεδιασμένους από τρεις ψυχοπαθείς. Το σκοτεινότερο παραμύθι της χρονιάς.
Μια νύχτα μαγική (On a Magical Night)
Κριστόφ Ονορέ
Ειδικές Προβολές
Ένα παντρεμένο ζευγάρι βλέπει το κοινό ταξίδι 20 χρόνων να φτάνει προς το τέλος. Η σύζυγος, πριν ξεκινήσει τη νέα της ζωή, δοκιμάζει μια ανασκόπηση μετακομίζοντας κρυφά σε δωμάτιο ξενοδοχείου που βρίσκεται απέναντι από το σπίτι της και παίρνοντας τον ρόλο του παρατηρητή της ζωής της. Κατά τη διάρκεια μιας παραισθησιογόνου νύχτας, ένα πλήθος επισκεπτών θα περάσει από το δωμάτιό της, καταθέτοντας την άποψή του για την κρίση που περνά ο γάμος της. Ανάμεσα σε αυτούς θα είναι και ο σύζυγός της σε νεότερη ηλικία, ο οποίος όμως γνωρίζει την τωρινή κατάσταση. Μια παιχνιδιάρικη και καλοκουρδισμένη φάρσα δωματίου, που εξερευνά τις έννοιες της επιθυμίας, του συμβιβασμού και της νοσταλγίας. Προβλήθηκε στο «Ένα Κάποιο Βλέμμα» των Καννών, δίνοντας στην πρωταγωνίστρια Κιάρα Μαστρογιάνι το Βραβείο Γυναικείας Ερμηνείας.
Το νου σου στα παιδιά (Beware of Children)
Νταγκ Γιόχαν Χάουγκερουντ
Διεθνές Διαγωνιστικό
Σε ένα μεσοαστικό προάστιο του Όσλο, η κόρη ενός φιλόδοξου σοσιαλιστή πολιτικού προκαλεί άθελά της τον θάνατο ενός συμμαθητή της, γιου ενός διακεκριμένου πολιτικού της δεξιάς. Όλοι προσπαθούν να διαχειριστούν μια αμήχανη και τραυματική κατάσταση η οποία επιδεινώνεται ακόμη περισσότερο από αποκαλύψεις των κρυφών σχέσεων που συνδέουν όλους τους εμπλεκόμενους και βγάζουν στην επιφάνεια τις αμαρτίες της τοπικής κοινωνίας. Επτά χρόνια μετά το I Belong, ο Νορβηγός Νταγκ Γιόχαν Χάουγκερουντ εξερευνά ξανά την αδυναμία της ανθρώπινης επικοινωνίας αλλά και τον νευραλγικό ρόλο του εκπαιδευτικού συστήματος σε ένα χαμηλόφωνο δράμα χαρακτήρων.
Κατάποση (Swallow)
Κάρλο Μιραμπέλα-Ντέιβις
Διεθνές Διαγωνιστικό
Παίζοντας κυρίως δεύτερους ρόλους σε γνωστές χολιγουντιανές ταινίες την τελευταία δεκαετία, η Χέιλι Μπένετ δίνει την ερμηνεία της καριέρας της σε ένα προκλητικό και βραδυφλεγές ψυχολογικό θρίλερ που προβλήθηκε στο Φεστιβάλ της Τραϊμπέκα. Το θέμα του είναι η ανεξήγητη ορμή μιας εγκύου γυναίκας, στην αυγή μιας ζωής που μοιάζει σίγουρη και εύκολη, να καταβροχθίζει μη βρώσιμα αντικείμενα, και η προσπάθεια του οικογενειακού περιβάλλοντός της να τη σταματήσει. Με ένα σεναριακό εύρημα που χρησιμοποιείται ως μεταφορά, η ταινία βασίζεται σε στρώσεις βιτριολικού χιούμορ, το οποίο τρυπώνει κάτω από τη γυαλισμένη επιφάνεια για να φέρει στο προσκήνιο την υπόκωφη καταπίεση που ασκούν οι πατριαρχικές κοινωνικές δομές και οι προκαθορισμένοι ρόλοι.
σχόλια